ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ Σ.τ.μ. Η εισαγωγή αυτή γράφτηκε πριν από 20 + χρόνια. Ο αναγνώστης μπορεί να κρίνει κατά πόσον ήταν «Προφητική» ή όχι.

Σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης υπάρχουν από αιώνων προφητείες που μιλούν για μία μεγάλη καμπή στην ανθρώπι­νη ιστορία κατά την οποία ο πολιτισμός που δημιούργησε ο άν­θρωπος θα καταστραφεί εξ ολοκλήρου. Αλλά τι κρύβεται, αλήθεια πίσω από αυτές τις προφητείες; Αναφέρονται πραγμα­τικά στο μέλλον μας ή αποτελούν απλώς γεννήματα της φαντα­σίας ή κρύβουν κάποια απάτη; Από την άλλη πλευρά υπάρχουν αντίθετα προβλέψεις και θεωρίες που υπόσχονται για το μέλ­λον ένα χρυσό αιώνα και μάλιστα πολλοί μιλούν για την ανα­τολή μίας νέας, «πνευματικής» Εποχής.

Το 1999, μέχρι τον Αύγουστο που έγινε η έκλειψη του ηλίου και σε συνδυασμό με την επικείμενη αλλαγή χιλιετίας, σε ορισμένους κύκλους επικρατούσε πυρετός εν αναμονή της πιθανολογούμενης τότε «συντέλειας του κόσμου». Ας μην ξεχνάμε ότι την ίδια περίοδο είχε συμπέσει ο πόλεμος στο Κοσσυφοπέδιο και η σκιά ενός παγκόσμιου πολέμου πρόβα­λε απειλητικά στον ορίζοντα. Όμως τα γεγονότα που όλοι περίμεναν ή φοβόντουσαν δεν έλαβαν χώρα και ως αποτέλε­σμα πολλοί έχασαν κάθε ενδιαφέρον για τις προφητείες. Έτσι κι αλλιώς για τους περισσότερους η ενασχόληση με τις προ­φητείες αποτελεί ένα είδος μόδας και δεν προσπαθούν να τις καταλάβουν σε βάθος. Όμως, έτσι κατά βάση συγκροτούν μία αποπροσανατολισμένη μάζα που άγεται και φέρεται ανά­λογα με τα συμφέροντα ορισμένων μέσων μαζικής ενημέρω­σης και ορισμένων εκδοτών.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιας εκμετάλλευσης αποτελούν πολυάριθμες εκδόσεις του Νοστράδαμου. Αν και οι προφητείες του είναι οι πιο γνωστές, δυστυχώς παρουσιάζουν τη μεγαλύτερη δυσκολία για το λόγο ότι είναι κρυπτογραφημένες και διατυπωμένες ασαφώς. Ως συνέπεια, κάθε επίδοξος ερμηνευτής ή κερδοσκόπος εκδότης μπορεί να τις κόψει και να τις ράψει στα μέτρα του. Επιπλέον, οι επιλογές του Έλληνα α­ναγνώστη στο θέμα των προφητειών είναι περιορισμένες και εκτός από λίγες εξαιρέσεις κινούνται σε ένα πολύ επιφανεια­κό επίπεδο. Ειδικά στην περίπτωση της έκλειψης του ηλίου και της αλλαγής της χιλιετίας το 1999, πολλοί άρπαξαν την ευκαι­ρία για να εκμεταλλευθούν τους φόβους, την άγνοια και τη δει­σιδαιμονία του κοινού. Είτε για να κερδοσκοπήσουν είτε για να δημιουργήσουν εντυπώσεις και τρομολαγνική διάθεση, καλλιέργησαν μία ζοφερή εικόνα χωρίς όμως να αναφέρουν ο­λοκληρωμένα τι λένε οι προφητείες γενικά και του Νοστράδαμου ιδιαίτερα. Λόγου χάριν δεν μνημονεύτηκε καθόλου ότι σύμφωνα με τις προφητείες πριν τον μεγάλο πόλεμο θα προ- ηγηθούν πολεμικές συγκρούσεις στα Βαλκάνια, εντάσεις και ένας πόλεμος στη Μέση Ανατολή.

Αλλά εκτός από το Νοστράδαμο υπάρχουν εκατοντάδες άλλοι ενορατικοί που ναι μεν είναι λιγότερο γνωστοί, όμως, οι περιγραφές τους είναι πολύ πιο σαφείς και ακριβείς. Το 1980 δημοσιεύτηκαν π.χ. οι θεάσεις ενός Αυστριακού ενορατικού ο οποίος βλέπει να γίνεται μία επίθεση από τρομοκράτες με τα­κτικά ατομικά όπλα κατά της Νέας Υόρκης. Κατά την επίθε­ση αυτή που γίνεται από θαλάσσης εξαφανίζεται από προσώ­που γης ολόκληρο το Μανχάταν και άρα είναι σαφές ότι δεν πρόκειται για την 11.9.2001. Μετά από αυτή τη σκηνή, ο «ε­νορατικός από το Βαλντφίρτελ» βλέπει τον εαυτό του μαζί με άλλους συγχωριανούς του που σχολιάζουν το συμβάν ως εξής:

«… Είδε ότι στεκόταν μαζί με άλλους κατοίκους από το χω­ριό του και συζητούσαν για το γεγονός. Άκουσε να λένε ότι με αυτή την επίθεση οι τρομοκράτες ήθελαν να πάρουν εκδίκη­ση. Κάποιοι άλλοι έλεγαν ότι αναμφίβολα αυτό που είχαν κά­νει οι Αμερικάνοι ήταν πολύ άσχημο, όμως, η καταστροφή μιας ολόκληρης πόλης σε αντίποινα ήταν υπερβολική. Αυτή ή­ταν η γνώμη του κόσμου».

Συνεπώς πριν από αυτή την πιθανή μελλοντική καταστροφή του Μανχάταν, μετά τον πόλεμο του Ιράκ, οι Αμερικάνοι διεξάγουν προφανώς πόλεμο εναντίον τρομοκρατών ή κάποιου άλλου στόχου, πιθανότατα κάποιας από τις χώρες που ανήκουν στον «άξονα του κακού». Ο Αυστριακός ενορατικός συνεχίζει: «Το προοίμιο για τις πολεμικές επιχειρήσεις θα εί­ναι μία περιορισμένη σύγκρουση στα Βαλκάνια και η κατα­στροφή της Ν. Υόρκης, αν και αρχικά αυτά τα δύο δεν θα έχουν σημαντικές επιπτώσεις στην κεντρική Ευρώπη».

Αν θέλουμε να δούμε τα πράγματα κατά πρόσωπο, είναι εμφανές ότι μετά τον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» δεν μας περιμένει ένας ασφαλέστερος ούτε ένας καλύτερος κόσμος όπως υπόσχεται η αμερικανική κυβέρνηση. Τουναντίον, η στρατηγική του πολέμου κατά των «κακών κρατών» και η ε­πιδίωξη της αντικατάστασης των κυβερνήσεών τους με πειθή­νιες κυβερνήσεις αποτελούμενες από πρόθυμους συνεργάτες των ΗΠΑ, θα φέρουν το αντίθετο αποτέλεσμα, όπως θα δού­με αναλυτικότερα στη συνέχεια.

Η πρόθεση αυτού του βιβλίου είναι να υποδείξει στον α­ναγνώστη, στο βαθμό που δεν το έχει διαπιστώσει ήδη από μό­νος του, πού οδηγούν οι οικονομικές, πολιτικές, κοινωνικές και ηθικές συνθήκες στο σύγχρονο κόσμο και τέλος, να τις παραλ­ληλίσει με τις προρρήσεις των ενορατικών και των προφη­τών. Δύο προηγούμενα βιβλία που είχαν ως αντικείμενο τις προφητείες για την έσχατη εποχή, το «Προφητείες γύρω από το 2000» και ιδίως «Το Μέλλον είναι Τώρα!» προσπάθησαν να προσεγγίσουν από μία ανώτερη, πνευματική σκοπιά τις εξελί­ξεις στο κοσμικό επίπεδο. Στο παρόν βιβλίο η προσέγγιση γί­νεται αντίστροφα. Ξεκινώντας από τα γεγονότα στον κόσμο θα εξετάσουμε τι κρύβεται πίσω από τα σημεία των καιρών και θα δούμε πώς ταυτίζονται ολοένα και περισσότερο με τις προ­φητείες για επικείμενες πρωτοφανείς αλλαγές που θα μας ει­σάγουν στην έσχατη εποχή, δηλαδή στην τελευταία περίοδο που θα διανύσει η Γη με τη σημερινή της μορφή.

Αναμφίβολα η ιστορία της ανθρωπότητας βρίθει από πο­λέμους, επιδημίες, λιμούς, σεισμούς και κάθε είδους φυσικές καταστροφές και τις τελευταίες δεκαετίες επίσης από πυρηνικά ατυχήματα. Όμως όλες αυτές οι κρίσεις ήλθαν και παρήλθαν χωρίς να έλθει μέχρι τώρα το τέλος του κόσμου, παρά τις εσχατολογικές προφητείες. Δικαιολογημένα λοιπόν προκύ­πτει το ερώτημα γιατί πρέπει να έλθει στη δική μας εποχή το τέλος του κόσμου με τη μορφή που έχει σήμερα; Ωστόσο η πεί­ρα και η λογική μάς διδάσκουν πως όταν ένας ζωντανός οργα­νισμός ή ένα σύστημα παρουσιάζει όλο και πιο έντονα, παρατεταμένα σημάδια φθοράς των βασικών λειτουργιών του, το τέλος του είναι κοντά. Στην περίπτωση του οργανισμού της Γης ορισμένα κύρια τέτοια σημάδια είναι τα εξής:

Ένα πρώτο πρόβλημα είναι η παγκόσμια ύφεση στην οι­κονομία. Για να είναι βιώσιμο το οικονομικό μας σύστημα πρέπει να αναπτύσσεται και να επεκτείνεται συνεχώς. Εκ των πραγμάτων όμως κάποια στιγμή φθάνει στο μέγιστο των δυνα­τοτήτων του, αφού δεν βρίσκονται πια νέοι πόροι, νέες αγορές κ.λπ., καθώς ο κόσμος δεν είναι ανεξάντλητος, και τότε αρχί­ζει η αντίστροφη πορεία. Όλοι οι παράγοντες της κοινωνίας διε­θνώς από το τελευταίο νοικοκυριό έως τα πλέον ευημερούντα κράτη, είναι επιβαρημένοι με δυσβάσταχτα χρέη. Τα πανωτό­κια είναι η δαμόκλειος σπάθη που απειλεί την ίδια την υπόστα­ση κάθε οικονομίας, όπως θα διαπιστώσουμε αργότερα. Η ύφε­ση σε συνδυασμό με τα μέτρα για την ορθολογική οργάνωση των επιχειρήσεων και τη συγχώνευση σε ολοένα και μεγαλύ­τερες εταιρείες οδηγεί σε νέες στρατιές ανέργων.

Το οικονομικό σύστημα για να επιβιώσει δημιουργεί με τη βοήθεια της ραγδαία αναπτυσσόμενης τεχνολογίας συνεχώς νέες ανάγκες για νέα προϊόντα και υπηρεσίες που οι κατανα­λωτές δεν χρειάζονται ή και δεν μπορούν να πληρώσουν. Ενώ στον «αναπτυσσόμενο» κόσμο ολοένα και μεγαλύτερα στρώ­ματα του πληθυσμού περνούν στη φτώχια, τα αναπτυγμένα κράτη προβαίνουν σε ολοένα και μεγαλύτερες περικοπές των παροχών προς τις ασθενέστερες τάξεις των πολιτών. Το κόστος των συντάξεων και της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης διο­γκώνεται συνεχώς, επιβαρύνει τον προϋπολογισμό του κρά­τους και εντείνει την ανασφάλεια. Ένα παρεπόμενο είναι ότι πληθαίνουν οι φωνές εκείνων που προτείνουν τη θεσμοθέτηση της ευθανασίας, βέβαια με το πρόσχημα ότι εξασφαλίζει ένα αξιοπρεπή θάνατο. Σε όλες τις χώρες οι αποδοχές της μεσαίας τάξης συρρικνώνονται, ενώ παράλληλα ανοίγει η ψαλίδα ανάμεσα στους λιγοστούς υπερπλούσιους και στην πλειοψηφία που παλεύει για την επιβίωση. Για τους παραπάνω λό­γους πάρα πολλοί οικονομολόγοι διαβλέπουν ήδη μία παγκό­σμια ύφεση, η οποία ασφαλώς εγκυμονεί απρόβλεπτες ακόμη πολιτικοκοινωνικές εντάσεις και ταραχές, όπως θα δούμε ανα­λυτικά στο δεύτερο κεφάλαιο.

Ένα άλλο σημάδι για το αδιέξοδο της κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η ανθρωπότητα είναι η μόλυνση του πε­ριβάλλοντος. Οι ανεπανόρθωτες καταστροφές που έχουν προ- κληθεί στη φύση είναι ως ένα βαθμό γνωστές. Όμως οι βλάβες που προκύπτουν για τους ανθρώπους δεν είναι γνωστές σε όλη τους την έκταση ούτε άμεσα εμφανείς. Τον Ιανουάριο του 2001 τα Ενωμένα Έθνη παρουσίασαν μία έκθεση για το κλίμα στην οποία συνεργάστηκαν εκατοντάδες ερευνητές από όλο τον κό­σμο. Σύμφωνα με την έκθεση αυτή η μέση θερμοκρασία στον πλανήτη μπορεί να ανέλθει 5,8 βαθμούς έως το τέλος του 21^ου αιώνα, ανεβάζοντας έτσι την επιφάνεια της θάλασσας παγκοσμί- ως σε βαθμό επικίνδυνο για τις παράκτιες περιοχές. Τρεις μή­νες νωρίτερα στη Χάγη είχε αποτύχει παταγωδώς η προσπάθεια να συμφωνήσουν τα βιομηχανικά κράτη όσον αφορά στις εκπο­μπές των αερίων. Η συμφωνία δεν επιτεύχθηκε εξαιτίας της αντίστασης της Αυστραλίας, των ΗΠΑ και του Καναδά που φοβούνταν ότι μία σχετική δέσμευση θα περιόριζε τα κέρδη τους ή, όπως είπαν, το βιοτικό τους επίπεδο.

Δύο μήνες μετά από την έκθεση του ΟΗΕ για το κλίμα, ο Τζωρτζ Μπους έδωσε τη χαριστική βολή στη συμφωνία του Κυότο για την προστασία του περιβάλλοντος με τη δικαιολο­γία ότι οι ΗΠΑ δεν μπορούν να διακινδυνέψουν να ανέβει και άλλο το εγχώριο ποσοστό ανεργίας. Ωστόσο το Μάρτιο του 2001 αυτό το ποσοστό στις ΗΠΑ ήταν πολύ χαμηλότερο από το αντίστοιχο στην Ευρώπη που παρ’ όλα αυτά υποστηρίζει τη συμφωνία για την προστασία του περιβάλλοντος. Σημειωτέον δε ότι οι ΗΠΑ παράγουν το 25% των εκπομπών CO₂ παγκοσμίως. Όμως στη βόρεια Αμερική το σκεπτικό είναι ότι δεν χρειάζεται να υπάρχει προστασία του περιβάλλοντος επειδή στοιχίζει ακριβά. Δυστυχώς η συνέπεια της στάσης αυτής εί­ναι να πάσχουν και οι άνθρωποι αφού πάσχει η φύση, ενώ οι φυσικές καταστροφές αυξάνονται χρόνο με το χρόνο, όπως φαίνεται έκδηλα και με το Ελ Νίνιο ή άλλα ακραία καιρικά φαινόμενα. Οι αναμφισβήτητα αντικειμενικές στατιστικές των μεγαλύτερων διεθνών ασφαλιστικών εταιριών δείχνουν ότι οι φυσικές καταστροφές έχουν πολλαπλασιαστεί δραματικά τις τελευταίες δεκαετίες. Η μεγαλύτερη εταιρεία, παγκόσμια, που ειδικεύεται σε αυτό τον κλάδο των ασφαλίσεων είναι η Αντασφαλιστική του Μονάχου. Μετερεωλόγοι και άλλοι επιστήμο­νες που εργάζονται για λογαριασμό της μετά από εκτενείς με­λέτες προβλέπουν ότι στο εγγύς μέλλον θα παρουσιάζονται ολοένα και πιο συχνά ολοένα και πιο ολέθρια φυσικά φαινό­μενα, κυρίως θύελλες, ανεμοστρόβιλοι και πλημμύρες. Ο εκ­πρόσωπος αυτών των επιστημόνων δήλωσε σε μία τηλεοπτι­κή συνέντευξη ότι σε σχέση με τη δεκαετία του 1960 οι απο­ζημιώσεις για καταστροφές από φυσικά αίτια εκατονταπλασιά­στηκαν. Η αιτία είναι ότι στην Ευρώπη εμφανίζονται ολοένα και πιο συχνά, ολοένα και πιο καταστροφικά, θύελλες που παλαιότερα ήταν γνωστές μόνο στην Καραϊβική και άλλες τρο­πικές περιοχές. Από το 1990 έως το 2000 σε όλη τη Γη έγιναν περισσότερες φυσικές καταστροφές από όσες τα προηγούμε­να ενενήντα χρόνια!

Όπως είδαμε οι ιθύνοντες δεν καταφέρνουν να συμφωνή­σουν ούτε καν πάνω σε ελάχιστα μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος που έτσι κι αλλιώς είναι περισσότερο δια- κοσμητικά παρά ουσιαστικά. Όσα μέτρα λαμβάνονται είναι πολύ λίγα και καθυστερημένα. Εκείνο που έχει προτεραιότη­τα είναι η διατήρηση της ευημερίας και των θέσεων εργασίας, γι’ αυτό οι καθοριστικοί παράγοντες είναι τα κέρδη της βιομη­χανίας και η οικονομική ανάπτυξη. Κανένα κόμμα δεν μπορεί να ανέβει στην εξουσία εάν δεν υπόσχεται ότι θα εξασφαλίσει την ευημερία και ένα λαμπρό μέλλον. Άλλωστε ποιος θα υπο­στήριζε ένα κόμμα που ζητά θυσίες προς χάριν των μελλοντι­κών γενεών; Ένα εύγλωττο παράδειγμα για του λόγου το αλη­θές και χαρακτηριστική περίπτωση είναι η κυβέρνηση συνερ­γασίας σοσιαλδημοκρατών και πράσινων στη Γερμανία. Κά­θε φορά που η κυβέρνηση τολμά να μιλήσει για θυσίες προς όφελος της φύσης και των ερχόμενων γενεών, για λογική αυ­τοσυγκράτηση των εργαζομένων σε θέματα αποδοχών και συ­ντάξεων ή για αναδιάρθρωση των κοινωνικών παροχών, ξεσπά ένα κύμα διαμαρτυρίας από όλους εκείνους που δεν θέλουν να χάσουν τα κεκτημένα τους, από τον πιο ανειδίκευτο εργάτη ως τον πιο υψηλόμισθο μάνατζερ.

Ωστόσο, για να επανέλθουμε στο θέμα των φυσικών κατα­στροφών, ακόμη και ο πιο επιπόλαια σκεπτόμενος θα καταλά­βει μία μέρα πως αυτές δεν είναι τυχαίες ούτε θεόσταλτες, αλ­λά καρποί της ανθρώπινης ασυδοσίας. Εφόσον οι άνθρωποι θα συνεχίσουν να κατασπαταλούν τους φυσικούς πόρους και να κα­ταστρέφουν σταδιακά τη φύση, είναι ευνόητο ότι θα προκύ­ψουν αυτόματα ανταγωνισμοί και πόλεμοι μεταξύ τους για την κατανομή των ελλιπών φυσικών αγαθών, όπως βλέπουμε να γίνεται τα τελευταία χρόνια με το νερό, το πλέον ζωτικό αγαθό.

Εάν σκιαγραφήσει κανείς μία εικόνα του μέλλοντος με βά­ση τις προβλέψεις των επιστημόνων για τις καταστροφικές αλ­λαγές στο κλίμα και γενικά στο περιβάλλον, η εικόνα αυτή θυ­μίζει σκηνές από την αποκάλυψη, αν και βέβαια το χρονικό διά­στημα που προβλέπεται ως την οριστική κατάρρευση κάθε οι­κοσυστήματος ποικίλει ανάλογα με τον τόπο από 20 μέχρι 100 χρόνια. Όμως, οι επιστημονικές προβλέψεις για βιβλικές κατα­στροφές μεταξύ 2020 και 2100 μ.Χ. δεν επαληθεύονται από τις προφητείες που προλέγουν εντελώς διαφορετικές εξελίξεις και μάλιστα νωρίτερα από αυτήν την περίοδο. Αλλά αυτό θα το δού­με αναλυτικότερα αργότερα σε αυτό το βιβλίο.

Ένα άλλο σημάδι που προοιωνίζεται «αποκαλυπτικές» ε­ξελίξεις αποτελούν ορισμένες επιστημονικές ανακαλύψεις στο πεδίο της φυσικής και της ιατρικής, όπως είναι π.χ. η γε­νετική. Τα προβλήματα που μπορούν να προκύψουν από την εκμετάλλευση των πληροφοριών που αποσπώνται από το γε­νετικό κώδικα έμβιων όντων δεν είναι δυνατό να υπολογι­στούν ακόμη. Όμως ο τρόπος με τον οποίο ο άνθρωπος «αξιοποίησε» τις ανακαλύψεις στον τομέα της ατομικής φυσικής δικαιολογημένα μας κάνουν να φοβόμαστε τα χειρότερα. Ήδη σήμερα ένας ζωντανός οργανισμός θεωρείται ότι αποτελεί έ­να πληροφοριακό υλικό που κατοχυρώνεται με μία πατέντα. Η κλωνοποίηση του ανθρώπου ως μέθοδος δημιουργίας ανθρώ­πινων «ανταλλακτικών» ή επίσης πιθανόν μίας τάξης σκλάβων δεν ανήκει πλέον μόνο στους εφιάλτες ενός μυθιστορήματος επιστημονικής φαντασίας. Είναι επίσης γνωστό ότι γενετικά μεταλλαγμένα φυτά ή οργανισμοί μπορούν να προκαλέσουν ανυπολόγιστα βλαβερές συνέπειες στο οικοσύστημα ολόκληρου του πλανήτη.

Εύλογα ανακύπτει επομένως το ερώτημα -και όχι μόνο σε κύκλους φανατικών θρησκόληπτων- για πόσο καιρό ακό­μη θα ανέχεται ο Θεός την ύβρη του ανθρώπου και θα τον α­φήνει να παίζει το δημιουργό νομίζοντας ότι μπορεί να δη­μιουργήσει μία καλύτερη πλάση ή πότε επιτέλους θα επέμβει, προτού εκείνος καταστρέψει ανεπανόρθωτα τις βασικές προ­ϋποθέσεις για την επιβίωσή του.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό γνώρισμα έσχατης εποχής είναι η παρακμή του πολιτισμού και ο εκφυλισμός των αξιών του, ένα χαρακτηριστικό που ανέκαθεν προηγείτο της κατάρρευσης ενός πολιτισμού. Και αυτή η παράμετρος επίσης θα εξεταστεί αναλυτικότερα στην εξέλιξη του βιβλίου.

Σε αυτό το σημείο θα ανοίξει μία παρένθεση για να ανα­φερθεί συνοπτικά ένα θέμα που έχει ενδιαφέρον για το αντι­κείμενο αυτού του βιβλίου καθώς ρίχνει ένα φως στο παρασκή­νιο και στα κρυφά κίνητρα της προσεχούς πάλης για την κυ­ριαρχία στον πλανήτη και στα γεγονότα που θα οδηγήσουν στον Γ’ παγκόσμιο πόλεμο. Στη Βίβλο αναφέρεται η επικρά­τηση του κακού την έσχατη εποχή βάσει συγκεκριμένης στρατηγικής και με κατάληξη την εγκαθίδρυση μίας παγκόσμιας ε­ξουσίας που θα στρέφεται εναντίον του Χριστού και των πι­στών του. Στα επόμενα κεφάλαια θα παρουσιαστούν πάρα πολλά δεδομένα και αποκαλυπτικά στοιχεία, έτσι που ο αφυ­πνισμένος αναγνώστης θα μπορεί να συνάγει μόνος του τα συμπεράσματά του για τη στρατηγική του κακού. Συνάμα θα μπορεί επίσης να εξακριβώσει εάν και κατά πόσο ευσταθούν οι διάφορες θεωρίες που κάνουν λόγο για συνωμοτικές προ­σπάθειες συγκεκριμένων κύκλων να επιβάλουν την κυριαρχί­α τους στον κόσμο.

Από άποψη τεχνολογίας τα μέσα επιβολής μίας παγκό­σμιας δικτατορίας υπάρχουν ήδη. Αυτό το σημείο θα το εξε­τάσουμε επίσης εκτενέστερα στην πορεία. Σύμφωνα με τις θε­ωρίες που μιλούν για δικτυώσεις και για συνωμοσίες σε παγκό­σμια κλίμακα, τον κόσμο δεν τον κυβερνούν οι επίσημοι ηγέ­τες και οι πολιτικοί, αλλά μυστικές δυνάμεις που δρουν παρασκηνιακά. Ως μέλη μιας τέτοιας συνωμοσίας κατονομάζονται μεταξύ άλλων οι Ιλλουμινάτοι, οι Μυημένοι, οι «διεθνείς τρα­πεζίτες» κ.α.

Ποιο είναι όμως το σχέδιο αυτών τιον υποτιθέμενων συ­νωμοτών; Ο μυστικός στόχος τους είναι η επιβολή ενός πα­γκόσμιου ολοκληρωτικού κράτους που θα εξουσιάζει ολό­κληρη την ανθρωπότητα. Στο κράτος αυτό δεν θα υπάρχουν πια ξεχωριστές εθνικότητες, πολιτισμοί και θρησκείες, ενώ ό­λες οι ισχύουσες ηθικές και ανθρωπιστικές αξίες θα καταργηθούν.

Αντ’ αυτών θα υπάρχει ένας μηχανισμός αστυνόμευσης που θα είναι παντού παρούσα. Επίσης η κατανομή τροφίμων και πηγών ενέργειας θα είναι κεντρικά ελεγχόμενη. Έτσι ο έ­λεγχος των μαζών, που θα είναι αμόρφωτες και θα ασχολού­νται αποκλειστικά με την ικανοποίηση των υλικών αναγκών τους, θα είναι πλήρης. Για να μένουν οι μάζες αδρανείς και πα­θητικές θα τους προσφέρονται «άρτος και θεάματα», δηλαδή τηλεόραση, αθλητικές εκδηλώσεις, πορνογραφία, καταναλω­τική κουλτούρα, βιομηχανοποιημένη ψυχαγωγία -π.χ. με τη μορφή της μουσικής-, φαρμακευτικές και ναρκωτικές ουσίες κ.α. Κάποιος θα πει με το δίκιο του ότι όλα αυτά υπάρχουν ή­δη. Όσα λείπουν για να συμπληρωθεί η εικόνα θα τα δούμε στο μέλλον. Ο Τζωρτζ Όργουελ και ο Άλντους Χάξλεϋ περιγρά­φουν το μηχανισμό τέτοιων συστημάτων στα βιβλία τους «1984» και «Ωραίος, νέος κόσμος» αντίστοιχα. Από τη στιγμή που θα επιβληθεί μία τέτοια παγκόσμια δικτατορία, οι άρχοντες θα μπορούν να καταπνίξουν στη γένεσή της κάθε απόπειρα αντίστασης χάρη στα τεχνολογικά μέσα αστυνόμευσης που θα διαθέτουν.

Η αστυνόμευση του λαού μέσω των δυνατοτήτων της τε­χνολογίας, τα σύγχρονα μέσα μαζικής ενημέρωσης και ο κε­ντρικός έλεγχος της κατανομής τροφίμων και ενέργειας απο­τελούν τα πλεονεκτήματα μιας σύγχρονης δικτατορίας σε σχέ­ση με το παρελθόν. Ένα παγκόσμιο κράτος με μία παγκόσμια διακυβέρνηση δεν θα κινδυνεύει πλέον από εξωτερικούς κιν­δύνους και έτσι θα επιβληθεί η τέλεια δικτατορία.

Σύμφωνα με τους συνωμοσιολόγους, τα μέσα που προω­θούν οι μυστικές ελίτ για τη δημιουργία ενός ενιαίου, παγκό­σμιου κράτους περιλαμβάνουν τη χειραγώγηση της παγκό­σμιας οικονομίας, την επιβολή ψευδοδημοκρατικών καθεστώ­των, τις ενώσεις κρατών όπως π.χ. είναι η Ε.Ε., το ΝΑΤΟ κλπ. και την πρόκληση πολέμων.

Βεβαίως όποιος υποστηρίζει τέτοιες θεωρίες διατρέχει τον κίνδυνο να μην τον παίρνουν σοβαρά ή να τον στιγματίζουν ως φανατικό. Είναι γεγονός ότι οι θεωρίες περί συνωμοσιών απο­τελούν πρόσφορο πεδίο για κάθε είδους φανατικούς από τη δε­ξιά ή την αριστερά ή επίσης από φονταμενταλιστικούς θρη­σκευτικούς κύκλους. Κατ’εξοχήν ασπάζονται μία απλουστευτική κοσμοθεωρία όπου όλα τα κακά στον κόσμο αποδίδο­νται αυτόματα σε μία μοναδική αιτία. Άλλωστε είναι δύσκο­λο να αντικρούσει κανείς τις θεωρίες περί συνωμοσιών. Επει­δή συνήθως οι συνωμοσιολόγοι δεν έχουν αποδείξεις που να στηρίζουν τους ισχυρισμούς τους, προβάλλουν τη δικαιολογία ότι οι συνωμότες είναι τόσο καλά οργανωμένοι που δεν αφή­νουν να διαρρεύσει τίποτα. Ούτως ή άλλως είναι δύσκολο να ελέγξει κανείς κατά πόσον είναι αληθινές οι καταγγελίες των συνωμοσιολόγων. Επιπλέον, οι θεωρίες που ξεσκεπάζουν πι­θανές συνωμοσίες έχουν ως επί το πλείστον απλουστευτικά και κάπως χοντροκομμένα επιχειρήματα. Καθώς τις περισσότε­ρες φορές υποθάλπουν τα πάθη ενάντια στους ίδιους πάντα α­ποδιοπομπαίους τράγους, γίνονται μάλιστα ακόμη πιο ύπο­πτες στα μάτια της κοινής γνώμης. Ωστόσο υπάρχουν επίσης σοβαρές προσπάθειες μελετητών που προβαίνουν σε εκτετα­μένες έρευνες και επιχειρούν να στηρίξουν με αποδείξεις τις αποκαλύψεις τους.

Όποιος θέλει να ασχοληθεί εκτενέστερα με τέτοιες θεω­ρίες καλό είναι πάντως να έχει υπόψη του ότι συνήθως τα επι­χειρήματα που θα του παρουσιαστούν θα φέρουν πολύ έντονα τη σφραγίδα του χώρου από τον οποίον προέρχονται είτε είναι η άκρα δεξιά ή η άκρα αριστερά, είτε είναι φονταμενταλιστές καθολικοί ή ορθόδοξοι, είτε αντισημίτες είτε οτιδήποτε άλλο.

Παραδείγματος χάριν είναι πολλοί που υποστηρίζουν ότι τις θέσεις κλειδιά στους Ιλλουμινάτους τις κατέχουν Εβραίοι. Αυτό, όπως και κάθε άλλη συνωμοσιολογική θεωρία, μπορεί να αληθεύει ή και όχι, γεγονός είναι ότι ένας αμύητος δύσκο­λα μπορεί να το αποδείξει. Για τούτο το λόγο η ενασχόληση με θεωρίες περί πιθανών συνωμοσιών αποτελεί σε τελευταία α­νάλυση χάσιμο χρόνου. Είναι προτιμότερο επομένως να εμβα­θύνουμε στα πραγματικά -και όχι υποθετικά- δεδομένα της οι­κονομίας και της πολιτικής. Ο αφυπνισμένος αναγνώστης θα αντιληφθεί βάσει αυτών ποιοι εξυφαίνουν πλεκτάνες και πώς. Επιπλέον με τη βοήθεια των προφητειών θα ξέρει που οδηγούν οι εξελίξεις και επίσης ποιος θα είναι ο μεγάλος συνωμότης και δολοπλόκος που θα βυθίσει τον κόσμο στο χάος για ένα διά­στημα, μέχρι να μπορέσει να γεννηθεί μία νέα Εποχή.

Οι δυνάμεις που κινούν σήμερα τα νήματα στην πολιτική είναι λίγο ως πολύ γνωστές. Μία δράκα πολυεθνικές έχουν αρ­χίσει προ πολλού να μοιράζουν μεταξύ τους τον κόσμο. Τελευ­ταία δεν κρύβουν το γεγονός ότι δεν τους αρκεί πλέον να ε­πηρεάζουν την πολιτική σκηνή μόνο έμμεσα, μέσα από τα διάφορα λόμπι που χρηματοδοτούν. Κραυγαλέο παράδειγμα είναι οι αμερικανικές εταιρείες πετρελαίου που κατάφεραν να προωθήσουν τους εκπροσώπους των συμφερόντων τους σε θέσεις κλειδιά της κυβέρνησης. Ως γνωστόν, ο Τζωρτζ Μπους, ο Ντικ Τσένυ, η Κοντολίζα Ράις έχουν χρηματίσει στελέχη σε μεγάλες εταιρείες πετρελαίου. Είναι πασίγνωστο πως το Ιράκ απετέλεσε απλώς ένα μέρος της στρατηγικής τους. Χαρακτη­ριστικό είναι ότι κατ’ επιθυμίαν των πολυεθνικών θα υπο­γραφεί το συντομότερο δυνατό από όλα τα κράτη μία «Πολύμερής Συμφωνία περί Επενδύσεων». Στόχος αυτής της συμ­φωνίας θα είναι να εγγυηθεί την ασφάλεια των ξένων επενδύ­σεων. Η ασφάλεια των ξένων επενδύσεων εδώ σημαίνει προ­στασία από κάθε απώλεια κερδών που θα μπορούσε να προ- κύψει εξαιτίας νομοθετικών ρυθμίσεων για την προστασία του περιβάλλοντος ή των εργαζομένων, ή εξαιτίας φυσικών καταστροφών ή πολέμων. Αυτό σημαίνει με άλλα λόγια ότι μόνο υπό τον όρο ότι θα μπορούν να είναι εντελώς ανεξάρτη­τες από τους εθνικούς νόμους θα επενδύουν οι μεγάλες εται­ρείες σε μία χώρα.

Στην αντίθετη περίπτωση θα έχουν τη δυνατότητα να προσφύγουν δικαστικώς κατά της κυβέρνησης της χώρας. Οι οπα­δοί των θεωριών περί μίας παγκόσμιας συνωμοσίας αρνούνται να πιστέψουν ότι ένα τέτοιο «κόλπο της παγκοσμιοποίησης» έχει προκύψει τυχαία από μόνο του. Κατά τη γνώμη τους πί­σω ή πιο σωστά πάνω από τις πολυεθνικές υφίσταται μία ανώ­τερα ιστάμενη εξουσία. Το κατά πόσον αυτό αληθεύει μπορεί ίσως να απαντηθεί στα επόμενα κεφάλαια.

Ο Νίκος Κανακάρης, στο βιβλίο του «Η Σκοτεινή Πλευρά της Παγκόσμιας Τάξης» παρατηρεί εύστοχα: «Μπορεί οι θε­ωρίες συνωμοσίας να μοιάζουν με παράδοξα ή ακόμη και υπερβολικά κατασκευάσματα που πλάθονται στα μυαλά φα­νατικών και ευφάνταστων αργόσχολων, όμως τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι ή τουλάχιστον, δεν είναι πάντοτε έτσι. Οι θεωρίες συνωμοσίας έχουν απασχολήσει κατά το παρελθόν κι εξακολουθούν να απασχολούν έντονα εκατοντάδες σοβα­ρούς ερευνητές, πολιτικούς αναλυτές, ιστορικούς και διανοητές, οι οποίοι ακόμη κι αν δεν παραδέχονται ανοιχτά την ενα­σχόλησή τους με αυτού του είδους τα συνωμοσιολογικά σενά­ρια, τα συμπεράσματά τους ταυτίζονται σε μεγάλο βαθμό με τη βασική θεωρία συνωμοσίας για την απόπειρα επιβολής της Νέας Παγκόσμιας Τάξης».

5.
ΠΡΟΦΗΤΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ

«Ο Κύριος δεν κάνει τίποτα χωρίς να το αποκαλύψει προηγούμενα στους προφήτες» Προφήτης Αμώς 3,7

Το φαινόμενο της ενόρασης και των προφητικών αποκαλύψεων δεν είναι εδώ το αντικείμενό μας και ως εκ τούτου δεν μπορεί να αναλυθεί εξαντλητικά.

Για το θέμα αυτό υπάρχουν πολλά άλλα βιβλία μεταξύ των οποίων θα αναφέρουμε ενδεικτικά τα βιβλία «Πνευματικοί Κό­σμοι», «Το Μέλλον Είναι Τώρα» και «Προφητείες Γύρω από το 2000» όπου το αντικείμενο αυτό ερευνάται σε βάθος. Επιπλέον, εδώ και δεκαετίες έχουν δημοσιευτεί πολλές εργασίες επιστη­μόνων που έχουν προβεί σε πειράματα, στα οποία αποδεικνύεται η ύπαρξη ενορατικών ικανοτήτων. Από παραψυχολογικές έρευνες γνωρίζουμε λ.χ. ότι όσο πιο βαρυσήμαντο είναι ένα μελλοντικό γεγονός, τόσο συχνότερα αναδύεται από το ασυνεί­δητο των ανθρώπων με τη μορφή της προαίσθησης, των ονεί­ρων κ.ά.

Τα επόμενα κεφάλαια απευθύνονται στον αναγνώστη που διαθέτει ήδη μία προπαιδεία στο θέμα των προφητειών ή εί­ναι ανοιχτός και διατεθειμένος να κατατοπιστεί σχετικά μέσω των κατάλληλων βιβλίων. Αντίθετα, τα παρακάτω κεφάλαια δεν ενδείκνυνται για τον αναγνώστη που απορρίπτει κατηγο­ρηματικά ότι υπάρχει η δυνατότητα να δει κανείς (ή να «ακού­σει») μελλοντικά γεγονότα ή ότι υπάρχουν δεκτικοί άνθρωποι όπως ήταν π.χ. οι βιβλικοί προφήτες- που μπορούν να συλλάβουν και να μεταφέρουν το θεϊκό λόγο στους άλλους.

Παλαιά και Καινή Διαθήκη είναι γεμάτες με προφητικά κείμενα. Στην παλαιοχριστιανική εκκλησία το χάρισμα της προφητείας ήταν αναγνωρισμένο και αποτελούσε αυτονόητη πραγματικότητα.

«Μην περιφρονείτε τις προφητείες», λέγεται στην Α’ επι­στολή προς τους Θεσσαλονικείς.

Στη σημερινή ορθολογιστική εποχή σχεδόν κανένας δεν τις παίρνει ιδιαίτερα στα σοβαρά. Τις προφητείες στα ιερά κείμε­να τις εξηγούν σαν απλές απειλές τιμωρίας, ή όταν έχουν εκ­πληρωθεί στο μεταξύ, τότε θεωρούν ότι τις έβαλαν εκ των υ­στέρων στο στόμα των υποτιθέμενων προφητών οι μεταγενέ­στεροι συντάκτες των κειμένων.

Όμως το προφητικό χάρισμα δεν έπαψε ποτέ να υπάρχει, αφού ο Δημιουργός δεν έπαψε ποτέ να επικοινωνεί με τα δημιουργήματά του. Ανάμεσα σε πολλά ονόματα πιο «σύγχρο­νων» προφητών θα αναφέρουμε ενδεικτικά το όνομα της Χίλντεγκαρντ του Μπίνγκεν (1098-1179), του Γιάκομπ Λόρμπερ (1800-1864) και της Μπέρτα Ντούντε (1891-1964).

Ενώ η πρώτη έχει αρχίσει τελευταία να γίνεται ευρύτερα γνωστή, κυρίως λόγω των πληροφοριών που μας κληροδότη­σε αναφορικά με τις φυσικές θεραπείες, οι άλλοι δύο προφή­τες είναι σχετικά λίγο γνωστοί. Ένας κύριος λόγος γι’ αυτό εί­ναι η εχθρική στάση των εκκλησιών απέναντι τους, δεδομένου ότι αυτά που έγραψαν οι δυο τους για την εξέλιξη του χριστια­νικού κόσμου και για το ρόλο των εκκλησιών δεν είναι καθό­λου κολακευτικά.

Είναι λογικό ότι και μετά την εποχή του Ιησού Χριστού, ο Θεός δεν έπαψε να διοχετεύει το λόγο του στους προφήτες. Ούτε μπορεί να διανοηθεί κανείς ότι την παραμονή των πιο ση­μαντικών, καταλυτικών γεγονότων στην ιστορία της Γης, θα α­φήσει την ανθρωπότητα απροειδοποίητη ώστε να μην ξέρει τι την περιμένει.

Εξυπακούεται βέβαια ότι όταν υπάρχουν αληθινοί προφή­τες θα υπάρχουν επίσης πολλοί ψεύτικοι. Γι’ αυτό και ο Ιησούς μιλώντας για τις έσχατες ημέρες προειδοποίησε για τη δράση των ψευδοπροφητών. Διοχετεύοντας μια πληθώρα ψεύτικων προφητειών για την έσχατη εποχή, ο Αντίθεος θέλει να θο­λώσει τα νερά και να μπερδέψει τους ανθρώπους ώστε να μην ξέρουν τι να πιστέψουν.

