Gr. Εν. Joh. V/160 (1-6)

Πολλές φορές προσπαθεί κανείς για είκοσι ολόκληρα χρό­νια και δεν φθάνει στην Τελειότητα. Γιατί ένας τέτοιος άν­θρωπος, που στοχεύει με κάθε σοβαρότητα την Τελειότη­τα, δεν φθάνει στην Πνευματική Αναγέννηση; Ακριβώς γι’ αυ­τό! Γιατί όλα τα κάνει για να την αποκτήσει. Όποιος αγαπά το Θεό και τον πλησίον του με οποιοδήποτε άλλο κίνητρο εκτός από το να αγαπά το Θεό γιά χάρη του Θεού και τον πλησίον του καθαρά για χάρη του πλησίον, δεν θα φτάσει ποτέ την πλήρη Πνευματική Αναγέννηση. Γιατί αυτή είναι ένας άμεσος και ευθύς δρόμος που ενώνει Θεό και άνθρωπο. Με το λανθασμέ­νο του όμως κίνητρο ο άνθρωπος τοποθετεί ο ίδιος έναν -έστω και λεπτό- διαχωριστικό τοίχο μεταξύ του και του Θε­ού, γι’ αυτό και δεν μπορεί να γίνει ολοκληρωτικά ένα με το Πνεύμα του Θεού. Όσο όμως αυτή η ένωση δεν έχει γίνει, δεν μπορεί να μιλήσει κανείς για πλήρη Αναγέννηση.