Η Υπακοή και η Ταπείνωση είναι η τροφή για την Πνευμα­τική Αναγέννηση.

(15 Αυγούστου 1840)

Δόθηκε από τον Κύριο στις 15 Αυγούστου 1840.

Εδώ, σας δίνω με συντομία τους κανόνες συμπεριφοράς που πρέπει να μελετήσετε με προσοχή, αν θέλετε να έχετε ασφάλεια απέναντι στις παγίδες του κόσμου και να ακολου­θήσετε τον πιο σύντομο δρόμο που θα σας οδηγήσει σύντο­μα στην κατοχή της Χάρης Μου και από εκεί στην πλήρη Πνευματική Αναγέννηση.

Αυτοί οι κανόνες ταξινομούνται όπως πιο κάτω:

Πρώτο: Ο καθένας πρέπει να ακολουθεί πιστά, με ολόκλη­ρο τον εξωτερικό του κόσμο, τους οποιουσδήποτε πολιτι­κούς νόμους που τον εξουσιάζουν και να δέχεται αυτή την πίεση που τον δοκιμάζει. Γιατί πουθενά δεν μπορεί να υπάρ­ξει καμιά εξουσία παρά μόνο μέσα σε Μένα ή από Μένα. Όλα είναι υποταγμένα σε Μένα, είτε συνειδητά (σπάνια) είτε (τις περισσότερες φορές) ασυνείδητα. Έτσι, αλλού διοικούν κα­λοί κι αλλού σκληροί άρχοντες, σύμφωνα με την κατάσταση της ζωής των υπηκόων τους, και όλα εξαρτώνται από Μένα. Όταν όμως -όπως και στη δική σας περίπτωση- κυριαρχούν ανάμεσά σας όλων των ειδών τα πάθη, πώς μπορώ να σας δώσω έναν άρχοντα ανιδιοτελή;

Γι’ αυτό, αλίμονο στο στασιαστή και επαναστάτη! Δεν θα τιμωρηθεί μόνο με τον πρόσκαιρο αλλά και με τον αιώνιο θάνατο. Γιατί οι διοικούντες, έχουν πολύ πιο δυνατή εξου­σία απέναντι στο λαό από όση θα μπορούσαν να έχουν από μόνοι τους και κανένας δεν διοικεί χωρίς τη δική Μου Θέληση. Είναι λοιπόν ο καλός και πράος μια παρηγοριά στο λαό, ενώ ο σκληρός κυρίαρχος ένα μαστίγιο δικαιοσύ­νης στο χέρι Μου. Όποιος τους αντιστέκεται, αντιστέκεται στο μαστίγιό Μου και δεν θα μπορέσει να αντισταθεί. Η πλά­τη όμως του ανθρώπου που ζει μέσα στην Αγάπη Μου και στο Έλεος που ρέει από Αυτή, δεν θα ματώσει ποτέ κάτω από τα μαστιγώματά Μου παρά μόνο θα δυναμώσει όπως μια βαλα­νιδιά μέσα στη βαριά και θυελλώδη κακοκαιρία. Μακάριος όμως, όποιος έχει αναγεννηθεί. Γιατί αυτός θα βρει μεγάλη Ευτυχία μέσα στη μεγάλη εκχείλιση της Αγάπης Μου.

Το Βασίλειό Μου όμως δεν είναι απ’ αυτό τον κόσμο. Γι’ αυτό δώστε στον Καίσαρα ό,τι είναι δικό του και σε Μένα ό,τι είναι δικό Μου, δηλαδή την καρδιά σας σε υπακοή και αγνή ταπείνωση. Για όλα τα άλλα ας μη νοιάζεστε, γιατί Εγώ, ο Πατέρας σας, βρίσκομαι πάντα μεταξύ σας! Ας είστε λοιπόν υπάκουοι στους άρχοντές σας, δεχτείτε αδιαμαρτύ­ρητα τον ελαφρύ σταυρό στους ώμους σας και ακολουθήστε με, αρνούμενοι τον εαυτό σας από αγάπη και καλοσύνη. Έτσι, θα έχετε ζωή και θα δίνετε ζωή από το Έλεος Μου σε οτιδή­ποτε κοιτάξετε εν ονόματί Μου!