Σύμφωνα με τις εμπειρίες χριστιανών μυστικιστών και ε­πίσης μέσω του θεϊκού προφητικού λόγου, είναι γνωστό ότι μία αποκάλυψη μπορεί να δείχνει φαινομενικά ότι προέρχεται από μία αγνή, ουράνια πηγή, όμως στην πραγματικότητα να απο­τελεί μια απάτη από το χώρο του κακού.

Το δε πανούργο στην υπόθεση βρίσκεται στο ότι μία τέτοια αποκάλυψη δεν είναι απαραίτητα τελείως ψευδής. Αλλά συνή­θως το ψέμα βρίσκεται διάσπαρτο ανάμεσα στην αλήθεια προ- κειμένου να παραπλανηθεί ο άνθρωπος που την αναζητεί. Έτσι, για παράδειγμα, ο Σατανάς και οι υπηρέτες του εμφανίζονται σε ανθρώπους όχι μόνο σαν υποτιθέμενοι άγιοι ή άγγελοι, αλ­λά και με τη μορφή της Παναγίας ή και του ίδιου του Χριστού.

(Τα κριτήρια για να αναγνωρίζει κάποιος εάν μία αποκά­λυψη είναι αληθινή ή ψευδής, ο αναγνώστης μπορεί να τα βρει μεταξύ άλλων στα αντίστοιχα κεφάλαια του βιβλίου «Οι Πνευματικοί Κόσμοι»).

Επομένως σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να δεχόμαστε ά­κριτα σαν αληθινό κάθε κείμενο ή όραμα που ισχυρίζεται ότι πρόκειται για αποκάλυψη του Θεού. «Να ελέγχετε τα πάντα και να κρατάτε μόνο το καλό!» λέει η προτροπή προς Θεσσαλονικείς. Οπωσδήποτε η οριστική απόδειξη ότι μία προφη­τεία είναι αληθινή παρέχεται μόνο όταν εκπληρωθεί.

Σε αυτό το σημείο θέλουμε να προσθέσουμε μερικές πα­ρατηρήσεις σχετικά με πιθανά λάθη που μπορούν να παρου­σιαστούν και σε αυθεντικές αποκαλύψεις επίσης. Τα οράμα­τα μπορούν να χωριστούν σε διάφορες κατηγορίες με βάση το πώς καταγράφονται στη συνείδηση του ανθρώπου που τα βλέπει. Έτσι θα τα διακρίνουμε α) σε αισθητήριου τύπου ό­ταν γίνονται αντιληπτά με τις αισθήσεις β) σε εικονιστικού τύ­που όταν στο πνεύμα σχηματίζεται μία εικόνα χωρίς να δίνο­νται εξωτερικά ερεθίσματα στις αισθήσεις και γ) σε καθαρά πνευματικού τύπου όταν δεν υπάρχει καμία εικόνα. Για κάθε μία από τις παραπάνω κατηγορίες ισχύει ότι είναι αδύνατο να μην υπεισέλθουν αλλοιώσεις όταν μια συχνά ακατάληπτη ει­κόνα αντικατοπτρίζεται στο ανθρώπινο πνεύμα που λειτουρ­γεί έτσι κι αλλιώς υποκειμενικά και είναι λίγο ως πολύ περιο­ρισμένο.

Ως εκ τούτου η κοσμοαντίληψη, το πιστεύω ενός ενορατι­κού ή το πνεύμα της εποχής του, αποτελούν παράγοντες που μπορούν είτε να επιφέρουν αλλοιώσεις είτε να επιτρέψουν να παρεισφρήσουν λάθη στη σύλληψη ή στην ερμηνεία ενός οράματος. Πάντοτε το άγνωστο παρουσιάζεται στηριζόμενο πάνω σε ένα υπόβαθρο από γνωστά στοιχεία, αφού ο ανθρώπινος νους προσπαθεί μόνιμα να το εντάξει σε ένα ήδη υφιστάμενο σύστημα που ακολουθεί για να αντιλαμβάνεται και να ταξινο­μεί τις νέες πληροφορίες.

Μία άλλη πιθανότητα λάθους πάλι οφείλεται στο ότι πολ­λές φορές βλέπει κάποιος αποσπασματικές εικόνες από το μέλλον χωρίς συνάρτηση μεταξύ τους ή χωρίς να είναι στη σω­στή αλληλουχία. Επίσης, σε μία άλλη στιγμή μπορεί να δει τα ίδια γεγονότα αλλά με άλλη σειρά ή με άλλα κέντρα βάρους, όπου ορισμένα συμβάντα φαίνονται ευκρινέστερα, ενώ άλλα γίνονται πιο θολά. Ασυνείδητα τότε ο ενορατικός τείνει να βάλει τάξη στο «χάος» αυτών που δεν καταλαβαίνει και εκτός αυτού η μνήμη του μπορεί να τον απατά. Επιπλέον, όταν ο ε­νορατικός ασπάζεται ένα συγκεκριμένο δόγμα ή μία ορισμέ­νη κοσμοθεωρία, συνήθως οι σκέψεις του, τα σύμβολα που βλέπει, ακόμη και το λεξιλόγιο που χρησιμοποιεί, μπαίνουν σε αυτό το καλούπι των πιστεύω του. Αυτό το φαινόμενο είναι ι­διαίτερα έντονο π.χ. στα οράματα καθολικών, τα οποία είναι γεμάτα με σύμβολα της πίστης τους. Έτσι άθελά τους χρωμα­τίζουν το όραμα με την προσωπική τους χροιά.

Συν τοις άλλοις, ας μην ξεχνάμε ότι στις περισσότερες πε­ριπτώσεις είναι απλοϊκοί άνθρωποι αυτοί που διαθέτουν τη λεγόμενη «δεύτερη όραση». Αλλά δεν είναι στις προθέσεις αυτού του βιβλίου να ελεγχθεί μία προς μία η πνευματική προέλευση των προφητειών που παρουσιάζονται.

Σε γενικές γραμμές, από εμάς έχει γίνει προσπάθεια να συμπεριληφθούν οι πιο σημαντικές πηγές, αλλά και ορισμένες λιγότερο γνωστές προφητείες για τα επερχόμενα γεγονότα. Βεβαίως δεν αποκλείεται μεταξύ αυτών να συγκαταλέγονται επίσης πηγές αμφίβολης ή σκοτεινής πνευματικής προέλευσης. Πάντως συνειδητά δεν συμπεριλάβαμε προβλέψεις για το μέλ­λον που προέκυψαν με αστρολογικούς υπολογισμούς, με καββαλιστικές μεθόδους ή με μαντικές μεθόδους που βασίζονται στη χρήση κάποιων βοηθητικών μέσων όπως π.χ. οι ρούνοι, η οιωνοσκόπηση, τα ταρώ κ.λπ. Καταβλήθηκε προσπάθεια να επιλέξουμε φερέγγυες προφητικές πηγές· όμως δεν αποκλείεται η πιθανότητα ορισμένοι λιγότερο γνωστοί ενορατικοί να είναι επηρεασμένοι ή να αντιγράφουν από τους πιο γνωστούς ή, ό­πως προαναφέρθηκε, να έχουν σκοτεινά κίνητρα ή αμφίβολους εμπνευστές από το χώρο των πνευμάτων.

Το ότι πολλές προφητείες για την εποχή του τέλους έχουν παρόμοιο περιεχόμενο δεν σημαίνει αυτόματα ότι οι πηγές τους είναι αυθεντικές. Για να θεωρηθούν αυθεντικές θα πρέ­πει να αποδειχθεί ότι δεν έχουν επηρεαστεί από άλλες πηγές «εγνωσμένου κύρους» όπως π.χ. ο Νοστράδαμος. Αλλά τέτοιες αποδείξεις είναι σχεδόν αδύνατον να προσκομιστούν, γι’ αυ­τό το λόγο ορισμένοι κατηγορούν πολλές προφητικές πηγές για λογοκλοπή.

Όντως, μια μερίδα των πηγών δεν είναι υπεράνω κάθε υ­ποψίας και κανείς πρέπει να τις κρίνει διατηρώντας επιφυλά­ξεις. Ωστόσο μένουν αρκετοί άλλοι ενορατικοί και προφήτες και χωρίς αμφιβολία εδώ συγκαταλέγονται οι αποδεδειγμέ­να μεγάλοι προφήτες- που προσφέρουν αρκετά τεκμήρια αξιο­πιστίας. Ένα τέτοιο τεκμήριο μπορεί να είναι λόγου χάριν η βεβαιότητα ότι ο συγκεκριμένος προφήτης αποκλείεται να γνώ­ριζε παλαιότερες παρόμοιες προφητείες. Ένα άλλο τεκμήριο προσφέρουν πηγές που όσο ζούσαν είχαν αποδείξει τις ικανότητές τους στον τομέα της εξωαισθητηριακής αντίληψης, όπως π.χ. ο Αλοΐς Ιρλμάγερ ή ο Έντγκαρ Κέισυ.

Τέλος, τα τελικά κριτήρια για τη διάκριση της ποιότητας κάθε πνεύματος παραμένουν αυτά που περιγράφονται στη Βί­βλο ή που έχουν συμπληρωθεί από νεότερα φερέφωνα του Θεού, όπως ο Εμάνουελ Σβέντενμποργκ, ο Γιάκομπ Λόρμπερ ή η Μπέρτα Ντούντε.

Ένας άλλος παράγοντας που μειώνει την αξιοπιστία των προρρήσεων είναι οι χρονολογίες που αποδεικνύονται λαν­θασμένες. Μετά τον καταιγισμό από προφητείες που προβλή­θηκαν κατά κόρον πριν την έναρξη της νέας χιλιετίας μας, όπου όμως δεν συνέβησαν όλα όσα είχαν προβλεφθεί, πολύς κόσμος που ενδιαφέρεται απλώς επιφανειακά γι’ αυτά τα θέματα, απέρριψε «απογοητευμένος» ή «ανακουφισμένος» γενικά όλες τις προφητείες, βάζοντάς τες όλες στο ίδιο σακκί. Ασφαλώς γι’ αυτό ευθύνονται πολλοί ενορατικοί που παρασύρθηκαν και συνόδευσαν τα γεγονότα των οραμάτων τους με συγκεκριμένες χρονολογίες. Αλλά σε μία αυθεντική αποκάλυψη αποκλείε­ται να δίνεται μαζί μία συγκεκριμένη ημερομηνία λήξης. Την τελευταία λέξη σε κάθε γεγονός την έχει πάντα ο Θεός που κρα­τά αποκλειστικά για τον εαυτό του το δικαίωμα του εάν και πό­τε θα συμβεί κάτι. Ωστόσο, μια λάθος χρονολόγηση δεν μειώ­νει κατ’ ανάγκη την αξία μίας πρόρρησης. Πρέπει κανείς να ξεχωρίζει ανάμεσα στο περιεχόμενο μίας προφητικής αποκά­λυψης και στο χρόνο που ο προφήτης λέει ότι θα εκπληρωθεί, γιατί η χρονολογία προέρχεται αποκλειστικά από τον άνθρω­πο και όχι από τον Θεό, που για ευνόητους λόγους την κρατεί μυστική. Το να θέλει κάποιος να προβλέψει πότε ακριβώς θα συμβεί ένα συνταρακτικό γεγονός φυσικά είναι ανθρώπινο^. όποιος έχει εμβαθύνει έστω και λίγο στο θέμα των προφητειών ξέρει από ιδία πείρα πόσο μεγάλος είναι ο πειρασμός να θέλει να υπολογίσει κανείς με ακρίβεια μία ορισμένη χρονολογία.

Αλλά αυτός ο δρόμος δεν έχει την έγκριση του Θεού, όπως ξέρουμε τόσο από τη Βίβλο όσο και από τις νέες αποκαλύψεις. Υπάρχει, ωστόσο, ένας επιτρεπτός δρόμος, αυτός της επαγρύ­πνησης και της ανάλυσης των όσων συμβαίνουν ήδη ή διαγρά­φονται στον ορίζοντα. Εάν παρατηρεί κάποιος τα προμηνύματα και τα συνοδευτικά φαινόμενα που σύμφωνα με τις προφη­τείες προηγούνται των κυρίως γεγονότων, μπορεί να συμπεράνει με αρκετά μεγάλη βεβαιότητα σε ποια φάση βρίσκονται οι εξελίξεις. Σε μία τέτοια παρατήρηση των «σημείων των καιρών» και στην ανάλυσή τους θα αυτοπεριοριστεί και αυτό το βιβλίο.

Το κύριο ρεύμα των προφητειών, όπου συμφωνούν πάρα πολλές πηγές, προλέγει μία μεγάλη σειρά από τα ίδια συγκε­κριμένα γεγονότα. Σημειωτέον ότι οι πιο πολλές θεωρούμενες ως αξιόπιστες πηγές, συνήθως προλέγουν ομόφωνα το ίδιο γεγονός. Επιπλέον, συχνά συμφωνούν επίσης ως προς την αλ­ληλουχία των επιμέρους επεισοδίων. Αλλά από την άλλη πλευ­ρά πολλές πηγές αντιφάσκουν μεταξύ τους σε σχέση με τα δευτερεύοντα, περιφερειακά συμβάντα που συνοδεύουν ένα κεντρικό γεγονός. Πάντως σε γενικές γραμμές, μελετώντας τις προφητείες προβάλλει μία μονοσήμαντη, σαφής εικόνα με κοινά χαρακτηριστικά. Εδώ θα παρουσιαστούν οι πιο σημαντι­κές πηγές που αντιπροσωπεύουν το κύριο ρεύμα. Όπου εντού­τοις υπάρχουν ίσως ασάφειες ή διφορούμενες έννοιες, θα πρέ­πει ο αναγνώστης να προσανατολίζεται με πυξίδα τον «εσω­τερικό λόγο», το λόγο που αποκάλυψε ο Θεός. Γιατί θα πρέ­πει να λάβουμε υπόψη μας ότι στις περισσότερες περιπτώσεις οι άνθρωποι που έχουν οράματα από το μέλλον δεν μπορούν οι ίδιοι να εξηγήσουν «γιατί» και «από πού» έχουν αυτή την ικανότητα. Από μόνοι τους δεν μπορούν να ενεργοποιήσουν αυτή τη «δεύτερη όραση» κατά βούληση. Εκτός αυτού υπάρ­χουν τεράστιες ποιοτικές διαφορές ανάμεσα στην ικανότητα ε­νός ενορατικού και ενός άλλου.

Στο «Γη και Σελήνη» του Γιάκομπ Λόρμπερ, λέγεται στη σελίδα 291: «Άνθρωποι που έχουν την ψυχική όραση και βλέ­πουν οράματα δεν θα πρέπει να χαρακτηρίζονται ως πνευματι­κά αναγεννημένοι απλώς και μόνο λόγω αυτής της ικανότητας. Γιατί μια τέτοια ικανότητα δεν είναι παρά μια συνέπεια του ευερέθιστου νευρικού συστήματος τους, στο οποίο η ψυχή προ­βάλλει ορισμένες εντυπώσεις από τον ψυχικό κόσμο της μέσω του πνεύματος των νεύρων. Στους ανθρώπους που έχουν γερά νεύρα κάτι τέτοιο δεν μπορεί να συμβεί, ως εκ τούτου τέτοιοι άνθρωποι σπάνια βλέπουν οπτασίες και οράματα. Για όλους τους παραπάνω λόγους, αυτή η ιδιότητα δεν μπορεί να χαρα­κτηριστεί ούτε σαν κάτι το καλό, ούτε σαν κάτι το κακό. Μπο­ρεί μάλλον να θεωρηθεί ως μια ασθένεια του σώματος, η οποί­α συνήθως έρχεται σαν συνέπεια κάποιων δυσάρεστων γεγονό­των που μπορεί να συμβούν κατά τη διάρκεια της γήινης ενσάρ­κωσης. Τέτοια γεγονότα μπορεί να είναι μια μεγάλη στενοχώ­ρια, μια παρατεταμένη περίοδος φόβου, μια ιδιαίτερα τρομα­κτική εμπειρία ή και κάποια τεχνητά μέσα, όπως η μαγνητική ύπνωση, η μέθη και η χρήση ναρκωτικών ουσιών».

Ο Λόρμπερ γράφει επίσης ότι απλοϊκοί άνθρωποι που ζουν απλά και φυσικά, λ.χ. αγρότες, βοσκοί, γυναίκες που μαζεύουν βότανα, έχουν πολλές φορές τη δεύτερη όραση. Σποραδικά βλέπουν λίγες ή και πολλές στιγμιαίες, αποσπασματικές εικό­νες από ένα πολύπλευρο γεγονός. Αλλά σπάνια μπορούν να ε­ξηγήσουν οι ίδιοι τα οράματά τους ή να τα εντάξουν σε ένα πλαίσιο σε σχέση με τις γενικότερες, παγκόσμιες εξελίξεις. Γι’ αυτό το λόγο πολύ σπάνια έχουν δώσει τέτοιοι ενορατικοί μια συγκεκριμένη χρονολογία εκπλήρωσης των προφητειών τους. Με το πέρασμα του χρόνου, διάφοροι ερμηνευτές ωθού­μενοι από πολλά και ποικίλα κίνητρα συνέλεξαν και έβαλαν σε μία σειρά πολλές από αυτές τις διάσπαρτες αποσπασματικές προφητείες. Έτσι προέκυψε σε αδρές γραμμές μία γενική ει­κόνα των εξελίξεων που στις περισσότερες περιπτώσεις όμως είναι ασαφής ή παραμορφωμένη. Αυτό οφείλεται αφενός στην υποκειμενική προσέγγιση του κάθε ερμηνευτή, και αφετέρου στο γεγονός ότι ως επί το πλείστον οι ερμηνευτές ενδιαφέρονται μόνο για τα εξωτερικά συμβάντα, για την επιφάνεια και όχι για το βάθος. Γιατί για να είναι δημοφιλές ένα βιβλίο με προφητείες, δηλαδή για να πουλήσει πολλά αντίτυπα, πρέπει να περιορίζεται συνήθως σε μία επιφανειακή παρουσίαση.

–
–
–

Η συνέχεια στο βιβλίο….

–
–
–

Παρ’ όλα αυτά σε πολύ λίγες συλλογές προφητειών λαμβάνε­ι αι υπόψη η δική του εποπτεία τού γίγνεσθαι στον κόσμο μας.

Δύο προαναφερθείσες συλλογές προφητειών, οι «Προφητείες γύρω από το 2000» και «Το Μέλλον είναι Τώρα!» είχαν ακριβώς αυτό το σκοπό: να δείξουν την ελπιδοφόρα, ευτυχι­σμένη εποχή που θα ακολουθήσει μετά τα γεγονότα των έ­σχατων ημερών, τα οποία πρέπει κανείς να τα βλέπει ενσωματωμένα στο μεγάλο λυτρωτικό σχέδιο του Θεού. Γι’ αυτό εδώ δεν θα επανέλθουμε σε αυτό το θέμα καθώς ήταν ήδη το κύ­ριο αντικείμενο στις παραπάνω συλλογές, όπως και στο βιβλίο «Το Μεγάλο Μυστήριο».

Το ερώτημα σχετικά με το πότε θα λάβουν χώρα

τα προφητευμένα γεγονότα

«Αυτός τους είπε: “Εσείς δεν μπορείτε να γνωρίζετε τον ακριβή χρόνο^. αυτόν τον κρατάει ο Πατέρας στην αποκλειστική του εξουσία”».

Πράξεις Αποστόλων 1,7

Η καθολική εκκλησία είχε απαγορέψει από το 1516 σε ιερωμένους και ιερομόναχους υπό την απειλή του αφορισμού να κηρύσσουν για τον Αντίχριστο ή για τη Δευτέρα Παρουσία. Η απόφαση αυτή βασιζόταν σε μία σειρά από εδάφια στην Αγία Γραφή που λένε ότι ο άνθρωπος δεν πρέπει να γνωρίζει το χρό­νο που θα συμβούν ορισμένα γεγονότα ώστε να μην επηρεάζε­ται η ελευθερία της βούλησής του. Όπως είδαμε, συχνά οι ενο­ρατικοί βλέπουν εκπληκτικές λεπτομέρειες στα οράματά τους, όμως δεν μπορούν να τα τοποθετήσουν χρονικά με ακρίβεια. (Ένας πολύ μεγάλος ενορατικός, ο Εμάνουελ Σβέντενμποργκ, εξηγεί αυτό το φαινόμενο στο βιβλίο «Το Μέλλον είναι Τώρα».)

Το μόνο που είναι δυνατό είναι να καταλήξει κάποιος σε μία χονδρική χρονολόγηση των μελλοντικών γεγονότων παρακο­λουθώντας την αλυσίδα των συμβάντων που προαγγέλλουν τις μεταγενέστερες εξελίξεις. Ασφαλώς για έναν άνθρωπο με πνευ­ματικό προσανατολισμό είναι πιο εύκολο να αναγνωρίσει από τα σημεία των καιρών σε ποιο στάδιο βρίσκεται η ανθρωπό­τητα.

Όποιος θέλει να έχει στο χέρι ένα γνώμονα με βάση τον ο­ποίο να μπορεί να διακρίνει τι «ώρα» έχει σημάνει από κοσμι­κή άποψη, τότε ας κρατά κατά νου τα προφητευμένα προμηνύματα των εξελίξεων. Όταν παρουσιαστούν τα πρώτα σημά­δια τότε θα γνωρίζει περίπου πόσος χρόνος απομένει μέχρι να συμβούν τα καθαυτό γεγονότα. Στα επόμενα κεφάλαια θα ε­ξεταστούν αναλυτικά αυτά τα πρώτα σημάδια. Πάντως όποιος παρακολουθεί προσεκτικά τις παγκόσμιες εξελίξεις και μετά την προσεκτική ανάγνωση των προηγούμενων κεφαλαίων, θα είναι σε θέση να καταλάβει ακόμη και εάν δεν γνωρίζει τις σχε­τικές προφητείες, ότι ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος, για παρά­δειγμα, δεν μπορεί να συμβεί μετά από πολλά χρόνια, αλλά ή­δη σε ένα κοντινό μέλλον.

–
–
–

Η συνέχεια στο βιβλίο….

–
–
–

Γιατί όλα μπαίνουν σε ένα σακί και κρίνονται με το πνεύμα που λέει: «Μας έχουν προφητέψει με χίλιους τρόπους το ένα ή το άλλο, αλλά ποτέ δεν έγινε τίποτα από όλα αυτά!»

«Δεν έχετε παρά να προσέξετε τα σημεία των καιρών, τα οποία τα είχα ήδη γνωστοποιήσει στους πρώτους μαθητές Μου. Βρίσκεσθε ήδη στην αρχή της εποχής της δυστυχίας. Ακούτε για πολέμους, για σεισμούς, τα δυστυχήματα και οι καταστροφές πληθαίνουν, ενώ παρατηρείτε επίσης, αλλαγές στο σύμπαν. Παράλληλα βλέπετε τις πράξεις των ανθρώπων, οι οποίοι έχουν αλλοτριωθεί εντελώς, γι’ αυτό πιστεύουν ότι μπορούν να επεμ­βαίνουν όπως θέλουν στη Δημιουργία Μου, με αποτέλεσμα να παρασύρονται σε πειράματα τα οποία είναι ενάντια στον Θεό και επομένως δεν πρόκειται να έχουν καλό τέλος.

Προσέξτε πως έχει γίνει η νοοτροπία των ανθρώπων, οι οποίοι εντρυφούν ανεξέλεγκτα στις εγκόσμιες απολαύσεις, έχουν γίνει σκληροί και άκαρδοι και αδιαφορούν για τη δυστυχία του διπλανού τους. Προσέξτε την απουσία της πίστης, τη στάση των ανθρώπων απέναντι στον Ιησού Χριστό και στο λυτρωτικό έρ­γο Του και τότε θα συνειδητοποιήσετε ότι ήδη ζείτε στην εποχή λίγο πριν από το τέλος».

Αποκάλυψη στην Μπέρτα Ντούντε

6.

Η ΑΛΛΗΛΟΥΧΙΑ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ

Η απειλή ενός παγκοσμίου πολέμου

Στο μεγαλύτερο μέρος τους οι γνωστές προφητείες σκιαγραφούν την εικόνα μίας προσεχούς ριζικής μεταβολής της κα­τάστασης παγκοσμίως που θα συνοδεύεται από πολέμους και φυσικές καταστροφές σε πρωτοφανή έκταση.

Όλα αυτά θα διαδραματιστούν μέσα σε ένα σύντομο χρο­νικό διάστημα, το οποίο θα διαδεχθεί η «Νέα Εποχή» σε μία νέα Γη, μία εποχή ειρήνης και αρμονικής ολοκλήρωσης των ανθρώπων. Αλλά ο δρόμος προς αυτό τον επίγειο «παράδεισο» κερνάει από αγκάθια, δεινά και καταστροφές που θα αναφερθούν στη συνέχεια αναλυτικά.

Όπως προκύπτει από τις προφητείες, το μεγαλύτερο μέρος των καταστροφών θα προέλθει από ένα αστρικό σώμα που θα πλησιάσει σε επικίνδυνο βαθμό τη Γη και από το απόλυτο σκοτάδι που θα επικρατήσει τις επόμενες τρεις μέρες. Μέσα σε λίγες μέρες θα συμβούν πολλών ειδών αλλεπάλληλες καταστροφές. Οι μικρότερες καταστροφές -τέτοιες προβλέπονται επίσης και για την περίοδο πριν τον πόλεμο- θα είναι περιορισμένες τοπικά. Αντίθετα η καταστροφή που θα προκαλέσει το ουράνιο σώμα θα πλήξει ολόκληρο τον πλανήτη και θα είναι κάτι που δεν έχει ξαναζήσει η ανθρωπότητα στην ιστορία της.

Όπως προαναφέρθηκε, με βάση τα σημερινά δεδομένα μπορεί εύλογα να συμπεράνει κάποιος ότι θα εκδηλώνονται ό­λο και περισσότερα και μεγαλύτερα καταστροφικά γεγονότα.

Στο κεφάλαιο για την παγκοσμιοποίηση έγινε σαφές ότι σήμερα οι πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις συμβαδίζουν.

Γιατί κατά το πλείστον οι πολιτικοί είναι στην ουσία οι εκτε­λεστές των οδηγιών των οικονομικών ολιγαρχιών που το μο­ναδικό τους μέλη μα είναι η κυριαρχία και η επιβολή των συμ­φερόντων τους. Το μόνο που αλλάζει είναι η εκάστοτε τακτι­κή, εάν δηλαδή χρησιμοποιούνται διπλωματικά, οικονομικά, ή στρατιωτικά μέσα για την προώθηση των σχεδίων τους. Όπως φάνηκε πρόσφατα στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ, όταν τα ειρηνικά μέσα δεν αποδίδουν, καταφεύγουν στα όπλα. Ε­πιπροσθέτους, οι Αμερικανοί δείχνουν σήμερα να αδιαφορούν για το μέλλον και τις αντιδράσεις της Ρωσίας, για το εάν δη­λαδή αυτή η πρώην υπερδύναμη θα καταρρεύσει τελείως ή εάν θα προβεί σε ένα απονενοημένο διάβημα πριν καταρρεύσει.

Σύμφωνα με τις προφητείες, πριν ξεσπάσει ένας μεγάλος πόλεμος, θα σημειωθεί ένας ισχυρότατος σεισμός με συνέ­πεια να καταποντιστεί ένα μέρος της Καλιφόρνιας στον ωκε­ανό. Λίγο αργότερα θα γίνει στη Ν. Υόρκη μία τρομοκρατική επίθεση με ατομικές βόμβες που θα ισοπεδώσουν εντελώς όλο το Μανχάταν. Ο μη ειδικός δεν μπορεί να φανταστεί τις συ­νέπειες για την παγκόσμια οικονομία δύο τέτοιων μεγάλων γεγονότων. Προτού αναφέρουμε τις σχετικές προφητείες, θα πάρει το λόγο ο οικονομικός αναλυτής Γκύντερ Χάννιχ για να δώσει την εκτίμησή του για τις συνέπειες μιας κατάρρευσης της παγκόσμιας οικονομίας:

«Ως επακόλουθο της κατάρρευσης της παγκόσμιας οικονομίας μπορεί να περιμένει κανείς, αφενός την εδραίωση ενός αστυνομικού κράτους που θα καταπιέζει τους πολίτες του, και αφετέρου την πιθανότητα ότι κάποια χώρα θα προσπαθήσει να λύσει το πρόβλημα καταφεύγοντας στα όπλα. Η ανθρώπινη ιστορία είναι γεμάτη με παραδείγματα όπου ο πόλεμος χρησιμοποιήθηκε ως μέσον επίλυσης οικονομικών προβλημάτων.

Στη σημερινή φάση της παγκοσμιοποίησης τα κράτη ανταγωνίζονται σε αυξανόμενο βαθμό μεταξύ τους. Δεδομένου ότι σε κάθε κράτος αυξάνεται συνεχώς η πίεση των υποχρεώσεων από τους συσσωρευμένους τόκους, αυξάνεται παράλληλα η πίεση να κατακτηθεί ένα ακόμη μεγαλύτερο μερίδιο της παγκόσμιας αγοράς. Εάν όμως η αγορά συρρικνωθεί εξαιτίας μίας οικονομικής κρίσης, η μόνη διέξοδος μπορεί να είναι η προσφυγή στα όπλα», καταλήγει ο Χάννιχ.

Η πιθανότητα ενός πολέμου σήμερα φαίνεται ελάχιστη, όμως την άνοιξη του 1999 στη διάρκεια του πολέμου στο Κοσυφοπέδιο τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Το μεγαλύτερο μέρος των προρρήσεων των ενορατικών αναφέρουν μία επίθεση της Ρωσίας εναντίον της Δύσης. Σύμφωνα με τα λεγόμενά τους η επίθεση θα εκδηλωθεί σε εντελώς ανύποπτο χρόνο. Προηγουμένως η Ρωσία εξαπατά την παγκόσμια κοινότητα δίνοντας βεβαιώσεις για τις ειρηνικές προθέσεις της. Έτσι η Ευρώπη δεν αισθάνεται καμία απειλή εξ ανατολών. Όμως ας μην ξεχνάμε ότι στην πραγματικότητα δεν έχει συντελεστεί μία αληθινή προσέγγιση μεταξύ Ρωσίας και Δύσης, όπως θα έχει συμπεράνει ο παρατηρητικός αναγνώστης από τα προηγούμενα κεφάλαια. Το πόσο εύθραυστη είναι αυτή η σχέση φάνηκε κατά τους πρόσφατους βαλκανικούς πολέμους όπου η Ρωσία απείλησε απροκάλυπτα με ένα τρίτο παγκόσμιο πόλεμο.

Το 1999 η Πολωνία, η Τσεχία και η Ουγγαρία προσχώρησαν στο ΝΑΤΟ, σε αντίθεση με την υπόσχεση της Δύσης στη διάρκεια των συνομιλιών για την επανένωση των δύο Γερμανιών, ότι αυτό δεν θα συνέβαινε. Σε μία συνέντευξη το 1999 στην εφημερίδα «Die Welt» ο Γκορμπατσόφ δήλωσε ότι με την επέκταση προς ανατολάς η Δύση τον εξαπάτησε, αθέτησε το λόγο της και δεν θα πρέπει να εκπλαγεί εάν κάποια στιγμή θα πληρώσει γι’ αυτό. Παρ’ όλα αυτά το 2004 προσχώρησαν στο ΝΑΤΟ οι επόμενες χώρες από το πρώην ανατολικό μπλοκ, η Εσθονία, η Λετονία, η Λιθουανία, η Σλοβενία, η Σλοβακία, η Ρουμανία και η Βουλγαρία. Επιπλέον, στο άμεσο μέλλον οι ΗΠΑ σχεδιάζουν την υλοποίηση του προγράμματος αντιπυραυλικής η προστασίας ΝΜD, το οποίο η Ρωσία θεωρεί ως απειλή για την ίδια. Υποτίμηση του ρόλου της Ρωσίας σήμαινε επίσης η εισβολή στο Ιράκ. Γενικά κυριαρχεί η τάση να υποβιβάζεται η σημασία των απογοητεύσεων και των εξευτελισμών που υφίσταται αλλεπάλληλα η Ρωσία και των εκρηκτικών εντάσεων που συσσωρεύονται. Πέραν αυτού, οι στρατηγικές και οι πολιτικές φιλοδοξίες των ΗΠΑ στον ευρύτερο χώρο της Ανατολής (Ιράκ, Κασπία, Ιράν., κ.λπ.) κάνουν ακόμη πιο α­σφυκτικό τον κλοιό γύρω από την; πρώην αντίπαλό τους.

Η περίοδος πριν τον πόλεμο

Πολυάριθμες προφητικές πηγές κάνουν λόγο για πρωτοφανείς σεισμούς, εκρήξεις ηφαιστείων και πολεμικές συγκρούσεις, οι τελευταίες σε περιορισμένη όμως κλίμακα, στα Βαλκάνια και στην Εγγύς Ανατολή. Επιπλέον γίνεται λόγος για μια σοβαρή οικονομική κρίση που θα έχει ως παρεπόμενο μια κατάσταση εμφυλίου πολέμου, κυρίως στην Ιταλία και στη Γαλλία. Πριν από μεγάλα γεγονότα προηγούνται, πάντοτε σημάδια και προμηνύματα που προαγγέλλουν τι πρόκειται να συμβεί.

Συγκεκριμένα, στην κατεξοχήν προφητική φωνή της έ­σχατης εποχής, την Μπέρτα Ντούντε, λέγεται: «Πριν από κά­θε παγκόσμια καταστροφή προηγούνται κάποιες ενδείξεις, ώ­στε οι άνθρωποι να αντιλαμβάνονται τι επίκειται, δεδομένου ότι ο Θεός με το Λόγο Του προήγγειλε πάντα όσα θα συμ­βούν». «Παντού θα συμβαίνουν μικρές και μεγάλες καταστρο­φές. Παντού θα μπορεί να παρατηρηθεί μια ασυνήθιστη ανα­τροπή της φυσιολογικής ζωής που θα οφείλεται τόσο σε φυ­σικές αιτίες όσο και στον ανθρώπινο παράγοντα, και όλα θα βγουν από τη φυσιολογική πορεία τους».

Οι προφητείες προβλέπουν επομένως ότι λίγους μήνες πριν το μεγάλο πόλεμο θα σημειωθούν ισχυρές ηφαιστειακές ε­κρήξεις και σεισμοί, με αποκορύφωμα τον ισχυρότατο σει­σμό στην Καλιφόρνια την άνοιξη. Όπως προαναφέρθηκε, οι συνέπειες αυτού του σεισμού στην παγκόσμια οικονομία μπο­ρούν να είναι ολέθριες. Επίσης ο σεισμός θα έχει τις ανάλογες αρνητικές επιπτώσεις στο εσωτερικό των προηγμένων κρα­τών όπου η κοινωνία έχει συνηθίσει σε ένα υψηλό επίπεδο ευημερίας και κατανάλωσης.

Μια πρόβλεψη στο Νοστράδαμο (9, 83) υπονοεί κατά πά­σα πιθανότητα το σεισμό αυτό στην Καλιφόρνια. Για ένα σει­σμό την άνοιξη στην Καλιφόρνια μιλά άλλη μία πρόρρηση που πρωτοδημοσιεύτηκε το 1938. Προέρχεται από ένα δεκαεπτάχρονο Αμερικανό, τον Τζο Μπραντ, ο οποίος μετά από έ­να ατύχημα είχε όνειρα προφητικού χαρακτήρα: «Η πρώτη α­νάμνηση μετά το ατύχημα ήταν ότι βρέθηκε ξαφνικά στο Λος Άντζελες. Αλλά δεν ήταν η πόλη του 1937, πάρα πολύ μεγα­λύτερη. Έξαφνα βρέθηκε στο Hollywood Boulevard, όπου όμως όλα ήταν διαφορετικά… Στους δρόμους ήταν πολλοί νε­αροί και αρκετοί φορούσαν σκουλαρίκια. Οι κοπέλες φο­ρούσαν κοντές φούστες και περπατούσαν σαν να χόρευαν. Πρόσεξε ότι επικρατούσε σιγή… Όλο πιο πολύ αναδυόταν μέ­σα του η αίσθηση ότι σε λίγο θα συνέβαινε κάτι το πολύ ση­μαντικό.

…Το πρώτο σημάδι που του έκανε εντύπωση ήταν ότι δεν υπήρχαν πουλιά στα δέντρα. Αυτό του φάνηκε περίεργο γιατί η μέρα ήταν λιόλουστη και έμοιαζε να είναι αρχή της άνοιξης. Συνειδητοποίησε ότι εκτός από το θόρυβο της κυκλοφορίας, ε­πικρατούσε μία απειλητική σιγή, λες και όλη η φύση περίμενε ένα καταστροφικό γεγονός. Ένα ρολόι έδειχνε 4.05′ το απόγευ­μα. Η γη άρχισε να σείεται ελαφρά. Οι διαβάτες έμειναν ακί­νητοι σαν κεραυνόπληκτοι. Ένας νεαρός με μούσι φώναξε: “Φύγετε γρήγορα! Αμέσως! Πηγαίνετε όλοι ανατολικά!” Αλλά ήταν ήδη αργά. Ο Τζο είδε τους δρόμους να ανοίγουν στα δύο από μία αόρατη δύναμη, τα αυτοκίνητα να χοροπηδούν στον αέρα και να εκτινάσσονται στην άκρη. Η λεωφόρος σχίστηκε στη μέση και από το χάσμα ξεπήδησαν σύννεφα αερίων και φλεγόμενοι ατμοί από τους κατεστραμμένους αγωγούς. Οι άν­θρωποι έτρεχαν γύρω γύρω φωνάζοντας από τον πανικό τους. Το υπόγειο βουητό, οι κόρνες των αυτοκινήτων, οι σειρήνες των οχημάτων της αστυνομίας και της πυροσβεστικής, οι εκρήξεις, οι ταλαντώσεις των ουρανοξυστών και οι κραυγές χιλιάδων ανθρώπων δημιουργούσαν ένα αβάστακτο θόρυβο…

Ο Τζο ανυψώθηκε στον αέρα, πάνω από αυτό το χάος, και είδε ότι το κακό δεν περιοριζόταν στη Λεωφόρο του Holly­wood, ούτε μόνο στην πόλη του Λος Άντζελες. Αργά, σχεδόν απαρατήρητα άρχισε όλη η περιοχή από τα βουνά του San Bernardino να γέρνει προς τον ωκεανό. Είδε επίσης ότι οι περισσότεροι ουρανοξύστες είχαν μείνει όρθιοι μετά τις πρώ­τες δονήσεις. Πολλοί άνθρωποι είχαν ξεφύγει από το χάος στους δρόμους για να αναζητήσουν εκεί καταφύγιο. Μα ξαφ­νικά όλοι μαζί οι ουρανοξύστες κατέρρευσαν και έθαψαν τους κατοίκους κάτω από τα συντρίμμια τους. Εκεί που πριν ο Τζο είχε δει αμέτρητα αυτοκίνητα να κυλούν απαλά σε γιγάντιες λεωφόρους, τώρα τα έβλεπε να συγκρούονται και να σχημα­τίζουν τεράστιες καραμπόλες, σαν αξεδιάλυτα κουβάρια. Οι υ­περυψωμένες λεωφόροι και οι οδοί ταχείας διέλευσης του πε­ριφερειακού δικτύου γύρω από την πόλη κόπηκαν σε κομμά­τια. Ο Τζο είδε τότε τον ωκεανό να έρπει σαν φίδι και να κα­ταπίνει τη γη. Κοίταξε το ρολόι και αυτό έδειχνε 16.29’…

Ο Τζο είδε επίσης ότι το επίκεντρο της πρώτης δόνησης ή­ταν στο Grand Canyon και ότι ανατίναξε το φράγμα Boulder. Στη συνέχεια ακολούθησαν εκρήξεις ηφαιστείων στην Κο­λομβία, Βενεζουέλα και Νότιο Αμερική. Η Αίτνα ενεργοποιή­θηκε πάλι και με πρωτοφανή σφοδρότητα κατέστρεψε όλη τη Σικελία. Ένα πελώριο παλιρροϊκό κύμα κατάπιε τα νησιά της Χαβάης…

Και μέσα σε αυτό το χάος ο Τζο άκουγε τις κραυγές από ε­κατοντάδες ραδιόφωνα που την τελευταία στιγμή προσπαθού­σαν να ειδοποιήσουν τον κόσμο στις ανατολικές πολιτείες των ΗΠΑ: “Εδώ Καλιφόρνια! Βυθιζόμαστε στον ωκεανό!”»

Καταστροφικά φυσικά γεγονότα προβλέπει επίσης ένα άλ­λο όραμα από το 1914 στην Ουγγαρία, του δρα Kossutthany που είχε πει: «Τρομακτικών διαστάσεων φυσικές καταστροφές που όμοιές της δεν έχει ξαναζήσει η ανθρωπότητα θα είναι οι προάγγελοι του πολέμου, ο οποίος θα ξεσπάσει ξαφνικά και ε­ντελώς απρόσμενα».

Μεταξύ άλλων ο Έντγκαρ Κέησυ προφήτεψε το 1934 μία μεγάλη καταστροφή στη ΝέαΥόρκη που θα ακολουθήσει με­τά από το σεισμό στην Καλιφόρνια.

