Loading...

Διπλή ικανότητα Γνώσης

Ρόμπερτ Μπλουμ (R. ΒΙ.) Ι/35 (2-6,8)

Κάθε άνθρωπος έχει μια διπλή ικανότητα γνώσης: Η μια είναι η εξωτερική, το κεφάλι -ή, στην ουσία, η εξωτερική νόηση της Ψυχής. Με αυτή την ικανότητα γνώσης δεν μπο­ρεί ποτέ να συλλάβει και να κατανοήσει τη Θεία Φύση, γιατί η ικανότητα αυτή έχει δοθεί στην Ψυχή μόνο για να χωρίζεται προσωρινά από το Πνεύμα που κατοικεί μέσα της, ώστε για λίγο καιρό να μην μπορεί να αντιλαμβάνεται την ύπαρξή του. Αν τώρα θέλει η Ψυχή να αναζητήσει και να βρει το Θεό μόνο με αυτή την αρνητική ικανότητά της, απομακρύνεται όλο και περισσότερο από το στόχο της και μάλιστα όσο πιο πεισμα­τικά επιμένει να Τον αναζητά στο δρόμο αυτό.

Η Ψυχή όμως, διαθέτει και μια άλλη ικανότητα που δεν κα­τοικεί στο κεφάλι αλλά στην καρδιά. Η ικανότητα αυτή ονο­μάζεται εσωτερική διάθεση και αποτελείται από μια εντελώς δική της θέληση, από την αγάπη και από τη δύναμη που της δίνουν τα δυο αυτά εσωτερικά στοιχεία, για να μπορεί ανά­λογα να δημιουργεί παραστάσεις. Όταν συλλάβει μέσα της έστω και μια φορά την ύπαρξη του Θεού, η αγάπη της αγκα­λιάζει την ύπαρξή Του που αναγνώρισε και η θέλησή της προ­σπαθεί να την κρατήσει για πάντα κοντά της. Αυτή η κράτηση της Θείας Ύπαρξης με τη θέληση της Ψυχής είναι αυτό που ονομάζουμε «Πίστη». Με αυτή την Πίστη, που είναι ζωντανή, ξυπνά μέσα της το αληθινό Πνεύμα. Το Πνεύμα κοιτάζει την Ψυχή που το ξύπνησε, την αναγνωρίζει και την αντιλαμβάνε­ται αμέσως. Ανορθώνεται τότε σαν ισχυρό Φως από το Θεό και διαπερνά την Ψυχή, μεταβάλλοντας μέσα της τα πάντα σε Φως. Κι αυτό το Φως είναι η πραγματική Πίστη με την οποία η Ψυχή μπορεί να αποκτήσει την Μακαριότητα.

Έχεις ακούσει τίποτα γι’ αυτή την πραγματική Πίστη; Λες μέσα σου: «Όχι, αυτό το είδος της Πίστης μου είναι εντελώς ξένο και άγνωστο. Γιατί το να σκέφτεται κανείς με την καρ­διά, μου φαίνεται εντελώς αδύνατο»! Ναι, έτσι είναι! Και πρέ­πει η όλη υπόθεση να σου φαίνεται αδύνατη.

Για να μπορεί κανείς να σκέφτεται μέσα στην καρδιά, προϋ­ποθέτει εξάσκηση. Κι αυτή αποτελείται από τη συνεχή προ­σπάθεια για αφύπνιση ξύπνημα της Αγάπης προς το Θεό. Με το ξύπνη­μα αυτό η καρδιά δυναμώνει και διευρύνεται τόσο, που οι δεσμοί του Πνεύματος χαλαρώνουν. Έτσι το Φως του (γιατί κάθε Πνεύμα είναι ένα Φως από το Θεό) εκδηλώνεται όλο και πιο πολύ, όλο και πιο ελεύθερα. Όταν αυτό το Φως αρχίσει να φωτίζει τον πραγματικό χώρο της ζωής μέσα στην καρδιά, τότε σχηματίζονται στις αμέτρητες επιφάνειες του χώρου αυτού τα επίσης αμέτρητα αρχέτυπα σε καθαρά πνευματι­κές παραστάσεις, όλο και πιο καθαρά, όλο και πιο ευδιάκρι­τα για την Ψυχή. Και κοίταξε. Το να παρατηρεί και να βλέπει η Ψυχή μέσα στην καρδιά, είναι ένα νέο είδος σκέψης. Η Ψυχή μπορεί έτσι να φθάσει σε νέες έννοιες, σε μικρές και μεγά­λες παραστάσεις. Τα εμπόδια στο δρόμο εξαφανίζονται ανά­λογα με το πόσο μπορεί κανείς να κάνει τη νόηση του μυαλού να σιγήσει. Τότε δεν υπάρχουν πια ερωτήσεις για αποδεί­ξεις. Γιατί το Φως του Πνεύματος φωτίζει τις εσωτερικές μορφές και παραστάσεις με τέτοιο τρόπο, που να μην υπάρ­χει πουθενά σκιά. Γι’ αυτό και όλα όσα μπορούν να δημιουρ­γήσουν και την παραμικρή αμφιβολία, αποβάλλονται για πά­ντα.

Μέσα σ’ αυτή την Πίστη, βρίσκεται και η εξαιρετική εκείνη Δύναμη που αναφέρεται δυο φορές στα Ευαγγέλια.

2017-11-04T21:55:48+00:00