Αμήν!

Δεύτερο: Όσον αφορά την εξωτερική κυρίαρχη εκκλησία, ας μένει ο καθένας πιστός και υποτελής στην εκκλησία όπου ανήκει, με τον ίδιο τρόπο που υπακού­ει στους άρχοντες σε όλες τις εξωτερικές διατάξεις της πί­στης. Η διαφορά είναι πως η απομάκρυνση από την εκκλησία δεν θα τιμωρείται -όπως γίνεται με το κράτος- αλλά θα γίνεται ανεκτή με υπομονή και θα παραμένει ατιμώρητη. Κι όμως σας λέω πως θα κοιτάξω με θυμωμένο βλέμμα όποιον εγκαταλείψει τη μητέρα της πίστης του και στο μέλλον δεν θα διαφέρει κατά πολύ από κάποιον που αυτοκτονεί από τρέ­λα. Γιατί αφού έχετε ένα εξωτερικό σώμα μέσω του οποίου η Ψυχή παίρνει την πρώτη τροφή από τις δικές του εντυπώσεις, θα πρέπει με τον ίδιο τρόπο να υπάρχει και μια εξωτε­ρική αποθήκη ψυχικής τροφής -κι αυτή είναι η εξωτερική εκκλησία. Έτσι θα μπορέσει να λυγίσει η κακία της σάρκας και να διαμορφωθεί το σώμα σωστά, όπως συμβαίνει στο παι­δί μέσα στη μήτρα της μητέρας του! Όποιος εγκαταλείψει λοιπόν πρόωρα αυτή τη μήτρα -πέστε Μου- τι θα γίνει ή τι μπορεί να γίνει μ’ αυτόν;

Η Υπακοή και η Ταπείνωση είναι η τροφή για την Αναγέννη­ση του Πνεύματος. Αν λοιπόν διδάσκεστε αυτά τα δύο από τη δική σας, εκκλησία και μάλιστα με ιδιαίτερη έμφαση, τι είναι τότε αυτό που σας διώχνει μακριά από το σώμα της μητέρας σας; Ας μένει ο καθένας πιστός στην εκκλησία του και για Μένα είναι ενενήντα εννέα φορές περισσότερο ευ­λογημένος ένας υπάκουος και πιστός στην εκκλησία του, παρά κάθε άλλος που δικαιώνει με φιλαυτία τον εαυτό του και στον οποίο δεν υπάρχει καθόλου ταπείνωση και πολύ λίγη αγάπη! Όσον όμως αφορά το τελετουργικό μέρος, ας μην είναι αυτό εμπόδιο σε κανένα. Γιατί για τον ζωντανό όλα είναι ζωντα­νά, για τον αγνό όλα αγνά, για τον υπάκουο όλα σωστά και για τον ταπεινό όλα αγιασμένα. Πώς μπορεί κάποιος που ισχυρί­ζεται πως βρίσκεται μέσα στο Φως Μου να κρίνει την εκκλησία και το κράτος; Νομίζει δηλαδή, πως δεν έχω την απαραίτητη νόηση για να μπορέσω να αλλάξω τις καταστάσεις, αν αυτές δεν ανταποκρίνονται στη Θέλησή Μου; Ω, τέτοιοι κριτές έχουν πολύ αδύνατη πίστη αν νομίζουν πως έχω ανάγκη την κατακριτική τους συμπαράσταση! Αλήθεια σας λέγω, τέτοια πράγματα για Μένα δεν είναι παρά βδέλυγμα. Γιατί όλα συμβαίνουν στον κατάλληλο καιρό και μόνο Εγώ Είμαι ο Κριτής των πραγμάτων, αφού μόνο Εγώ είμαι Άγιος και έχω τη Δικαιοσύνη της Αγάπης. Γι’ αυτό ακολουθήστε την εκκλησία σας και αφήστε Με να ελκύσω τις καρδιές σας κοντά Μου. Τότε θα φθάσετε πολύ σύντομα στη Ζωή του Ελέους και στην Αναγέννηση του Πνεύματος και θα μπορέσετε να ζωντανέψετε μέσα στο σώμα σας την εξωτερική εκκλησία.