Όπως είδαμε, ως φαίνεται ο τεράστιος σεισμός στην Καλιφόρνια και η τρομοκρατική επίθεση με πυρηνικά όπλα στη Ν. Υόρκη θα αποτελέσουν το έναυσμα για την παγκόσμια κρίση της οικονομίας που έτσι κι αλλιώς μαστίζεται εδώ και καιρό α­πό πτωτικούς δείκτες και μία περιρρέουσα ατμόσφαιρα ύφεσης. Ως εκ τούτου δεν είναι απίθανο η κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας να επιδεινωθεί δραματικά πριν από αυτά τα δύο γεγονότα. Σε παγκόσμια κλίμακα το δημόσιο χρέος των κρατών είναι τόσο υψηλό, που κανένα κράτος δεν θα μπορεί να εξασφα­λίσει πιστώσεις για να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του απέ­ναντι στους οικονομικά ασθενέστερους πολίτες, πράγμα που φυσικά θα πυροδοτήσει εκρηκτικές κοινωνικές εντάσεις. Ως α­ποτέλεσμα θα υπάρχουν διαρκώς περισσότερες ταραχές και εμφύλιο-πολεμικές καταστάσεις. Ιδιαίτερα για την Ιταλία οι προ­φητείες μιλούν για εξεγέρσεις με διαστάσεις εμφυλίου πολέμου. Αλλά όχι μόνο για την Ιταλία, μα επίσης για τη Γαλλία και σε μικρότερη έκταση για τη Γερμανία και την Αγγλία προφητεύ­ονται κοινωνικές ταραχές. Είναι εύλογο λοιπόν να υποθέσει κανείς ότι όλες αυτές οι ταραχές έχουν κοινή αιτία.

Ένας από τους πλέον σημαντικούς Γερμανούς ενορατι­κούς, ο Αλοΐς Ιρλμάγερ (1894-1959), ο οποίος είχε οράματα σε εντελώς νηφάλια κατάσταση, χωρίς να καταφεύγει σε ύπνω­ση, ψυχοτρόπες ουσίες ή άλλα βοηθητικά μέσα, είχε πει το 1959: «Θα βιώσετε μία τεράστια αλλαγή. Πρώτα θα έρθει μία πρωτοφανής ευμάρεια που δεν έχει ξαναγίνει επί γης. Μετά οι άνθρωποι θα γίνουν άπιστοι σε βαθμό που δεν έχει ξαναγίνει και τα ήθη θα εκφυλιστούν όσο ποτέ άλλοτε στο παρελθόν. Πλήθη ξένων θα έρθουν στη χώρα. Τα πάντα θα ακριβαίνουν και το χρήμα θα χάνει διαρκώς την αξία του. Ύστερα από λί­γο καιρό θα γίνει επανάσταση. Μετά από αυτό οι Ρώσοι θα ε­πιτεθούν αιφνιδιαστικά στη Δύση».

Επίσης ο Αυστριακός «ενορατικός από το Βαλντφίρτελ» είχε πει το 1959: «Βλέπω να γίνεται εμφύλιος πόλεμος στην Ιταλία και στη Γερμανία, ανατολικά από το Ρήνο».

Η συντριπτική πλειοψηφία των προβλέψεων αναφέρει ό­τι οι πιο βίαιες ταραχές θα ξεσπάσουν στην Ιταλία. Πολλές πη­γές τοποθετούν χρονικά τις ταραχές λίγο πριν την επίθεση της Ρωσίας εναντίον της Δύσης. Στην περίοδο των ταραχών τοπο­θετείται επίσης η φυγή του πάπα από τη Ρώμη, καθότι μερίδα των Ιταλών θα προβεί σε πράξεις βίας κατά του Βατικανού. Ο ενορατικός του Βαλντφίρτελ έλεγε σχετικά το 1959: «Όταν το χάος στην Ιταλία θα έχει φτάσει στο αποκόρυφο, οι Ρώσοι θα εισβάλουν στη χώρα αυτή μέσω της Καρινθίας» (περιοχή στη νότια Αυστρία).

Παρόμοιο περιεχόμενο έχουν επίσης άλλες προβλέψεις, όπως:

Από τη Λα Σαλέτ (Γαλλία): «Η Γαλλία, η Ιταλία, η Ισπα­νία και η Αγγλία θα βρίσκονται σε πόλεμο. Το αίμα θα ρέει στους δρόμους. Ο Γάλλος θα πολεμά τον Γάλλο, ο Ιταλός τον Ιταλό. Στο τέλος θα υπάρξει γενικευμένος πόλεμος που θα είναι αποτρόπαιος» (1846).

Από τον Μπαμπάτσι, (Ινδία): «Βοηθείστε να απλωθεί η εί­δηση για την προσεχή επανάσταση στην Ιταλία. Διαδώστε μέσω των εφημερίδων και των άλλων μέσων την είδηση ότι επίκειται μία επανάσταση παρόμοια με εκείνη του Μουσολίνι» (1982).

Από την Κολόμπα Ασντέντε (Ιταλία): «Η μεγάλη επανά­σταση θα συνοδεύεται από διωγμούς της εκκλησίας και των μοναχών και δολοφονίες του κλήρου» (1840).

Από τον Φραντς Κούγκελμπερ (Αυστρία): «Βλέπω μαζι­κές δολοφονίες στη Ρώμη με σωρούς από πτώματα. Ο πάπας μαζί με δύο καρδινάλιους διαφεύγει με ένα παλιό αυτοκίνητο μέχρι τη Γένοβα και από εκεί στην Ελβετία» (1922).

Από τη Βερόνικα Λύκεν (ΗΠΑ): «Θα σας δώσω ένα ση­μάδι για να καταλάβετε πότε θα έχει έρθει η ώρα: όταν θα δεί­τε ή θα ακούσετε ότι στη Ρώμη έχει γίνει επανάσταση και ότι ο ποντίφικας δραπετεύει και αναζητεί καταφύγιο σε μία άλλη χώρα, τότε να ξέρετε ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου» (1970).

Από τον Αλοΐς Ιρλμάγερ, (Γερμανία): «Στην Ιταλία ξεσπά μία επανάσταση και νομίζω πρόκειται για ένα θρησκευτικό πόλεμο, γιατί δολοφονούν τον κλήρο. Βλέπω ασπρομάλλη­δες ιερείς να κείτονται νεκροί στο χώμα» (1959).

Από την Έρνα Στίγκλιτς (Γερμανία): «Ο πάπας θα αναγκα­στεί να διαφύγει κρυφά από τη Ρώμη αλλά θα επιστρέφει με­τά από 200 μέρες» (1977).

Από τον αδελφό Αδάμ, (Γερμανία): «Ο άγιος πατέρας αναγκάζεται να φυγαδευτεί. Πρέπει να φύγει κατεσπευσμένα για να γλιτώσει από την αιματοχυσία που περιμένει καρδινάλιους και επισκόπους» (1949).

Από τον Αντρέας Ριλ (Γερμανία): «Ο πάπας θα αναγκαστεί να γίνει φυγάδας για να σώσει τη ζωή του. Οι εξ ανατολών θα χάσουν τον πόλεμο και τότε ο πάπας θα επιστρέφει» (1914).

Αρκετές πηγές αφήνουν να εννοηθεί ότι οι ταραχές στην Ιταλία θα λάβουν χώρα λίγο πριν την εισβολή των Ρώσων και ότι η φυγή του πάπα οφείλεται περισσότερο στην έναρξη του πολέμου. Ένα άλλο προοίμιο του προσεχούς παγκόσμιου πο­λέμου που αναφέρεται συχνά σαν σημάδι είναι οι προσπάθειες ειρήνευσης. Από αυτό μπορεί να συμπεράνει κανείς ότι θα υ­πάρχουν ήδη μία ή περισσότερες περιορισμένες εστίες συ­γκρούσεων που ασφαλώς θα ενισχύουν τις εντάσεις μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων. Γι’ αυτό το θέμα έχει ειπωθεί:

Από τον Γκαρθιλάσο ντε λα Βέγκα (Αργεντινή): «Ο Γ’ Παγκόσμιος πόλεμος θα ξεσπάσει όταν οι συνομιλίες για την ειρήνη θα έχουν φτάσει στην κορύφωσή τους» (1982).

Από τον Βέσελ Ντήτριχ Άιλερτ (Γερμανία): «Ο πόλεμος θα ξεκινήσει από την ανατολή, πάρα πολύ γρήγορα. Το προη­γούμενο βράδυ θα μιλούν για ειρήνη και ειρήνη δεν θα υπάρ­χει και το πρωί οι εχθροί στέκονται ήδη προ των πυλών»… (1833).

Από την Γιοχάνα Χέντσελ (Γερμανία), που το 1963 μέσω του εσωτερικού λόγου έλαβε την παρακάτω αποκάλυψη σχε­τικά με τις ειρηνευτικές συνομιλίες που θα προηγηθούν της ει­σβολής από τα ανατολικά: «Όταν θα ακούτε “ενότητα, ειρήνη, ασφάλεια”, τότε θα ανακαλέσω τον άγγελό Μου από τη γη (τον άγγελο της ειρήνης, σ.τ.ε.) και θα αρχίσει η παγκόσμια κυ­ριαρχία του αντίχριστου. Τότε τα δεινά και οι κρίσεις θα έρ­θουν πάνω στη Γη…»

Από τη Βερόνικα Λύκεν (ΗΠΑ): «Ο κόσμος σας κραυγά­ζει “Ειρήνη, ειρήνη”, ενώ ειρήνη δεν υπάρχει. Συνδιαλέγεστε με διαβόλους· όμως ένας άθεος δεν κρατά το λόγο του, οι υ­ποσχέσεις ενός άθεου δεν είναι αληθινές. Πέφτετε στην παγί­δα σαν τα πρόβατα που πάνε για σφαγή» (1972).

Από τον Γάλλο αββά Κυρίκ που το 1872 εξέδωσε δύο συλ­λογές με προφητείες, λέγοντας τα εξής για την αιφνίδια επίθε­ση: «Θα γίνει ένας τρομερός πόλεμος. Ο εχθρός θα έρθει σαν κατακλυσμός από τα ανατολικά. Το βράδυ θα λένε “ειρήνη, ει­ρήνη”, αλλά το επόμενο πρωινό θα στέκονται μπροστά στην πόρτα μας».

Από τον αδελφό Αδάμ (Γερμανία): «Ο πόλεμος θα ξεσπά­σει στα νοτιοανατολικά, αλλά αυτό θα είναι μόνο τέχνασμα» (1949).

Πάρα πολλές προφητείες τονίζουν τη δολιότητα της απρό­σμενης επίθεσης από τα ανατολικά. Τόσο οι κυβερνήσεις όσο και οι λαοί της Δύσης φαίνεται να αιφνιδιάζονται από την ει­σβολή. Πολλές πηγές όμως αναφέρουν ότι λίγο πριν τον Γ’ Πα­γκόσμιο πόλεμο θα υπάρχουν περιορισμένες, τοπικές εστίες πολέμου στη Μέση Ανατολή και στα Βαλκάνια. Λέει σχετικά ο Αλοΐς Ιρλμάγερ (Γερμανία): «Όλοι φωνάζουν ειρήνη, σαλώμ! Τότε είναι που θα συμβεί. Ένας νέος πόλεμος ξεσπάει ξαφνικά στη Μέση Ανατολή, διάφοροι μεγάλοι στόλοι βρί­σκονται εχθρικά αντιμέτωποι, η κατάσταση είναι τεταμένη. Αλλά ο καθαυτό σπινθήρας που θα δώσει το έναυσμα στην μπαρουταποθήκη θα είναι τα Βαλκάνια: Βλέπω να πέφτει ένας “μεγάλος”, ένα ματωμένο μαχαίρι κείτεται δίπλα του» (1959).

Ο ενορατικός από το Βαλντφίρτελ (Αυστρία) προφήτεψε το 1975 για την περίοδο που θα προηγηθεί λίγο πριν από τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, τοπικούς πολέμους, π.χ. στα Βαλκά­νια και την καταστροφή της Ν. Υόρκης από τρομοκράτες. Αυτό το γεγονός θ’ αποτελέσει το έναυσμα πολεμικών συ­γκρούσεων, οι οποίες όμως δεν θα έχουν ακόμη κάποιο σημα­ντικό αντίκτυπο για την Κεντρική Ευρώπη. Ο ίδιος έχει προβλέψει περιορισμένες συγκρούσεις στη Γιουγκοσλαβία και στη Βουλγαρία. Για την καταστροφή του κέντρου της Ν. Υόρ­κης είχε δει το 1976 το εξής: «Σε μας (ενν. την Αυστρία) δεν θα έχει τότε ακόμη πόλεμο… Οι πάντες θα είναι αναστατωμέ­νοι και θα συζητούν έντονα γι’ αυτό το γεγονός. Σε μας θα εί­ναι τότε αρχές καλοκαιριού». Επίσης ο Νοστράδαμος μιλά στο τετράστιχο 6,97 για το ίδιο θέμα.

Ορισμένοι ενορατικοί προβλέπουν τη δολοφονία ενός πολιτικού ηγέτη στη νοτιοανατολική Ευρώπη, γεγονός που θα αποτελέσει το σύνθημα για την επίθεση των Ρώσων. Ο Αλόίς Ιρλμάγερ έχει αναφέρει χαρακτηριστικά: «Προηγουμένως θα σκοτώσουν το τρίτο υψηλό πρόσωπο και την ίδια νύχτα θα αρ­χίσει το κακό… Βλέπω τους δύο άντρες που θα τον σκοτώσουν.

Είναι πληρωμένοι από άλλους. Ο ένας δολοφόνος είναι κοντός μελαχρινός, ο άλλος κατάτι ψηλότερος και ανοιχτόχρωμος. Νομίζω ότι θα είναι στα Βαλκάνια, αλλά δεν μπορώ να το πω με βεβαιότητα» (1959).

Παρόμοια, η αδελφή Μπριγκίτε (Γερμανία), έχει πει: «Ο Γ’ Παγκόσμιος πόλεμος θα γίνει λίγες μέρες μετά τη δολοφο­νία ενός ηγέτη στην περιοχή Γιουγκοσλαβίας-Ουγγαρίας» (1970).

Εκτός αυτών, η Μπέρτα Ντούντε που είχε τον εσωτερικό λόγο, προφήτευσε το 1948: «Όταν πληροφορηθείτε για το θάνατο ενός ηγέτη της Γης, τότε θα έχετε φτάσει στο σημείο που θα μπορείτε να ονομάσετε αρχή του τέλους. Τότε η υφήλιος θα μεταβληθεί σε μια ενιαία εστία πυρκαγιάς, οι φωτιές αναζωπυρωθούν, το μίσος θα μαίνεται ανεξέλεγκτα, η ανθρωπότητα θα αγωνιά και θα τρέμει γιατί δεν θα βλέπει κα­μία διέξοδο από τον κίνδυνο που είναι αναπόδραστος» (23.11.1948).

Όπως προαναφέρθηκε, την περίοδο που θα προηγηθεί του πολέμου θα υπάρχουν διάφορες εστίες που θα δημιουργούν εντάσεις μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων, όμως μετά θα ακολου­θεί ύφεση για λίγο καιρό. Μεταξύ άλλων θα μεσολαβήσει έ­νας πόλεμος στην Εγγύς Ανατολή. Αυτός ο πόλεμος δεν θα αποτελέσει αφορμή για τον μεγάλο, ωστόσο θα έχει σημασία για το χρόνο έναρξής του.

Η επιδρομή των εχθρικών δυνάμεων στην Ευρώπη

Από τις προβλέψεις των ενορατικών σχετικά με το χρόνο έναρξης του πολέμου προκύπτει μία σαφής εικόνα. Η έκρηξη του πολέμου σύμφωνα με αυτές τοποθετείται τέλος Ιουλίου με αρχές Αυγούστου. Ορισμένες πηγές αναφέρουν απευθείας το όνομα του μήνα, ενώ άλλες αφήνουν εμμέσως να εννοηθεί πα­ραθέτοντας μία σειρά από στοιχεία που ενισχύουν την αξιοπι­στία των προβλέψεων. Πολλοί ενορατικοί μιλούν για σπαρτά που είναι ώριμα για να θεριστούν ή και για τον ίδιο το θερισμό των σιτηρών που στην κεντρική Ευρώπη συνήθως γίνεται αυ­τή την περίοδο. Λένε:

Ο Αλοΐς Ιρλμάγερ (Γερμανία): «Θα γίνει πάλι ένας μεγά­λος πόλεμος τον καιρό που ωριμάζουν τα σιτηρά. Δυστυχώς δεν μπορώ να πω τη χρονιά» (1949).

Η Έρνα Στίγκλιτς (Γερμανία): «…Καλοκαίρι, κατά πάσα πιθανότητα το μήνα Ιούλιο, όταν οι Ρώσοι θα κρατούν σταθε­ρά στα χέρια τους την πετρελαιοπαραγωγό περιοχή, θα επιτε­θούν από νότια και βόρεια στην Τουρκία, στην Ελλάδα, στη Γιουγκοσλαβία και στη Σκανδιναβική. Προς το τέλος του Ιου­λίου, οι ρωσικές δυνάμεις εισβάλλουν αιφνιδιαστικά στη δυ­τική Ευρώπη» (1977). Για την ίδια περίοδο μιλούν ο Άντονι Γιόχανσον (Νορβηγία), ο Μυλιάζλ (Τερμανία) και η Κατερίνα από τοΈτσταλ (Αυστρία).

Αρκετοί ενορατικοί προβλέπουν ότι εκτός από τους Ρώ­σους, κατά της Ευρώπης θα επιτεθούν επίσης ισλαμικές χώρες που θα επιδράμουν προς τα δυτικά περνώντας από την Αίγυ­πτο και την Τουρκία και άρα πιθανότατα και από την Ελλάδα. Κατά μείζονα λόγο όμως θα είναι η Ισπανία και η νότια Γαλλία που θα δεχθούν το κύριο βάρος των επιθέσεων.

Στο σημείο αυτό θα παραθέσουμε μία σειρά από στίχους του Νοστράδαμου. Προηγουμένως όμως πρέπει να γίνουν κά­ποιες διευκρινίσεις που δείχνουν τις δυσκολίες να ερμηνευτούν σωστά οι στίχοι του και συνεπώς η κάθε ερμηνεία θα πρέπει καταρχάς να αντιμετωπίζεται με επιφύλαξη.

Ο Νοστράδαμος έγραψε τους «αιώνες» του μεταξύ 1555 και 1558 βασιζόμενος σε «θεϊκά οράματα», όπως έλεγε, και α­στρονομικούς υπολογισμούς και όντως αρκετές προβλέψεις ε­παληθεύτηκαν με μεγάλη ακρίβεια. Για να προστατέψει α­φενός τον εαυτό του από διώξεις και, όπως έλεγε, «γυναίκες και παιδιά από τη σκληρή αλήθεια», κρυπτογράφησε σε μεγάλο βαθμό τους στίχους του, εν μέρει δημιούργησε δικές του, αδόκιμες λέξεις ή αναγραμμάτισε λέξεις και ονόματα.

Ως εκ τούτου η αλληλουχία των γεγονότων είναι ασαφής και συνεπώς η χρονική κατάταξη αδύνατη. Γι’ αυτό το λόγο ο καθένας μπορεί να υποθέσει με τη φαντασία του περίπου ό,τι θέλει και να ερμηνεύσει τους στίχους με πολλαπλούς τρόπους.

Πάντως οι πιο σοβαροί ερμηνευτές του Νοστράδαμου συμ­φωνώντας λίγο ως πολύ μεταξύ τους, περιμένουν τα εξής γεγονότα για το μέλλον: Ισχυρότατους σεισμούς, πόλεμο στην Ευρώπη, μάχες με ισλαμιστές στην Ισπανία και στη Γαλλία, επέλαση των μουσουλμάνων στην Τουρκία και στα Βαλκάνια, διωγμό του πάπα από τη Ρώμη, έναν πρωτοφανή διωγμό των χριστιανών, μεταβολές στη θέση των άστρων, φωτιά από τον ουρανό, μεγάλες πλημμύρες. Ας τα δούμε αναλυτικά:

«Ένας, που κάνει να ξαναγεννηθούν οι καταχθόνιοι θεοί του Αννίβα, θα γίνει ο τρόμος της ανθρωπότητας. Τέτοια φρίκη δεν έχει ξαναγίνει ποτέ, ούτε έχουν ξαναγραφτεί τέτοιες ειδήσεις στις εφημερίδες, όπως τότε που θα έρθει η Βαβυλώνα στη Ρώ­μη». (2,30) Εδώ αναφέρεται μια εισβολή του Ισλάμ στην Ευρώπη. Ο Αννίβας συμβολίζει τη βόρεια Αφρική. Είναι άλλωστε εύλογο ότι οι Βορειοαφρικανοί θα επιτεθούν στη νότια Iταλία για να προελάσουν προς την κεντρική Ευρώπη. Η Βαβυλώνα αντιστοιχεί στους Άραβες και στο Ιράν, δηλαδή στο Ισλάμ. Επιπλέον η Ρώμη ως έδρα μιας μεγάλης χριστιανικής εκκλησίας έχει επίσης μια συμβολική αξία στα μάτια του Iσλάμ. Έτσι ένας άλλος αιώνας λέει: «…Ο Άραβας ηγέτης θα έρ­θει από τη θάλασσα και θα νικήσει το βασίλειο της εκκλησίας. Στην Περσία περιμένουν πανέτοιμοι κοντά στο ένα εκατομμύ­ριο να κατακτήσουν Βυζάντιο και Αίγυπτο με φίδια και σκουλή­κια». (5,25)

Εδώ γίνεται επίσης λόγος για μια εισβολή ισλαμικών δυ­νάμεων. Εάν λάβουμε υπόψη μας τη σημερινή γεωπολιτική κα­τάσταση, είναι προφανές ότι μετά την κατάκτηση του Ιράκ από τους Αμερικάνους και στη βάση της επιδίωξής τους να επιβάλουν τη «νέα παγκόσμια τάξη» στη Μέση Ανατολή, το Ι­ράν, με πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου και μέλος του «άξονα του κακού» είναι πιθανότατα μέσα στους επόμενους στό­χους των ΗΠΑ.

Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους πιθανότατα θα εκμεταλλευ­τούν την παρουσία ισχυρών στρατιωτικών δυνάμεων στο Ιράκ που ασφαλώς έχουν την πρόθεση να μείνουν για πολύ ακόμη στην περιοχή. Είναι εύλογο π.χ. να σκεφτεί κανείς ότι οι Ιρανοί δεν θα επιτρέψουν να φθάσουν τα πράγματα σε αυτό το ση­μείο, αλλά θα αιφνιδιάσουν επιτιθέμενοι πρώτοι στους Αμερικάνους. Η κατοχή του Ιράκ, οι δεδηλωμένοι στόχοι των Αμε­ρικανών για την ευρύτερη περιοχή, οι απειλές εναντίον της Συ­ρίας και του Ιράν, η μεροληπτικότητα των Αμερικανών στη δι­ένεξη μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραηλινών, προκαλούν ακό­μη περισσότερο την οργή του μουσουλμανικού κόσμου σε μια ήδη αρνητικά φορτισμένη ατμόσφαιρα. Ως συνέπεια οι φανα­τικές ισλαμιστικές ομάδες θα κλιμακώσουν τις τρομοκρατικές επιθέσεις τους, με αποκορύφωμα την επίθεση με πυρηνικά όπλα κατά της Νέας Υόρκης, την οποία προβλέπει ο ενορατι­κός του Βαλντιφίρτελ της Αυστρίας. Αυτά θα είναι τα εύγλωτ­τα «σημεία των καιρών» από τα οποία θα μπορεί να συμπεράνει κάποιος σε ποιο σημείο βρίσκονται οι εξελίξεις που θα μας εισάγουν στον Γ’ παγκόσμιο πόλεμο. Τα σκουλήκια και τα φίδια που αναφέρει ο τελευταίος στίχος υπονοούν πιθανότα­τα βιολογικά ή και χημικά όπλα.

«Με φωτιά και με όπλα όχι μακριά από τη Μαύρη Θάλασ­σα, ο Πέρσης θα κυριεύσει την Τραπεζούντα. Ο Φάρος και η Μυτιλήνη θα τρέμουν, ο ήλιος λάμπει, το αραβικό αίμα θα σκε­πάσει τα κύματα της Αδριατικής». (5,27). Προφανώς πρόκειται για συνέχεια του τετράστιχου 5,25. Οι Πέρσες εισβάλουν στην Τουρκία, η Αίγυπτος και η Ελλάδα απειλούνται. Η Αδριατική βάφεται από το αίμα των Αράβων. Αρκετοί στίχοι αναφέρουν ότι το Ισλάμ θα επιτεθεί στην Ευρώπη περνώντας από Τουρ­κία, Ελλάδα και Αίγυπτο, βλ. λ.χ. 4,23 – 5,54.

«Ο αρχηγός της Περσίας θα φορτώσει μεγάλα πλοία. Ο με­γάλος πολεμικός στόλος εκστρατεύει ενάντια σε μωαμεθανούς, Πάρθους και Μήδους. Χτυπούν τις Κυκλάδες και αναπαύονται αρκετό καιρό σε μεγάλο λιμάνι του Ιονίου». (3,64). Φαίνεται ότι οι στόλοι των Δυτικών και των «Περσών» θα βρεθούν αντι­μέτωποι στα χωρικά ύδατα της Ελλάδας.

«Στον βραδινό ουρανό λάμπει η φωτιά και φαίνεται στην εκ­βολή και στην πηγή του Ροδανού. Πείνα και ξίφος. Η προβλεπόμενη βοήθεια φτάνει πολύ αργά. Η Περσία εκστρατεύει κατά της Μακεδονίας». (2,96). Δυο διαφορετικά γεγονότα που πιθα­νότατα συμβαίνουν ταυτόχρονα, η επιδρομή των «Περσών» στα Βαλκάνια και μια προφανώς πυρηνική έκρηξη στη νοτιοανατολική Γαλλία, καθώς μόνο έτσι εξηγείται ότι η λάμψη ιης φωτιάς φαίνεται από τη Μασσαλία μέχρι τις Άλπεις. Αυ­τό σημαίνει ότι ήδη στην αρχή του πολέμου θα γίνουν μεμονωμένες πυρηνικές εκρήξεις.

«Έξω από το λιμάνι της Ζάρα ένα τεράστιο πανί. Θα επιτε­θεί στο Βυζάντιο και θα προκαλέσει μεγάλες απώλειες στον ε­χθρό. Οι σύμμαχοι δεν θα έρθουν. Ο τρίτος θα ανοίξει πυρ ενα­ντίον και των δυο και θα κατακτήσει». (8,83). Η πιο πιθανή ε­ξήγηση: Επίθεση κατά του Βυζαντίου από περσικές – ισλαμιστικές δυνάμεις. Ο εχθρός, το ΝΑΤΟ, θα ηττηθεί. Οι Αμερικα­νοί («amy» στο πρωτότυπο) δεν θα έρθουν να βοηθήσουν. Ο τρίτος θα μπορούσε να είναι η Ρωσία που επεμβαίνει και κα­ταλαμβάνει τις χώρες του Βυζαντίου.

Επίσης στην ίδια περίοδο αναφέρονται οι στίχοι: 5,55 – 1,72 – 1,73 – 9,60 – 7,6 – 2,4. Με βάση αυτούς τους στίχους φαίνεται ότι πιθανότατα πρόκειται για επιθέσεις τόσο από το Ισλάμ, όσο και από τον ρωσικό στόλο, όπως προλέγουν και άλ­λοι ενορατικοί. Ως φαίνεται, οι επιθέσεις από τις δυο παρατά­ξεις κατά της Ευρώπης θα γίνουν σχεδόν ταυτόχρονα, όπου η μια θα εκμεταλλευτεί την προέλαση της άλλης. Βέβαια, σύμφωνα με τις προρρήσεις, οι Ρώσοι θα επικεντρώσουν το εν­διαφέρον τους στη βόρεια και κεντρική Ευρώπη, ενώ οι Ισλαμιστές στη νότια Ευρώπη, ιδίως στη Μεσόγειο. Είναι γεγονός ότι οι περισσότερες προρρήσεις αφορούν την κεντρική Ευ­ρώπη, για τον απλό λόγο ότι αυτή αποτελεί τον κύριο στόχο των εχθρικών δυνάμεων. Είναι λογικό ότι τους ενδιαφέρει πρωτίστως να καταλάβουν τις βιομηχανικές περιοχές και τα λι­μάνια που έχουν στρατηγική σημασία. Αυτό ισχύει τόσο για τις ισλαμικές όσο και για τις ρωσικές δυνάμεις. Ανάλογη με το στρατηγικό ενδιαφέρον που παρουσιάζει η κάθε περιοχή, είναι προφανώς και η ισχύς και η διάταξη των ρωσικών δυνάμεων. Έτσι, με βάση τα λεγόμενα του ενορατικού Αλοΐς Ιρλμάγερ, στη νότια Γερμανία θα εισβάλουν 5 μεραρχίες (η κάθε μια περίπου 10000 άντρες), στη βιομηχανική κεντρική Γερμανία 15 μεραρχίες, ενώ στη σημαντική από πολιτικο-στρατιωτική άποψη βόρεια Γερμανία περί τις 20 μεραρχίες. Σε γενικές γραμμές, οι Ρώσοι επιδιώκουν να πάρουν στην κατοχή τους τη Γερμανία, τη Γαλλία και τη βόρεια Ιταλία. Οι υπόλοιπες περιο­χές της Ευρώπης έχουν γι’ αυτούς περισσότερο γεωστρατηγική σημασία.

Μία σαφής εικόνα δίνεται από έναν άλλο ενορατικό, τον Γιόζεφ Στόκερτ, από τη Γερμανία: «Τα τεθωρακισμένα θα έρθουν από ανατολικά και θα προχωρήσουν με μεγάλη ταχύτητα προς τη δύση σε τρεις φάλαγγες: Η πρώτη προς τη Βόρειο Θάλασσα, η δεύτερη προς την κεντρική Γερμανία και η τρίτη νότια, κατά μήκος των Άλπεων. Οι φάλαγγες των τεθωρακισμένων θα φθάσουν μέχρι το Ρήνο». (1950)

Επίσης από το Γερμανό μοναχό από το Βερλ έχει προφητευτεί: «Από τη μια πλευρά θα είναι όλοι οι λαοί της Δύσης και από την άλλη όλοι οι λαοί της Ανατολής. Η έκβαση των μαχών θα είναι για αρκετό καιρό αμφίρροπη, πότε για τη μια πλευρό ευνοϊκή και πότε για την άλλη, μέχρι να φτάσουν στην περιοχή του Ρήνου. Εκεί θα πολεμήσουν επί τρεις συνεχείς ημέρες, ώστε το νερό του Ρήνου θα βαφτεί κόκκινο και ύστερα από λίγο θα γίνει η μάχη στην «Αχλαδιά». (1701)

Από την Έλενα Αϊέλλο, (Ιταλία): «Εάν οι άνθρωποι δεν επιστρέψουν στον Θεό, θα έρθει ένας άλλος πόλεμος από ανατολικά προς δυτικά. Η Ρωσία θα πολεμήσει εναντίον των Aμερικανών και θα εισβάλει στην Ευρώπη, όπου κυρίως ο Ρήνος θα γεμίσει πτώματα». (1959)

Από τις παραπάνω προφητείες μπορεί να συμπεράνει κανείς ότι οι Ρώσοι, μοιρασμένοι σε τρεις φάλαγγες προελαύνουν ταχύτατα σε μεγάλο βάθος προς την κεντρική Ευρώπη. Για να εξασφαλίσουν τα νώτα τους από τον κίνδυνο μιας αντεπίθεσης θα επιτεθούν στα δυο άκρα της Ευρώπης, τη Σκανδιναβία και την Τουρκία. Επιπλέον, οι δυο αυτές περιοχές είναι σαν μεγάλες χερσόνησοι, πράγμα που σημαίνει ότι όταν οι εισβολείς εξασφαλίσουν την κατοχή τους, είναι πια δύσκολο να εκδιωχθούν, επειδή η πρόσβαση από την ξηρά είναι περιορισμένη.

Στο βόρειο τμήμα της κεντρικής Ευρώπης θα κατευθυνθούν μέσω του βορειογερμανικού κρατιδίου Σλέσβικ-Χόλσταϊν προς τη Δανία· επίσης περνώντας νότια από τον ποταμό Έλβα θα προωθηθούν προς την Ολλανδία και το Βέλγιο και θα φθάσουν στις ακτές της Βόρειας Θάλασσας. Στο μεσαίο τμήμα θα προελάσουν μέχρι τον ποταμό Ρήνο. Στο νότιο τμή­μα οι Ρώσοι θα διασχίσουν αριστερά από τις ανατολικές Άλπεις την Ελβετία και θα φθάσουν έτσι μέχρι τη Λυών στη Γαλλία. Στην αρχική φάση της εισβολής θα αποφύγουν τις πε­ριοχές της Γερμανίας που βρίσκονται βόρεια των Άλπεων και ανατολικά του Ρήνου. Το πρώτιστο ενδιαφέρον τους είναι να κατακτήσουν όσο το δυνατόν ταχύτερα στρατηγικές θέσεις – κλειδιά. Επίσης ρωσικές μονάδες θα προωθηθούν μέσω Βελι­γραδιού στην Καρινθία της Αυστρίας και στη βόρεια Ιταλία ό­που θα φτάσουν μέχρι τον Τίβερη. Από την άλλη πλευρά ισλαμικά στρατεύματα θα προσπαθήσουν να κατακτήσουν τη νό­τια και την ανατολική Ισπανία και τη νότια Γαλλία, όπως συ­νάγεται από τους στίχους του Νοστράδαμου.

Δεν είναι σαφές αν οι Ρώσοι θα προσπεράσουν την Ελλά­δα και ούτε είναι σαφές κατά πόσο θα διεξαχθεί πόλεμος εδώ με τις στρατιές των ισλαμιστών. Ο Νοστράδαμος λέει ότι στις Κυκλάδες βρίσκονται αντιμέτωποι εχθρικοί στόλοι, ενώ σε έ­να άλλο σημείο μιλά γενικά για μια επίθεση των ισλαμιστών στην Ελλάδα. Ένα άλλο τετράστιχο αναφέρεται ειδικά στην Ελλάδα: «Στις Κυκλάδες, στην Πέρινθο και στη Λάρισα, στη Σπάρτη και σε όλη την Πελοπόννησο, τρομερή πείνα, επιδημία εξαιτίας της ψεύτικης σκόνης, εννέα μήνες Θα κρατήσει σε όλη τη χερσόνησο». (5,90) Πάντως σε γενικές γραμμές η Βαλκανι­κή χερσόνησος αναφέρεται από τους ενορατικούς ως χώρος ά­μυνας, δηλαδή πολεμικών επιχειρήσεων.

Η προέλαση των ρωσικών δυνάμεων στην κεντρική Ευρώπη θα σταματήσει στα όρια που αναφέρθηκαν. Οι επιτιθέμε­νοι δεν θα προχωρήσουν άλλο και δεν θα λάβουν ανεφοδιασμό και ενισχύσεις εξ ανατολών. Ο ανεφοδιασμός τους θα διακο­πεί για το λόγο ότι οι Δυτικοί θα δημιουργήσουν μια νεκρή ζώ­νη μολύνοντας με θανατηφόρες χημικές ουσίες μια λωρίδα ε­δάφους από τη Βαλτική Θάλασσα μέχρι τη Μεσόγειο. Αυτή η ζώνη θα εκτείνεται, ξεκινώντας από την Πράγα, προς τα βόρεια κατά μήκος των γερμανοπολωνικών συνόρων μέχρι το Στετίνο στη Βαλτική, ενώ προς νότο θα διατρέχει τη νοητή γραμ­μή από το Λιντς της Αυστρίας μέχρι την Τριέστη στην Αδριατική. Με τη ζώνη αυτή η Δύση ορθώνει ένα χημικό τείχος στα νώτα των επιτιθέμενων. Τις χημικές ουσίες θα τις ρίξουν ή θα τις ψεκάσουν από αέρος. Όποιος θα διασχίζει αυτή τη νεκρή ζώνη θα πεθαίνει σε ελάχιστο χρόνο. Από τεχνική άποψη η δυ­νατότητα υφίσταται ήδη. Ένας Ρώσος ειδικός αποκάλυψε σε συνέντευξή του σε μια εφημερίδα ότι ένα τέτοιο βομβαρδιστι­κό αεροπλάνο που είναι εφοδιασμένο με ειδικές δεξαμενές ψεκασμού μπορεί να καλύψει μια έκταση 1000 τ.χλμ. Επομέ­νως ένα μόνο αεροπλάνο θα μπορούσε να δημιουργήσει μια ζώνη πλάτους 2,5 χλμ. στη γραμμή Πράγα-Βαλτική θάλασσα, αφού η απόσταση αυτή είναι περίπου 400 χλμ.

Η θανατηφόρα ουσία της «κίτρινης ζώνης» είναι πιθανό­τατα ένα χημικό όπλο που έχει κρατηθεί μυστικό. Οι περιγρα­φές των αποτελεσμάτων της, όπως π.χ. το μαύρο χρώμα των πτωμάτων, παρουσιάζουν αρκετές ομοιότητες με μια ομάδα χημικών όπλων ρωσικής παραγωγής που στις δεκαετίες 1970- 1990 είχε απασχολήσει τα πρωτοσέλιδα στις εφημερίδες με την ονομασία «κίτρινη βροχή».

Οι περισσότερες και σαφέστερες πληροφορίες γι’ αυτό το όπλο βρίσκονται στον Ιρλμάγερ. Ας σημειωθεί ότι είναι εξα­κριβωμένο πως οι προφητείες του δημοσιεύτηκαν για πρώτη φορά ήδη το 1950. «Τι είναι αυτό το πράγμα, δεν το γνωρίζω και δεν μπορώ να πω. Είναι μια μακριά γραμμή. Όποιος την περνάει πεθαίνει. …Οι άνθρωποι είναι κατάμαυροι και η σάρ­κα τους πέφτει από τα κόκαλα. Τόσο οξύ είναι αυτό το δηλη­τήριο. Όλη η περιοχή ανατολικά από το Αίντς θα ερημώσει…

Οι πιλότοι πετούν κι εδώ κάτω τα μικρά μαύρα κουτιά. Αυτά εκρήγνυνται πριν αγγίξουν το έδαφος και σκορπούν ένα κίτρι­νο ή πράσινο καπνό ή σκόνη. Ό,τι είναι από κάτω πεθαίνει, άν­θρωποι, ζώα και φυτά. Για ένα ολόκληρο χρόνο κάθε ζωντα­νό πλάσμα που θα πατήσει σε αυτή την περιοχή θα βάλει σε έ­να σοβαρότατο κίνδυνο τη ζωή του». (1947)

Και συμπληρώνει η Έρνα Στίγκλιτς: «Μια αιφνιδιαστική κίνηση των Δυτικών θα αποκόψει τις επιτιθέμενες φάλαγγες α­πό τον ανεφοδιασμό τους. Θα ρίξουν ένα κίτρινο παραπέτασμα στα νώτα του στρατού που προελαύνει. Αυτό το τείχος δεν το περνάει κανένας ούτε προς τα εμπρός ούτε προς τα πίσω, πα­ρά μόνο για να βρει το θάνατο». (1979). Τα ίδια είχε πει το 1945 μια ανώνυμη πρόσφυγας από τη Βοημία.

Μετά από τη δημιουργία αυτού του τοξικού τείχους οι Ρώσοι υφίστανται αλλεπάλληλες ήττες και υποχωρούν από τη Γαλλία, το Βέλγιο και την Ολλανδία. Δεδομένου ότι δεν έ­χουν δυνατότητα διαφυγής προς τα ανατολικά, οι δυνάμεις τους οπισθοχωρούν από το νότο προς το βορρά, καθώς νότια του Δούναβη οι Δυτικοί κάνουν αντεπίθεση. Οι Ρώσοι τότε συγκεντρώνονται ανατολικά της περιοχής του Ρουρ στη Γερμανία, που μετατρέπεται σε ένα τεράστιο πεδίο μάχης. Μια άλλη μεγάλη μάχη θα γίνει σύμφωνα με τις προφητείες κο­ντά στην πόλη Ουλμ, στη νοτιοδυτική Γερμανία. Ο λόγος στην Έρνα Στίγκλιτς πάλι: «Οι ρωσικές μονάδες τεθωρακι­σμένων θα κατατροπωθούν αρχές Αυγούστου στη κεντρική Γαλλία, μάλλον στη Λυών, και λίγο αργότερα κοντά στην Ουλμ».

Στα ίδια γεγονότα αλλά και στην προέλαση των ισλαμι- στών θα πρέπει να αναφέρονται τα παρακάτω τετράστιχα του Νοστράδαμου (αν και ομολογουμένως στο πρωτότυπο είναι πολύ σκοτεινό το νόημα): 8,34 – 6,80 – 5,68. Επίσης:

«Περνάει από την Γκυγιέν, το Λανγκεντόκ και το Ροδανό κατά μήκος, καταλαμβάνοντας την Αζέν, τη Μαρμάντ και τη Aα Ρεόλ για να επιβάλει την αυστηρή πίστη. Η Μασσαλία θα κρατήσει το θρόνο του. Μάχη κοντά στο Σαιν Πωλ ντε Μωζέλ». (9,85). Χωρίς αμφιβολία αναφέρεται στην προέλαση του ισλαμιστή ηγέτη στη νότια Γαλλία και την εγκατάσταση του αρχηγείου του στη Μασσαλία. «Αυστηρή πίστη» είναι πιθα­νότατα ο νόμος του Ισλάμ. Ο στίχος δίνει μια ιδέα πόσο βαθιά εισχωρούν στην Ευρώπη οι ισλαμιστές, δεδομένου ότι κατα­λαμβάνουν όλη τη νότια Γαλλία. Στο τετράστιχο 1,72 γίνεται λόγος για επίθεση στο Ναρμπόν και στην Τουλούζ από το Μπορντώ. Συνάγεται επομένως το συμπέρασμα ότι οι ισλαμιστές θα επιτεθούν από διάφορες πλευρές στη νότια Γαλλία. Αντίθετα οι Ρώσοι θα προελάσουν μέχρι τη Λυών, όπου θα απωθηθούν, περνώντας από το Φράιμπουργκ της Γερμανίας και τους πρόποδες των Άλπεων.

