Δόθηκε από τον Κύριο στις 18 Αυγούστου 1840.

Ο καλός άνθρωπος μεγαλώνει στα πνευματικά, όπως μεγα­λώνει ένα δένδρο. Δεν δίνει λοιπόν πνευματικούς ώριμους καρπούς αμέσως αλλά σταδιακά. Όταν όμως η άνοιξη είναι γλυκιά και το καλοκαίρι ζεστό και διαρκές, με λίγες εναλλασ­σόμενες βροχές, τότε λέτε: «Αυτή, τη χρονιά οι καρποί θα ωριμάσουν γρήγορα!» Κοιτάξτε^ Έτσι ακριβώς συμβαίνει και μαζί σας. Όταν περάσετε μια χαρούμενη παιδική ηλικία μέσα σε γλυκιά παιδική αγάπη για Μένα, τότε το καλοκαίρι θα έρθει ζεστό με εναλλασσόμενες βροχές Ουράνιου Ελέ­ους και μπορείτε να είστε σίγουροι πως το αιώνιο, χρυσό φθινόπωρο δεν θα αργοπορήσει να φέρει την αιώνια ωρίμανση στους αθάνατους καρπούς. Γιατί αν πραγματικά θέλει κα­νείς να αναγεννηθεί από Μένα, τότε θα πρέπει να αναγνωρί­ζει τις αμαρτίες του και για τη δική του ταπείνωση να τις ο­μολογεί φανερά, δηλαδή: Εξωτερικά με κάθε σοβαρότητα με την εξομολόγηση και εσωτερικά σε Μένα. Πρέπει να Με παρακαλέσει για συγχώρεση όπως σας έχει υποδειχθεί στην Προ­σευχή Μου και να νιώσει πραγματική μετάνοια, λύπη και φό­βο, να κλάψει για την απώλεια του ανεκτίμητου Ελέους Μου όπως ο Πέτρος, παίρνοντας με κάθε σοβαρότητα την απόφα­ση να μην επιθυμήσει πια την αμαρτία.

Έπειτα, πρέπει να αποφασίσει με κάθε ειλικρίνεια να διακόψει τη σχέση του με τον κόσμο και να παραδοθεί εντελώς σε Μένα, έχοντας μέσα στην αγάπη του έναν πολύ δυνατό πόθο για Μένα. Μέσα σ’ αυτόν το δυνατό πόθο πρέπει να απομακρύνεται καθημερινά από τον κόσμο και τις ασχολίες του και με κλειστά παράθυρα και πόρτες να ασχολείται μέσα του μονάχα με Μένα, σε πλήρη ησυχία, για τουλάχιστον επτά τέταρτα της ώρας. Και πάντοτε, κάθε φορά που κάποιος έχει βρει αυτή την ησυχία, πρέπει να λέει με κάθε σοβα­ρότητα αυτά τα λίγα λόγια:

«Εδώ είμαι, Κύριε! Σε άφησα να Με περιμένεις για πολύ, Άγιε Πατέρα μου που είσαι γεμάτος με Αγάπη, γιατί συνε­χώς με καλούσες από τον καιρό που ήμουν ακόμη παιδί, λέ­γοντας: «Έλα σε Μένα, θέλω να σε ξεκουράσω». Τώρα Πατέ­ρα, ήρθε ο καιρός που άνοιξαν επιτέλους τα αυτιά μου και η συνήθως άκαμπτή μου θέληση έχει παραδοθεί στη δική Σου, γεμάτη με Ταπείνωση και Υπακοή σε Σένα και σε όλους τους καλύτερούς μου αδελφούς, σύμφωνα με τη Θέλησή Σου. Έλα λοιπόν πολυαγαπημένε Μου Ιησού σε μένα και ανάπαυσε την άρρωστη Ψυχή μου με το βάλσαμο της απέραντης Αγάπης Σου! Κάνε με να βρω τη μεγάλη αδικία μου μέσα στα πικρά Σου Πάθη και Θάνατο. Κάνε με να δω τις πέντε Άγιες Πληγές Σου και να αναγνωρίσω σ’ αυτές το δικό μου μεγάλο έγκλη­μα! Ω Ιησού, νικητή του θανάτου και της κόλασης. Έλα σε μένα και μάθε με να καταλαβαίνω τη Θέλησή Σου, μάθε με να αναγνωρίζω εντελώς πως εγώ είμαι το “τίποτα” και Εσύ “τα Πάντα”!