Αμήν!

Τρίτο: Όσον αφορά το τελετουργικό, δεν υπάρχει σ’ αυτό τίποτα που να δίνει μακαριότητα ή αντίθετα να σκοτώνει. Επειδή όλα στον κόσμο γίνονται κατά κάποιο τρόπο τελετουργικά -και ονομάζονται λειτουργικές διαδικασίες έτσι μπορεί και η εκκλησία να έχει τις δικές της τελετουργίες. Μόνο που δεν πρέπει κανένας να ζητά σ’ αυτό κάτι που θα του δώσει κέρδος, που να είναι κατάλληλο για την αιώνια ζωή. Γιατί σ’ αυτό δεν μπορεί να βοηθήσει τίποτε άλλο εκτός από μια καρδιά γεμάτη με την Αγάπη και το Έλεός, Μου. Κι αυτό είναι η ζωντανή Εκκλησία μέσα σας, που μέσα της και μέσω της οποίας θα ζωντανέψει και θα γεμίσει με βαθύ νόημα η νεκρή εκκλησία – με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Δηλαδή μπορείτε, είτε να φθάσετε από την Υπακοή σ’ αυτήν στην Ταπείνωση, από αυτή στο Έλεος Μου και από το Έλεος στην Αναγέννηση, ή μπορείτε να ταφείτε μέσα στη νεκρή τελετουργία όπως οι ειδωλολάτρες και να χαθείτε μέσα στο μάταιο και ανήμπορο τρεμόσβησμά της.

Γιατί όπως μεγαλώνει ένα δένδρο και βγάζει βλαστούς και κλαδιά, μετά μπουμπούκια, φύλλα, ανθούς και μέσα σ’ αυτούς θηλυκούς και αρσενικούς στήμονες που πέφτουν με τον καιρό σαν άχρηστα για να απελευθερωθεί ο καρπός, και να ωριμάσει με όλη τη δύναμη της εύτακτης φύσης του, έτσι γίνεται και με την τελετουργική εκκλησία. Αν έτρωγε κανείς όλα όσα βλασταίνουν σε ένα δένδρο, θα πέθαινε από την ανώριμη τροφή. Γιατί μόνο ο ώριμος καρπός, είναι ευλογημένος για την απόλαυσή σας, παρόλο που δεν είναι σπάνιο να παρουσιάζουν και τα λουλούδια θεραπευτικές δυνάμεις που κάνουν πολύ καλό σε μερικές αρρώστιες. Κοιτάξτε, αυτές οι φυτικές διαδικασίες μοιάζουν με την τελετουργική εκκλησία. Αλλά πρέπει να λέτε: «Είναι απαραίτητες για λόγους Τάξης. Γιατί αν τα δένδρα είναι άδεια από ανθούς, δεν θα εμφανιστούν ποτέ οι καρποί!»