Η Έρνα Στίγκλιτς συμπληρώνει την εικόνα αναφέροντας τα κέντρα άμυνας των Ευρωπαίων: «Τα στρατεύματα του ΝΑ­ΤΟ έχουν συμπιεσθεί αναγκασμένα να υπερασπίζονται μόνο κάποιες λίγες περιοχές. Τα περισσότερα εδάφη έχουν ήδη κα­ταληφθεί από τις πολυάριθμες προελαύνουσες δυνάμεις του ρωσικού στρατού. Οι περιοχές άμυνας είναι η χώρα γύρω α­πό το Ρουρ, η Ολλανδία, η Βαυαρία, οι Άλπεις και η Ελβετία, καθώς και η περιοχή του Ροδανού στη νότια Γαλλία. Εκτός αυ­τού θα υπάρχουν εστίες άμυνας στη βόρεια Ιταλία, στα Βαλ­κάνια και στην Τουρκία».

Σύμφωνα με μια προφητεία από τον 6ο αιώνα του Αγίου Ανδρέα διά Χριστόν Σαλού, οι Ρώσοι θα κατατροπώσουν τους Τούρκους (Αγαρηνούς), και θα καταλάβουν την Κωνσταντι­νούπολη. Στη συνέχεια η προφητεία μιλά συγκαλυμιμένα: «Ουαί δε αυτοίς από των ορπήκων ων αι ρομφαίαι». Σύμφω­να με μια κυπριακή συλλογή προφητειών των πατέρων της ορθόδοξης εκκλησίας (Λευκωσία, 1981) είναι πολύ πιθανό η παραπάνω σιβυλλική φράση να υπονοεί τους ομογάλακτους λαούς Άγγλους και Αμερικανούς που θα χρησιμοποιήσουν πυ­ραύλους εναντίον των Ρώσων.

Από τα οράματα αρκετών ενορατικών προκύπτει μια αρ­κετά καθαρή εικόνα για το πού θα λάβουν χώρα οι μεγάλες μά­χες και οι μεγαλύτερες διώξεις. Επίσης είναι σαφές ποιες ευ­ρωπαϊκές μεγαλουπόλεις θα πληγούν περισσότερο. Συγκεκρι­μένα λένε:

Ο Αλοΐς Ιρλμάγερ: «Δεν θα μείνει σχεδόν ίχνος από τη μεγάλη πόλη της Φρανκφούρτης». (1959)

Η μοναχή από την αδελφότητα Αγία Μπριγκίτε: «Η πόλη της Πράγας θα καταστραφεί». (1970)

Ο Γκαρθιλάσο ντε λα Βέγκα: «Η Φρανκφούρτη και η Πρά­γα θα έχουν την ίδια μοίρα». (1982)

Πολλοί προφήτες μιλούν για την ολική καταστροφή της Πράγας, κατά πάσα πιθανότητα από ατομική βόμβα. Μεταξύ αυτών

Ο «τυφλός νέος από την Πράγα»: «Μόνο όταν η Πράγα θα έχει μεταβληθεί σε ερείπια θα γίνει ειρήνη στην Ευρώπη… Ο πόλεμος, θα αποδεκατίσει το λαό της Βοημίας και θα κονιορτοποιηθούν τα πάντα σε τούτη τη χώρα». (1365)

Ο Ζεπ Γούντυ από το Φρισβίνκελ στα γερμανοτσεχικά σύ­νορα: «Προς τα βόρεια παρουσιάζεται μια λάμψη που δεν έχει, ξαναδεί άνθρωπος και μετά γύρω γύρω ξεπηδά η φωτιά». (1914)

Ο ενορατικός από το Βαλντφίρτελ, στα σύνορα Αυστρίας- Τσεχίας: «Πρέπει να ήταν βράδυ, βρισκόμασταν στο καταφύ­γιο όταν ακούσαμε δυνατές εκρήξεις από Δ-ΒΔ. Κοίταξα από την είσοδο του καταφυγίου προς αυτή την κατεύθυνση και ήταν κόλαση αυτό που είδα. Πέρα στον ορίζοντα καπνός και λάμψη από φωτιές ακολουθούσαν τις απανωτές εκρήξεις με το λευκοκίτρινο φως. …Η πρώτη φορά που βλέπουμε από τον τόπο μας με τα μάτια μας ότι γίνεται μαζική χρήση ισχυρότατων πυρηνικών όπλων είναι στον πόλεμο στην Τσεχοσλοβακία. Είναι βορειοανατολικά από μας, πρέπει να είναι στη βόρεια Τσεχοσλοβακία αργά το βράδυ». (1977)

Η Έρνα Στίγκλιτς: «Η Πράγα θα ισοπεδωθεί. Περίπου το ίδιο διάστημα οι μονάδες τεθωρακισμένων της βορείου φάλαγ­γας θα περικυκλωθούν στη Βεστφαλία και θα εξαλειφθούν μέχρι ενός». (1979)

Ο Αλοΐς Ιρλμάγερ: «Η τελευταία μάχη θα γίνει κοντά στην Κολωνία». (1954)

Ένας ιερέας από τη Βάδη της νοτιοδυτικής Γερμανίας: «Τότε θα διεξαχθούν σκληρές μάχες στην περιοχή του Κάτω Ρήνου κατά τις οποίες θα πληγεί βαριά και η Κολωνία». (1923)

Ο Φραντς Κούγκελμπερ: «Η Ρηνανία θα καταστραφεί, αλ­λά πιο πολύ από αέρος παρά από το στρατό ξηράς». (1922)

***

Καθώς οι Ρώσοι στην εξέλιξη του πολέμου βρίσκονται σε ολοένα δυσχερέστερη θέση, αποφασίζουν να κάνουν χρήση ε­νός όπλου με το οποίο σχεδιάζουν να καταστρέψουν τη ναυ­τική δύναμη των αντιπάλων τους. Με το όπλο αυτό έχουν στό­χο όλα τα πλοία και τα λιμάνια της Νορβηγίας, Σουηδίας, Δα­νίας, Αγγλίας, Ολλανδίας, Γερμανίας και του Βελγίου. Στο βόρειο άκρο της Βόρειας Θάλασσας, πάνω από τη Σκοτία, κο­ντά στα νησιά Φαιρόες, θα ρίξουν μια τεράστια ατομική βόμ­βα. Τούτη πρέπει να είναι η πιο ισχυρή βόμβα που κατασκευά­στηκε ποτέ. Η βόμβα θα προκαλέσει ένα πελώριο παλιρροιακό κύμα που θα κατακλύσει τα παράλια των παραπάνω χωρών. Ήδη οι Αμερικάνοι είχαν κάνει παρόμοια πειράματα στο νό­τιο Ειρηνικό μετά το Β’ παγκόσμιο πόλεμο και έτσι είναι γνω­στό ότι οι ατομικές βόμβες που εκρήγνυνται στο θαλάσσιο βυθό δημιουργούν ισχυρά παλιρροιακά κύματα. Παρόμοια παλιρροιακά κύματα συμβαίνουν αρκετά συχνά στον Ειρηνι­κό μετά από σεισμούς. Πολλοί ενορατικοί έχουν «δει» αυτή την ατομική έκρηξη στη Βόρειο Θάλασσα. Μεταξύ αυτών:

Ο Γιόζεφ Στόκερτ: «Ένα αεροπλάνο πέταξε πάνω από τη Βόρειο Θάλασσα από ανατολικά προς δυτικά. Όταν πλησίασε την Αγγλία είδα ότι έριξε κάτι και απομακρύνθηκε με μεγάλη τα­χύτητα. Αμέσως μετά ακολούθησε μια φοβερή έκρηξη. Η θά­λασσα τινάχτηκε ψηλά στον αέρα έτσι που έβλεπα κάτω από μέ­να μόνο αφρισμένα νερά και ατμούς. Τα νερά απλώθηκαν μα­κριά πάνω από την στεριά και έθαψαν τα πάντα. Από τη στεριά δεν είδα πια κανένα ίχνος και σκέφτηκα ότι βυθίστηκε». (1947) Ο ενορατικός από το Βαλντφίρτελ: «Στον τελευταίο μεγά­λο πόλεμο θα πέσει μια ατομική βόμβα στην Αδριατική και μια στη Βόρειο Θάλασσα που θα έχει ως στόχο το Λονδίνο. Τα κύ­ματα θα ανέβουν σε ύψος 80 μέτρων και θα προξενήσουν τε­ράστιες πλημμύρες». (1959)

Ο Άντον Γιόχανσον: «Όλες οι χώρες της Βόρειας Θάλασ­σας υπέφεραν αισθητά, όμως καμιά τους τόσο πολύ όσο η Μεγάλη Βρετανία και ιδιαίτερα οι ανατολικές ακτές της… Η πλημμύρα καταλάμβανε όλη την ακτή της Νορβηγίας… Έπειτα με οδήγησαν πνευματικά στις μεγάλες πόλεις της ανατολικής ακτής της Αγγλίας όπου είχαν γίνει οι μεγαλύτερες καταστροφές. Ολόκληρη η ανατολική ακτή σε μεγάλο πλάτος βρι­σκόταν κάτω από το νερό. Το χειρότερο κύμα πρέπει να είχε κτυπήσει τη Σκοτία γιατί φαινόταν σαν να είχαν βυθιστεί εκτεταμένες περιοχές στο νερό. Τότε είδα το Λονδίνο. Εδώ φαινόταν να είχε γίνει η μεγαλύτερη συμφορά… Ύστερα τα παλιρροιακά κύματα όρμησαν στο κανάλι της Μάγχης καταστρέφοντας στο πέρασμά τους λιμάνια και πόλεις και από τις δυο πλευρές… Δεν θυμάμαι πια τα ονόματά τους. Επίσης μεγάλα τμήματα της Ολλανδίας, του Βελγίου και των γερμανικών ακτών στη Βόρεια Θάλασσα είχαν φρικτή μοίρα. Η Αμβέρσα και το Αμβούργο ήταν μεταξύ των πόλεων που είχαν πάθει τις μεγαλύτερες ζημιές. Επίσης όλα τα δυτικά και βόρεια παράλια της Δανίας και όλη η δυτική ακτή της Σουηδίας, ιδίως το Goeteborg, το Haelsingborg, και το Malmoe επηρεάστηκαν από τις συνέπειες της καταστροφής».

Ο Αλοΐς Ιρλμάγερ δίνει τη δική του μαρτυρία: «Όταν οι Δυτικοί θα κάνουν χρήση ατομικών βομβών, θα έρθει ξαφνι­κά ένα αεροπλάνο από την ανατολή και θα ρίξει κάτι στη θά­λασσα κοντά στην Αγγλία. Θα σηκωθεί ένας γιγάντιος πίδακας νερού και ένα τεράστιο κύμα θα κατακλύσει σχεδόν όλη την Αγγλία και τις παράκτιες χώρες της Ευρώπης. Η Αγγλία καταποντίζεται σχεδόν ολόκληρη, εκτός από μερικές βουνοκορ­φές». (1955)

Θα γίνει γενικευμένος πυρηνικός πόλεμος;

Η απάντηση είναι κατηγορηματικά όχι. Βεβαίως αυτό τον κίνδυνο επισημαίνουν πολλοί σύγχρονοι επιστήμονες όπως ο Sir Martin Rees, καθηγητής της Αστρονομίας στο Κέμπριτζ που θεωρεί ότι είναι 50% η πιθανότητα να καταστραφεί ο ανθρώπινος πολιτισμός ως το τέλος του αιώνα κυρίως λόγω ενός πυρηνικού πολέμου.

Στην πραγματικότητα θα πέσουν μεμονωμένες ατομικές βόμβες που θα πλήξουν ορισμένες ευρωπαϊκές πόλεις και προς το τέλος του πολέμου θα καταστρέψουν επίσης αμερικανικές και ρωσικές μεγαλουπόλεις. Όμως οι αντιμαχόμενοι δεν θα προλάβουν να γενικεύσουν τον ατομικό πόλεμο που προφανώς θα σήμαινε το τέλος του πλανήτη. Γιατί προηγουμένως θα επέμβει μία ανώτερη Δύναμη. Ο Θεός θα ειρηνεύσει αναγκα­στικά τα δυο στρατόπεδα επιφέροντας μια ανυπολόγιστων διαστάσεων πρωτοφανή φυσική καταστροφή, η οποία θα προκληθεί από ένα αστρικό σώμα που θα πλησιάσει επικίνδυ­να τη Γη. Σε αυτό συμφωνούν οι περισσότεροι ενορατικοί και ο προφητικός θεϊκός λόγος.

Καταρχάς ας δούμε ποιες περιοχές θα πληγούν περισσότε­ρο από ατομικά όπλα: Η Πράγα και γενικά η Τσεχία θα είναι από τις περιοχές της Ευρώπης που θα πληγούν πιο σοβαρά, ό­πως ακούσαμε πριν. Το ίδιο ισχύει επίσης για τη Φρανκφούρ­τη. Επίσης για το Παρίσι υπάρχουν διάφορες προφητικές φω­νές που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι θα υποστεί πυρηνική κα­ταστροφή και πρώτος ο Νοστράδαμος το λέει αρκετά καθαρά: «Η μεγάλη πόλη θα ερημωθεί εντελώς- από τους κατοίκους της δεν θα μείνει ούτε ένας. Τείχη, άνθρωποι, εκκλησίες και παρ­θένες γυναίκες θα ατιμαστούν. Ο πληθυσμός θα πεθάνει από τη λάμα του μαχαιριού, τη φωτιά, την πανούκλα και τα κανό­νια». (3,84) Η «πόλη» στο Νοστράδαμο είναι το Παρίσι, η κύρια πόλη της Γαλλίας.

«Θα μείνει ζωντανή φωτιά, ο ύπουλος θάνατος κρύβεται μέσα σε τρομακτικές σφαίρες. Ο στόλος θα μετατρέψει σε ε­ρείπια την πόλη. Η πόλη καίγεται, τυχερός ο εχθρός». (5,8)

Και στους δυο στίχους περιγράφεται η ολοκληρωτική κα­ταστροφή του Παρισιού. Συγκεκριμένα ο στόλος (υποβρύχια προφανώς) θα επιτεθεί τη νύχτα με πυραύλους εναντίον της γαλλικής πρωτεύουσας και θα την κονιορτοποιήσει.

«Όλη η κυβέρνηση μεταφέρεται στην Αβινιόν, γιατί το Παρίσι ερημώθηκε. Η οργή του Αννίβα στρέφεται κατά του Τρικαστέν. Η αλλαγή δεν 0α ανακουφίσει τη Λυών». (3,93). Άλλος ένας στίχος που μιλά για την καταστροφή του Παρισιού και τη μεταφορά της έδρας της κυβέρνησης στην Αβινιόν. Το Τρικαστέν είναι η περιοχή νότια της Λυών όπου βρίσκονται εγκαταστάσεις ανάκτησης πυρηνικών καυσίμων. Ο Αννίβας προερχόταν από τη Β.Αφρική, από την περιοχή της σημερινής Λιβύης και Αλγερίας. Σύμφωνα με την Έρνα Στίγκλιτς στη Λυών θα γίνει μια μάχη με τους Ρώσους. Από εκεί θα απωθηθούν ως την Ουλμ (νοτιοδυτική Γερμανία) όπου θα λάβει χώ­ρα μια άλλη μεγάλη μάχη.

«Η φωτιά που πέφτει από τον ουρανό καίει σχεδόν ολόκληρη την πόλη…». (2,81) «Για πολύ καιρό θα μείνει ακατοίκητη η χώρα που περιβρέχεται από Σηκουάνα και Μάρνη. Και στον Τάμεση ξεγελάστηκαν οι φύλακες που ήθελαν να ανταποδώ­σουν το χτύπημα». (6,43) Και πάλι ο λόγος για την πυρηνική καταστροφή του Παρισιού και της ευρύτερης περιοχής ανατολικά της πόλης. Επίσης και το Λονδίνο υφίσταται επίθεση, ε­νώ ήθελε να ανταποδώσει ένα χτύπημα. Την καταστροφή του Παρισιού προφητεύουν επίσης οι Γαλλίδες Μαριάν Γκατιέ (1830), η ανώνυμη μοναχή από το Λυέλμπ (1826) και η Μαρί Μιεργκαντιέ (1875).

Η Έρνα Στίγκλιτς λέει πιο συγκεκριμένα για την αντίδραση των Ρώσων: «Οι Ρώσοι αναγκάζονται να περάσουν στην ά­μυνα στη δυτική Ευρώπη. Για να εκδικηθούν ρίχνουν ατομικές βόμβες ενάντια σε όλες τις πόλεις των ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ αντιδρούν αμέσως ανταποδίδοντας το πλήγμα. Καταστρέφονται εκτεταμένες περιοχές της Ρωσίας και οι τελευταίες πυραυλικές εγκαταστάσεις της. Σαν επακόλουθο αυτών των γεγονότων ξεσπάει μια αντεπανάσταση στη Ρωσία η οποία ανατρέπει το υφιστάμενο καθεστώς». (1975)

Ο σύγχρονος προφήτης Γιοχάνες Βίντμαν αναφέρει, αν και συγκαλυμμένα, την εξέγερση των Ρώσων εναντίον της η­γεσίας τους:

«Οι πράξεις αυτού του λαού θα προκαλέσουν την καταδίκη του μέσα στην ίδια του τη χώρα. Γιατί θα υπάρξουν άνθρωποι σε αυτή τη χώρα που θα εξοργιστούν και θα εξεγερθούν ενάντια σε εκείνους που διαπράττουν τέτοια ανοσιουργήματα με την πρόφαση της πολιτικής σκοπιμότητας. Με την επανά­σταση θα ξεσπάσουν μεγάλες ταραχές, με αποτέλεσμα να επι­κρατήσει ένα τεράστιο χάος σε αυτό το λαό. Αυτή θα είναι και η καταδίκη του, αλλά θα την έχει επισύρει από μόνος του, διό­τι αυτός ο λαός διακατέχεται από ένα κακό πνεύμα». (1966)

Επίσης η Μπέρτα Ντούντε προφητεύει ότι οι Ρώσοι -αλ­λά και τα άλλα κράτη- που θα επιτεθούν εναντίον ειρηνικών χωρών θα βρουν την τιμωρία τους, καθώς οι ίδιοι θα βλα­φτούν περισσότερο από τους άλλους: «Κανένας από τους α- ντιμαχόμενους δεν πρόκειται να νικήσει και να επιβάλει τη νίκη, γιατί θα επέμβει ο ίδιος ο Θεός όταν έρθει η ώρα. Αλλά εκείνα τα κράτη που είχαν τη θρασύτητα να εισβάλουν σε μια ειρηνική χώρα, θα πάθουν από δικό τους φταίξιμο τα μεγαλύ­τερα κακά, διότι έχουν παραβεί το Θείο Νόμο».

«Από τα αποτελέσματα αυτού του γεγονότος που είναι προορισμένη να ζήσει προσεχώς η ανθρωπότητα, θα γίνει φα­νερή η Θεία Δικαιοσύνη. Γιατί θα πληγούν κυρίως εκείνες οι χώρες των οποίων οι κυβερνήτες θα έχουν προκαλέσει το ολο­καύτωμα, το οποίο θα έχει εξαπλωθεί σε όλη τη γη…».

Όπως ακούστηκε πιο πάνω από την Μπέρτα Ντούντε, ο πό­λεμος θα τερματιστεί ξαφνικά από μια τεράστια, καινοφανή φυσική καταστροφή. Οι ενορατικοί την τοποθετούν το φθινό­πωρο, άλλοι τον Οκτώβριο και άλλοι αρχές Νοεμβρίου. Ο πό­λεμος θα αρχίσει τέλη Ιουλίου – αρχές Αυγούστου και οι πε­ρισσότερες προφητείες λένε ότι θα διαρκέσει 2,5 – 3,5 μήνες. Ενδεικτικά, το «τραγούδι της φλαμουριάς», αγνώστου ποιητή, που βρέθηκε μέσα σε μια φλαμουριά στη Γερμανία το 19ο αιώνα λέει: «Έρχεται χειμώνας, σκοτάδι μέρες τρεις, κεραυ­νός και βροχή και χάσκει η γης…».

Επίσης ορισμένοι στίχοι του Νοστράδαμου μιλούν για τους προάγγελους της καταστροφής: «Η μοιραία και αέναη τάξη θα ανατραπεί από την ερχόμενη τάξη». (5,79)

«Αργά ή γρήγορα θα δείτε μεγάλες αλλαγές, τρομερές α­κρότητες και μίσος. Όταν η σελήνη οδηγείται από τον άγγελό της ο ουρανός πλησιάζει τις κλίσεις». (1,56)

«Ένα άστρο εγκαταλείπει τη θέση του στο στερέωμα και μεταβάλλει την τροχιά του. Αυτό το άστρο θα φέγγει τόσο δυνατά που θα ξεπερνά κατά πολύ στη λάμψη όλα τα άλλα αστέρια. Θα φεγγοβολάει δυνατά τη νύχτα καθώς θα πλησιάζει τη γη, φαινόμενο εντελώς ασυνήθιστο για τους ανθρώπους και συγχρόνως μια απόδειξη ότι ο Δημιουργός του Ουρανού και της γης είναι ο απόλυτος κυρίαρχος, γι’ αυτό ακόμη και στα άστρα προδιαγράφει την τροχιά τους κατά το θέλημά Του. Όταν θα γίνει πλέον ορατό αυτό το άστρο, η ανθρωπότητα πλησιάζει όλο πιο πολύ το σημείο της πνευματικής καμπής!».

…«Όποιος παρακολουθεί τα πράγματα γνωρίζει ποια ώρα έχει σημάνει. Και έτσι ένα άστρο θα ξεφύγει από την κανονική πορεία του και θα κατευθυνθεί προς τη γη. Το άστρο αυτό ακολουθεί το δρόμο του ανεπηρέαστα από τη θέληση των αν­θρώπων και σημαίνει μια τεράστια απειλή γι’ αυτούς. Εντούτοις η πορεία του δεν θα αναχαιτιστεί, γιατί πρέπει η γη να υποστεί ένα τράνταγμα, για κακό ή για καλό των κατοίκων της, επειδή πάρα πολλοί άνθρωποι θα χάσουν τη ζωή τους, όπως έχει ήδη προαγγελθεί πριν από πολύ καιρό.

Η γη θα δεχτεί ένα χτύπημα. Κανένας δεν μπορεί να διανοηθεί σε τι επικίνδυνη κατάσταση θα βρεθεί ξαφνικά όλος ο πλανήτης. Ωστόσο η καταστροφή δεν θα είναι ολοκληρωτική, αλλά θα είναι τέτοιων ασύλληπτων διαστάσεων, ώστε για πάρα πολλούς ανθρώπους θα σημάνει το τέλος τους».

«Αυτή η εμφάνιση στο κοσμικό διάστημα θα είναι η αιτία για τη μεγάλη φυσική καταστροφή που θ’ ακολουθήσει. Διότι το σύμπαν εξεγείρεται ενάντια σε κάθε τι αντιπνευματικό που βρίσκεται στο χώρο της γης και αυτή την εποχή επηρεάζει ιδιαίτερα τα πνευματικά στοιχεία που προσπαθούν να εξελιχθούν προς τα άνω».

Οι προφητείες της Μπέρτα Ντούντε μιλούν καθαρά για δύο ξεχωριστά φαινόμενα: κατ’ αρχήν ορισμένα άστρα θα εγκαταλείψουν τις αντίστοιχες τροχιές τους και θ’ αρχίσουν να κινούνται προς την κατεύθυνση της γης, ενώ όποτε βρίσκονται σε μια συγκεκριμένη διάταξη θα προκαλούν ορισμένα περιοδικά επαναλαμβανόμενα φαινόμενα στον πλανήτη μας.

Κατά δεύτερον, ένα από τα άστρα αυτά θα ακολουθήσει δι­κή του πορεία προς τη γη και θα προκαλέσει τελικά την πιο με­γάλη φυσική καταστροφή που έχει ζήσει ο άνθρωπος.

Ωστόσο το άστρο αυτό δεν θα διαγράψει μια ευθεία πορεία προς τη γη. Πιθανόν εξαιτίας των νόμων της βαρύτητας, ή α­πό κάποια δική του ιδιορρυθμία, θα ακολουθήσει μια «ακανό­νιστη πορεία», δηλαδή «εκτός των νόμων» του σύμπαντος κα­τά την Μπέρτα Ντούντε.

Στη γνωστή επιστολή του προς τον Ερρίκο Β’ ο Νοστράδαμος γράφει: «Θα προηγηθεί μια έκλειψη ηλίου, η οποία θα είναι η πιο σκοτεινή από κτίσεως κόσμου και από το θάνατο του Ιησού Χριστού έως σήμερα. Επίσης, το μήνα Οκτώβριο θα συμβεί μια σημαντική μετατόπιση της κίνησης της γης. Θα εί­ναι τόσο μεγάλη, που οι άνθρωποι θα νομίζουν ότι ο πλανήτης έχασε την πορεία του και πως θα πέσει στο αιώνιο έρεβος».

Προφανώς με την «πιο σκοτεινή και ζοφερή συσκότιση του ήλιου» όλων των εποχών δεν εννοείται κάποια συνηθι­σμένη έκλειψη ηλίου, αφού τέτοιες παρατηρούνται σχεδόν κάθε χρόνο σε κάποιο μέρος της Γης. Σε αυτή την περίπτωση η έκλειψη δεν προκαλείται από τη σελήνη. Είναι φανερό ότι ε­δώ πρόκειται για τις τρεις σκοτεινές, ανήλιες ημέρες που θα α­κολουθήσουν μετά τη σύγκρουση – ή παρ’ ολίγο σύγκρουση – της Γης με ένα άλλο ουράνιο σώμα.

Ο λόγος τώρα πάλι στις προφητείες:

«Θα απλωθεί απόλυτο σκοτάδι εκείνη τη μέρα του πολέ­μου. Κατόπιν θα πέσει χαλάζι, με κεραυνούς και βροντές και ένας σεισμός τραντάζει τη γη. Μη βγεις τότε από το σπίτι… Όποιος μυρίζει τη σκόνη, τον πιάνουν σπασμοί και πεθαίνει… Όλα τα ακάλυπτα νερά δηλητηριάζονται και όλες οι τροφές που δεν είναι σε κλειστές κονσέρβες. Ούτε οι τροφές σε γυά­λινα βάζα μένουν αβλαβείς. Έξω απλώνεται ο θάνατος από τη σκόνη, πάρα πολλοί άνθρωποι πεθαίνουν. Μετά από 72 ώρες έχουν τελειώσει όλα». Αλοΐς Ιρλμάγερ (1949).

«Η μεγάλη καταστροφή θα αρχίσει φυσικά και θα τελειώ­σει υπερφυσικά. Θα επέμβει ο ίδιος ο Θεός. Μέσα στον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, η γη θα πεταχτεί έξω από την τροχιά της ο ήλιος δεν θα την φέγγει πια: Σκοτάδι θα καλύπτει όλη την υδρόγειο για 72 ώρες…». Ένα όραμα του Γιόζεφ Στόκερτ ( 1948)

«Η σύρραξη όπου ο μισός κόσμος θα πολεμά τον άλλο μισό δεν θα κρατήσει πολύ. Ο Θεός θα χωρίσει τις αντιμαχόμενες παρατάξεις προκαλώντας μια φοβερή φυσική καταστρο­φή». Η Προφητεία που αναφέρει ο αββάς Κυρίκ στην προφητική συλλογή του από το έτος 1872)

«Από τα σύννεφα θα ξεχυθούν πύρινοι ποταμοί που οι τυφώνες θα τους απλώσουν πάνω στη Γη. Θύελλες και θεομηνίες βροντές και σεισμοί σε συνεχή αλλοδιαδοχή, αδιάκοπα θα πέφτει πύρινη βροχή. Ο αέρας θα φέρνει αέρια και δηλητήρια που θα καλύψουν όλη τη Γη. Για να προετοιμαστήτε γι’ αυτό το συμβάν, σας φανερώνω αυτό το σημάδι: Η νύχτα είναι πολύ κρύα, ο αέρας λυσσομανά κι ύστερα από λίγο αρχίζουν οι βροντές. Τότε κλείστε όλες τις πόρτες και τα παράθυρα και μην μιλήσετε πια με κανέναν απ’ έξω. Γονατίστε μπροστά στο σταυρό και μετανοήστε για τις αμαρτίες σας. Την τρίτη νύχτα θα πάψουν οι σεισμοί και η φωτιά και την επόμενη μέρα ο ή­λιος θα λάμψει πάλι». Πρόρρηση του γνωστού Ιταλού μοναχού πάτερ Πίο (1961)

«Ένας νέος τρομερός πόλεμος θα συνταράξει τον κόσμο. Τα πιο θανατηφόρα όπλα θα αποδεκατίσουν λαούς και έθνη…

Τέλος στον ουρανό τα σύννεφα θα φέξουν με μια πύρινη λάμ­ψη και μια θύελλα θα μαίνεται σε όλη τη Γη. Μια τρομερή, πρωτοφανής στην ανθρώπινη ιστορία μάστιγα θα κρατήσει εβδομήντα ώρες. Οι άθεοι θα γίνουν σκόνη… Ύστερα θα δουν τη δύναμη του φωτός πάνω στη δύναμη του σκότους». Έλενα Αγιέλλο (1954)

«Μια ολόκληρη μέρα η Γη σείεται και τρέμει. Μην νομίσετε ότι μένει κάτι σταθερό. Αργά το βράδυ αρχίζουν οι σεισμοί και κρατούν μέχρι την επόμενη μέρα… Το άρρωστο, διάχυτο φως και η δηλητηριασμένη ατμόσφαιρα διαρκούν πολύ περισσότερο από τις τρεις ημέρες. Όποιος αφήσει την κρυψώνα του μετά από πέντε και έξι μέρες, παθαίνει σοβαρή ζη­μία». Ο ενορατικός από το Βαλτνφίρτελ (1959)

«Ο μεγάλος σεισμός και οι τρεις σκοτεινές μέρες. Ο άξο­νας της Γης μετατοπίζεται και ο ήλιος αλλάζει τροχιά. Τερά­στιες πλημμύρες απειλούν τις ακτές ενώ στην ενδοχώρα επι­κρατεί θανατηφόρα ξηρασία. Θα δημιουργηθούν καινούργιες έρημες εκτάσεις και οι παλιές έρημοι θα επεκταθούν… Και­νούργια ηφαίστεια εκρήγνυνται και η στάχτη καλύπτει την ταλαίπωρη γη. Το φεγγάρι κόκκινο σαν αίμα κοιτάζει κακόβου­λα και τα αστέρια αρνούνται να λάμψουν». Γκαρθιλάσο ντε λα Βέγκα (1982)

«Η γη σείεται και τρίζει… τα βουνά κλυδωνίζονται και τα δάση πέφτουν καταγής… Δυο κολοσσοί γκρεμίζονται στο χώ­μα, φοβερή αγωνία, κραυγές, συντρίμμια και καπνός. Πού εί­ναι ο ήλιος; Πού είναι η μέρα; Πού είναι ο Θεός και η βοήθεια; Στη Γη είναι σκοτάδι… Ο κόσμος δεν έχει πια στήριγμα. Η καρ­διά του κόσμου ανοίγει στα δύο κι ύστερα ανασταίνεται πάλι καινούργια… Η Γη αναπνέει, μεταμορφώνεται, χώρες και νη­σιά επανεμφανίζονται μεγενθυμένα, ενώ άλλες χώρες τις κα­ταπίνει η γη ή τις παρασέρνουν τα κύματα». Προφητικό ό­ραμα της Σύλβια, Γερμανία (1934)

«Τρεις μέρες και τρεις νύχτες σκοτάδι. Θα προηγηθούν τρομακτικοί κεραυνοί και σεισμοί. Ούτε ένα φως δεν καίει πουθενά. Ούτε να φάει, ούτε να κοιμηθεί μπορεί κανείς, παρά μόνο να προσεύχεται… Σεισμοί, κεραυνοί, ανταριασμένη θά­λασσα… Όποιος περίεργος κοιτάξει έξω από το παράθυρο, τον βρίσκει ο θάνατος… Η πανώλη εξαπλώνεται παντού… Α­ναθυμιάσεις από θειάφι κατακλύζουν τα πάντα, λες κι έχει βγει ολόκληρη η κόλαση έξω. Ένας σταυρός εμφανίζεται στο στερέωμα και αυτό είναι το τέλος του σκότους». Όραμα του Φραντς Κούγκελμπερ (1922)

«Η φωνή του Θεού θα ηχήσει δυνατά και κατηγορηματι­κά και τότε θα αποφασιστεί η μοίρα των λαών, γιατί ο Θεός ο ίδιος θα εκφέρει την απόφασή του μέσω των δυνάμεων της φύ­σης. Και επειδή οι άνθρωποι δεν δίνουν ένα τέλος (στη σύρ­ραξη), έρχεται ο Θεός για να τερματίσει τον πόλεμο ο οποίος συνταράζει όλο τον κόσμο. Και τότε θα αντηχήσει σε όλη τη γη μια κραυγή απόγνωσης, η οποία θα παγώσει το αίμα των ανθρώπων γιατί το μέγεθος της καταστροφής θα τους κάνει να τρέμουν μήπως επαναληφθεί το ίδιο γεγονός.

Σκοπός του Θεού είναι να αφυπνιστεί ολόκληρη η ανθρωπότητα και ακούγοντας την ετυμηγορία του Κριτή της, να αναγνωρίσει τους υπεύθυνους καθώς και τη θεία δικαιοσύνη. Γιατί η κάθε αντιμαχόμενη πλευρά θεωρεί ακόμα και τώρα ότι έχει δίκιο με το μέρος της. Όμως ο Θεός δεν μπορεί να δίνει την ευλογία του σε ενέργειες που είναι αποτρόπαιες, αφού αντίκεινται στην εντολή του για την αγάπη. Έτσι ο Θεός θα τιμωρήσει τους ανθρώπους με τα ίδια που κάνουν κι αυτοί, μόνο που το δικό του καταστροφικό έργο θα είναι πολύ πιο ολέθριο, ώστε να μπορέσουν να αναγνωρίσουν το χέρι του πίσω από αυτό». Μπέρτα Ντούντε

Το ακόντιο του ουρανού θα διαγράφει την τροχιά του, ενώ μιλούν έρχεται ο θάνατος, μια μεγάλη εκτέλεση, η πέτρα μέσα στο δέντρο εκδικείται τον επηρμένο λαό. Κραυγές ανθρώπων, το θηρίο εξαγνίζει την ανθρωπότητα από τις αμαρτίες. Νοστράδαμος (2,70)

Σε αυτό τον αιώνα του Νοστράδαμου «το ακόντιο του ου­ρανού» και «το θηρίο που εξαγνίζει την ανθρωπότητα» είναι ουράνιο σώμα που πλησιάζει τη Γη, το οποίο και άλλοι ενορατικοί ονομάζουν «θηρίο». Το ότι ο θάνατος έρχεται μαζικά παραπέμπει σε αιφνίδιο, ακαριαίο θάνατο από τοξικά αέ­ρια.

Το ίδιο γεγονός εννοείται πιθανότατα στο «Τραγούδι της φλαμουριάς» όπου λέγεται: «Από τη σκόνη της νύχτας βγαίνει δηλητηριασμένη πνοή. Μαύρη πανούκλα, των ανθρώπων χειρότερη σφαγή». Επίσης ο Ιρλμάγερ λέει: «…Όποιος αναπνέει τη σκόνη, τον πιάνει σπασμός και πεθαίνει…».

Στον προηγούμενο αιώνα του Νοστράδαμου, όπως και στον επόμενο, γίνεται σαφώς λόγος για μια καταστροφή από τους ουρανούς: «Ο Μαμπούς τότε θα πεθάνει, σύντομα ύστερα έρχεται τρομερή καταστροφή γι’ ανθρώπους και ζώα. Ύστερα ξαφνικά φαίνεται η εκδίκηση. Εκατοντάδες χέρια, δίψα, πείνα, όταν θα περνά ο κομήτης». (2,62)

Επειδή οι στίχοι του Νοστράδαμου είναι κρυπτογραφημένοι έτσι που μπορούν να ερμηνευτούν με πολλούς και ποικίλους τρόπους, εδώ και αιώνες πολλοί ερμηνεύοντάς τους τολμούν παρακινδυνευμένες ερμηνείες. Η ερμηνεία αρχίζει ήδη από τη μετάφραση που θα επιλεχθεί και όποιος συγκρίνει διαφορετι­κές μεταφράσεις του πρωτότυπου διαπιστώνει γρήγορα ότι σπάνια υπάρχει μια που να συμφωνεί με μια άλλη, έστω για έ­να στίχο. Μια από αυτές τις «τολμηρές» ερμηνείες συνδέει τον Μαμπούς του Νοστράδαμου με τον George W. Bush.

Είναι γνωστό ότι ο Γ’ παγκόσμιος πολέμιος θα ξεσπάσει αιφνίδια τη νύχτα που θα ακολουθήσει τη δολοφονία (τρίτη κα­τά σειρά) ενός υψηλού πολιτικού προσώπου. Ο Νοστράδαμος είχε αποδεδειγμένα την ικανότητα να βλέπει ονόματα από το μέλλον, όπως λ.χ. το όνομα του Φράνκο στο 9,16. Σύμφωνα λοιπόν με μια ερμηνεία του παραπάνω στίχου, ο Μαμπούς είναι ο Αμερικάνος πρόεδρος Μπους που θα δολοφονηθεί κάπου στα Βαλκάνια. Η δολοφονία αυτή θα αποτελέσει το σημάδι για την έκρηξη του πολέμιου, που θα τερματιστεί απότομα από ένα άγνωστο ουράνιο σώμα που θα εισέλθει στη γήινη ατμόσφαιρα.

***

Αλίμονο στους κατοίκους της γης! Ο Θεός θα αδειάσει την οργή του και κανείς δεν θα μπορεί να την αποφύγει. Οι η­γέτες του λαού του Θεού έχουν παραμελήσει την προσευχή και τη μετάνοια και ο Σατανάς έχει συσκοτίσει τη νοημοσύνη τους… Η ανθρωπότητα βρίσκεται εμπρός στις πιο τρομερές πληγές και στα πιο δραματικά γεγονότα…

Οι κακοί θα φανερώσουν όλη την κακία τους. Ο ένας θα σκοτώνει τον άλλο, μέχρι και μέσα στην οικογένεια… Με το πρώτο χτύπημα του θείου ξίφους τα βουνά και όλη η φύση θα τρανταχθούν από τρόμο. …Το Παρίσι θα μεταβληθεί σε στά­χτη και η Μασσαλία θα εξαφανιστεί. Πολυάριθμιες μεγάλες πό­λεις θα τις καταπιεί ο σεισμός… Οι εποχές θα αλλάξουν, η γη θα παράγει μόνο χαλασμένους καρπούς, τα άστρα θα ξεφύγουν από την τροχιά τους. Το εσωτερικό της γης θα ταράσσεται α­πό σπασμούς. Θα πέφτει τρομακτική βροχή και χαλάζι, οι κεραυνοί θα κάνουν στάχτη ολόκληρες πόλεις. Ολόκληρο το σύμπαν θα τρέμει από φόβο. Στο τέλος θα σκοτεινιάσει και ο ήλιος και μόνο η πίστη θα φωτίζει πια.

Οι άνθρωποι θα επικαλούνται το θάνατο, αλλά ο θάνατος θα είναι μαρτυρικός… Αίμα θα ρέει παντού… Η Ρώμη της ειδωλολατρίας θα εξαφανιστεί. Τρεις πόλεις θα κατακαούν από τη φωτιά που θα πέσει από τους ουρανούς…» Λα Σαλέτ, Γαλλική προφητεία (1864).

Ένας σύγχρονος διορατικός από την Αυστρία, ο αυτοαποκαλούμενος «μάντης του Βαλντφίρτελ», τονίζει επανειλημμένα ότι η φυσική καταστροφή θα είναι πολύ πιο ολέθρια από ό,τι τα πολεμικά γεγονότα του τρίτου παγκόσμιου πολέμου. Αυτό οφείλεται σε μια βροχή σπινθήρων, η οποία πιθανόν να προκληθεί από την είσοδο ενός πλανήτη στη γήινη ατμόσφαι­ρα καθώς και στη διάνοιξη του γήινου φλοιού.

Ο Νορβηγός Γιόχανσον σε ένα όραμά του περιγράφει διεξοδικά τον όλεθρο που θα προκαλέσει ένας τρομακτικός τυφώνας, ο οποίος θα πλήξει Αμερική και Ευρώπη. Ωστόσο δεν είναι βέβαιος αν θα πλήξει πρώτα αυτός ο τυφώνας ή ο μεγάλος σεισμός τη βόρεια Ευρώπη.

«Θα πρέπει να καταλάβετε ότι μάταια σχεδιάζουν οι μεγάλοι του κόσμου, γιατί Εγώ ως ο αληθινός ΚΥΡΙΟΣ ΤΗΣ ΔΗ­ΜΙΟΥΡΓΙΑΣ θα εκστρατεύσω εναντίον τους. Θα κάνω τη φύση να μαίνεται ανεξέλεγκτα έτσι ώστε οι σκοτεινές δυνάμεις αυτής της γης θα βρουν αμέτρητα εμπόδια στα σχέδιά τους. Θα πολεμήσω ενάντια στις δυνάμεις του σκότους αφήνοντας αχαλίνωτες τις δυνάμεις της φύσης να δράσουν ενάντια σε αυτές τις δυνάμεις του κακού.