Ω γλυκύτατε, πολυαγαπημένε μου Ιησού, Κύριε κάθε εξου­σίας, έλα σε μένα τον φτωχό, έλα σε μένα τον αδύνατο, σε μένα τον τυφλό, σε μένα τον κωφό, σε μένα τον λεπρό, έλα σε μένα τον παράλυτο, έλα σε μένα τον παραμορφωμένο, έλα σε μένα τον δαιμονισμένο -ναι, ω αγαπημένε μου Ιη­σού- έλα σε μένα τον νεκρό και άσε με να ακουμπήσω τον Άγιό Σου Μανδύα και το ξέρω, θα αναστηθώ και θα ζήσω! Κύριε, μην καθυστερείς, γιατί σε χρειάζομαι όσο ποτέ. Δεν μπορώ πια να υπάρχω χωρίς Εσένα, γιατί είσαι για μένα τα πάντα και τα πάντα μέσα μου έχουν αφανιστεί από αγάπη για Σένα! Χωρίς Εσένα δεν μπορώ πια να ζήσω. Γι’ αυτό α­γαπημένε μου Ιησού, έλα το γρηγορότερο σε μένα! Όμως, όπως πάντα, έτσι και τώρα, ας γίνει το Άγιο Θέλημά Σου!» Αμήν

Έπειτα ζήστε μέσα στην ησυχία και αφήστε να μεγαλώσει μέσα σας ο πόθος και η αγάπη για Μένα! Και όταν εξασκηθεί­τε σ’ αυτό για λίγο, τότε σας λέω: πολύ σύντομα θα δείτε αστραπές και θα ακούσετε βροντές. Μην ξαφνιαστείτε ό­μως και μη φοβηθείτε! Γιατί πρώτα έρχομαι στον καθένα σαν Κριτής μέσα σε θύελλα, αστραπές και βροντές και στη συνέχεια, μέσα σ’ ένα απαλό και αγιασμένο φύσημα του αέ­ρα, σαν Πατέρας!

Όποιος όμως θέλει να πραγματοποιήσει με το πραγματικό της νόημα την ονομαζόμενη γενική εξομολόγηση, θα πρέπει να στοχεύει πολύ ψηλά, γιατί κάτι τέτοιο απαιτεί πολύ περισ­σότερη Ταπείνωση και Αυταπάρνηση. Και προσέξτε! Αυτό σημαίνει πως πρέπει να έχει τη γενική πρόθεση να μην αμαρ­τάνει πια και πρέπει τότε να πάρει τη Θεία Κοινωνία του Μυ­στικού Μου Δείπνου με ζωντανή πίστη και με την πιο καθαρή αγάπη για Μένα. Τότε μόνο θα δείτε θαυμάσιες επι­δράσεις μέσα σας στη στιγμή, που σύντομα θα σας αποκαλυ­φθούν σαν πάρα πολύ μεγάλη, απερίγραπτη και ασύλληπτη χαρά και Ουράνια Ευτυχία.

Αυτός είναι ο πιο σύντομος και δραστικός δρό­μος για την αγνή Αναγέννηση, με την οποία και μόνο μπορεί κανείς να κερδίσει την αιώνια ζωή. Κάθε άλλος δρόμος διαρκεί περισσότερο και είναι αβέβαιος. Γιατί υπάρχουν πολλοί δρόμοι γεμάτοι από κλέφτες και όπου καραδοκούν και κρύ­βονται πίσω από τους θάμνους ληστές και φονιάδες. Ό­ποιος δεν είναι καλά εξοπλισμένος και θωρακισμένος, πολύ δύσκολα θα φθάσει στο τέρμα. Σκεφτείτε καλά ποιος είναι Αυτός που σας το λέει!

Γι’ αυτό νομίζω, αντί τις εγκόσμιες απολαύσεις και διασκε­δάσεις και τις πολύ ακάθαρτες παρέες του κόσμου, μπορείτε να διαλέξετε όπως πρέπει τη δική Μου Ησυχία και συνανα­στροφή του Σαββάτου, χωρίς να πληρώσετε κανένα αντάλ­λαγμα ή εισιτήριο εισόδου· να έρθετε δηλαδή στη δική Μου παρέα! Τα όσα πληρώνετε για είσοδο αλλού, μπορείτε να τα χρησιμοποιείτε για κάτι καλύτερο! Τι νομίζετε πως είναι για σας καλύτερο και τι θα Με ευχαριστήσει περισσότερο; Γιατί κοιτάξτε! Όπως έχω πει και στους Αποστόλους Μου, κανένας δεν μπορεί να υπηρετεί δυο Κυρίους. Και σκεφτεί- τε και πάλι καλά ποιος σας προειδοποιεί! Αμήν! Είμαι Εγώ ο ίδιος, ο από αιώνων Άγιος Πατέρας σας!

Αμήν!