Κι έτσι θα δείτε πως μια Τρίτη δύναμη θα εγερθεί ενάντια στις δυο εγκόσμιες υπερδυνάμεις οι οποίες είναι εχθροί μεταξύ τους. Θα είναι οι δυνάμεις της φύσης. Θα είναι οι δυνάμεις του σύμπαντος. Κι απέναντι σε τούτη την Τρίτη δύναμη οι δύο εγκόσμιες υπερδυνάμεις θα είναι άπραγες και ανίσχυρες. Αυτή λοιπόν θα είναι η επέμβασή Μου τις μέρες της εποχής του τέλους για να μη χαθούν όλοι οι άνθρωποι». Γιοχάνες Βίντμαν (1966)

«Μετά από μια μεγάλη συμφορά για την ανθρωπότητα, μια άλλη πλησιάζει. Η μεγάλη κινητήρια δύναμη ανανεώνει τους αιώνες: βροχή, αίμα, γάλα, πείνα, πόλεμος και λοιμοί. Στον ουρανό φαίνεται μια φωτιά που τρέχει πετώντας τερά­στιους σπινθήρες». Νοστράδαμος (2,46)

«Όλα τα στοιχεία της φύσης θα αποχαλινωθούν και η κα­τάσταση του κόσμου θ’ αλλάξει. Σε πολλά μέρη η γη θα τρέ­μει από το φόβο και θα καταπίνει τους ανθρώπους ζωντανούς. Η θάλασσα θα ωρύεται, θα πλημμυρίζει πολλές χώρες και θα καταπίνει πλοία και ανθρώπους. Στον ουρανό θα εμφανιστούν πολλά και τρομακτικά σημάδια, ο ήλιος θα σκοτεινιάσει και θα γίνει κόκκινος σαν το αίμα. Αστέρια θα συγκρουσθούν μετα­ξύ τους για να δείξουν ότι έρχεται ο αφανισμός όλων των αν­θρώπων». Καισάριος του Χάιστερμπαχ (1240)

Συνεχίζουμε με μια άλλη προφητεία της Βερόνικα Λύκεν από τις ΗΠΑ: «Από τα βάθη του κόσμου θα πλησιάσει τη Γη σαν ανεμοστρόβιλος μια πύρινη σφαίρα και το φεγγάρι θα σκοτεινιάσει… Όγκοι από πυρακτωμένα πετρώματα θα εκρήγνυνται με βία και θα πέφτουν στη Γη… Μια τρομερή ζέ­στη απλώνεται παντού… Πόλεις καίγονται… Άνθρωποι τρέχουν πανικόβλητοι και πέφτουν κάτω… Ο αέρας είναι βαρύς και αποπνικτικός… Αρχίζουν να σηκώνονται κύματα…». (1972) Πολλές είναι οι προφητείες που μιλούν για εκκωφαντικές εκρήξεις και για μια πύρινη βροχή που θα είναι οι προάγγελοι της φυσικής καταστροφής και θα κρατήσουν σε όλη τη διάρκειά της. Οι εκρήξεις θα προκληθούν από την είσοδο του αστρικού σώματος στη γήινη ατμόσφαιρα. Η «πύρινη βροχή» θα εί­ναι μάλλον η βροχή από μετεωρίτες που θα προέλθουν από τις εκρήξεις των πυρακτωμένων πετρωμάτων του σώματος αυτού.

«Το σκοτεινό φεγγάρι καλύπτεται από βαθύ σκοτάδι. Ο αδελφός του (το άγνωστο ουράνιο σώμα) με το κόκκινο χρώ­μα της σκουριάς περνά. Ο μεγάλος ήταν κρυμμένος πολύ και­ρό πίσω από τα σκοτάδια. Θα κρατάει σίδερο στη ματοβαμμένη βροχή». Νοστράδαμος (1,84)

«Το μεγάλο παραθαλάσσιο κράτος καλύπτεται από τα νε­ρά και καταποντίζεται εν μέρει. Έρχεται ένας μεγάλος κομήτης, σεισμός, θύελλα και κατακλυσμιαία κύματα. Ένας φοβερός άνεμος παρασύρει πυκνή ομίχλη και σκόνη από το βορρά. Το λυσσομάνημα του αέρα είναι η θεία τιμωρία για τους κακούς, που χάνουν έτσι την αγριάδα τους καθώς καταλαμβάνονται από τρομερό φόβο». Χίλντεγκαρντ του Μπίνγκεν (1098-1179)

Ένας εντυπωσιακός αριθμός προφητειών προλέγει ότι πριν το τέλος του πολέμου ένα μεγάλο, φωτεινό ουράνιο σώμα κατευθύνεται προς τη Γη ακολουθώντας μια εντελώς άτακτη πο­ρεία. Η σύγκρουση πάντως δεν θα είναι μετωπική, αφού οι προφητείες λένε ότι «η Γη θα δεχτεί ένα κτύπημα». Οι επιστή­μονες βεβαιώνουν ότι μια τέτοια πιθανότητα είναι απολύτως δυνατή και ότι κάτι τέτοιο έχει ξανασυμβεί στην ιστορία του πλανήτη. Μικρά και μεγάλα θραύσματα αστεροειδών έχουν συντριβεί επανειλημμένα στη Γη· είναι γνωστό ότι κάθε λίγες χιλιάδες χρόνια πέφτουν στη Γη μικρά τέτοια θραύσματα και περίπου κάθε 4-5 εκατομμύρια χρόνια πέφτουν κομμάτια με­γάλου μεγέθους.

Καθώς πολλές προφητείες σχετικά με τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο αναφέρουν παράλληλα τη μοιραία «επίσκεψη» ενός αγνώστου ουράνιου σώματος, είναι σκόπιμο να εξεταστεί κατά πόσον είναι πιθανό ή δυνατό ένα τέτοιο γεγονός. Για πολύ καιρό η επικρατούσα αντίληψη ήταν ότι τέτοια γεγονότα α­νήκουν στην απώτερη προϊστορία της Γης. (Η συνέχεια στο βιβλίο!)

…Συνολικά γνωρίζουμε 547 σώματα (γνωστά ως Near Earth Objects–NEOs) που μέχρι το 2030 μπορούν να αποδειχθούν επικίνδυνα για τη Γη, αν και κανένα από αυτά δεν βρίσκεται σε μια τροχιά μετωπικής σύγκρουσης μαζί της. Όμως αυτά τα 547 σώματα κατά ορισμένους υπολογισμούς αποτελούν μό­λις το 7% όλων των σωμάτων, δεδομένου ότι τα σκοτεινά ου­ράνια σώματα δεν γίνονται αντιληπτά παρά πολύ αργά ή και καθόλου. Μια πιο εμπεριστατωμένη εξέταση αυτού του κιν­δύνου περιλαμβάνεται στο βιβλίο «Το Μέλλον Είναι Τώ­ρα!».

Η νέα εικόνα της Γης και

τα επακόλουθα της καταστροφής

Πολλοί ενορατικοί προλέγουν ότι με το κτύπημα που θα δεχθεί η Γη από το άγνωστο ουράνιο σώμα θα πάρει νέα κλίση, καθώς ο άξονάς της θα μετατοπιστεί. Δεν είναι γνωστό πού θα είναι οι νέοι πόλοι, αλλά στις θεάσεις των ενορατικών είναι σαφές ότι προκύπτουν αλλαγές του κλίματος και μετατοπίσεις των κλιματικών ζωνών. Σύμφωνα με τον Αλοΐς Ιρλμάγερ το κλίμα στην Ευρώπη θα γίνει αισθητά πιο θερμό. (Η συνέχεια στο βιβλίο…)

…Το ίδιο φαινόμενο περιγράφεται ήδη στην Π. Διαθήκη α­πό τον Ησάία,24,20: «Η γη παραπατάει σαν μεθυσμένη και ταλαντεύεται σαν αιώρα».

Στη μετατόπιση των πόλων παραπέμπει επίσης η παρακάτω προφητεία από το 1920 ενός σαμάνου των ινδιάνων Χόπι: «Όταν ήμουν νέος… ο πατέρας μου, μού είπε ότι μια ημέρα η Γη θα γυρίσει ανάποδα. Αυτή θα είναι τότε η Ημέρα του εξα­γνισμού. Μου είπε επίσης ότι ο ουρανός θα σκοτεινιάσει τό­σο που μετά βίας Θα σερνόμαστε σαν τα μυρμήγκια που δεν βλέπουν. Τότε από τον ουρανό θα έρθουν πράγματα σαν πολλά αεροπλάνα μαζί, που θα σκοτεινιάσουν τον ήλιο και θα πέ­σουν στη Γη σαν βροχή. Αυτά τα τέσσερα πράγματα θα συμ­βούν: Βροχή, η Γη θα αναποδογυρίσει, ο ωκεανός θα σηκωθεί και θα ακούγονται βροντές. Αυτά θα γίνουν σε όλη τη Γη, σε όλους τους λαούς».

Όπως διαβάζουμε στην Μπέρτα Ντούντε το τράνταγμα που θα υποστεί η Γη θα έχει σαν αποτέλεσμα να σταματήσει για λίγα δευτερόλεπτα η περιστροφή γύρω από τον άξονά της. Μετά από αυτή τη στιγμιαία παύση θα ακολουθήσει ως αντί­δραση μια υπερβολικά γρήγορη στροφή και αυτή θα προκαλέσει τον μεγάλο σεισμό με τις ολέθριες συνέπειες. Οι ωκεανοί και τα ατμοσφαιρικά στρώματα γύρω από τη Γη δεν μπορούν να ακολουθήσουν τη στροφή με την ίδια ταχύτητα. Το επακό­λουθο είναι τρομερές θύελλες και πλημμύρες. Τα κύματα ορμούν σε μεγάλο βάθος στις πεδινές εκτάσεις της Ευρώπης και το ανάλογο συμβαίνει σε όλη την υδρόγειο. Οι ηπειρωτικές πλάκες κινούνται προς διάφορες κατευθύνσεις ούτως ώστε σε όλο τον πλανήτη εκδηλώνονται ισχυρότατοι σεισμοί. Παλιά η­φαίστεια εκρήγνυνται και καινούργια ενεργοποιούνται. Η Μπέρτα Ντούντε γράφει χαρακτηριστικά: «Η Γη θα ανοίξει και οι άνθρωποι θα είναι έρμαιο των στοιχείων της φύσης που βρίσκονται από πάνω και από κάτω τους…».

Ορισμένες προφητείες λένε ότι το ένα τρίτο της ανθρωπό­τητας θα χάσει τη ζωή του εξαιτίας των καταστροφών, ενώ άλ­λες προφητείες υπογραμμίζουν ότι μόνο το ένα τρίτο της αν­θρωπότητας θα επιζήσει από τον πόλεμο και τη φυσική κατα­στροφή. Ο πόλεμος έχει βεβαίως λήξει εκ των πραγμάτων. Όμως όλη η υποδομή του πολιτισμένου κόσμου έχει κατα­στραφεί. Ο εφοδιασμός με τρόφιμα και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη έχουν καταρρεύσει. Δεν είναι δύσκολο να φαντα­στεί κανείς ότι αρχίζει αμέσως η μάχη μεταξύ των ανθρώπων για τα λιγοστά εναπομείναντα αγαθά, κατά την οποία επικρα­τεί σε γενικές γραμμές το δίκαιο του ισχυρότερου. Όσοι έ­χουν επιζήσει βρίσκονται αντιμέτωποι με μια εντελώς πρωτόγνωρη κατάσταση.

Το επόμενο χωρίο προέρχεται από τη Χαδίθ, μια συλλογή προφορικών παραδόσεων από τον 7ο έως τον 9ο αιώνα σχετικά με τους λόγους και τα έργα του προφήτη Μωάμεθ:

«…Όταν θα έρθουν οι τελευταίες ημέρες, ο ήλιος δεν θα ανατείλει επί τρεις ημέρες… Όταν περάσουν οι τρεις ημέρες, ο ήλιος, θα ανατείλει στη δύση και θα έχει λήξει αμετάκλητα ο χρόνος που είχαν οι άνθρωποι για να μετανοήσουν».

Προκειμένου να κρίνουμε από μια ανώτερη σφαίρα την ασύλληπτη φυσική καταστροφή θα δούμε τι λέει σχετικά ο θεόπνευστος προφητικός λόγος μέσω της Μπέρντα Ντούντε: «Η έκταση της καταστροφικής πράξης που θα γίνει με θέλημα Θεού είναι για σας τους ανθρώπους εντελώς αδιανόητη ακόμη γιατί θα υπερβαίνει κάθε προηγούμενο. Στεριές και θάλασσες θα μεταβληθούν, οι ποταμοί θα ξεφύγουν από την κοίτη τους, αλλάζοντας έτσι την εικόνα της γης, ώστε κανείς θα νομίζει ότι έχει μεταφερθεί σε άλλη περιοχή. Το αποτέλεσμα θα είναι ένα απερίγραπτο χάος, γιατί οι άνθρωποι δεν θα μπορούν να έρθουν σε επαφή με τους άλλους ανθρώπους. Σαν χαμένοι θα περιπλανώνται χωρίς ανάπαυλα ώσπου να βρεθούν ορισμένοι με ισχυρή θέληση, οι οποίοι θα προσπαθήσουν να φέρουν κάποια τάξη και θα μεριμνήσουν για τους αδύνατους συ­νανθρώπους τους. Η συμφορά θα είναι τόσο μεγάλη ώστε μό­νο η αγάπη θα μπορεί να την κάνει υποφερτή και όπου ο ένας θα βοηθάει έμπρακτα τον άλλον, σύντομα θα έρχεται φανερά από ψηλά ανακούφιση και βοήθεια. Όποιος αποτείνεται αποκλειστικά στον Θεό και Τον παρακαλεί μέσα από την καρδιά του θα λαμβάνει βοήθεια, γιατί ο Θεός δείχνει τώρα φανερά την Αγάπη και την Παντοδυναμία Του, ώστε όσοι δεν πίστευαν μέχρι τώρα δυνατά, μπορούν εύκολα να αποκτήσουν ακράδαντα πίστη. Και αυτή η περίοδος είναι μια περίοδος χάριτος για όσους δεν πιστεύουν γιατί μπορούν ακόμη με ευκολία να μεταστραφούν, επειδή θα βλέπουν διάφορα φαινόμενα τα οποία οφείλονται αποκλειστικά στη δύναμη της πίστης.

Αυτά τα φαινόμενα θα βάλουν τους πάντες σε σκέψεις, ό­μως μόνο όποιος θέλει να πιστέψει, θα ωφεληθεί από αυτές τις σκέψεις, ενώ οι υπόλοιποι τα θεωρούν μόνο σαν σύμπτωση και αντιμετωπίζουν με πικρία τη συμφορά, απορρίπτοντας την ύπαρξη ενός Δημιουργού ή καταδικάζοντας τις πράξεις Του.

Ακόμη και το μέγεθος της καταστροφής δεν μπορεί να τους συνετίσει γιατί προσπαθούν να αποδώσουν τα πάντα σε φυσικά αίτια, απορρίπτοντας εξ ολοκλήρου κάθε πνευματική αιτία. Επιπλέον παραμένουν σκληροί και αναίσθητοι απέναντι σε αυτά που τραβάει ο διπλανός τους και δεν διστάζουν να βελ­τιώσουν τη δική τους κατάσταση εις βάρος των συνανθρώπων τους που είναι πολύ αδύναμοι για να αμυνθούν.

Καλοί και κακοί θα χάσουν τη ζωή τους, καλοί και κακοί θα παραμείνουν στη ζωή, γιατί αυτή η φυσική καταστροφή δεν είναι ακόμη ο διαχωρισμός των πνευμάτων, παρά μόνο μια τελευταία προειδοποίηση για την τελική κρίση. Κι από αυτή την προειδοποίηση θα πρέπει όλοι οι άνθρωποι να αποκομί­σουν το κατάλληλο όφελος για την ψυχή τους…».

«Η προσεχής καταστροφή που θα προέλθει από τα στοιχεία της φύσης θα έχει αποφασιστική σημασία για όλους τους αν­θρώπους. Γιατί αφενός ο πόλεμος παίρνει άλλη τροπή και α­φετέρου η ανθρωπότητα βρίσκεται αντιμέτωπη με άλλα καθή­κοντα και γεγονότα που όμως είναι εξίσου επαχθή και θλιβε­ρά. Αρχικά οι επιζήσαντες περνούν μια περίοδο αγωνίας κα­θώς δεν ξέρουν εάν θα επαναληφθεί αυτή η καταστροφή και πότε.

Πολλοί δεν θα ξέρουν πού είναι οι δικοί τους, πολλοί θα έχουν μείνει μόνοι και εγκαταλελειμμένοι. Παντού θα υπάρ­χει δυστυχία και πένθος. Δεν θα υπάρχει σχεδόν κανένα σπίτι που να μην έχει θλιμμένους κατοίκους και στη χώρα όπου θα έχει μιλήσει η φωνή του Θεού δεν θα υπάρχει πόλη χωρίς ερεί­πια.

Τότε θα πρέπει να αποδειχθεί ποιος έχει αγάπη καθώς θα χρειαστεί ο ένας να βοηθά τον άλλο να αντιμετωπίσουν μαζί τα βάσανα εάν θέλουν να κάνουν τη ζωή τους υποφερτή και να μην απελπιστούν τελείως. Τα βάσανα στη Γη θα έχουν πάρει απλώς άλλες μορφές (σε σχέση με τον πόλεμο πριν). Γιατί για να απαλλαγούν τελείως από αυτά οι άνθρωποι, πρέπει να στρα­φούν πρώτα στον Θεό και να επιδιώκουν να εκπληρώσουν τα πνευματικά τους καθήκοντα.

Για τούτο το λόγο τότε θα χρειαστεί να υποφέρουν και εκείνοι επίσης τους οποίους μέχρι εκείνη την ώρα ο πόλεμος δεν τους είχε επηρεάσει. Έτσι την περίοδο του πολέμου τη διαδέχεται μια άλλη περίοδος με ασύλληπτες δυσκολίες που θα εί­ναι ιδιαίτερα δυσβάσταχτες εκεί όπου δεν θα υπάρχει αγάπη μεταξύ των ανθρώπων.

Είναι αδύνατο για τους ανθρώπους να διανοηθούν μια φυ­σική καταστροφή με τέτοια έκταση σαν αυτή που θα συμβεί στη Γη. Ούτε θα αντιληφθούν αρχικά τις διαστάσεις της, δεδομένου ότι θα περάσει πολύς χρόνος μέχρι να γίνουν γνωστά τα γεγονότα σε όλο τον κόσμο. Αυτή δε η αβεβαιότητα αυξά­νει τον πόνο και την ανησυχία των ανθρώπων καθώς θα έχει διακοπεί κάθε επικοινωνία με τον υπόλοιπο κόσμο και θα εί­ναι δύσκολο να αποκατασταθεί.

Τότε οι αρχές θα αναγκάσουν τους ανθρώπους να εκτελέσουν έργα που σχεδόν είναι πάνω από τις δυνάμεις τους, αλ­λά δεν θα μπορούν να αντισταθούν και θα ζουν απεγνωσμένοι χωρίς προοπτική βελτίωσης.

Όμως είναι απαραίτητο να περάσουν τη δυστυχία αυτή προκειμένου να οδηγηθούν στον αληθινό προορισμό τους που είναι να βρουν επαφή με τον Θεό και να ζητήσουν από αυτόν συμβουλή και βοήθεια…

Δεν αργεί η ώρα που ο Θεός θα μιλήσει στους ανθρώπους με τέτοιο τρόπο που θα συνταράξει όλο τον κόσμο. Μια νύχτα θα φέρει μια απερίγραπτη συμφορά στους κατοίκους των χωρών που θα πληγούν από αυτή την καταστροφή.

Και η επόμενη ημέρα θα είναι τρομερή, διότι όσοι επιζήσουν θα αντικρίσουν μια εικόνα ερήμωσης που ξεπερνάει κά­θε φαντασία και φόβο. Όμως η βουλή του Θεού είναι αμετάκλητη γιατί αυτός ξέρει πόσο είναι απαραίτητο να κλονιστεί ο τρόπος που σκέφτονται οι άνθρωποι. Αυτός γνωρίζει σε τι κίν­δυνο βρίσκονται οι ψυχές και για να τις βοηθήσει να ξεφύγουν από τον κίνδυνο θα κάνει αυτό που είναι προδιαγεγραμμένο από αιώνων».

«Ακόμη κι εκείνοι που μέχρι τώρα διατηρούσαν μια παρα­δοσιακή πίστη στον Θεό θα τη χάσουν εξαιτίας της τεράστιας φυσικής καταστροφής και των συνεπειών της. Τότε θα είναι απόλυτη ανάγκη να γίνει λόγος για την αγάπη του Θεού που έπρεπε να επέμβει για να σωθούν οι ψυχές των ανθρώπων και για τον τεράστιο κίνδυνο που τους απειλεί εφόσον όλες οι επιθυμίες και οι προσπάθειές τους επικεντρώνονται πάνω στην ύλη.

Αρχικά οι άνθρωποι θα μπορούν να μιλούν γι’ αυτά τα πράγματα. Αργότερα όμως θα απαγορευτεί με πολύ αυστηρές ποινές η διδασκαλία. Αυτή θα είναι τότε η εποχή της αποστα­σίας από τον Θεό…»

***

«Μετά τη μεγάλη φυσική καταστροφή η ανθρωπότητα θα βυθιστεί στο χάος από πνευματική και από εγκόσμια άποψη. Σε κάθε τομέα κανείς θα βλέπει παντού μόνο οπισθοδρόμηση και εξαχρείωση. Υπαίτιοι γι’ αυτή την εξαχρείωση θα είναι οι άν­θρωποι που θα κυριαρχούνται από το Σατανά. Η εξαχρείωση και η οπισθοδρόμηση θα εκδηλώνεται με καταστροφές και λεηλα­σίες, με απάνθρωπες εντολές, με μια στάση ζωής που θα είναι ενάντια στον Θεό, με ταραχές και εξεγέρσεις ενάντια στις αρ­χές και ωμή καταστολή από τη δική τους την πλευρά, με περιο­ρισμό των ελευθεριών και παραβίαση του δικαίου και των δικαιωμάτων των πολιτών. Αυτές οι καταστάσεις θα προκύ­ψουν όταν η Γη θα υποστεί ένα βίαιο τράνταγμα καθώς ο Θεός θέλει με αυτό τον τρόπο να θέσει τέρμα σε μια παγκόσμια σύρ­ραξη που οι άνθρωποι από μόνοι τους δεν έχουν τη θέληση να σταματήσουν. Το τράνταγμα αυτό θα αλλάξει ριζικά την καθη­μερινή ζωή όσων ανθρώπων θα πληγούν. Θα ακολουθήσει μια περίοδος τρομερών στερήσεων και εξαιρετικά δύσκολων βιοτι­κών συνθηκών. Η περίοδος αυτή θα προσφέρεται για την εξάπλωση του Θεϊκού Λόγου, όμως καμία εγκόσμια εκκλησιαστι­κή εξουσία δεν πρόκειται να ορθοποδήσει πλέον. Οι άνθρωποι θα αγωνίζονται να βελτιώσουν με γήινα μέσα τις βιοτικές τους συνθήκες. Όμως αυτού του είδους ο αγώνας δεν συμβαδίζει με τον πνευματικό αγώνα· ούτε συμβιβάζεται με την πίστη σε μια Δύναμη που τους φέρνει αντιμέτωπους με τις ευθύνες τους και με τις θεϊκές εντολές που απαιτούν απ’ αυτούς αγάπη.

Ως εκ τούτου θα κηρύξουν τον πόλεμο ενάντια σε κάθε τι που στέκεται εμπόδιο στην επανάκτηση της παλιάς ευημερί­ας τους. Γι’ αυτό το λόγο πριν περάσει πολύς καιρός από τη θεϊκή επέμβαση που θα δώσει άλλη τροπή στον παγκόσμιο πόλεμο, θα αρχίσει ο πολέμιος κατά της πίστης. Τα γεγονότα θα
εξελιχθούν ταχύτατα γιατί τα επισπεύδει η πνευματική κατάσταση των ανθρώπων. Αυτό φαίνεται από την άσπλαχνη συμπεριφορά τους, από τον τρόπο που σκέφτονται, ο οποίος φανερώνει προχωρημένη σήψη και τους υποκινεί σε πράξεις καθαρά σατανικές. Από αυτά θα καταλάβετε άλλωστε πότε θα επέμβει ο Θεός. Τα ίδια τα κοσμικά γεγονότα θα σας δείχνουν πού βρίσκεστε χρονικά.

Από τις πράξεις που θα είναι ικανοί να κάνουν οι άνθρωποι θα καταλάβετε ότι έχουν απομακρυνθεί τελείως από τον Θεό κι αυτό θα καταρρίψει ολοφάνερα την άποψη ότι μπορεί κανείς να περιμένει ακόμη πνευματική πρόοδο από αυτούς τους ανθρώπους».

«Τότε ο βαθμός της αγάπης του καθενός, η αλληλεγγύη, η προθυμία να συμπαρασταθεί στον διπλανό του θα καθορίζουν το αν και πώς θα βελτιωθούν και οι δικές του βιοτικές συνθήκες. Γιατί Εγώ θα βοηθάω όλους εκείνους που θα νοιάζονται ταυτόχρονα και για τη δυστυχία των γειτόνων τους.

Αντίθετα, πολλοί θα χρειαστεί να παλέψουν πολύ σκληρά είτε επειδή θα εμπιστεύονται αποκλειστικά τις δικές τους δυ­νάμεις, είτε επειδή θα παίρνουν φανερή ενίσχυση από τον κάτω κόσμο, εφόσον θα συμπεριφέρονται ανήλεα σε βάρος των συνανθρώπων τους. Τα επίγεια προβλήματα θα είναι τεράστια όπως άλλωστε και το χάος που θα προκαλέσουν οι ασύλληπτες καταστροφές. Το αποτέλεσμα είναι τότε αμέτρητοι άνθρωποι να χάσουν την πίστη τους σ’ ένα Θεό και Πατέρα, γιατί τα πλήγματα που θα έχουν υποστεί θα είναι τρομακτικά. Αλλά προφανώς η πίστη αυτών των ανθρώπων ήταν μόνο στους τύπους και γι’ αυτό δεν άντεξε στην πιο σοβαρή δοκιμασία».

Οι ακραίες, χαοτικές συνθήκες και οι δυσκολίες της επιβίω­σης μετά τη φυσική καταστροφή θα προσφέρουν το κατάλλη­λο έδαφος για την επικράτηση ενός χαρισματικού ηγέτη. Αυ­τός θα καταφέρει με τις ικανότητες και το δυναμισμό του να δώσει πάλι ελπίδα στους ανθρώπους. Στην απελπιστική κατά­σταση που βρίσκονται είναι με το παραπάνω πρόθυμοι να α­κολουθήσουν αυτή την ηγετική προσωπικότητα που προφανώς κατορθώνει να τους εξασφαλίσει πάλι τα απαραίτητα για να ζήσουν. Αυτός ο άνθρωπος τους μιλά για την ισχύ που έχουν ε­νωμένοι και για τη δύναμη της ανθρώπινης θέλησης. Αναμφί­βολα ξέρει πώς να κερδίσει τους περισσότερους με το μέρος του, ακόμη και πολλούς που στο μεταξύ στην απόγνωσή τους είχαν ανυψώσει πάλι τις σκέψεις τους στον Θεό. Όμως ο άν­θρωπος εκείνος τους κατηχεί να εμπιστεύονται μόνο τις δικές τους δυνάμεις και όχι τον Θεό. Επιπλέον πετυχαίνει να βάλει κάποια τάξη στο χάος ώστε να λειτουργούν πάλι ορισμένοι το­μείς της δημόσιας ζωής.

Σκοπός του είναι να κάνει τους ανθρώπους να επιστρέψουν στον προηγούμενο υλιστικό και άθεο τρόπο ζωής, που σε τελευταία ανάλυση υπήρξε η αιτία για το χάος που δημιουργήθηκε.

Σε αυτό το σημείο θα γίνει μια σύντομη επανενθύμηση των συνωμοσιολογικών θεωριών που παρουσιάστηκαν στην εισαγωγή. Όπως προαναφέρθηκε, είναι πολύ δύσκολο να εξα­κριβώσει κάποιος κατά πόσο αυτές οι θεωρίες έχουν ένα πραγ­ματικό υπόβαθρο ή κατά πόσον είναι προϊόν φαντασίας των συνωμοσιολόγων. Γεγονός είναι πάντως ότι μετά τη μεγάλη φυσική καταστροφή θα επιβληθεί μια παγκόσμια δικτατορία, της οποίας θα ηγείται μια χαρισματική, από αρνητική άποψη, προσωπικότητα. Η τυραννία και η ωμότητα αυτού του ανθρώ­που θα ξεπερνά κατά πολύ τους μεγαλύτερους φόβους και τις πιο παράτολμες υποθέσεις της πιο εξημμένης φαντασίας. Συν τοις άλλοις θα επιβάλει μια δική του θρησκεία με την οποία θα απαιτεί να τον λατρεύουν ως θεό.

Όποιος διαβάζει με προσοχή το Νοστράδαμο βρίσκει πολ­λές ενδείξεις γι’ αυτό το πολυτάλαντο άτομο που θα είναι η εν­σάρκωση του κακού. Αργότερα δε, θα ιχνηλατήσουμε την πο­ρεία του με βάση την Αποκάλυψη του Ιωάννη. Επίσης η μεγά­λη μυστικίστρια του Μεσαίωνα η Χίλντεγκαρντ του Μπίνγκεν, περιέγραψε συγκλονιστικά τη φυσιογνωμία του τύραν­νου, όπως την είδε στα οράματά της. Στη σύγχρονη εποχή εί­ναι η Μπέρτα Ντούντε εκείνη που έδωσε τις πιο πολλές πλη­ροφορίες για τον αναμενόμενο αντίχριστο ηγέτη που μετά τη μεγάλη καταστροφή θα εγκαταστήσει την προσωποπαγή πα­γκόσμια δικτατορία, η οποία θα είναι όμως μικρής διάρκειας.

Πολλοί εκκλησιαστικοί πατέρες και μυστικοί κάνουν επίσης λόγο για τον Αντίχριστο που θα έρθει στο τέλος αυτής της κο­σμικής περιόδου.

Ο αντίχριστος και η παγκόσμια δικτατορία του

«Ενάντια στις κόκκινες ορδές θα πολεμούν φωτιά, νερό και σίδε­ρο. Οι καρδιές θα λαχταρούν την ειρήνη. Την κατάλληλη στιγμή θα πεθάνουν οι αυτουργοί του πολέμου, εκτός από έναν, ο οποίος θα κάνει συντρίμμια όλη τη Γη». (9,51)

«Ολόκληρος ο κόσμος θα αποτελέσει μια μοναδική μοναρχία, που δεν θα έχει ειρήνη ούτε θα διαρκέσει πολύ. Τότε θα χαθεί η ψαρόβαρ­κα καθώς θα την οδηγήσουν στον όλεθρο». (1,4)

«Από τα τρία ζώδια του νερού σημαδεμένος θα γεννηθεί εκείνος που θα κάνει την Πέμπτη αργία. Η ιαχή του, η φήμη του, η εξουσία του και η ισχύς του θα μεγαλώσουν σε θάλασσα και σε στεριά, σαν τον τυ­φώνα στην Ανατολή». (1,50)

Νοστράδομος

Αυτές είναι οι συντεταγμένες του «θηρίου που θα βγει από τη θάλασσα», του αντίχριστου από την Αποκάλυψη του Ιωάννη. Κατά τη γέννησή του οι πλανήτες βρίσκονταν στον Καρκίνο, στο Σκορπιό και στους Ιχθείς. Θα ιδρύσει μια νέα θρησκεία που θα γιορτάζει την Πέμπτη ως ημέρα αφιερωμένη στον ίδιο.

Η Μπέρτα Ντούντε έγραφε στις 24.1.1964 για την εμφά­νιση του αντίχριστου: «Δεν αργεί να έρθει η εποχή όπου ο αντίμαχός Μου θα πάρει για τελευταία φορά στα χέρια του την εξουσία σε αυτή τη Γη. Προηγουμένως όμως θα μιλήσω Εγώ ο Ίδιος με βροντερή φωνή ούτως ώστε μπροστά στον έσχατο κίνδυνο να βρουν λίγοι ακόμη το δρόμο προς Εμένα. Αυτοί θα Μου μείνουν και στη συνέχεια αφοσιωμένοι, καθώς θα Με αναγνωρίσουν από τη φανερή βοήθεια που θα τους δώσω και έτσι δεν θα απαρνηθούν ποτέ πια την πίστη τους σε Εμένα. Μα αυτοί θα είναι λιγοστοί ενώ ο αντίπαλος θα έχει μεγάλη δύνα­μη. Γιατί οι άνθρωποι θα έχουν έλθει σε τέτοια απελπιστική κα­τάσταση εξαιτίας της τεράστιας φυσικής καταστροφής, που θα ακολουθούν οποιονδήποτε τους υποσχεθεί να τους βοηθήσει να βγουν από τη δυστυχία τους.

Θα υπάρξει ένας που θα το κάνει αυτό και έτσι θα κερδί­σει με το μέρος του όλους όσους δεν αφοσιώθηκαν σε Εμένα. Οι δικοί Μου θα κρατήσουν αποστάσεις από αυτόν, επειδή θυμούνται τις νουθεσίες και τις προειδοποιήσεις Μου ότι τους περιμένει ο μεγάλος διωγμός των πιστών που θα εξαπολύσει ο αντίπαλός Μου. Όμως οι άνθρωποι του κόσμου θα τον επευ­φημούν καθώς εκείνος ξέρει πώς να τους τυφλώνει. Έτσι θα πραγματοποιήσει πράγματα που θα τους κάνουν να πιστέψουν ότι διαθέτει υπερφυσική δύναμη. Και ακριβώς το γεγονός ότι όλοι εκείνοι που δεν πιστεύουν τον αναγνωρίζουν σαν ηγέτη και σωτήρα τους από όλα τα γήινα δεινά, αποδεικνύει ότι εί­ναι δάκτυλος του αντιπάλου Μου. Ο αντίπαλός Μου χρησιμο­ποιεί το σωματικό περίβλημα ενός ανθρώπου για να μπορεί να μαίνεται ανεξέλεγκτα στη Γη.

Εσείς που συγκαταλέγεστε στους δικούς Μου θα αναρω­τηθείτε για ποιο λόγο ανέχτηκα την κυριαρχία του και δεν προκαλώ την πτώση του. Αυτή είναι όμως η τελευταία φορά που δρα σε τέτοια μεγάλη κλίμακα σε αυτή τη Γη. Η δράση του αυτή είναι που θα προκαλέσει το τέλος της τωρινής Γης. Αυ­τός θα δώσει το έναυσμα στον τελευταίο πόλεμο από τον οποίο πρέπει να βγείτε νικητές, καθώς πρόκειται για την τελική από­φαση που οφείλετε να πάρετε πριν έρθω αυτοπροσώπως για να σώσω τους δικούς Μου ανθρώπους.

Η φυσική καταστροφή που έγινε ξύπνησε στους ανθρώπους μια μεγαλύτερη θέληση να ζήσουν. Έτσι όποιος επέζησε οπό την καταστροφή προσπαθεί με όλα τα μέσα να αποκτήσει πάλι γήινα αγαθά και ευημερία. Ο αντίπαλός Μου υποστηρί­ζει αυτές τις προσπάθειες και γι’ αυτό αποκτά αναρίθμητους οπαδούς. Επιπλέον ξέρει πώς να εξαπατά τους ανθρώπους και να τους κρύβει το αληθινό του πρόσωπο. Έτσι τον βλέπουν σαν ένα άνθρωπο που διαθέτει υπερφυσική δύναμη, τον εμπιστεύ­ονται ανενδοίαστα και του παραχωρούν το δικαίωμα να δια­τάζει ό,τι θέλει υπακούοντάς τον τυφλά.

Οι οπαδοί του θα είναι τόσο πολυάριθμοι που οι λίγοι πι­στοί που διακρίνουν το αληθινό του πρόσωπο δεν μπορούν να αντισταθούν στις επιθέσεις του. Αναγνωρίζουν ποιος είναι α­κριβώς από το γεγονός ότι θέλει να εξαφανίσει την πίστη των ανθρώπων στον Ιησού Χριστό και να ανέβει ο ίδιος στον ύψιστο θρόνο, ενώ οι υπόλοιποι θα οφείλουν να τον προσκυνούν. Οι περισσότεροι όντως θα τον προσκυνήσουν καθόσον κάνει πραγματικά θαύματα με τη δύναμη που του έχει απομείνει.

Θα τον αναγνωρίσετε όταν θα κάνει την εμφάνισή του, ό­μως προηγουμένως θα δώσω Εγώ στους ανθρώπους τη δυνα­τότητα να Με αναγνωρίσουν μέσω μιας φυσικής καταστροφής που οι διαστάσεις της θα τρομοκρατήσουν τον κόσμο. Α­κριβώς μετά από αυτό το γεγονός θα εμφανιστεί εκείνος για να υποσχεθεί βοήθεια και σωτηρία από το μεγάλο χάος. Έτσι θα αποκτήσει πολλούς οπαδούς για το λόγο ότι οι άνθρωποι είναι πια ώριμοι για την καταστροφή. Διαφορετικά θα τον αναγνώ­ριζαν και θα Μου ζητούσαν να τους προστατεύσω από τον ί­διο και τις μηχανορραφίες του.

Δεν αργεί να έρθει η ώρα που θα παρουσιαστεί. Αρχικά θα προσποιηθεί τον ευσεβή, μα σύντομα θα αφήσει να φανεί το αληθινό του πρόσωπο. Όμως οι άνθρωποι είναι τυφλοί και κάνει εύκολα ό,τι θέλει μαζί τους. Απαρνούνται εύκολα την πί­στη τους σε ένα Θεό επειδή η συμφορά που τους έχει βρει εί­ναι δυσβάσταχτη. Έτσι είναι πρόθυμοι να ανεβάσουν στον ύψιστο θρόνο εκείνον που είναι ο μεγαλύτερος εχθρός και αντί­παλός Μου. Αυτός ο ίδιος με την (κακή) φύση του έχει ενσαρ­κωθεί μέσα σε ένα άνθρωπο για να δρομολογήσει την τελευταία πράξη σε αυτή τη Γη: Να κηρύξει ανοιχτά τον πόλεμο ενάντια σε Μένα και ενάντια στους δικούς Μου, κατά κάθε πί­στης και κατά κάθε δικαιοσύνης.

Γιατί μόνο στους οπαδούς του θα επιτρέπει να ζήσουν ε­νώ στους δικούς Μου θα επιφυλάσσει το θάνατο. Όμως Εγώ θα του δείξω ποιος είναι ο Κύριός του όταν θα έχει λήξει ο χρό­νος του και για χάρη των δικών Μου θα συντομεύσω αυτό το διάστημα. Θα έρθω αυτοπροσώπως να τους σώσω από τον έ­σχατο κίνδυνο και η κυριαρχία του θα λάβει τέλος. Θα φυλα­κιστεί πάλι για πάρα πολύ μεγάλο διάστημα μαζί με τους οπα­δούς του. Τότε θα αρχίσει μια νέα εποχή ειρήνης και ομό­νοιας, όπου θα κυβερνά η αγάπη και όπου ο αντίπαλός Μου δεν θα έχει πια τη δυνατότητα να δρα ελεύθερα, όπως έχει προφητευτεί με το λόγο και με τη γραφή».

Για την περίοδο αυτή ο Νοστράδαμος προβλέπει ένα λοιμό που τον προφητεύουν και άλλοι προφήτες. Συγκεκριμένα, το­ποθετούν στη Ρωσία μια πανδημία στη διάρκεια του εμφύ­λιου πολέμου. Η Μπέρτα Ντούντε λέει: «Όλος ο κόσμος θα α­ποφεύγει εκείνη την περίοδο τη χώρα αυτή, γιατί με τις διάφο­ρες αρρώστιες και τις επιδημίες που κάνουν θραύση εκεί, μεταφέρεται ο κίνδυνος και η δυστυχία σε όλη την ανθρωπότη­τα. Μια ολέθρια αρρώστια θα πλήξει την ανθρωπότητα, από την οποία δεν θα υπάρχει σωτηρία και αυτή θα είναι η αρχή του τέλους».

–
–
–

Η συνέχεια στο βιβλίο….

–
–
–

Η εμφάνιση του αντίχριστου ηγέτη

Οι Ιουδαίοι την εποχή του Χριστού είχαν τη δυνατότητα να συμπεράνουν με βάση τις προφητείες πού και πότε θα γεννιόταν ο Μεσσίας, ποια έργα και ποια θαύματα θα πραγματοποιούσε και πώς θα ήταν ο θάνατός του. Αντίστοιχα, στη σύγχρονη εποχή με βάση την Αποκάλυψη του Ιωάννη και τα κείμενα των προφητών – όπου εξέχουσα θέση καταλαμβάνουν τα Προφητικά κείμενα της Χίλντεγκαρντ του Μπίγκεν και της Μπέρτα Ντούντε – γνωρίζουμε πολλά για τον αντίχριστο. Μεταξύ άλλων γνωρίζουμε π.χ. για τη δράση, για τα «θαύματα» και για το τέλος του. Οι πρώτοι χριστιανοί είχαν μάθει πολλά γι’ αυτό τον αντίπαλο του Χριστού από τους αποστόλους. Οι πρώτοι εκκλησιαστικοί πατέρες είχαν γνώση αυτών των προφορικών
παραδόσεων και τις είχαν καταγράψει. Στη συνέχεια θα διαπιστώσουμε κατά πόσον αυτές συμφωνούν ή συμπληρώνουν επίσης τις προρρήσεις των προφητών.

Κυρίως εδώ έχει το λόγο η Μπέρτα Ντούντε, καθώς αυτή έχει αποκαλύψει τα περισσότερα στοιχεία με τη μεγαλύτερη ακρίβεια για τον αναμενόμενο κυρίαρχο του κόσμου. Πρώτα όμως θα προηγηθεί η πολύ προγενέστερη Χίλντεγκαρντ του Μπίγκεν. Αυτή η καταπληκτική γυναίκα υπήρξε μια εντελώς ξεχωριστή προσωπικότητα, όχι μόνο για την εποχή της, αλλά και διαχρονικά. Έζησε από το 1098 έως το 1179 και δεν υπήρξε απλώς ηγούμενη και ιδρύτρια μιας μονής, αλλά επίσης εκ­πληκτικός φυσιοδίφης και εμπνευσμένος γνώστης των φυσι­κών θεραπευτικών μεθόδων, μεγάλη συνθέτρια κ.α.

Συν τοις άλλοις θεωρείται δικαιωματικά ως η μεγαλύτερη γυναίκα μυστικός στο γερμανόφωνο χώρο. Είναι ενδεικτικό ό­τι διατηρούσε αλληλογραφία με τους πάπες και άλλες ηγετι­κές φυσιογνωμίες της εποχής της. Ήταν ένα ανοιχτό, πολύπλευρο πνεύμα και γι’ αυτό το λόγο ήταν περιζήτητη στους κύ­κλους των τότε ευγενών. Ανάμεσα στα άλλα χαρίσματά της, ε­πίσης είχε οράματα από μικρό παιδί. Στο πιο γνωστό της βιβλίο το «Γνώρισε τους δρόμους», περιγράφει το όραμα που είχε για τον αντίχριστο: «Ο αντίχριστος, ο μεγαλομανής δολοφόνος των ανθρώπων, ο υιός της απώλειας, θα έρθει όταν η ημέρα θα κρυφτεί και ο ήλιος θα δύσει, αυτό σημαίνει ότι ο κόσμος θα έχει χάσει το στήριγμά του. (Εννοείται η τριήμερη συσκότιση και η μετατόπιση των πόλων). (…) Ακούστε αυτή τη μαρτυρία, αφοσιωμένα παιδιά Μου, ακούστε τη και συνειδητοποιήστε τι λέει, ώστε να μην έρθει αιφνίδια εν αγνοία σας αυτός ο δια­φθορέας των ανθρώπων και σας σπρώξει στην καταστροφή, στην απιστία και στη διαφθορά. …Όταν θα έρθει ο καιρός του, θα παρουσιάσει ανοικτά τη διδασκαλία του με μεγάλα λόγια, και έτσι θα πάρει θέση εναντίον Μου και εναντίον των εκλε­κτών Μου (…)

Θα αποκτήσει τόσο πολύ ισχύ που στο απόγειο της δύνα­μής του θα επιχειρήσει να αναληφθεί στον ουρανό πάνω από τα σύννεφα. Γιατί θα του επιτρέψω να κάνει ό,τι θέλει με τους ανθρώπους, όπως κρίνω Εγώ δίκαιο. Όπως με το διάβολο που είχε πει τότε στην αρχή: “Θα είμαι ίσος με τον Ύψιστο” και έ­τσι ήρθε η πτώση του, το ίδιο θα κάνω και τότε. Θα αφήσω στις έσχατες ημέρες τον ίδιο το διάβολο να μιλήσει μέσα από το γιο του και να πει: “Εγώ είμαι ο σωτήρας του κόσμου!”. Αλλά αυ­τό θα είναι και η πτώση του. Και όπως όλος ο κόσμος των πιστών έχει καταλάβει ότι ο Εωσφόρος εψεύδετο όταν τότε στην αρχή ήθελε να είναι ίσος με τον Θεό, έτσι θα καταλάβει κάθε πιστός και τώρα ότι ο γιος της κακίας ψεύδεται όταν θέ­λει πριν την Έσχατη Ημέρα να κάνει τα ίδια με τον Υιό του Θε­ού. Αυτός είναι το χειρότερο θηρίο και τους ανθρώπους που δεν τον προσκυνούν τους σκοτώνει. Θα συμμαχήσει με τους βασιλιάδες, με τους άρχοντες και με τους πλούσιους· θα είναι διώκτης της ταπεινοσύνης, ενώ θα ανυψώνει την αλαζονεία των ανθρώπων και θα υποτάξει όλη την υφήλιο με διαβολική πανουργία».

Η Χίλντεγκαρντ του Μπίγκεν λέει ότι την εποχή της γέν­νησης του αντίχριστου κυριαρχεί μεγάλη αναστάτωση στη Γη: «Από την ημέρα που θα γεννηθεί ο αντίχριστος, θα γίνουν πολλοί πόλεμοι και η τάξη θα ανατραπεί. Η δικαιοσύνη και η αγάπη ανάμεσα στους ανθρώπους θα χαθούν. Θα ευδοκιμούν οι πλάνες και οι ψευδοδιδάσκαλοι ανενόχλητοι θα διαλαλούν ανοιχτά τις σφαλερές θεωρίες τους. Στους χριστιανούς θα υπάρχει αμφιβολία και αβεβαιότητα για το ποια είναι η σωστή πίστη. Θα υπάρξουν επίσης πολλοί οιωνοί στον ήλιο, στη σελήνη και στα άστρα και στα υπόλοιπα στοιχεία της φύσης που σαν σε ένα ζωγραφικό πίνακα θα προαγγέλουν τα δεινά που θα έρθουν».

***

Ο λόγος θα δοθεί τώρα σε μια σειρά από προφήτες και εκκλησιαστικούς πατέρες που αναφέρονται στη μεγάλη φυσική καταστροφή και στην τυραννία του αντίχριστου αρχίζοντας με την Μπέρτα Ντούντε: «Τότε αρχίζουν τα ερωτήματα και οι αμφιβολίες σχετικά με την ύπαρξη του Θεού που καταστρέφει από μόνος του ό,τι έχει δημιουργήσει. Αυτή την αβεβαιότητα που επικρατεί την εκμεταλλεύονται οι αρνησίθεοι για να κη­ρύξουν τον πόλεμο κατά της πίστης, καθώς οι καταστροφές που προκάλεσαν οι δυνάμεις της φύσης τους δίνουν μια βολική λαβή για να το κάνουν. Αυτοί που κατοικούν στις πληγείσες περιοχές είναι οι πρώτοι που ασπάζονται τις απόψεις τους. Αρνούνται την παλιά τους πίστη και προσπαθούν με αυξημένο ζήλο να αποκτήσουν πάλι ύλη, με άλλα λόγια πασχίζουν να επαναφέρουν το συντομότερο δυνατό τις προηγούμενες βιοτικές τους συνθήκες. Η περίοδος αυτή χαρακτηρίζεται από έντονες πνευματικές μάχες, γιατί τώρα κυριαρχεί στους ανθρώπους η ασυδοσία».

–
–
–

Η συνέχεια στο βιβλίο….

–
–
–

«Η ανυπαρξία πίστης θα έχει τρομακτικές συνέπειες στην τελευταία φάση πριν το τέλος, όπου οι άνθρωποι θα κυνηγούν μόνο το επίγειο συμφέρον τους και δεν θα σκέφτονται καθόλου τον Θεό. Ο ένας θα προσπαθεί να εξαπατήσει και να εκμεταλλευτεί τον άλλον. Χάριν της ύλης θα εκδηλώνουν ανεξέλεγκτα όλα τα κακά πάθη. Δεν θα τους ενοχλεί η συνείδησή τους εάν κάνουν κακό στο διπλανό τους προκειμένου να ω­φεληθούν οι ίδιοι. Το μόνο που θα τους απασχολεί θα είναι πώς να αυξήσουν τα υπάρχοντά τους και όλες τους οι σκέψεις θα περιστρέφονται γύρω από αυτό το σημείο. Όμως τον Θεό τον ξεχνούν, δεν πιστεύουν σε Αυτόν ούτε τον φοβούνται. Δεν πι­στεύουν ότι κάποτε θα λογοδοτήσουν και θα τιμωρηθούν για τις αμαρτίες τους και ως εκ τούτου αμαρτάνουν χωρίς κανένα ενδοιασμό, και χωρίς να φοβούνται έναν κριτή που θα τους κρίνει. Από υλική άποψη βρίσκονται σε καλή κατάσταση κα­θώς τους ενισχύει ο αντίπαλός του Θεού, ο οποίος τους κεντρίζει να θέλουν όλο και περισσότερα υλικά αγαθά.

Η δύναμή του είναι μεγάλη όπου δεν υπάρχει πίστη στον Θεό. Γι’ αυτό η ανυπαρξία πίστης είναι εξαιρετικά επικίνδυνη για τους ανθρώπους, καθώς έτσι οδηγούνται στην καταστροφή τους. Όπου δεν υπάρχει πίστη δεν υπάρχει ούτε αγά­πη, που είναι η μόνη που θα μπορούσε να ζωντανέψει την πίστη. Όπου δεν υπάρχει η αγάπη οι άνθρωποι είναι τυφλοί πνευματικά, δεν ξέρουν τίποτα και ό,τι ξέρουν είναι λάθος. Σκοτάδι έχει απλωθεί πάνω από την ανθρωπότητα και η Γη βαδίζει προς το τέλος»… (29.1.1950)

«Το πνεύμα του Αντίχριστου είναι να πλησιάζει τους αν­θρώπους με το προσωπείο του σωτήρα, ενώ στην πραγματικότητα με τη βούλησή του είναι διαμετρικά αντίθετος από το Θεό. Γιατί δεν αναγνωρίζει έναν Θεό αγάπης, όπως επίσης γε­νικά απορρίπτει κάθε τι πνευματικό σαν υπερφυσικό, δηλαδή υποστηρίζει ότι αφού δεν μπορεί να αποδειχτεί, άρα δεν υπάρχει. Γι’ αυτόν η φύση του Χριστού είναι τόσο ξένη που δεν μπορεί να πιστέψει στο λυτρωτικό του έργο και στην επίγεια υποστολή του. Γι’ αυτό το λόγο προσπαθεί να Τον παρουσιάσει σαν μια φανταστική προσωπικότητα και λαμβάνει κάθε δυνατό μέτρο για να αναγκάσει τους ανθρώπους να Τον βγά­ζουν από την καρδιά τους. Η δική του φύση είναι αντίθετη με τη φύση του Χριστού και επομένως είναι ευνόητο ότι Τον θεωρεί πνευματικό εχθρό του και Τον πολεμά.

Ο αναμενόμενος Αντίχριστος είναι μια προσωπικότητα με δυνατότητες που ξεφεύγουν από το φυσιολογικό. Πρόκειται για ένα εξαιρετικά προικισμένο άτομο. Η ιδιαίτερη δύναμή του έ­γκειται στην αυτοπεποίθηση με την οποία αντιμετωπίζει τους υπεύθυνους για την ευημερία των λαών. Σε αυτό άλλωστε θα οφείλεται η επιτυχία του και έτσι θα του παραχωρήσουν την εξουσία που ζητά. Η εντύπωση του κόσμου θα είναι ότι μπο­ρεί να περιμένει από αυτόν ριζικές αλλαγές για το κοινό καλό. Οι πάντες θα αναγνωρίσουν την κυριαρχία του και αυτός θα εκμεταλλευτεί αυτή την προνομιακή θέση για να λάβει κάθε είδους μέτρα. Κατά κύριο λόγο όμως θα λάβει μέτρα που πο­λεμούν το πνεύμα και την πίστη στον υπεραισθητό κόσμο. Θα πολεμά όλες τις θρησκείες, ιδιαιτέρως δε τις εκκλησίες ή τα πνευματικά ρεύματα που βασίζονται στον Ιησού Χριστό και στη διδασκαλία του. Γιατί την αγάπη του πλησίον θα τη στιγ­ματίσει σαν μια αδυναμία που πρέπει να καταπολεμάται σε κά­θε περίπτωση. Όποιος θα συμπαρατάσσεται όμως με αυτή την επιδίωξη του αντίχριστου θα είναι επίσης αντίχριστος και πο­λέμιος του Θεού. Ένας τέτοιος άνθρωπος θα φέρεται σκληρό­καρδα στους συνανθρώπους του επίσης και θα κυριαρχείται α­πό πνευματική τυφλότητα, καθότι ανήκει στη σφαίρα επιρρο­ής του Σατανά. Ο Αντίχριστος θα εξουσιάζει μεγάλα πλήθη και θα προξενήσει τεράστιο χάος με τα μέτρα του που θα είναι ε­ντελώς απάνθρωπα. Ο αποκλειστικός σκοπός τους θα είναι να προκαλέσουν μίσος και διχόνοια μεταξύ των ανθρώπων, να καταπνίξουν την αγάπη μεταξύ τους και να τους βυθίσουν σε βαθύ πνευματικό τέλμα. Και τότε θα έχει καταστεί πλέον επι­τακτική ανάγκη να αντιδράσει ο Θεός σε όλα αυτά. Έτσι εξη­γείται το γεγονός ότι ο Θεός θα δράσει πλέον φανερά μέσω των υπηρετών που έχει στείλει στη Γη. Γιατί πρέπει να είναι φανε­ρή η παρουσία Του σε εκείνους που ανήκουν στο στρατόπεδό Του. Πρέπει και Αυτός να δράσει εξίσου φανερά για να μην τον απαρνηθούν οι άνθρωποι. Έτσι και εκείνοι θα μπορούν να α­ναγνωρίσουν την ύπαρξή Του, εφόσον είναι πρόθυμοι να ακο­λουθήσουν το σωστό δρόμο και εφόσον στρέφονται συνειδη­τά ή ασυνείδητα στο Δημιουργό ουρανού και γης για να ζητή­σουν τη βοήθειά Του όταν βρίσκονται σε πνευματικό αδιέξο­δο. Τότε ο αγώνας του καλού ενάντια στο κακό κλιμακώνεται με ιδιαίτερη σφοδρότητα, καθώς πλησιάζει ολοένα η ώρα του τέλους και πρέπει μέχρι την έσχατη ημέρα να γίνει ο διαχωρι­σμός των ανθρώπων, (σ.τ.ε. δηλαδή να ολοκληρωθεί η τοπο­θέτηση του καθενός και να διαλέξει πνευματικό στρατόπεδο).

Αυτός ο πνευματικός διαχωρισμός μπορεί να γίνει μόνο όταν οι άνθρωποι αναγκαστούν να αποφασίσουν στα σοβαρά ε­άν αναγνωρίζουν ή εάν αρνούνται τον Θεό. Το ερώτημα αυτό θα τους αναγκάσει να διαλέξουν και να πάρουν θέση. Προκειμένου επομένως να γίνει επιτακτική η απάντηση σε αυτό το ερώτημα, ο πολέμιος του Θεού δρα τώρα εξόφθαλμα. Καθοδη­γεί τους απεσταλμένους του στη Γη να πάρουν και να εκτελέσουν μέτρα που προδίδουν την αντίθεη σκέψη τους». (23.4.1947)

Ο Παύλος λέει για τον Αντίχριστο και την απήχηση που θα έχει στα πλήθη: «Θα παρασύρει με κάθε είδους άνομα και απατηλά μέσα όσους βαδίζουν προς την καταστροφή, επειδή δεν θέ­λησαν να αγαπήσουν την αλήθεια για να σωθούν. Γι’ αυτό και ο Θεός θα επιτρέψει στην πλάνη να ενεργεί πάνω τους ώστε να πιστέψουν στο ψέμα». (Προς Θεσσαλονικείς Β’ 2,10-11)

Για τον Αντίχριστο μιλάει επίσης ο Διονύσιος του Λουτσεμ­βούργου (+1703) που λέει σχετικά: «Οι άνθρωποι θα έχουν χά­σει ήδη την πίστη τους γιατί τα έργα τους θα είναι κακά. Έτσι ο Αντίχριστος δεν θα δυσκολευτεί να τους τραβήξει με το μέ­ρος του επειδή οι ίδιοι είναι ήδη εκ των προτέρων έτοιμοι να διαφθαρούν».

Η Χίλντεγκαρντ του Μπίγκεν λέει για τον Αντίχριστο ότι θα προσπαθήσει να παρουσιάσει τον εαυτό του σαν ευεργέτη της ανθρωπότητας κάνοντας διάφορες δωρεές και εντυπωσια­κά απατηλά θαύματα: «Φαινομενικά θα εξουσιάζει τους ανέ­μους και έτσι θα κάνει ότι δήθεν προστάζει τον αέρα και θα κά­νει να πέφτουν από τον ουρανό φωτιά, βροντές, αστραπές και χαλάζι. Φαινομενικά θα γκρεμίζει βουνά, θα αποξηραίνει τα νερά, θα κάνει τα φύλλα στο δάσος να πέσουν με μιας κι ύστε­ρα να ξαναφυτρώσουν (…) Έτσι θα εξαπατηθούν πολλοί. Συ­σκοτίζουν οι ίδιοι με νεφέλες τους εσωτερικούς οφθαλμούς τούς. Ενώ θα έπρεπε να κοιτάζουν Εμένα, αυτοί θέλουν να δουν τα πράγματα με τις νέες γνώσεις που είναι αποκύημα του κεφαλιού τους. Περιπτύουν το αόρατο που βρίσκεται πά­ντοτε μέσα Μου και μόνο με αληθινή πίστη μπορεί να το συλλάβει κανείς…».

Η Χίλντεγκαρντ λέει επίσης ότι ο Αντίχριστος με μεγάλη ευγλωττία θα στιγματίσει τον Χριστό ως απατεώνα και τη δι­δασκαλία του ως δεισιδαιμονία. Για να πάρει τους ανθρώπους με το μέρος του θα καταγγείλει τη χριστιανική διδασκαλία περί ηθικής ως τυραννική, ενώ θα τους κατηχεί να απολαύσουν χωρίς φραγμούς τη ζωή και τις ηδονές της: «Θα τους δείξει να ικανοποιούν κάθε επιθυμία της σάρκας τους και ότι αιμομιξία και τα παρόμοια δεν είναι αμαρτία. Τους παραχωρεί πλήρη α­συδοσία απέναντι στις εντολές του Θεού και στις απαιτήσεις της εκκλησίας… Πάρα πολλούς θα τους κερδίσει επειδή θα τους παρακινεί να κάνουν ανενδοίαστα ό,τι θέλουν. Δεν χρειά­ζεται, τους λέει, να βιάζουν τον εαυτό τους με αγρυπνίες και νηστείες, αφού το μόνο που χρειάζεται είναι να τον αγαπούν. Γιατί τους διδάσκει ότι αυτός είναι ο Θεός και ότι έτσι θα α­ποφύγουν την κόλαση και θα βρουν τη ζωή. Πολλοί τότε ξεγε­λιούνται και λένε: “Τι δυστυχισμένοι ήταν παλιότερα οι άν­θρωποι που δυσκόλευαν τη ζωή τους με διάφορους αυστη­ρούς περιορισμούς, επειδή δεν ήξεραν τότε πόσο καλός είναι ο Κύριός μας”! Γιατί αυτός τους παρουσιάζει πλούτη και θη­σαυρούς και τους αφήνει να γεμίζουν τις κοιλιές τους και να καλοπερνούν όσο τραβά η όρεξή τους…

Συνάμα, για να βρουν, υποτίθεται, τη σωτηρία της ψυχής τους, τους δίνει μια “Γραφή” που είναι γεμάτη φριχτές βρισι­ές και κατάρες. Αυτό το βδέλυγμα το παραδίδει στους ανθρώ­πους σαν ιερή σφραγίδα και τους προστάζει να τον λατρεύουν. Εάν κάποιος πιστός αρνηθεί να το κάνει αυτό από αγάπη για το όνομά Μου, θα εξοντωθεί με φρικτά βασανιστήρια».

Μια σφαιρικότερη κάλυψη αυτού του θέματος προσφέ­ρουν οι προφητείες της Μπέρτα Ντούντε. Εδώ γίνεται εμβά­θυνση στα πνευματικά αίτια των τελευταίων ημερών και επί­σης επιβεβαιώνεται η θετική έκβαση του αγώνα γι’ αυτούς που θα επιμείνουν στο σωστό δρόμο:

«Στον κόσμο θα ανατείλει μια καινούργια εποχή που είναι εξαιρετικά σημαντική. Γιατί τα καλά πνεύματα κατεβαίνουν στη Γ η και προκαλούν μια πολύ μεγάλη στροφή στη σκέψη των ανθρώπων με αφορμή ορισμένα εξαιρετικά ασυνήθιστα γεγονότα που γίνονται με τη βούληση του Θεού. Η σύγκρου­ση μεταξύ των διαφόρων πνευματικών προσανατολισμών θα λάβει εκρηκτικές διαστάσεις και αυτό θα οδηγήσει ως συνέ­πεια σε ένα διαχωρισμό των ανθρώπων μεταξύ εκείνων που εί­ναι υπέρ και εκείνων που είναι κατά του Θεού. Η προηγούμε­νη περίοδος δεν θα έχει να παρουσιάσει κανένα ιδιαίτερο γνώ­ρισμα. Απλώς συχνά διάφορα μεταφυσικά θέματα θα τραβούν την προσοχή του ανθρώπου, ούτως ώστε θα του δίνεται κατά κάποιο τρόπο το έναυσμα να σκεφτεί γι’ αυτά τα πράγματα. Θα παρακινείται επομένως να πάρει θέση πάνω σε διάφορα ερω­τήματα που ξεφεύγουν από τα στενά γήινα ενδιαφέροντα. Έτσι ο καθένας θα συντάσσεται με τη μια ή την άλλη πνευματική τάση και θα υπερασπίζεται ενεργητικά την κοσμοθεωρία του. Με τον τρόπο αυτό θα αρχίσει μια νέα εποχή, μια εποχή όπου τους ανθρώπους θα τους διαχωρίζει από τη μια πλευρά η φωτεινότητα του πνεύματος και από την άλλη βαθύτατο πνευμα­τικό σκοτάδι.

Είναι μια εποχή όπου ο πνευματικός αγώνας των μεν είναι εμφανής από την τοποθέτησή τους απέναντι στα γήινα αγαθά, που τα περιφρονούν, ενώ οι δε, που έχουν εγκόσμια νοοτρο­πία, προσπαθούν με όλο τους το ζήλο να τα αυξήσουν.

Η σκέψη της ανθρωπότητας περνά μια μεταμόρφωση αυ­τή την περίοδο. Ο πνευματικός κόσμος εκπέμπει την ακτινο­βολία του στους ανθρώπους που είναι προσανατολισμένοι προς τον Θεό έτσι ώστε μπορούν να δουν με διαύγεια και να υποστηρίξουν με πεποίθηση τις διδασκαλίες που τους μεταδί­δουν οι φωτεινές οντότητες. Όμως θα βρεθούν αναγκασμένοι να παλέψουν για την ελευθερία του πνεύματός τους. Γιατί όποιος είναι με τον Θεό είναι εξοβελισμένος από την κοινω­νία και υφίσταται συνεχώς απειλές, καθότι οι άθεοι πλειοψη­φούν και επίσης διαθέτουν μεγάλη δύναμη, για το λόγο ότι έ­χουν μεγάλη υποστήριξη από την πλευρά της εξουσίας. Παρ’ όλα αυτά θα νικήσει το πνεύμα του καλού που είναι πανίσχυ­ρο επειδή το όπλο του είναι η αγάπη.

–
–
–

Η συνέχεια στο βιβλίο….

–
–
–

Κάποτε ο Ιησούς πάλεψε στη Γη για τις ψυχές των ανθρώ­πων και τότε επίσης είχε αρχίσει μια εποχή πνευματικού αγώ­να· και τότε επίσης οι άνθρωποι έπρεπε να αποφασίσουν εάν είναι υπέρ ή κατά του Χριστού. Η ερώτηση αυτή θα είναι καθοριστική και αυτή τη φορά.

Τώρα πάλι θα πρέπει να αποφασίσουν οι άνθρωποι εάν α­ναγνωρίζουν τον Ιησού Χριστό και το ομολογούν ανοικτά ε­νώπιον του κόσμου ή τον αρνούνται. Εκ νέου η απάντηση σε αυτή την ερώτηση θα καθορίσει την περαιτέρω ανέλιξή τους. Γιατί μόνο όποιος υποστηρίζει ανοιχτά τον Χριστό θα αντλή­σει όφελος από τη γήινη ζωή για την ψυχή του».

***

«Σας είναι σχεδόν αδύνατο να διανοηθείτε τώρα τη μορ­φή που θα έχει ο πόλεμος κατά της πίστης που σας μέλλεται, καθώς η ανθρωπότητα δεν έχει ξαναζήσει κάτι τέτοιο από την αρχή της ύπαρξής της. Γιατί πάντοτε υπήρχε μια πίστη σε ένα ανώτερο Ον στο οποίο υπόκεινται οι άνθρωποι. Αυτό δε το Ον το λάτρευαν, αν και ως επί το πλείστον η ιδέα που είχαν για την οντότητά του ήταν λανθασμένη· έτσι προέκυψε μια μορφή πολυθεΐας, όμως πάντοτε οι άνθρωποι τιμούσαν έναν “Θεό”. Το μόνο επίμαχο ερώτημα, όταν ήθελαν να πιστέψουν σε ένα μοναδικό Θεό, επικεντρωνόταν στο ποιος από τους πολλούς θεούς ήταν ο σωστός.

Αλλά ο πόλεμος που θα ξεσπάσει τώρα θα έχει στόχο να εκριζώσει εντελώς κάθε διδασκαλία που πρεσβεύει την πίστη σε ένα Ον, το οποίο βέβαια μόνο μέσω της πίστης μπορεί να το γνωρίσει κανείς. Αυτή την πίστη σε ένα ανώτερο Ον θέλουν να την εξαφανίσουν τελείως. Θα παρουσιάσουν την πίστη αυτή καθαυτή σαν βλαβερή για την ανθρωπότητα και γι’ αυτό θα της κηρύξουν ανήλεο πόλεμο.

Οι άνθρωποι προσπαθούν να εξηγήσουν και να θεμελιώσουν τα πάντα στην πλάση επιστημονικά, αλλά θέλουν να αποκλείσουν ότι δρα μια δημιουργική Δύναμη και έτσι να απορρίψουν εντελώς την ύπαρξή της. Θέλουν να επιβάλουν σε ό­λους ανεξαίρετα να αλλάξουν τρόπο σκέψης και γι’ αυτό απαιτούν με τη βία από τον καθένα να εγκαταλείψει τις ιδέες και τις γνώσεις που είχε μέχρι τώρα και αυτή τη θέση να την υποστηρίξει δημόσια μπροστά στους άλλους. Συνεπώς ο αντίπα­λός Μου κηρύσσει τον πόλεμο ανοικτά και απερίφραστα σε Εμένα τον Ίδιο και χρησιμοποιεί απλώς τους ανθρώπους για να πετύχει το σκοπό του, που είναι να Με διώξει από τις καρδιές τους.

Επομένως το επίμαχο θέμα δεν είναι η επικράτηση του ενός θρησκευτικού δόγματος επί του άλλου, ούτε η μεταρ­ρύθμιση μιας διδασκαλίας. Αλλά πρόκειται για την πίστη σε Μένα, τον Ιησού Χριστό, τον οποίον πρέπει να αναγνωρίσε­τε ως το σωτήρα σας προκειμένου να γίνετε μακάριοι εσείς οι άνθρωποι. Τώρα όμως σας ζητούν να Με αρνηθείτε και πρέ­πει να διαλέξετε ή Εμένα ή τον πολέμιό Μου. Αυτό θα απαιτήσουν από σας και εσείς τότε οφείλετε να αντισταθείτε»…

Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Ιππόλυτου και άλλων εκκλησιαστικών πατέρων, όταν ο Αντίχριστος αναλάβει την παγκό­σμια διακυβέρνηση, θα διατάξει να καούν όλα τα χριστιανικά βιβλία. Οι οπαδοί του τότε θα εισβάλουν σε εκκλησίες, βιβλιοθήκες και σπίτια, θα κατάσχουν τα βιβλία και θα τα καίνε δημόσια στην πυρά. Ο προφήτης Δανιήλ λέει ότι ο Αντίχρι­στος θα απαγορεύσει τη Θεία λατρεία επί 1290 ημέρες και θα στήσει το βδέλυγμα της ερημώσεως στο ιερό. (12,11 & 11,31)

Ο Αντίχριστος θα καταδιώξει με ωμότητα όσους μένουν πιστοί στο πνεύμα της αγάπης. Με τα λόγια του προφήτη Δανιήλ: «Θα καταδιώξει τους αγίους του Υψίστου (τους α­ληθινά πιστούς)… και θα παραδοθούν στα χέρια του για τρει­σήμισι χρόνια». (7,25) Και: «Είδα το τέρας να κάνει πόλεμο με τους αγίους και να επικρατεί». (7,21) Το ίδιο επιβεβαιώ­νει ο Ιωάννης στην Αποκάλυψη: «Του παραχωρήθηκε η άδεια να πολεμήσει εναντίον των πιστών και να τους νικήσει». (13,7)

Η δε Χίλντεγκαρντ του Μπίνγκεν διασαφηνίζει: «Όταν ο Αντίχριστος δει ότι δεν μπορεί να κερδίσει ούτε με κολακείες ούτε με απειλές όσους μένουν αφοσιωμένοι στον Χριστό, θα δώσει διαταγή να τους συντρίψουν με φρικτά βασανιστήρια… Ο υιός της απώλειας αρχικά θα προσπαθήσει να παραπλανή­σει τους ανθρώπους με ήπιους και φιλικούς τρόπους. Αλλά ύ­στερα θα επιχειρήσει να τους τσακίσει και να τους κάνει να λυ­γίσουν με κτηνώδη βία».

Ο εκκλησιαστικός πατέρας Αυγουστίνος σημειώνει ότι κατά τους πρώτους διωγμούς στους ειδωλολατρικούς χρόνους ήθελαν να κάνουν με τη βία τους χριστιανούς να λατρεύουν τα είδωλα. Στους μεταγενέστερους διωγμούς για να τους κάνουν να αλλαξοπιστήσουν χρησιμοποίησαν ως μέσο τις λανθασμέ­νες διδασκαλίες, δηλαδή κατέφυγαν στη δολιότητα και στην πονηριά. Όμως οι διωγμοί που θα εξαπολύσει ο Αντίχριστος θα είναι πολύ πιο επικίνδυνοι, λέει, επειδή θα συνδυάσει τη βία με την πονηριά και τη δολιότητα.

–
–
–

Η συνέχεια στο βιβλίο….

–
–
–

«Εκείνοι που δεν αναγνωρίζουν πια τον Θεό, λόγω της ανυπαρξίας αγάπης στη ζωή τους, θα βάλουν στόχο τους να σπρώξουν δια της βίας τους ανθρώπους προς ένα εντελώς νέο πνευματικό προσανατολισμό. Απορρίπτουν την παλιά πίστη και προσπαθούν μεθοδικά να την αντικαταστήσουν με νέες διδασκαλίες. Με την προσπάθειά τους να καταρρίψουν τα πά­ντα και να ξυπνήσουν αμφιβολίες με διάφορα επιχειρήματα θέ­λουν να φέρουν σύγχυση στη σκέψη των ανθρώπων.

Έτσι μπορούν στη συνέχεια να τους περάσουν υποβολι­μαία τη νέα πνευματική κατεύθυνση και να τους προσηλυτί­σουν είτε με πονηριά είτε με τη βία. Γιατί δεν διστάζουν να προωθήσουν το σκοπό τους με άνομα μέσα.

Καταδιώκουν με σκληρότητα εκείνους που μένουν πιστοί στην παλιά πίστη ενώ επιβραβεύουν εκείνους που υποτάσσο­νται και υποστηρίζουν τη διάδοση της νέας διδασκαλίας. Οι νέ­ες διδασκαλίες είναι καθαρά ανθρώπινο έργο, δεν έχουν σοφία ούτε αγάπη. Πρόκειται για διδασκαλίες που ο μόνος τους σκοπός είναι να σβήσουν το πνεύμα από τον άνθρωπο και να τον εμποδίσουν να αναγνωρίσει το σκοπό της ζωής.

Οι διδασκαλίες αυτές δεν προέρχονται από το πνευματικό βασίλειο, αντίθετα μάλιστα, απορρίπτουν κάθε τι πνευματικό και αναγνωρίζουν μόνο κοσμικούς στόχους. Αυτές οι διδα­σκαλίες θα δοθούν στους ανθρώπους με τέτοιο τρόπο που δεν θα μπορούν να τις αρνηθούν.

Γιατί η ζωή τους θα εξαρτηθεί από το εάν θα τις δεχτούν ή όχι και έτσι θα τεθούν αναγκαστικά μπροστά στην απόφαση να τις υιοθετήσουν ή να τις απορρίψουν. Αυτός ο πνευματικός προσανατολισμός θα έχει παντού απήχηση, δεδομένου ότι ανταποκρίνεται στην υλιστική τοποθέτηση των ανθρώπων που για τους περισσότερους είναι ο καθοριστικός παράγοντας στη ζωή τους». (13.12.1944)

***

Πολλοί εκκλησιαστικοί πατέρες, όπως ο Αυγουστίνος, ο Γρηγόριος ο Μέγας, ο Άνσελμος κ.ά. λένε ότι ο Αντίχριστος θα είναι Εβραίος στην καταγωγή, ενώ πιο συγκεκριμένα ο Ιερώ­νυμος και ο Άνσελμος λένε ότι θα είναι γεννημένος στην πε­ριοχή της Βαβυλώνας. Ο προορατικός Βαρθολομαίος Χολτσχάουζερ (1613-1658) προσθέτει μάλιστα ότι ο Αντίχριστος θα είναι Εβραίος από τη φυλή Δαν.

 

–
–
–

Η συνέχεια στο βιβλίο….

–
–
–

Μετά την πάροδο λίγου χρόνου ο Αντίχριστος θα δηλώσει ότι είναι ο μεσσίας που περιμένουν οι Ιουδαίοι. Και οι Ιουδαίοι που απέκρουσαν κάποτε τον αληθινό Μεσσία και δεν πίστεψαν την αλήθεια θα πιστέψουν τότε το ψέμα. (βλ. προς Θεσσ. Β 2,9). Γι’ αυτό το λόγο είχε πει ο Χριστός στους Ιουδαίους: «Εγώ ήρθα εξουσιοδοτημένος από τον Πατέρα μου, αλλά εσείς δεν με δέχεστε, ενώ εάν έρθει κάποιος άλλος από δική του πρωτοβουλία, αυτόν θα τον δεχθείτε». (Κατά Ιωάννη 5,43)

–
–
–

Η συνέχεια στο βιβλίο….

–
–
–

 

Ο Χρυσόστομος σκιαγραφεί έτσι την εικόνα του:

«Θα αυτοαναγορευτεί Θεός, θα ισχυρίζεται ότι είναι ο Θε­ός όλων των Θεών και θα διατάσσει να τον τιμούν σαν αληθι­νό Θεό». Η δε Χίλντεγκαρντ του Μπίνγκεν προσθέτει: «Με τη βία και με τη φοβέρα του θανάτου θα επιβάλει την πίστη στη θειότητά του».

Μέσα σε λίγο διάστημα οι περισσότεροι άνθρωποι στην οικουμένη θα έχουν γίνει οπαδοί του και θα τον προσκυνούν, εκτός από λίγες εξαιρέσεις. Στην Αποκάλυψη του Ιωάννη λέ­γεται: «Το θηρίο θα το προσκυνήσουν όλοι οι κάτοικοι της Γης που το όνομά τους δεν γράφτηκε στο βιβλίο της ζωής του σφαγ­μένου Αρνιού από καταβολής κόσμου». (13,8) Και: «Προσκυ­νούν το θηρίο λέγοντας: Ποιος μπορεί να είναι ίσος με το θη­ρίο και ποιος μπορεί να πολεμήσει εναντίον του;» (13,4)

Η Χίλντεγκαρντ λέει ότι ο Αντίχριστος θα τραβήξει με το μέρος του τη μεγάλη μερίδα του λαού ώστε τελικά ο αληθινός Υιός του Θεού θα έχει μόνο ελάχιστους λάτρεις σε σύγκριση με τα πλήθη που θα ακολουθούν τον ψευδοχριστό. Μάλιστα θα ονομαστούν από το όνομά του, όπως οι χριστιανοί πήραν το όνομα του Χριστού. Κατόπιν όλοι οι κάτοικοι της Γης θα διαταχθούν να κρεμάσουν παντού την εικόνα του και να την προσκυνούν. Όποιος δεν την προσκυνά θα βρίσκει το θάνατο. (Αποκάλυψη 13,15 & 20,4) Ο πρόδρομος του Αντίχριστου θα περιοδεύει στον κόσμο και θα διατάζει να προσκυνούν την ει­κόνα του Αντίχριστου. Επιπλέον με τη βοήθεια του διαβόλου θα κάνει την εικόνα να μιλά στα πλήθη με ανθρώπινη φωνή. (Αποκάλυψη 13, 14-15) Τότε οι άνθρωποι θα χτίσουν νέες με­γαλοπρεπείς εκκλησίες προς τιμήν του Αντίχριστου και θα στήσουν πάνω σε χρυσοστόλιστους βωμούς την εικόνα του και θα την προσκυνούν. Την εικόνα του θα την κρεμάσουν ακόμη και σε πρώην χριστιανικές εκκλησίες και θα της αποδίδουν θε­ϊκές τιμές. Κατά καιρούς η εικόνα θα μιλάει, θα ευλογεί τους προσκυνητές, θα τους υπόσχεται όλα τα αγαθά σε αυτόν και στον άλλο κόσμο και θα τους επαινεί για την πίστη τους.

Ακόμη και ο Νοστράδαμος είναι αρκετά σαφής πάνω σε αυτό: «Από τα βάθη της γης θ’ ακουστεί η υπόκωφη φωνή ενός πνεύματος. Ανθρώπινη φλόγα θα την περνούν για τη φω­νή του Θεού. Θα πνίξει τη γη στο αίμα των ιερωμένων και οι ιεροί ναοί θα καταστραφούν για τους άνομους». (4,27)

Είναι η εποχή όπου το «βδέλυγμα της ερήμωσης» θα είναι στο ιερό. (Δανιήλ 9,27/Ματθαίος 24,15). Η Αποκάλυψη του Ιωάννη λέει: «(Το θηρίο) άνοιξε το στόμα του για να βλαστη­μήσει τον Θεό, για να βλαστημήσει την κατοικία του κι όσους κατοικούν στον ουρανό». (13,6)

Μεταξύ άλλων και η Χίλντεγκαρντ του Μπίνγκεν προφη­τεύει τη διάλυση της εκκλησίας στους έσχατους καιρούς, πα­ρόλο που κάτι τέτοιο στη δική της εποχή ήταν καθαρά αδια­νόητο. Αναμφίβολα το γεγονός ότι προαγγέλλει και με μεγά­λη σαφήνεια μάλιστα αυτή τη μελλοντική διάλυση δείχνει πό­σο μεγάλη προφήτισσα ήταν:

«Ω, Ρώμη, δείχνεις ότι αγωνιάς να πάρεις την τελευταία σου πνοή. Η δύναμη που σε κρατούσε όρθια στα πόδια σου κα­ταρρέει… Η αληθινή πίστη κλονίζεται και το Ευαγγέλιο δεν έχει πια καμία αξία για τους ανθρώπους… Η εκκλησία έχει ξεφύγει από το δρόμο του δικαίου. Ο βοριάς πέφτει απάνω της με ορμή, αρπάζει το στέμμα από το κεφάλι της και ξεσκί­ζει τα ρούχα της, έτσι που οι κεφαλές της ιεραρχίας πέφτουν.

(…) Εκεί στα τέλη των καιρών, θα έρθει η ώρα του θανά­του για την εκκλησία την ίδια ώρα που θα πέσει πάνω της το ανάθεμα των αναθεμάτων. Και είναι πραγματικά το ανάθεμα των αναθεμάτων, όπως το μαρτυρεί και το λέει ο Ιησούς στο Ευαγγέλιο για την πόλη της τρομερής πλάνης».

–
–
–

Η συνέχεια στο βιβλίο….

–
–
–

Για ευνόητους λόγους, ένα μεγάλο μέρος των αποκαλύ­ψεων στην Μπέρτα Ντούντε επικεντρώνονται στην περίοδο της δικτατορίας του Αντίχριστου, αφού σε αυτή θα κριθεί η τύχη εκατομμυρίων ψυχών για αιώνες. Θα ακολουθήσουν ου­σιώδη σημεία από μια σειρά αυτών των προφητειών: «Κατά τον τελευταίο πόλεμο εναντίον της πίστης θα επικρατήσει μεγάλη σύγχυση ανάμεσα σε εκείνους που δεν πιστεύουν ζωντανά. Γιατί απλώς έχουν υιοθετήσει για λόγους παράδοσης μια τυπι­κή πίστη, αλλά δεν φρόντισαν να τη ζωντανέψουν αναπτύσσο­ντας αισθήματα αγάπης και κάνοντας χρήση της νοημοσύνης τους, ούτως ώστε να πειστούν για όλα αυτά που πιστεύουν. Τα γεγονότα, τα οποία θα εξελιχθούν αιφνίδια και ραγδαία, θα κλονίσουν σε πολλούς την πίστη τους, επειδή δεν έχουν ενερ­γή αγάπη και έτσι δεν έχουν ούτε γνώση. Γιατί όταν η αγάπη εκ­δηλώνεται με έργα, οδηγεί στη σοφία και συνεπώς επίσης στην κατανόηση και στη γνώση σχετικά με το προαιώνιο θείο σχέ­διο σωτηρίας που αποτελεί τη βάση κάθε γεγονότος.

Οι άνθρωποι αξιοποιούν πολύ λίγο το χάρισμα της νοημο­σύνης αφού αποφεύγουν να σκεφτούν οι ίδιοι για τα δόγματα της πίστης τους που διδάσκονται έξωθεν από τρίτους.

Έτσι αυτά τα δόγματα δεν έχουν γίνει κτήμα τους διανοη­τικά, δεδομένου ότι δεν τα έχουν εξετάσει σε βάθος για να δουν κατά πόσον είναι αλήθεια. Για τούτο ακριβώς το λόγο δεν θα είναι ικανοί να τα υποστηρίξουν με βεβαιότητα. Αυτοί οι άνθρωποι θα υποστούν ένα γερό κλονισμό της πίστης τους και θα διατρέχουν τον κίνδυνο να την απορρίψουν εντελώς, αλ­λά αυτό από καθαρά δική τους υπαιτιότητα. Ο Θεός έδωσε στον άνθρωπο τη νοημοσύνη για να τη χρησιμοποιεί και για να εξετάζει τις διδασκαλίες που του παρουσιάζουν οι άλλοι άν­θρωποι. Όταν κάποιος ασπάζεται διδασκαλίες της θρησκείας του χωρίς καμία κριτική και χωρίς να τοποθετηθεί προσωπικά ο ίδιος, δεν τις κάνει κτήμα του. Έτσι δεν θα αντισταθεί στον ισχυρό κλονισμό που θα προξενήσει σε αυτά που πίστευε ο επερχόμενος πόλεμος κατά της πίστης. Τότε θα βρεθεί αντιμέ­τωπος με επιτακτικά ερωτήματα που θα πρέπει να απαντήσει απέναντι στον ίδιο του τον εαυτό και επίσης απέναντι στον κό­σμο. Οι δε απαντήσεις αντιφάσκουν σε μεγάλο βαθμό με τις δογματικές διδασκαλίες και καθώς η πίστη του είναι νεκρή θα την εγκαταλείψει χωρίς δεύτερη σκέψη. Ακόμα και εκείνοι που δείχνουν ευσεβείς πιστοί μπροστά στον κόσμο δεν αντέ­χουν στη δοκιμασία, επειδή ούτε οι ίδιοι δεν είναι πεισμένοι δε­δομένου ότι δεν έχουν καμία βαθύτερη γνώση και καμία κα­τανόηση.

–
–
–

Η συνέχεια στο βιβλίο….

–
–
–

«Στην τελευταία περίοδο πριν έρθει το τέλος θα φανεί τι δύναμη αντίστασης έχουν οι άνθρωποι που ανήκουν στην αλη­θινή εκκλησία του Χριστού, σε αντίθεση με εκείνους που προ­σκυνούν περισσότερο το ανθρώπινο δημιούργημα, το οποίο θα δουν να καταρρέει υπό το βάρος του πολέμου κατά της πί­στης. Γιατί θα είναι μια εποχή όπου δεν θα υπάρχουν περιθώ­ρια για συμβιβασμούς και ο καθένας θα είναι αναγκασμένος να πάρει μια καθαρή απόφαση. Εκείνο τον καιρό όλες οι θρη­σκευτικές διδασκαλίες θα αμφισβητούνται και θα περνούν από εξονυχιστική εξέταση, έτσι ώστε όλοι θα βρεθούν αναγκα­σμένοι να σκεφθούν βαθύτερα γι’ αυτό το θέμα. Όμως κάθε τι το εξωτερικό δεν αντέχει στη σοβαρή κριτική και γι’ αυτό τε­λικά θα το καταδικάσουν και θα το απορρίψουν.

–
–
–

Η συνέχεια στο βιβλίο….

–
–
–

«Ξέρω τι μαρτύρια περιμένουν τους ανθρώπους στην έσχα­τη εποχή, όμως είμαι υποχρεωμένος να τα επιτρέψω προκειμένου να αφυπνιστούν. Γιατί η πίστη που μέχρι στιγμής ακο­λουθούσαν μόνο τυπικά πρέπει τώρα να τους κάνει να σκεφτούν και να τους υποχρεώσει να πάρουν θέση.

–
–
–

Η συνέχεια στο βιβλίο….

–
–
–

Ξέρω από αιώνων γι’ αυτή την εποχή που έρχεται τώρα. Από το γεγονός ότι σας παρέχω το Λόγο Μου μπορείτε να α­ναγνωρίσετε την έγνοια και τη φροντίδα Μου για σας. Γιατί ο Λόγος Μου έχει αποστολή να σας δώσει δύναμη και την ικα­νότητα να αντισταθείτε όταν θα έρθει και για σας η ώρα της απόφασης». (26.4.1953)

Τόσο από την Αγία Γραφή όσο και από τους εκκλησιαστι­κούς πατέρες και από τις προφητείες της Μπέρτα Ντούντε, είναι γνωστό ότι ο Αντίχριστος θα διαθέτει μεγάλη δύναμη και θα τυφλώσει τους ανθρώπους με τις ικανότητές του, τα δώ­ρα και τα «θαύματά» του. Όμως τα τελευταία δεν θα είναι πα­ρά απάτη και οφθαλμαπάτη, καθότι απλώς θα δημιουργεί ψευ­δαισθήσεις στους θεατές του σαν τον ταχυδακτυλουργό. Έτσι εκείνοι θα φαντάζονται ότι βλέπουν κάτι που δεν υπάρχει στην πραγματικότητα. Γι’ αυτό το λόγο λέει η Αποκάλυψη: «Έκα­νε τερατουργίες… μπροστά στα μάτια των ανθρώπων». (13,13) Επίσης, ο Παύλος προειδοποιεί: «Ο ερχομός του θα γίνει με την ενέργεια του Σατανά. Θα συνοδεύεται από κάθε είδους δυνάμεις και θα κάνει ψεύτικα σημεία και τέρατα». (Προς Θεσσ. Β’ 2,9) Σύμφωνα με τη Γραφή ο Αντίχριστος θα προσποιηθεί ότι θα αναστηθεί από τους νεκρούς και έτσι θα τον θαυμάζει όλη η ανθρωπότητα. Γι’ αυτό λέγεται στην Αποκά­λυψη: «Οι κάτοικοι της Γης προσκυνούσαν το θηρίο που η θανατηφόρα πληγή του θεραπεύτηκε. Κι όλη η οικουμένη θαύ­μασε και ακολούθησε το θηρίο. (13,3) Οι κάτοικοι της Γης θα απορήσουν… όταν θα δουν το Θηρίο που υπήρχε και τώρα δεν υπάρχει, αλλά θα ξανάρθει». (17,8)

Η Χίλντεγκαρντ λέει: «Ο Αντίχριστος θα προσποιηθεί ότι θα πεθάνει για να λυτρωθεί ο λαός του κι ύστερα θα αναστη­θεί από τους νεκρούς.(…) Θα πει στους φίλους του να τον σκο­τώσουν με ένα ξίφος κι ύστερα να τον τυλίξουν σε ένα καθα­ρό νεκροσέντονο και να τον αφήσουν μόνο του μέχρι την ημέ­ρα που θα αναστηθεί. Όμως εκείνος θα εξαπατήσει τον κόσμο με τα μαγικά του τεχνάσματα. Στην πραγματικότητα δεν θα εί­ναι το σώμα του που θα σωριαστεί νεκρό, αλλά μόνο μια απα­τηλή σκιά. Και ενώ οι άνθρωποι θα έχουν πέσει θύματα της πλάνης νομίζοντας ότι έχει πραγματικά υποκύψει στα τραύμα­τά του, αυτός θα παραστήσει ότι αναστήθηκε και θα ζητά να τον λατρέψουν. Μετά από αυτό όλοι οι άνθρωποι θα απορούν και θα θαυμάζουν. Ακόμη και οι ευσεβείς χριστιανοί μπροστά σε αυτά τα παράξενα θαύματα του Αντίχριστου θα καταλη­φθούν από έκπληξη και φόβο και θα βρεθούν σε απόγνωση».

Ο Αντίχριστος θα κάνει θαύματα παρόμοια με του Ιησού Χριστού και ιδίως θα θεραπεύει αρρώστους.

Ο Ιππόλυτος λέει: «Θα γιατρεύει τους λεπρούς, θα κάνει τους ανάπηρους να περπατούν, θα εξορκίζει δαίμονες, θα ανασταίνει νεκρούς και θα προλέγει το μέλλον θα περνά πάνω από τη θάλασσα αβρόχοις ποσί, θα κάνει τον ουρανό να βρέχει φωτιά, θα μετακινεί βουνά, θα μετατοπίζει τον ήλιο κατά βού­ληση και έτσι θα κάνει τη νύχτα ημέρα και την ημέρα νύχτα. Θα φαίνεται ότι τον υπακούν όλα τα στοιχεία, η γη, ο αέρας, το νερό και η φωτιά».

Το πώς και γιατί γίνονται τέτοια «θαύματα» υπερβαίνει το πλαίσιο αυτού του βιβλίου. Ο ενδιαφερόμενος αναγνώστης θα βρει την εξήγηση για τα αίτια τέτοιων φαινομένων όπως οι περιβόητες εμφανίσεις των ΟΥΦΟ ή των «αγίων», ή οι θερα­πείες από «χαρισματικούς» θεραπευτές σε πολλά άλλα βιβλία, μεταξύ αυτών στους «Πνευματικούς Κόσμους» και στο «Υγεί­α και Ζωή, Ασθένεια, Θάνατος και Επέκεινα».

–
–
–

Η συνέχεια στο βιβλίο….

–
–
–

Ας επιστρέφουμε τώρα στην περιγραφή των ικανοτήτων του Αντίχριστου:

Ο Ιππόλυτος λέει: «Θα περπατά πάνω στη θάλασσα ή θα την κάνει να φουσκώνει τόσο απειλητικά που οι θεατές θα νο­μίζουν ότι θα τους καταπιούν τα κύματα, αλλά εκείνος ξαφ­νικά θα την προστάζει να γαληνέψει». Επίσης ο άγιος Εφραίμ λέει ότι το νερό θα είναι στερεό κάτω από τα πόδια του σαν σκληρή πέτρα. Συν τοις άλλοις υποτίθεται ότι θα διατάζει τα ποτάμια να ρέουν ξαφνικά πίσω προς την πηγή τους για ένα διάστημα, ένα μαγικό τέχνασμα που σύμφωνα με τον ιστορι­κό Πλίνιο (2,10) γνώριζε επίσης ο αυτοκράτορας Νέρων. Ο Α­ντίχριστος θα είναι εκτός αυτού έμπειρος γνώστης της μαύ­ρης μαγείας και θα μπορεί να μιμηθεί τις πρακτικές των μά­γων της αρχαιότητας που κάθονταν ή περπατούσαν μέσα στη φωτιά, έκαναν τα αγάλματα να περπατούν, μεταμόρφωναν τις πέτρες σε ψωμί, εμφανίζονταν ταυτόχρονα σε δυο μέρη κ.ά.

Όπως ο Χριστός επικαλέστηκε τη θαυματουργική του ικα­νότητα λέγοντας: «Τα έργα που κάνω μαρτυρούν για μένα ό­τι με έχει στείλει ο Πατέρας» (Κατά Ιωάννη 5,36) και «Πιστέψτε τα έργα μου, εάν δεν θέλετε να πιστέψετε εμένα» (Κατά Ιω­άννη 10,38), παρόμοια ο Αντίχριστος θα προβάλει τα μαγικά του επιτεύγματα. Όπως λέει ο Ιππόλυτος θα μιλά ως εξής στα πλήθη: «Κοιτάξτε, πιστοί μου τι δύναμη και εξουσία έχω! Υπάρχει άλλος άρχοντας τόσο ισχυρός όσο εγώ; Κανένας δεν μπορεί να αντισταθεί στην παντοδυναμία μου. Αμέτρητοι άγ­γελοι με υπηρετούν. Γιατρεύω τους αρρώστους, ζωντανεύω τους νεκρούς, μετατοπίζω βουνά. Η άγρια θάλασσα εμένα με υπακούει και με σηκώνει σα να ήταν στεριά»!

Η Χίλντεγκαρντ του Μπίνγκεν δίνει την εξής πληροφορία: «Αυτά τα θαύματα που θα κάνει ο Αντίχριστος θα τρομάξουν ακόμη και τους πιο γερούς στυλοβάτες μεταξύ των εκλεκτών, ώστε θα αναστενάζουν βαθιά με σφιγμένη την καρδιά τους». () δε Δανιήλ λέει στο 12,10: «Οι άθεοι δεν θα τον καταλαβαί­νουν, όμως οι φωτισμένοι θα τον καταλάβουν».

Οι εκκλησιαστικοί πατέρες και οι μυστικοί περιγράφουν πολλά ακόμη θαύματα που θα κάνει ο Αντίχριστος, τα οποία σήμερα ακούγονται απίστευτα, ιδίως για το σύγχρονο ορθολογιστή άνθρωπο που ευνόητα τα τοποθετεί στον χώρο της φαντασίας.

Το θέμα όμως αυτό δεν μπορεί να εξαντληθεί εδώ, γι’ αυτό κλείνοντας θα πάρει το λόγο η Χίλντεγκαρντ του Μπίνγκεν για τις οφθαλμαπάτες και τα ψευδαισθητικά επιτεύγμα­τα του Αντίχριστου: «Ο Αντίχριστος θα εξαπατάει με μάγια και τα θαύματά του θα είναι ψεύτικα. Οι απάτες του θα εκτείνο­νται σε όλα τα στοιχεία της φύσης, τα στερεά και τα υγρά. Κυρίως όμως θα ασκεί τις δαιμονικές του δυνάμεις στους αν­θρώπους. Θα τους δίνει (κατά τα φαινόμενα) την υγεία τους ή θα τους την παίρνει, θα ανασταίνει ακόμα και νεκρούς. Όμως το “θαύμα” αυτό δεν θα διαρκεί πολύ γιατί απλώς αυτό που θα κάνει θα είναι να φέρνει σε αναταραχή το πτώμα με τη δύνα­μη του Σατανά. Πολλοί θα τον πιστέψουν όταν θα τον δουν να κάνει τέτοια φαινομενικά θαύματα και θα του δώσουν απόλυ­τη εμπιστοσύνη. Ορισμένοι, παρ’ όλο που διατηρούν τη χρι­στιανική) τους πίστη, θα επιζητούν να κερδίσουν την εύνοιά του και θα φοβούνται να μην προκαλέσουν τη δυσμένειά του. Τό­τε θα αρχίσουν να αμφιβάλουν για το εάν είναι αλήθεια η δι δασκαλία του Χριστού».

Τα ίδια λέγονται περιληπτικά στη Γραφή: «Θα παρουσια­στούν ψευδοχριστοί και ψευδοπροφήτες που θα κάνουν μεγάλα σημεία και τέρατα για να παραπλανήσουν, ει δυνατόν, ακό­μα και τους εκλεκτούς του Θεού». (Κατά Ματθαίο 24,24)

Όπως πάντα, οι αποκαλύψεις της Μπέρτα Ντούντε συμπληρώνουν την εικόνα με μια ανώτερη θεώρηση: «Πόσες και πόσες φορές έχει μιλήσει ο Θεός γι’ αυτή την εποχή και έχει αναφερθεί στην εξουσία που θα έχει ο Σατανάς πάνω στους ανθρώπους. Πόσες και πόσες φορές για να τους προειδοποιήσει και να τους παρακινήσει να είναι προσεκτικοί με τις παγίδες του έχει αναφέρει τα σημάδια που δείχνουν ότι ο Σατανάς προωθεί με επιτυχία τους σκοπούς του.

Όμως οι άνθρωποι δεν δίνουν σημασία στις προειδοποιήσεις αυτές και επειδή είναι υπό την εξουσία του δεν αντιλαμβάνονται σε τι κίνδυνο βρίσκονται. Υποκύπτουν πρόθυμα στην επιρροή του και κάνουν πρόθυμα ό,τι τους ζητά, πράξεις χωρίς αγάπη, που καταπνίγουν κάθε καλό αίσθημα μέσα τους και τους κάνουν ώριμους για το χαμό τους. Αυτή είναι η εποχή του τέλους που θα διαρκέσει όσο χρειάζεται μέχρι να διαχωριστούν τα πνεύματα, μέχρι να έχουν αποφασίσει ακόμη και οι χλιαροί, οι αναποφάσιστοι για το εάν θέλουν να πάνε με τον πάνω κόσμο ή τον κάτω. Γιατί πρέπει να γίνει ακόμη αυ­τός ο διαχωρισμός των πνευμάτων.

Αναρίθμητοι άνθρωποι πρέπει ακόμη να ξεκαθαρίσουν πρώτα μέσα τους ποιο πνεύμα θέλουν να ακολουθήσουν, γιατί για πάρα πολλούς δεν είναι ακόμη ξεκάθαρο. Είναι τυφλοί στο πνεύμα, προφέρουν το όνομα του Θεού και θεωρούν ότι είναι δικοί Του άνθρωποι, ενώ οι σκέψεις και οι πράξεις τους είναι διαμετρικά αντίθετες με τις εντολές Του. Μόνο λίγα άτο­μα αγωνίζονται να έχουν επίγνωση και αρχίζουν να αποστρέφονται το κακό. Αυτοί έχουν ακόμη τη δυνατότητα να βρουν το δρόμο για την αλήθεια και τη ζωή, εφόσον πάρουν τις απο­στάσεις τους από τις απολαύσεις του κόσμου και αντιμετωπί­σουν με σοβαρότητα το μέλλον της ψυχής τους. Η έσχατη εποχή πρέπει να φέρει αυτό τον τελικό διαχωρισμό και για τούτο το λόγο θα είναι μια εποχή τρομακτική, μια εποχή όπου θα εκδηλωθούν όλες οι ροπές, για το καλό όπως και για το κα­κό»…

Ο Αντίχριστος Θα χαράξει ένα σημάδι σε όλους τους οπα­δούς του. Το πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου μας πραγματεύεται εκτενώς τις τελευταίες τεχνολογικές εξελίξεις, εξελίξεις που εί­ναι κατευθυνόμενες και αποσκοπούν στον πλήρη έλεγχο της ανθρωπότητας. Αυτά που σήμερα σε πολλούς από μας ακούγονται σαν παραλήρημα μιας εξημμένης φαντασίας, δεν θα αργήσουν να γίνουν γυμνή, ωμή πραγματικότητα.

Όσα προαναφέρθηκαν στις τελευταίες σελίδες τα δηλώνει συμβολικά και ο Ιωάννης στην Αποκάλυψή του, όπου γίνεται φανερό ότι αυτές οι εξελίξεις, που σήμερα βλέπουμε μερικά σπέρματά τους, αύριο θα πάρουν σάρκα και οστά. (Βλ. κεφ. 13,7-8-14-15-16-17)

Η Χίλντεγκαρντ δίνει μια περαιτέρω εξήγηση: «Το σημά­δι αυτό θα αποτελεί μια διαβολική διαστρέβλωση της βάπτισης· γιατί σφραγίζοντας τον άνθρωπο τον κάνει οπαδό του Α­ντίχριστου και τον παραδίδει στην επιρροή του Σατανά».

Παρόμοια σημάδια αναγνώρισης της ταυτότητας ήταν δια- δεδομένα στους ειδωλολατρικούς χρόνους. Έτσι π.χ. χάραζαν ιούς σκλάβους στο μέτωπο για να φαίνεται σε ποιόν ανήκουν, τους δε στρατιώτες στο χέρι. Όποιος δεν θα φέρει το σημάδι του Αντίχριστου θα αποκεφαλίζεται (Αποκάλυψη 20,4).

Πάλι η Χίλντεγκαρντ λέει: «Οι χριστιανοί θα έχουν μόνο την επιλογή ανάμεσα στο θάνατο και την κατεσπευσμένη φυ­γή στην έρημο. Γιατί όποιος θα αρνείται να φέρει το σημάδι του Αντίχριστου θα εκτελείται επί τόπου».

***

Μια σειρά από προφητείες της Ντούντε αναφέρονται εκτε­ταμένα σε αυτή την τρομακτική περίοδο όπου το εσωτερικό του ανθρώπου θα βγει ορατά προς τα έξω και όπου ο καθένας θα πρέπει να δείξει ανοικτά τι είναι και με ποιόν συντάσσεται: «Σε όλο τον κόσμο η ανθρωπότητα θα βυθιστεί σε βαθιά θλί­ψη όταν θα έρθει η περίοδος της μεγάλης δυστυχίας που θα προηγηθεί λίγο πριν το τέλος.

Κάθε λαός θα περάσει συμφορές και βάσανα που εν μέρει θα οφείλονται σε ανθρώπινη πρόθεση και εν μέρει σε φυσικά αίτια ή σε γεγονότα που είναι συνυφασμένα με το πεπρωμένο των ανθρώπων. Πάντως οι άνθρωποι παντού θα έχουν τη δυ­νατότητα να δείξουν την αγάπη στους διπλανούς τους. Γιατί όσοι έχουν αγάπη και προθυμία να τη δείξουν θα μπορούν να απαλύνουν τη δυστυχία των άλλων, όπου και αν υπάρχει. Όλοι οι άνθρωποι θα αντιμετωπίσουν δυσχερέστατες καταστάσεις. Μόνη εξαίρεση θα αποτελούν εκείνοι που θα αντλούν δύναμη από τον κάτω κόσμο. Θα είναι εκείνοι που η καρδιά τους έχει σκληρύνει τόσο πολύ ώστε υποκύπτουν στον αντίπαλο του Θεού και αυτός τους ενισχύει σε αφύσικο βαθμό. Παντού θα γίνεται εμφανής η αντίθεση μεταξύ καλού και κακού και θα διεξάγεται σε κάθε τομέα μια πάλη, καθώς τα πνεύματα θα παλεύουν για τις ψυχές των ανθρώπων, πριν φθάσει το τέλος. Οι αντίπαλες πνευματικές επιρροές την εποχή του τέλους θα κάνουν να αναδυθούν στην επιφάνεια σε κάθε άνθρωπο όλες οι τάσεις και οι ροπές. Τόσο το καλό όσο και το κακό θα εκ­δηλώνονται οφθαλμοφανέστατα. Έτσι θα διακρίνεται καθαρό μια διαχωριστική γραμμή, καθώς οι καλοί θα απομονωθούν από τους κακούς που θα τους εχθρεύονται και θα τους κατατρέ­χουν συνεχώς. Ως επακόλουθο, η θέση των καλών και επομέ­νως προσανατολισμένων προς τον Θεό ανθρώπων θα γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη και θα επικρατεί μια πρωτοφανής δυ­στυχία. Παντού θα επαληθεύονται τα λόγια των προφητών που μιλούν για μεγάλη θλίψη την εποχή του τέλους, απλώς οι αιτίες της θλίψης δεν θα είναι παντού οι ίδιες. Παντού όμως θα συντελείται ο πνευματικός διαχωρισμός μεταξύ των ανθρώ­πων, ο διαχωρισμός των εριφίων από τα πρόβατα και από αυ­τό θα αναγνωρίσετε ότι είναι η εποχή του τέλους, η έσχατη εποχή.

…Οι πνευματικοί αγωνιστές θα είναι πάντοτε η μειοψηφία. Αρχικά οι υπόλοιποι θα τους περιγελούν και θα τους ειρωνεύ­ονται. Αλλά όταν θα επικρατήσει και θα εκδηλωθεί φανερά το διαβολικό στοιχείο στην ανθρωπότητα, θα επιτεθούν με μί­σος ενάντια σε όλους εκείνους που παραμένουν αφοσιωμένοι στον Θεό και σταθεροί στην πίστη τους. Τότε θα αρχίσει μια τέτοια περίοδος θλίψης που δεν έχει ποτέ ξαναγίνει στον κό­σμο. Παντού θα κυριαρχεί το κακό ενώ το καλό θα καταδιώκεται· παντού οι κακοί θα απολαμβάνουν, ενώ οι καλοί θα υ­ποφέρουν.

Στο τέλος δε, θα κινδυνέψει ακόμη και η ζωή εκείνων που μένουν πιστοί στον Θεό και δεν θα έχουν καμία προστασία ού­τε καν από το νόμο. Γιατί οι άνθρωποι θα διαστρέψουν τους νό­μους, το δίκαιο δεν θα αναγνωρίζεται πλέον και θα ισχύει μό­νο η εξουσία του ισχυρότερου. Και την εξουσία θα την έχουν εκείνοι που τα ήθη τους θα τους έχουν φέρει στο στρατόπεδο του Σατανά. Στην προσωρινή ζωή τους θα απολαύσουν την εύ­νοιά του, αφού του έχουν πουλήσει σε αντάλλαγμα τις ψυχές τους. Για τούτο το λόγο γίνονται οι δυνάστες των αδύναμων. Παρακινημένοι από τον Σατανά, τους κάνουν κακό με κάθε τρόπο και τους στερούν κάθε τι που χρειάζονται για να επιβιώ­σουν. Η δυστυχία θα πάρει τέτοιες διαστάσεις ώστε οι πιστοί θα χρειάζονται ιδιαίτερη ενίσχυση που θα λάβουν με υπερφυ­σικό τρόπο για να μην υποκύψουν σε αυτό τον τελευταίο αγώ­να που θα κρατήσει λίγο μόνο καιρό. Γιατί η περίοδος αυτή θα συντομευτεί για χάρη των λίγων εκλεκτών, ώστε να μην λιποψυχήσουν καθώς θα βλέπουν τη δυστυχία στο δικό τους στρα­τόπεδο και την ευημερία στο στρατόπεδο του αντιπάλου. Τό­τε θα έρθει η λύτρωση από τα ουράνια, όπως έχει προαγγελ­θεί. Τότε θα έρθει ο ίδιος ο Κύριος μέσα στα σύννεφα και θα φέρει τη σωτηρία σε όσους του μένουν πιστοί. Τότε θα παύσει η θλίψη και θα αρχίσει μια νέα ζωή επί γης…». (22.4.1950)

«Αυτός που θα έρθει θα θαμπώσει τους ανθρώπους με την οξύτητα του νου του, τις εκτεταμένες γνώσεις του και τη δι­πλωματική επιδεξιότητα με την οποία θα αντιμετωπίζει τους άλλους ηγέτες. Έτσι όλοι θα του παραχωρήσουν το δικαίωμα να προωθήσει μέτρα που θα έχουν απώτερο στόχο την απαγό­ρευση κάθε πνευματικής τάσης και προσπάθειας. Γιατί αυτός θα επιδιώξει να καταδικάσει κάθε πνευματική προσπάθεια με τη δικαιολογία ότι αποτελεί κατασπατάληση ζωτικής ενέρ­γειας που κανονικά χρειάζεται για την ανοικοδόμηση και τη βελτίωση των βιοτικών συνθηκών. Έτσι θα βρει παντού οπα­δούς που αναγνωρίζουν την εξουσία του και κηρύσσουν επί­σης τον πόλεμο ενάντια σε κάθε μορφής πνευματική δραστη­ριότητα. Ως επακόλουθο η θέση των υπηρετών Μου στη Γη θα γίνει πολύ δύσκολη. Σε πρώτη φάση θα θελήσουν να σας αφαιρέσουν όλα τα μέσα που σας επιτρέπουν να ασχοληθείτε με πνευματικές δραστηριότητες. Αλλά κυρίως θα καταδιώκουν τον καθένα σας προσωπικά και θα βρεθείτε αναγκασμένοι να δώσετε λόγο στις κοσμικές αρχές για τις σκέψεις και τις πρά­ξεις σας. Επιπλέον, θα σας στερήσουν τα απαραίτητα για να ζήσετε με διατάγματα που θα εκδώσουν, που στους πιστούς θα φαίνονται υπερβολικά σκληρά και απάνθρωπα. Και όντως εί­ναι υπερβολικά σκληρά, αλλά Εγώ σας συμπαραστέκομαι φα­νερά και σας κρατώ στη ζωή με πνευματικά μέσα»… (8.9.1948) «Τότε θα γίνει μια απίστευτα δραματική εξέλιξη σε βάρος των πιστών που παραμένουν αφοσιωμένοι στον Θεό. Θα είναι η τελευταία επίθεση κατά της πίστης όπου όλοι οι πιστοί θα στερηθούν όλα τα δικαιώματά τους και θα εκδιωχθούν από την κοινωνία. Θα έρθει μια περίοδος απερίγραπτων μαρτυρίων για αυτούς, αλλά μόνο στα μάτια των συνανθρώπων τους. Για­τί οι ίδιοι δεν υποφέρουν τόσο όσο φαίνεται από έξω, καθότι ο Θεός τους συμπαραστέκεται με τη δύναμή Του και τους κά­νει ικανούς να αντέξουν τη μοίρα που τους επιβλήθηκε. Το μέ­γεθος των παθών είναι ανάλογο με το μέγεθος της πίστης. Στα μάτια του κόσμου τα πάθη αυτά φαίνονται αβάστακτα, όμως για τον πιστό κανένα μαρτύριο δεν είναι τόσο πολύ βαρύ που να μην μπορεί να το βαστάξει. Σε αντίθεση ο κόσμος προσπα­θεί να θριαμβεύσει και οι άνθρωποι θα είναι προσκολλημένοι στην ύλη περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Θα κυνηγούν γή­ινες ηδονές, θα αρπάζουν χωρίς κανένα ηθικό ενδοιασμό ό,τι τους αρέσει χωρίς να υπολογίζουν τους συνανθρώπους τους. Έτσι θα επισωρεύουν τη μια αδικία πάνω στην άλλη, τη μια α­μαρτία πάνω στην άλλη. Θα καταπατούν τους θεϊκούς νόμους επειδή δεν αναγνωρίζουν πια τον Θεό, πράγμα που μαρτυρεί ο ανοιχτός πόλεμος εναντίον των πιστών στην αγάπη. Οι δε πι­στοί είναι μόνο μια μικρή μειοψηφία που ζει σκορπισμένη με­ταξύ των ανθρώπων, γνωρίζει ότι έρχεται το τέλος και το πε­ριμένει γαλήνια» …(10.9.1944)

–
–
–

Η συνέχεια στο βιβλίο….

–
–
–

Ο πρόδρομος του Αντίχριστου

Στην Αποκάλυψη του Ιωάννη διαβάζουμε για τον πρόδρομο του Αντίχριστου ότι: «Έκανε τη γη και τους κατοίκους της να προσκυνήσουν το πρώτο θηρίο (τον Αντίχριστο)». (13,12) Τους είπε «να κατασκευάσουν μια εικόνα του θηρίου και τους
παραπλανούσε με τις τερατουργίες που του επιτράπηκε να κάνει». (13,14) Ο ψευδοπροφήτης «έκανε τερατουργίες μεγάλες, ως και φωτιά από τους ουρανούς να κατεβαίνει μπροστά στα μάτια των ανθρώπων». (13,13)

Επομένως, όπως πριν από τον Ιησού προηγήθηκε ένας πρόδρομος και θα προηγηθεί πάλι πριν από την επιστροφή του, όπως θα δούμε εκτενέστερα αργότερα, ομοίως και ο Αντίχριστος θα έχει έναν προπομπό, έναν ψευδοπροφήτη, ο οποίος
με τη σειρά του θα στείλει πολλούς «αποστόλους» στον κόσμο. Η Χίλντεγκαρντ του Μπίνγκεν γνώριζε ότι: «Ψευδοδιδάσκαλοι θα διαδίδουν ανοιχτά και ελεύθερα τα ψέματα του Αντίχριστου. Έτσι στο χώρο των χριστιανών θα κυριαρχεί τέτοια σύγχυση που θα βρεθούν σε δίλημμα για τον ποιόν οφείλουν να αναγνωρίσουν ως Θεό».

Ο Αυγουστίνος, ο Ιερώνυμος και ο Ιππόλυτος προσθέτουν ότι οι απόστολοι του Αντίχριστου δεν θα ησυχάσουν εάν δεν κάνουν πρώτα δημόσια δήλωση οι χριστιανοί ότι αποκηρύσσουν τον Χριστό και το σημείο του σταυρού. Ο Διονύσιος του Λουτσεμβούργου γράφει ότι οι απόστολοι του Αντίχριστου θα υποκρίνονται ότι ζουν σαν άγιοι. Θα υποστηρίζουν ότι αφού ο Αντίχριστος είναι παγκόσμιος κυρίαρχος, άρα στο πρόσωπό του επαληθεύονται τα λόγια της Γραφής που λένε ότι ο μεγάλος βασιλέας θα κυριαρχεί από τη μια θάλασσα έως την άλλη και σε όλες τις εσχατιές της Γης.

Θα τον αντιπαραβάλουν με τον Ιησού, ο οποίος δεν είχε ποτέ κανένα βασίλειο από τον Ιορδάνη ως τα πέρατα της Γης, μάλιστα δεν είχε καν πού την κεφαλή κλίναι. Οι απόστολοι του Αντίχριστου θα ξέρουν να μιλούν τόσο πειστικά που οι ακρο­ατές τους θα πιστεύουν ότι ο κόσμος δεν έχει ξανακούσει μια τόσο ωραία διδασκαλία για το λόγο του Θεού, λέει ο Διονύ­σιος.

Επίσης σε μια αποκάλυψη στη Γιοχάνα Χέντσελ από το 1963 λέγεται για τον ψευδοπροφήτη αφενός και για τους δυο αναμενόμενους προπομπούς του Κυρίου αφετέρου:

«Θα δώσω άλλη μια μεγάλη χάρη στους κοιμισμένους, στους κατ’ όνομα χριστιανούς: Εάν δεν έχουν ξυπνήσει πρω­τύτερα, θα υποβάλω την πίστη τους σε μια σκληρή δοκιμασία. Όταν θα δοκιμαστούν μέσω του Αντίχριστου θα αποδειχθεί τι αποφασίζουν και με ποιόν συμπαρατάσσονται. Όσοι ανάμεσά τους είναι ταπεινοί και είναι ακόμη πρόθυμοι να Με ακολου­θήσουν αυτούς θα τους προστατέψω. Όμως ο Αντίχριστος και ο ψευδοπροφήτης θα κάνουν μεγάλα θαύματα, ώστε θα είναι δύσκολο να τους αναγνωρίσουν και να ξεχωρίσουν το αληθι­νό από το ψεύτικο. Γι’ αυτό το λόγο οι δικοί Μου θα πρέπει να Με έχουν βάλει ήδη από τώρα μέσα τους.

Έχετε δει το πώς ένας άνθρωπος επί δώδεκα χρόνια (σ.τ.μ. ο Αδόλφος Χίτλερ) προκάλεσε τόση δυστυχία αποπλανώντας με τη δημαγωγία του τον κόσμο. Πόσες χιλιάδες ανθρώπων πα­ραπλάνησε, πόσος πόνος, πόση δυστυχία, πόσα μαρτύρια πέ­ρασαν οι λαοί. Εντούτοις η δική του δικτατορία ήταν μικρή σε σύγκριση με αυτά που θα κάνει ο Αντίχριστος. Όποιος δεν υποταχθεί σε αυτό το σατανικό πνεύμα, όποιος δεν δεχθεί να βάλει στο μέτωπο το σημάδι του, θα καταδιωχθεί και θα φονευθεί. (Αποκάλυψη Ιωάννη 13,15-17)

(…) Όταν ο Αντίχριστος και ο ψευδοπροφήτης αισθανθούν ότι η εξουσία τους έχει εδραιωθεί, τότε ο Αντίχριστος θα φα­νερώσει το αληθινό του πρόσωπο και θα πει: Εγώ είμαι ο Θε­ός! Εγώ δεν χρειάζομαι ούτε προφήτες ούτε εκκλησίες. Όλοι οι άνθρωποι πρέπει να προσκυνούν Εμένα! Εγώ είμαι ο Θεός! Τότε πολλοί θα συνειδητοποιήσουν με τρόμο ποιόν προσκυ­νούν.

Ύστερα θα ακολουθήσει η διάλυση όλων των εκκλησιών.

Τρία χρόνια γεμάτα σκληρές δοκιμασίες και διώξεις περιμέ­νουν εκείνους που δεν επευφημούν τον ψευδοπροφήτη και δεν προσκυνούν τον Αντίχριστο.

(…) Τώρα θα ρωτήσετε και η απάντηση είναι ναι, πριν έρ­θει η τελική κρίση, θα παρουσιαστούν δυο μάρτυρες. (Αποκά­λυψη Ιωάννη 11) Προέρχονται από το “λαό του Ισραήλ” και θα κηρύξουν για Μένα με δυναμικότητα έχο­ντας πλήρη εξουσιοδότηση από Εμένα· γι’ αυτό θα τους κυνη­γήσουν και θα τους σκοτώσουν, αλλά εκείνοι θα αναστηθούν πάλι μετά από τρεις ημέρες». (Αποκάλυψη Ιωάννη 11,3-12)

Ο πρόδρομος του Ιησού Χριστού

Η μεγάλη προσωπικότητα που θα αντιταχθεί δημόσια –μαζί με έναν ακόμη μάρτυρα- στον Αντίχριστο θα είναι ο πρόδρομος του Ιησού Χριστού που θα έρθει και πάλι πριν τη δευτέρα παρουσία του. Γι’ αυτό διαβάζουμε:

«Όταν θα ακούσετε ότι υπάρχει ένας άνθρωπος ο οποίος μιλά για τον Κύριο με εντελώς ασυνήθιστο τρόπο, τότε να ξέ­ρετε ότι έχει αρχίσει η τελευταία φάση της εποχής του τέλους. Θα είναι ο πρόδρομος του Ιησού Χριστού, ο οποίος θα έρθει να εκτελέσει πάλι την αποστολή του, να γνωστοποιήσει δηλα­δή πως ο Χριστός θα έρθει την ημέρα της κρίσης, για να πά­ρει τους δικούς Του και να ολοκληρώσει την μεταμόρφωση της γης όπως έχει προαναγγελθεί με το Λόγο και τη Γραφή». Μπέρτα Ντούντε (28.2.1959)

«Σε όλη την οικουμένη θα γίνεται λόγος για το άτομό του.

Οι πιστοί στην αγάπη θα ξέρουν ποιος κρύβεται πίσω από αυτό το φως, οπότε θα καταλάβουν τότε τι ώρα έχει σημάνει. Ο πρόδρομος του Ιησού θα ακολουθήσει ακλόνητος το δρόμο του παρά τις επιθέσεις που θα δέχεται και παρ’ όλο που θα του απαγορέψουν να μιλά. Εκείνος όμως μιλά κατ’ εντολή του Θεού και δεν γνωρίζει άλλο Κύριο εκτός από Αυτόν που υπη­ρετεί.

Οι ομιλίες του θα πυρπολούν και θα δίνουν στους αδύνα­τους τη δύναμη να αντισταθούν καθώς χάρη σε αυτές και οι υ­πόλοιποι θα βρίσκουν το θάρρος να πεθάνουν για την πίστη τους. Ωστόσο η ζωή του καθενός βρίσκεται στα χέρια του Θεού. Αυτός μόνο γνωρίζει πότε θα έρθει η ώρα για τη σωτη­ρία, πότε θα έρθει ο ίδιος στη Γη και θα αρπάξει από εκεί τους δικούς Του. Ο πρόδρομός Του ξέρει επίσης τι τέλος τον περι­μένει, όμως και με το θάνατό του ακόμη υπηρετεί τον Κύριό του. Γιατί και αυτός θα ολοκληρώσει το έργο της δόξας καθώς με το θάνατό του θα αποκαλυφθεί η ισχύς και το μεγαλείο του Θεού»^*… Μπέρτα Ντούντε (25.5.1956)

«Θα δώσω εντολή στους δυο μάρτυρές μου να προφητεύ­ουν αυτές τις χίλιες διακόσιες εξήντα μέρες ντυμένοι με πέν­θιμα ρούχα. …Όταν τελειώσουν την αποστολή τους, το θηρίο που ανεβαίνει από την άβυσσο θα κάνει πόλεμο εναντίον τους. Θα τους νικήσει και θα τους σκοτώσει.

…Ύστερα όμως από τρεισήμισι μέρες ζωογόνα πνοή από τον Θεό μπήκε μέσα τους, ξαναστήθηκαν στα πόδια τους και πανικός μεγάλος έπεσε σε όσους τους έβλεπαν. Κι άκουσα μια δυνατή φωνή από τον ουρανό να τους λέει: “Ανεβείτε εδώ πάνω”. Κι ανέβηκαν εκείνοι στον ουρανό μέσα σ’ ένα σύννε­φο, ενώ οι εχθροί τους, τους έβλεπαν». Αποκάλυψη Ιωάννη 11, 3-12

Επίσης η Χίλντεγκαρντ αποκαλύπτει: «Ο Θεός δεν θα επι­τρέψει για πολύ καιρό να εξαπατώνται οι θνητοί άνθρωποι. Θα στείλει τον Ενώχ και τον Ηλία για να κηρύξουν την αλήθεια. Αυτοί οι δυο θα εκτελέσουν με ζήλο την αποστολή τους μέχρι που θα πέσουν στα χέρια του αντίχριστου και θα τους σκοτώ­σει».

Για τους δυο αυτούς μάρτυρες ο Γιοχάνες Βίντμαν προφή­τευε στις 13.5.1995: «Στο τέλος του κόσμου θα επικρατεί πα­ντού αναταραχή, επανάσταση, πόλεμος και ένδεια σε όλα, διό­τι οι άνθρωποι στα τέλη των καιρών θα έχουν απομακρυνθεί μαζικά από Μένα, θα γίνουν σαν τους λύκους και θα αλληλοσπαράζονται, κυρίως όμως θα σφαγιάζουν τους αμνούς. Σε αυτή την εποχή θα στείλω δυο μεγάλους ποιμένες, τον Ηλία και τον Ενώχ και αυτοί θα είναι οι φύλακες της πύλης…

Ο αντίχριστος θα προσπαθήσει να τους σκοτώσει και θα φανεί φαινομενικά ότι πέθαναν στους δρόμους της Ρώμης. Όμως την τρίτη ημέρα θα αναστηθούν, γιατί Εγώ είμαι η ζωή τους και η αθανασία τους θα γίνει ολοφάνερη. Κι όταν ο Ενώχ και ο Ηλίας ζωντανέψουν ξανά σαν μάρτυρες της Αλήθειας Μου, τότε ο αντίχριστος θα συντρίβει. Γιατί τη στιγμή που θα κάνει να αναληφθεί στον ουρανό, θα τον εγκαταλείψουν οι διάβολοι και τότε θα καταδικαστεί.

Σκόπιμα δεν επέλεξα θνητούς ανθρώπους να είναι οι τελευ­ταίοι απεσταλμένοι Μου στα τέλη των καιρών, αλλά αθάνα­τους από τον Ουρανό. Γιατί εσείς θα φοβόσασταν και θα τρέ­ματε και θα το βάζατε στα πόδια, γιατί τόσο αιμοβόρος θα εί­ναι αυτός ο τύραννος με τους δήμιους που θα τον υπηρετούν.

Εκείνοι οι αθάνατοι όμως δεν φοβούνται τίποτα γιατί χά­ρη στη ζωή έχουν υπερβεί το θάνατο και γνωρίζουν ότι ακό­μη κι αν θέλει να τους σκοτώσει κανείς, δεν πρόκειται να πεθάνουν, γιατί είναι και παραμένουν ζωντανοί ακόμη κι αν τους διαπεράσει το ξίφος».

Η διάρκεια της παγκόσμιας δικτατορίας

του Αντίχριστου και το τέλος του

Και πάντα ταύτα γενήσονται δια το ότι ο Αντίχριστος θέλει κυριεύσει τα πάντα και γενήσεται εξουσιαστής πάσης της Οικουμένης και θα ποιεί τέρατα και σημεία κατά φαντασίαν, θέλει δε δώσει πονηρά σοφίαν εις τον ταλαίπωρον άνθρωπον, να εφεύρη, να ομιλή ο εις προς τον άλλον, από την μίαν άκραν της γης έως την άλλην, τότε θα πέτανται στον αέρα ως πτηνά και διασχίζοντες τον βυθό της θαλάσσης ως ιχθύες.

Και ταύτα πάντες ποιούντες οι δυστυχείς άνθρωποι, διαβιούντες εν ανέσει, μη γνωρίζοντες οι ταλαίπωροι ότι ταύτα εστι πλάνη του Αντίχριστου. Και τόσον θα προοδεύση εις την επιστήμην κατά φαντασίαν ο πονηρός, ώστε αποπλανήσαι τους ανθρώπους και μη πιστεύουν εις την ύπαρξιν του Τρισυποστάτου Θεού.

(Από το Βιβλίο «Ευαγγελικός Κήπος»

της Ιεράς Μονής Σταυροβουνίου Κύπρου)

Η Αποκάλυψη του Ιωάννη λέει για τον Αντίχριστο: «Του δόθηκε η εξουσία πάνω σε κάθε φυλή και λαό και γλώσσα και έθνος». (13,7) Ξέρουμε από διαφορετικές πηγές ότι θα είναι εβραϊκής καταγωγής, αλλά δεν είναι σαφές από ποια χώρα θα
έρθει και πού θα έχει το αρχηγείο του. Στις αποκαλύψεις στην Μπέρντα Ντούντε λέγεται απλώς επανειλημμένα ότι θα αποτελέσει έκπληξη για όλους η προέλευσή του, επειδή κανένας δεν θα τον περιμένει να έρθει από τη συγκεκριμένη περιοχή. Ο Λακτάντιος (250-340 μ.Χ.) λέει σχετικά ότι κατά τη δικτατορία του Αντίχριστου η Ασία θα αποκτήσει πάλι την πρωτοκαθεδρία: «Η Ανατολή θα άρχει πάλι, ενώ η Δύση θα την προσκυνά». Ασφαλώς αυτό σήμερα φαίνεται μάλλον αδιανόητο, ωστόσο πολλά μπορούν ν’ αλλάξουν μετά από τον παγκόσμιο πόλεμο και τη μεγάλη φυσική καταστροφή και τη συνακόλουθη κατάρρευση του δυτικού πολιτισμού. Όλες οι προφητείες σχετικά με τον Αντίχριστο τονίζουν ότι η βασιλεία του θα λήξει σύντομα. Στη Γιοχάνα Χέντσελ αποκαλύπτεται ότι στα τελευταία τρία χρόνια της δικτατορίας του οι άνθρωποι θα υποστούν σκληρές δοκιμασίες και διωγμούς. Σύμφωνα με την αποκάλυψη του Ιωάννη (11,1-4) η δεσποτεία του θα διαρκέσει 42 μήνες, ενώ 1260 ημέρες θα προφητεύουν οι δυο μάρτυρες του Θεού, ο Ενώχ και ο Ηλίας. Επίσης στην Αποκάλυψη λέγεται: «Στο θη­ρίο δόθηκε στόμα να λέει λόγια υπεροπτικά και βλάσφημα και του δόθηκε η εξουσία να δρα ελεύθερα σαράντα δυο μήνες». (13,5) Επιπλέον, η Ντούντε σε μια προφητεία από τις 24.1.1939 αναφέρει ότι η πίστη των χριστιανών θα δοκιμαστεί για περισ­σότερο από τρία χρόνια.

Σε μια άλλη αποκάλυψη στην Μπέρτα Ντούντε γίνεται λόγος για μια επτάχρονη περίοδο δεινών και δυστυχίας για την ανθρωπότητα. Η περίοδος αυτή αρχίζει με τον Γ’ παγκό­σμιο πόλεμο που θα τερματιστεί με τη φυσική καταστροφή. Αμέσως μετά από αυτή θα κάνει την εμφάνισή του ο Αντίχρι­στος, ο οποίος αρχικά θα χρειαστεί περισσότερο από τρία χρό­νια για να εδραιώσει την εξουσία του. Έπειτα από αυτά τα τρεισήμισι χρόνια θα ακολουθήσει η περίοδος των διωγμών. Το ίδιο χρονικό διάστημα αναφέρει και ο Δανιήλ, όπου η μια εβδομάδα, δηλαδή οι επτά ημέρες, αντιστοιχεί στα επτά χρό­νια των δοκιμασιών: «Τότε η διαθήκη θα εγκαταλειφθεί από πολλούς επί μια εβδομάδα· και για μισή εβδομάδα θα πάψουν οι θυσίες και οι προσφορές. Στη θέση τους θα εγκατασταθεί βδέλυγμα ερημώσεως, μέχρις ότου στο τέλος θα εκχυθεί η προσδιορισμένη καταδίκη πάνω στον προκαλούντα την ερήμωση». (9,27)

Επί τρεισήμισι χρόνια ο παγκόσμιος δικτάτορας θα έχει τη δυνατότητα να καταδιώκει τους χριστιανούς και όσους είναι πι­στοί στην αγάπη, ακριβώς όσο χρόνο δίδαξε δημόσια ο Ιη­σούς Χριστός.

Ο προφήτης Δανιήλ λέει: «Θα παραδοθούν (οι πιστοί) στα χέρια του για ένα έτος συν δυο έτη συν μισό έτος. Τότε θα λά­βει χώρα η κρίση του δικαστηρίου, οπότε θα του αφαιρεθεί η εξουσία για να αφανιστεί και να καταστραφεί οριστικά». (7,25- 26) Το ίδιο χρονικό διάστημα επαναλαμβάνει ο Δανιήλ στο 12,7 αλλά και ο Ιωάννης στην Αποκάλυψη 12,14 όπου μιλά για την περίοδο που θα περάσει στην έρημο η γυναίκα (η κοινό­τητα των πιστών). Τις ακριβείς ημέρες τις παραθέτει και πάλι ο Δανιήλ στο 12,11: «Από τον καιρό που θα καταργηθεί η κα­θημερινή προσφορά και θα στηθεί το βδέλυγμα της ερημώσεως θα παρέλθουν χίλιες διακόσιες ενενήντα ημέρες».

Η δυστυχία και η φρίκη που θα επικρατούν εκείνα τα τρει­σήμισι χρόνια θα είναι πρωτόγνωρα στην ιστορία της Γης, όπως συμπεραίνεται από αποκαλύψεις στην Μπέρτα Ντού­ντε. Θα επαληθευτούν τα λόγια από το ευαγγέλιο του Ματθαί­ου 24,21 που λένε: «Θα υπάρχει τότε μια τέτοια θλίψη που όμοιά της δεν έχει γίνει από αρχής κόσμου ούτε θα ξαναγίνει πο­τέ». Το ίδιο επαναλαμβάνει και ο Δανιήλ: «Θα έρθει τέτοια θλί­ψη που ουδέποτε υπήρξε αφότου υπάρχουν έθνη στη Γη». (12,1) Και εξηγεί: «Θα παρέλθει έτος, δυο έτη και ήμισυ έτος και όταν η δύναμη εκείνου που διασκόρπισε τον άγιο λαό συντελεσθεί, πάντα ταύτα θα εκπληρωθούν». (12,7) Γι’ αυτό λέ­γεται στην Αποκάλυψη 12,12: «Αλίμονο σας γη και θάλασσα, γιατί κατέβηκε σε σας ο διάβολος έχοντας θυμό μεγάλο, για­τί ξέρει πως λίγος καιρός του απομένει».

Σύμφωνα με τον Δανιήλ 12,11 η βασιλεία του Αντίχριστου θα διαρκέσει 1290 ημέρες, δηλαδή τριάντα ημέρες επιπλέον με­τά τον τερματισμό της δράσης του Ενώχ και του Ηλία που θα διαρκέσει μόνο 1260 ημέρες. (Αποκάλυψη Ιωάννη 11,3)

Η Μπέρτα Ντούντε, στην οποία γίνεται λόγος μόνο για τον ένα μάρτυρα, τον κυρίως πρόδρομο του Χριστού, επιβε­βαιώνει ότι θα είναι πολύ σύντομο το διάστημα ανάμεσα στο θάνατο του προδρόμου και στο τέλος του Αντίχριστου. Συγκε­κριμένα έγραφε στις 4.7.1943: «Στο τέλος όμως θα τον συλλάβουν (σ.τ.ε. εννοείται τον πρόδρομο) γιατί ο Σατανάς υπο­κινεί τους οπαδούς του να τον πιάσουν για να μπορεί να τον εξουδετερώσει. Ύστερα και από αυτό το συμβάν πλησιάζει πλέον ο ερχομός του Κυρίου, γιατί τότε η κακία και το μίσος στη Γη φθάνουν στο αποκορύφωμά τους, τόσο που και οι πι­στοί ακόμα κινδυνεύουν να λυγίσουν».

Επίσης, στις 3.7.1965 έγραφε: «Από τη στιγμή που θα θυ­σιάσει τη ζωή του ο πρόδρομός Μου που βοά στην έρημο, μπορείτε από μέρα σε μέρα να περιμένετε τον ερχομό Μου. Θα έρθω τότε να σας πάρω στο βασίλειο της ειρήνης και η δοκι­μασία σας θα τελειώσει».

Άλλο ένα σημάδι ότι το τέλος είναι πολύ κοντά αποκαλύ­πτει η Γιοχάνα Χέντσελ: «Στο τέλος ο σατανικός τύραννος, ο Αντίχριστος θα επιτεθεί στο λαό που ήταν κάποτε ο αγαπημέ­νος Μου και συγκεκριμένα στους Εβραίους που έχουν εκχριστιανιστεί. Αυτό θα είναι τότε το τέλος και αυτό θα γίνει στην Παλαιστίνη. Τότε οι δικοί Μου θα ξέρουν ότι το τέλος της αντιχριστιανικής κυριαρχίας έχει έρθει». (5.1.1963)

Αρκετοί μυστικιστές όπως και ορισμένοι εκκλησιαστικοί πατέρες αποκαλύπτουν ότι ο Αντίχριστος θα αντιγράψει τον Ιησού Χριστό σε όλα, στη σύλληψη, στη γέννηση, στο βίο και στα θαύματα. Όπως προαναφέρθηκε, η μητέρα του θα ισχυρί­ζεται ότι τον συνέλαβε με υπερφυσικό τρόπο. Θα παριστάνει τον ευεργέτη της ανθρωπότητας κάνοντας παγκόσμια δώρα, θα κάνει μεγάλα – ψεύτικα – θαύματα, θα προσποιηθεί ότι πέθανε και ότι αναστήθηκε. Στο τέλος θα επιχειρήσει να μιμηθεί την ανάληψη του Χριστού στον ουρανό και έτσι θα βρει το θάνατο.

Ο οπτασιαστής Βαρθολομαίος Χολτσχάουζερ λέει ότι ο Ενώχ και ο Ηλίας μετά το θάνατο και την ανάστασή τους, θα αναληφθούν στον ουρανό μέσα σε ένα σύννεφο. (Αποκάλυψη Ιωάννη 11,11)0 Αντίχριστος θα το εκλάβει ως πρόκληση να κάνει το ίδιο, επειδή θα φοβάται ότι ίσως θα χάσει την τυφλή εμπιστοσύνη των λαών. Έτσι θα αποφασίσει να αναληφθεί επίσημα μπροστά στα μάτια του πλήθους για να επιδείξει τη δύναμή του. Ο προφήτης Δανιήλ λέει για το τέλος του: «Θα εξεγερθεί και κατά του Άρχοντα των αρχόντων, αλλά θα συντρί­βει και μάλιστα από ανθρώπινο χέρι». (8,25) «Είδα ότι το θη­ρίο εφονεύθη και το σώμα του καταστράφηκε και δόθηκε να καεί στο πυρ». (7, 11)

«Και πιάστηκε το θηρίο και ο ψευδοπροφήτης που ήταν μαζί του και που με εντολή του έκανε τις τερατουργίες με τις οποίες πλάνεψε εκείνους που δέχτηκαν το χάραγμα του θηρί­ου κι εκείνους που προσκύνησαν το άγαλμά του. Και τους δυο τους έριξαν ζωντανούς στη λίμνη της φωτιάς που έκαιγε με θειάφι». (Αποκάλυψη Ιωάννη 19,20)

Είναι επίσης γνωστό το όραμα της αγίας Χίλντεγκαρντ αναφορικά με τον Αντίχριστο: «Αυτός ο καταχθόνιος άνθρω­πος θα προετοιμασθεί κρυφά καλλιεργώντας κάθε αμαρτία και κακία ως τον ανώτατο βαθμό και τότε πια θα εμφανιστεί δημοσίως. Χάρις στα χαρίσματά του και επίσης στη βοήθεια και στην επενέργεια του κακού πνεύματος, θα πλανέψει όλο τον κόσμο ώστε θα αποκτήσει απίστευτη δύναμη και εξουσί­α. …Με το πρόσχημα της λύτρωσης της ανθρωπότητας από το θάνατο θα προσποιηθεί ότι θα πεθάνει και ότι θα αναστηθεί.

…Στο τέλος ο ίδιος ο Αντίχριστος θα δώσει τέλος στην τραγωδία, θα επιχειρήσει να αναληφθεί όπως ο Χριστός, αλ­λά ενώ θα βρίσκεται ήδη στον αέρα, με εντολή του Θεού θα απομακρυνθούν αυτοί που τον σηκώνουν ψηλά, απ’ όπου θα γκρεμιστεί στη γη με το κεφάλι προς τα κάτω και θα παραδώσει το πνεύμα του. Όταν συντρίβει με αυτό τον τρόπο η πλά­νη των ανθρώπων, τότε θα λάμψει πλέον με μεγαλύτερο φως η Αλήθεια».

Η αιώρηση του Αντίχριστου στον αέρα φυσικά ακούγεται τη σημερινή εποχή σαν παραμύθι. Όποιος όμως είναι γνώστης των αποκρυφιστικών φαινομένων ξέρει ότι πολλοί μυστικιστές, όπως π.χ. η Ισπανή Αγία Τερέζα της Άβιλα, είχαν αποκτή­σει αυτή την ικανότητα. Επίσης για τους γιόγκι στην Ασία ακούγεται κατά καιρούς ότι διαθέτουν μεταξύ άλλων και αυτή την ικανότητα, την οποία αποκτούν με απόκρυφες τεχνικές, συχνά μάλιστα με τη βοήθεια κατώτερων οντοτήτων από τον άλλο κόσμο. (Το θέμα αναλύεται στο βιβλίο «Οι Πνευματικοί Κόσμοι»)

Με τη θηριώδη δίωξη των πιστών της αγάπης και με τη μί­μηση της ανάληψης του Ιησού ο Αντίχριστος υπερβαίνει τα εσκαμμένα, καθώς οι ανομίες του ξεπερνούν τα όρια που του έχουν τεθεί. Η ανάληψη του Ιησού Χριστού εκφράζει το τελευ­ταίο σκαλοπάτι προς την πλήρη ένωση του Υιού με τον Πατέ­ρα. Μετά από αυτήν ο Θεός έγινε πλέον εσαεί ορατός για τον άνθρωπο στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού.

Αντίθετα για τον Αντίχριστο η ψεύτικη ανάληψη θα αποτελέσει το τελευταίο σκαλοπάτι πριν την πτώση του. Η αληθινή ανάληψη συμβολίζει την απόλυτη ανύψωση του Κυρίου, η ψεύτικη ανάληψη την τελεσίδικη πτώση του αντίθεου στα έγκατα. Την πτώση αυτή θα την προκαλέσει η επιστροφή του Ιησού, όπως προήγγειλε ο Παύλος: «Τότε θα αποκαλυφθεί ο άνομος, που ο Κύριος θα τον εξολοθρεύσει με την πνοή του στόματός του και θα τον αφανίσει όταν θα εμφανισθεί κατά την παρουσία του». (Β΄ Θεσσ.2,8)

Μηνύματα δύναμης και ελπίδας

«Ορισμένοι τρέφουν ελπίδες ότι μπορεί ακόμα στο μέλλον να αλλάξει η πνευματική τοποθέτηση των κατοίκων αυτής της Γης· ελπίζουν ότι ακόμη υπάρχει δυνατότητα να πιστέψουν οι άνθρωποι στον Ιησού Χριστό και στο λυτρωτικό Του
έργο και χάρη σε αυτή την πίστη να αλλάξουν ζωή, ούτως ώστε ο προσανατολισμός και οι προσπάθειές τους να πάρουν πνευματική κατεύθυνση. Όμως αυτοί θα παραμείνουν ευσεβείς πόθοι λίγων ατόμων οι οποίοι δεν θα πραγματοποιηθούν ποτέ.
Γιατί την εξουσία την έχει ο πολέμιός Μου αφού του την έχουν παραχωρήσει από μόνοι τους οι άνθρωποι. Η δε δράση του θα γίνει τόσο ανεξέλεγκτη που στο τέλος θα χρειαστεί να δεθεί. Ήδη γι’ αυτό και μόνο το λόγο πρέπει να έρθει το τέλος ώστε να εμποδιστεί η δράση του, γιατί διαφορετικά κανένας άνθρωπος δεν θα είχε δυνατότητα να γίνει μακάριος.

Από την αρχή αυτής της λυτρωτικής περιόδου γινόταν συ­νεχώς αναφορά σε αυτή την εποχή. Μπορεί σε σας τους αν­θρώπους οι προαγγελίες αυτές να φαίνονται πολύ μακρινές, όμως κάποια στιγμή το μέλλον γίνεται παρόν, αυτό σας το επαναλαμβάνω συνεχώς. Για τούτους τους λόγους είναι ανα­γκαίο να έρθει μια πνευματική αλλαγή, μια στροφή προς το κα­λύτερο, αλλά αυτό δεν θα γίνει πια σε αυτή τη Γ η, παρά σε ένα κόσμο ειρήνης και ευδαιμονίας. Θα αρχίσει μια νέα εποχή εξέλιξης για την ανθρωπότητα. Σε αυτή θα συμμετέχουν άν­θρωποι που πνευματικά θα στέκονται πολύ υψηλά, τους οποί­ους θα αρπάξω από την παλαιά Γη επειδή θα Μου έχουν μεί­νει πιστοί και θα τους επαναφέρω στη νέα Γη. Τότε θα υπάρ­χει μια πνευματική αλλαγή και οι άνθρωποι θα ζουν πάλι με ειρήνη και ομόνοια. Θα έχουν μόνιμη σύνδεση μαζί Μου τον Θεό και Πατέρα τους, όπως και με τις μακάριες οντότητες στο βασίλειό Μου. Γιατί τότε θα κυβερνά πάλι η αγάπη στον κό­σμο, αφού ο πολέμιός Μου δεν θα μπορεί να επηρεάζει τους ανθρώπους στη νέα Γη. Διότι θα αλυσοδεθεί για ένα πολύ μεγάλο διάστημα ώσπου οι ίδιοι οι άνθρωποι να λύσουν πάλι τις αλυ­σίδες του δίνοντάς του τη δυνατότητα να τους επηρεάζει εκ νέ­ου. Μέχρι τότε όμως θα κυριαρχεί μια μακρά περίοδος ειρή­νης και μακαριότητας». Αποκάλυψη προς την Μπέρτα Ντούντε (26.11.1960)

***

«Επίκειται σύντομα η κοσμική αλλαγή. Το τι σημαίνει αυ­τό δεν το ξέρετε εσείς οι άνθρωποι, γιατί βαίνει προς το τέλος της μια χρονική περίοδος στην ιστορία της Γης πράγμα που εσείς θεωρείτε αδύνατο να συμβεί. Αρχίζει μια νέα λυτρωτι­κή περίοδος για την ανθρωπότητα κάτω από εντελώς διαφορε­τικές συνθήκες, εγκαινιάζεται μια νέα εποχή η οποία δεν συγκρίνεται με την τωρινή. Ένας νέος κόσμος θα προκύψει κα­θώς η Γη θα φέρει εντελώς νέα δημιουργήματα. Άνθρωποι που γνώρισαν εκείνα της παλαιάς Γης θα αξιωθούν να δουν τα δημιουργήματα αυτά και θα απολαύσουν τα θαύματα του Θεού που μαρτυρούν την άπειρη δύναμη, σοφία και αγάπη Του.

Η ανθρωπότητα βαίνει προς αυτό το τέλος, καθώς μόνο λι­γοστοί θα αξιωθούν να βιώσουν τη νέα Γ η και να ζήσουν σε αυτήν. Γιατί οι κάτοικοι της νέας Γης θα πρέπει να διαθέτουν ένα υψηλό επίπεδο ωριμότητας (ή πνευματικότητας) επειδή η ζωή εκεί θα έχει τελείως άλλη μορφή. Θα βρίσκονται σε επα­φή με το βασίλειο των μακάριων πνευμάτων, θα μπορούν να επικοινωνούν μαζί τους και να διδάσκονται από αυτά και έτσι θα στέκονται σε ένα υψηλό επίπεδο γνώσης, το οποίο μόνο απολύτως ώριμες ψυχές είναι ικανές να το χειριστούν. Γι’ αυ­τό απαιτείται ένας πολύ υψηλός βαθμός πνευματικής ανάπτυ­ξης, τον οποίο λίγοι μόνο άνθρωποι θα αποκτήσουν στην παλαιά Γη μέχρι να έρθει το τέλος αυτής της περιόδου.

Ο χρόνος βαίνει προς το τέλος του… Επειδή δε η συνειδητότητα των ανθρώπων είναι πολύ χαμηλή, δεν το πιστεύουν, ούτε το διανοούνται και έτσι ούτε κάνουν και τίποτα για να ανεβάσουν την πνευματικότητά τους… Επιπλέον, εν μέρει προσμένουν ότι θα ανατείλει μια καλύτερη εποχή· ελπίζουν ότι η ανθρωπότητα θα αλλάξει κι ότι συνεπώς θα υπάρξει μια πνευματική αλλαγή προς το καλύτερο στην τωρινή Γη, επει­δή τους φαίνεται απίστευτο ένα τέτοιο τέλος σαν αυτό που επίκειται. Δεν θέλουν να το συνειδητοποιήσουν, όμως το τέ­λος θα έρθει αμετάκλητα.

–
–
–

Η συνέχεια στο βιβλίο….

–
–
–

Άτομα που αναζητούν ενδόμυχα το δεσμό με τον Θεό θα επιζήσουν του τέλους αυτής της Γης’ θα ανυψωθούν από εκεί και θα οδηγηθούν στον παράδεισο της νέας Γης, καθώς δεν θα τους εμποδίζει πλέον η γήινη βαρύτητα. Στο πνευματικό βασίλειο θα βρίσκουν υποστήριξη τις τελευταίες δύσκολες ημέ­ρες που περιμένουν την ανθρωπότητα. Επομένως η συγκεκρι­μένη μερίδα ανθρώπων θα βιώσει την πνευματική αλλαγή επο­χής, αλλά σε μορφή διαφορετική από αυτή που φαντάζονται οι άνθρωποι. Θα μεταμορφωθούν τα πάντα, θα διαλυθεί το κάθε δημιούργημα, ενώ το πνευματικό στοιχείο που είναι έγκλειστο στις υλικές φόρμες, στη νέα Γ η θα πάρει νέα μορφή για να συ­νεχίσει την εξέλιξή του. Εξαίσια δημιουργήματα θα συναρπάζουν τα μάτια των ανθρώπων και αυθόρμητοι ύμνοι θα πηγά­ζουν από τα χείλη εκείνων που θα έχουν την τιμή να αντικρί­σουν με τα μάτια τους τα νέα δημιουργήματα και να τα συγκρί­νουν με τα παλαιά της τωρινής Γης.

Όλα θα έρθουν όπως έχουν προφητευτεί, η Γη με την τω­ρινή της μορφή θα εξαφανιστεί. Όμως τη θέση της θα πάρει μια νέα που θα μαρτυρεί τη σοφία, την παντοδυναμία και την αγά­πη του Θεού στο ανθρώπινο γένος που θα προέλθει από τους καλύτερους κατοίκους της σημερινής Γης. Θα είναι αυτοί που αναγνωρίζουν τον Θεό, Τον αγαπούν και Του μένουν αφοσιωμένοι στην περίοδο του σφοδρότατου πολέμου για την πίστη ο οποίος θα διεξαχθεί πριν έρθει τελικά το τέλος.

Άνθρωποι, βρίσκεστε λίγο πριν την αλλαγή από τον ένα κό­σμο στον άλλο. Βάλτε τα δυνατά σας να βιώσετε αυτή την αλλαγή με τη δύναμη της πίστης και με το φως της γνώσης. Φροντίστε να συμπεριληφθείτε σε εκείνους που θα αρπαχθούν από αυτή τη Γη για να γίνουν μάρτυρες της δύναμης και της δόξας του Θεού στη νέα Γη.

Απλώστε Του τα χέρια για να σας σώσει από το σκοτάδι, για να σας πάρει στο βασίλειό Του όπου θα σας αναθέσει νέα καθήκοντα, ώστε να δοξάζετε το όνομα Αυτού που κυβερνά τον κόσμο από την μια αιωνιότητα στην άλλη». (4.11.1952)

***

«…Μην θλίβεστε για εκείνους που φεύγουν πριν από εσάς, που τους παίρνω πρόωρα από τη ζωή. Μην τους λυπάστε για­τί η δική τους η μοίρα είναι καλύτερη από τη δική σας που θα ζήσετε έως το τέλος αλλά δεν πιστεύετε. Εκείνοι έχουν τη δυ­νατότητα να βρουν το φως στον άλλο κόσμο, ενώ οι άλλοι που μένουν στη Γ η πέφτουν ολοένα πιο χαμηλά. Γιατί Εγώ ξέ­ρω ότι αυτοί και στον άλλο κόσμο επίσης θα επέλεγαν το δρό­μο προς τα έγκατα και δεν θα αξιοποιούσαν τις χάρες που συ­νεπάγεται ένας πρόωρος θάνατος. Μα ασφαλώς Εγώ γνωρίζω σε τι κατάσταση βρίσκεται κάθε ψυχή και έτσι διαμορφώνω αντίστοιχα το γήινο πεπρωμένο της.

Όσο και αν είναι δύσκολο να πιστέψουν οι άνθρωποι ένα τέλος αυτής της Γης, εντούτοις δεν έχουν κανένα ελαφρυντικό^. γιατί το μόνο που χρειάζεται είναι να ζουν δίκαια και τότε δεν θα φυλακιστούν στην πυκνή ύλη στο τέλος. Εάν ζουν σω­στά είτε θα συμπεριλαμβάνονται στους δικούς Μου που θα εγκαταστήσω στη νέα Γη, είτε θα τους πάρω πριν το τέλος, αλ­λά και τότε δεν πρόκειται να πάνε χαμένοι. Το καλύτερο πά­ντως για τους ανθρώπους είναι να προετοιμάζονται για ένα επικείμενο τέλος και να συνειδητοποιήσουν ότι είναι δυνατό να βρεθούν αιφνίδια αντιμέτωποι με τον όλεθρο χωρίς καμία δυνατότητα διαφυγής.

Όποιος δουλέψει λίγο μέσα του αυτή τη σκέψη, είναι βέ­βαιο ότι θα βρει και το δρόμο προς Εμένα, προς το Δημιουρ­γό του Ουρανού και της Γης που αφού δημιούργησε τα πάντα μπορεί επίσης και να τα καταστρέφει. Εγώ θα ήθελα να σας σώσω όλους από τον αφανισμό και γι’ αυτό θα σας διαμηνύ­ω συνεχώς ότι έρχεται ο τελικός όλεθρος που θα σημάνει το τέ­λος αυτής της Γης.

Μα όποιος πιστεύει δεν έχει λόγο να φοβάται εκείνη την Ημέρα γιατί θα προετοιμαστεί γι’ αυτή. Έστω και εάν είναι πο­λύ αδύναμος και πολύ μακριά από την τελείωση, θα αντιμετω­πίσει ένα σπλαχνικό Κριτή που δεν θα τον καταδικάσει, αλλά θα τον βοηθήσει να ζήσει αιώνια». (21.12.1961)

***

«Η ύστατη ώρα στο ρολόι του κόσμου πλησιάζει ολοένα. Για σας τους ανθρώπους τα λόγια αυτά δεν σημαίνουν πολ­λά, αφού δεν πιστεύετε ότι βρίσκεστε τόσο κοντά στο τέλος. Και Εγώ, για δική σας προφύλαξη, δεν μπορώ να σας δώσω καμία πειστική απόδειξη, επειδή τότε από το φόβο σας θα ή­σασταν ανίκανοι να εκπληρώσετε το σκοπό για τον οποίο ζείτε. Άρα εξαρτάται από εσάς εάν το πιστεύετε ή όχι και α­ντίστοιχα θα είναι η πνευματική σας κατάσταση όταν έρθει εκείνη η ώρα.

Το σχέδιό Μου είναι καθορισμένο εδώ και αιωνιότητες, κα­θώς η βαθύτατη αγάπη για τα πλάσματά Μου Με οδήγησε να καταστρώσω με κάθε σοφία αυτό το σχέδιο και η ίδια θα Με οδηγήσει επίσης να το πραγματοποιήσω, επειδή έχει έρθει το πλήρωμα του χρόνου.

Η οντότητά Μου είναι αιώνια, αμετάβλητη και επομένως, εφόσον κάποτε διέβλεψα ότι αυτό είναι απαραίτητο και τελε­σφόρο για τα όντα που παραμένουν ακόμη μακριά Μου, οπωσ­δήποτε θα το πραγματοποιήσω. Δεν πρόκειται να αφήσω τους ανθρώπους να Με κάνουν να αλλάξω το σχέδιό Μου, δεδομέ­νου ότι το έχω στηρίξει πάνω στη θέλησή τους, για την οποία από αιώνων είχα διαβλέψει ότι αποκλείεται να αλλάξει πλέον σε αυτή τη Γη. Τα σχέδια και οι ενέργειές Μου δεν είναι αυ­θαίρετα, απεναντίας αμέτρητη σοφία και βαθύτατη αγάπη Με καθοδηγούν σε οτιδήποτε συμβαίνει. Επομένως δεν υπάρχει κανένας λόγος να παραιτηθώ από το προαιώνιο σχέδιό Μου. Καθώς διαβλέπω τα πάντα, ως και το παραμικρό, Μου είναι επίσης γνωστό ότι ακόμη και εάν άλλαζα το σχέδιο σωτηρίας του κόσμου ή εάν ανέβαλα την εκτέλεσή του, πάλι δεν θα υπήρχε κανένα κέρδος.

Θα πρέπει να λάβετε υπόψη σας εσείς οι άνθρωποι πως πραγματικά είχατε αρκετό χρόνο στη διάθεσή σας αλλά παρό­λα αυτά δεν αλλάξατε, όσοι από εσάς δεν πιστεύετε σε Μένα αληθινά. Ακόμη και εάν είχατε πολύ περισσότερο χρόνο στη διάθεσή σας, εσείς και πάλι δεν θα αλλάζατε. Συνεπώς μια αναβολή του τέλους θα ήταν εντελώς άσκοπη και χωρίς νόη­μα. Αντίθετα, ακόμη και οι δικοί Μου άνθρωποι θα κινδύ­νευαν να πέσουν θύμα του αντιμάχου Μου εάν δεν τον αλυσοδέσω, όπως προβλέπει το σχέδιό Μου. Εφόσον Μου αναγνωρίζετε ύψιστη σοφία και βαθύτατη αγάπη, όπως οφεί­λετε, τότε δεν θα παρακαλείτε να αποτραπεί το τέλος της ση­μερινής Γης. Τότε θα περιμένετε τα χρόνια που έρχονται με α­πόλυτη εμπιστοσύνη στην αγάπη Μου, γιατί αυτή θα γίνεται ασπίδα για όποιον θέλει να Μου ανήκει και ασφαλώς θα χρη­σιμοποιήσω την παντοδυναμία Μου εάν χρειάζεται να βοηθή­σω τους δικούς Μου σε οποιαδήποτε ανάγκη.

Ακόμα και εάν δεν θέλετε να το πιστέψετε εσείς οι άν­θρωποι ότι ο χρόνος που έχετε στη διάθεσή σας βαδίζει προς το τέλος, τουλάχιστον λάβετε υπόψη σας την πιθανότητα να φύγετε ξαφνικά από αυτό τον κόσμο. Γιατί ξέρετε ότι δεν μπο­ρείτε να δώσετε παράταση στη ζωή σας και δεν σας είναι γνω­στό πότε θα έρθει η τελευταία σας ημέρα. Σκεφθείτε μόνο το θάνατο, που δεν έχετε δυνατότητα να τον εμποδίσετε και αναλογιστείτε τι θα γίνει μετέπειτα με την ψυχή σας που είναι αθάνατη, που συνιστά το αληθινό εγώ σας, τη δε μοίρα της την αποφασίζετε εσείς όσο ζείτε στη Γη.

Όμως εσείς δεν πιστεύετε στη συνέχιση της ζωής της ψυ­χής και εξαιτίας αυτής σας της απιστίας διατρέχετε φοβερό κίνδυνο, μα η απιστία σας δεν θα Με εμποδίσει να πραγματο­ποιήσω όσα έχουν προφητευτεί με λόγο ή γραπτά.

Διότι έχει έρθει το πλήρωμα του χρόνου και κάθε ημέρα που περνά αποτελεί άλλη μια χάρη που μπορείτε να αξιοποιήσετε, αρκεί μόνο να έχετε καλή θέληση. Μην πιστεύετε όμως τους ψευδοπροφήτες που αποκλείουν να έρθει το τέλος και νο­μίζουν πως μπορούν να Με κάνουν να αλλάξω γνώμη. Γιατί αυτοί δεν μιλούν κατ’ εντολή Μου, αντίθετα, είναι όργανα εκείνου που θέλει να κρατήσει το πνεύμα σας στο σκοτάδι και γι’ αυτό το λόγο θέλει να κάνει τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι έχουν απεριόριστο χρόνο μπροστά τους. Ωστόσο οι άν­θρωποι προτιμούν να πιστεύουν τους ψευδοπροφήτες και να αναζητούν την ολοκλήρωσή τους στην καλοζωία του σώματός τους, ξεχνώντας όμως την ψυχή τους, αφού αμφιβάλουν ή αποκλείουν την ύπαρξή της.

Μα τα πράγματα θα έρθουν όπως έχουν προφητευτεί. Θα έρθω Εγώ ο Ίδιος μέσα στα σύννεφα για να πάρω τους δικούς Μου πριν αρχίσει ο αφανισμός της παλιάς Γης. Και δεν θα μείνει πέτρα πάνω στην πέτρα γιατί η Γη πρέπει να ανανεωθεί.

Ύστερα θα γεννηθεί μια νέα Γη· μια παραδείσια δημιουρ­γία θα δεχτεί στον κόλπο της πάλι όλο το πνευματικό στοιχείο που ελευθερώθηκε κατά την καταστροφή της παλαιάς Γης και που χρειάζεται να πάρει νέες μορφές για να μπορέσει να φθάσει στην ωριμότητα. Η νέα αυτή Γη θα αποτελέσει κατοικία εκείνων που θα Μου μείνουν πιστοί μέχρι τέλους. Γιατί αυτοί θα έχουν κατακτήσει το βαθμό ωριμότητας που τους επιτρέ­πει την είσοδο στις σφαίρες του φωτός. Γι’ αυτό το λόγο άλ­λωστε θα τους επιτραπεί να κατοικήσουν στον παράδεισο, γε­γονός που πραγματικά θα τους μεταθέσει σε μια κατάσταση μακαριότητας όμοια με εκείνη που θα είχαν εάν εισέρχονταν στο πνευματικό βασίλειό Μου χωρίς το σωματικό τους περί­βλημα. Όμως πρώτα χρειάζεται να Με υπηρετήσουν με το να αποτελέσουν το κύτταρο για το νέο ανθρώπινο γένος που θα προκύψει.

Για να μπορεί να αρχίσει μια νέα λυτρωτική περίοδος για την ανθρωπότητα χρειάζονται πνευματικά ώριμοι άνθρωποι που να βοηθούν επίσης το πνευματικό στοιχείο, που είναι ακό­μη φυλακισμένο στο περιβάλλον, να προχωρήσει ταχύτερα προς την ωρίμανση. Οι ίδιοι είναι πολύ στενά δεμένοι μαζί Μου λόγω της αγάπης τους, έτσι που διδάσκουν επίσης την αγάπη στα παιδιά τους και στα παιδιά των παιδιών τους και επι­πλέον τους μαρτυρούν για τη μεγαλοσύνη του Θεού και Δη­μιουργού τους. Έτσι μπορεί επομένως να προχωρήσει ταχύτε­ρα η λύτρωση των πνευμάτων και να ελευθερωθούν από τη σωματική φόρμα δεδομένου ότι είμαι ζωντανά παρών ανάμεσά τους ως Ιησούς.

Όλοι οι άνθρωποι που θα κατοικούν στη νέα Γη θα στηρί­ζονται στον θεϊκό λυτρωτή τους και θα πορεύονται συνειδητά προς Αυτόν καθώς θα έχουν επίγνωση της πρωταρχικής τους πτώσης. Κατά συνέπεια θα έχει καμφθεί κάθε αντίσταση των πλασμάτων απέναντι στον Πλάστη τους αφού ο κάθε άνθρω­πος θα βρίσκεται συνειδητά στο δρόμο της επιστροφής σε Μέ­να. Έτσι θα μπορώ να παρευρίσκομαι προσωπικά Εγώ ο Ίδιος στο πλευρό του επειδή θα Μου το επιτρέπει η μεγάλη του αγά­πη για Μένα. Αυτή λοιπόν θα είναι η χιλιετής βασιλεία όπου θα είναι φανερή η νίκη επί του Σατανά, αφού δεν θα μπορεί ού­τε πρόκειται πλέον να κατατρέχει κανέναν.

Γιατί οι πάντες θα έχουν κόψει ριζικά τους δεσμούς τους μαζί του και η επιστροφή τους στον κόλπο Μου θα είναι ολο­κληρωμένη. Εκείνη την περίοδο αυτός δεν θα έχει καμία πρό­σβαση στο δικό Μου το βασίλειο μέχρι σταδιακά να αλλάξει πάλι αυτή η μακάρια εποχή. Όταν οι άνθρωποι θα δείξουν πά­λι μια ροπή προς την ύλη θα λυθούν έτσι πάλι τα δεσμά του α­ντιμάχου Μου, που είναι ο κύριος της ύλης και η επιρροή του θα γίνει πάλι αισθητή. Ωστόσο μέχρι να έρθει εκείνη η εποχή θα έχουν περάσει στο δικό Μου βασίλειο πολλά πνεύματα, ε­ντελώς λυτρωμένα. Θα έχω κάνει καλή συγκομιδή μέχρι τότε που θα ξαναρχίσει η πάλη με τον αντίμαχό Μου για το ποιος θα κερδίσει τις ψυχές.

Ο νικητής θα είμαι οπωσδήποτε Εγώ και θα αποσπώ συ­νεχώς ψυχές από το στρατόπεδό του, μειώνοντας έτσι τους οπαδούς του, τους οποίους εκείνος θεωρεί απόδειξη της ισχύος του. Ο ίδιος θα συμβάλει συνεχώς (άθελά του) ώστε να συνε­χίζεται η λύτρωση των έκπτωτων πνευμάτων. Γιατί Εγώ δεν εγκαταλείπω ποτέ ό,τι είναι δικό Μου^. έστω και αν περάσουν αιωνιότητες, κάποια μέρα θα επιστρέψουν όλοι σε Μένα και θα μείνουν ενωμένοι μαζί Μου σε όλη την αιωνιότητα»…(12.1.1962)