Η Ιουδαϊκή εκκλησία ήταν προπαρασκευαστική, τελετουργική, όπως τα φύλλα και οι ανθοί του ζωντανού καρπού της αιώνιας Αγάπης. Τώρα σας ρωτώ: δεν ήταν σωστή, γιατί ήταν αυτό που θα ’πρεπε να είναι; Πώς θα μπορούσατε καλύτερα να οδηγήσετε μικρά παιδιά στην αναγνώριση της Θέλησής Μου και του Εαυτού Μου, παρά με τη βοήθεια τελετουργικών αναπαραστάσεων;

Όλοι είσαστε στην αρχή Ιουδαίοι και παιδιά. Γι’ αυτό έχετε ανάγκη από εκκλησιαστικές τελετουργίες και τις χρειάζεστε όσο είσαστε ακόμα παιδιά. Δεν πρέπει όμως να παραμένετε εκεί, αλλά όποιος τελειώνει τις βασικές τάξεις του σχολείου ας περάσει σε τάξεις ανώτερες και ας μάθει εκεί να διαβάζει και να γράφει και τελικά να υπολογίζει μέσα στην Αγάπη Μου και να πράττει μέσα στο Έλεος της Σοφίας Μου. Και όποιου η καρδιά έχει εξαγνισθεί με Αγάπη, ας έρθει τότε στο δικό Μου Σχολείο, από το οποίο θα βγει στην αιώνια Ζωή αναγεννημένος. Όποιος όμως μένει γαντζωμένος στο νεκρό τελετουρ­γικό χωρίς να λαμβάνει υπόψη το εσωτερικό του, θα γίνει κι ο ίδιος νεκρός, γιατί ήταν τόσο σκοτεινά ανόητος αναζητώντας το σκοπό του στα εξωτερικά μέσα των αισθήσεων. Όποιος πετάει μαζί την μπανιέρα και το παιδί που βρίσκεται μέσα, είναι εντελώς ανόητος. Όποιος όμως πετάει το ζωντανό παιδί και κρατάει την μπανιέρα, εκείνος είναι ήδη νεκρός από την κακία της δεισιδαιμονίας του. Ο σοφός κρατά και το παιδί και την μπανιέρα, για να μπορεί να λούζει το παιδί συχνότερα, ενώ πετάει μόνο το νερό!

Γι’ αυτό αν πραγματικά θέλετε να είσαστε παιδιά της Αγάπης και του Ελέους Μου, μην ενοχλείστε από τους ανθούς. Γιατί να νοιάζεστε για την εμφάνιση των ανθών; Σκεφτείτε καλύτερα τον καρπό και έτσι θα σας φανούν και οι ανθοί αγιασμένα, ξέροντας πως ούτε τα φύλλα αλλά ούτε και οι ανθοί θα μείνουν μόνιμα στο δένδρο. Όταν όμως κάποιος ωρι­μάσει σε καρπό, ποτέ δεν σφάλλει, αν κοιτάζει συχνά τον παλιό εαυτό του και εξετάζει προσεκτικά την πορεία της Πνευματικής του ζωής. Δεν Μου είναι όμως καθόλου ευάρεστος όποιος, καταφρονώντας το παιδικό του σχολείο, υψώνεται σαν γύπας και από ιλιγγιώδη ύψη κοιτάζει δολοφονικά τα μικρά σπιτάκια των περιστεριών, περιμένοντας με βουλιμία να κερδίσει κάτι από την πτώση τους.

Σκεφτείτε πως χωρίς να το επιτρέψω, τίποτα δεν μπορεί να συμβεί και τότε θα δείτε αμέσως τα πάντα διαφορετικά! Κάθε άνθρωπος έχει πραγματικά την πλήρη ελευθερία της θέλησής του, αλλά η καθοδήγηση των λαών είναι δικό Μου έρ­γο. Αυτά σας τα είπα για να έχετε πλήρη ησυχία στις καρδιές σας, γιατί χωρίς αυτή δεν μπορείτε να είστε κατάλληλοι γκι τίποτα το ανώτερο. Η ησυχία του Σαββάτου ας είναι για σας η μεγαλύτερη Ευλογία. Γιατί η πραγματική Αγάπη είναι μια έγκυος γυναίκα που έχει ανάγκη από ησυχία για να γεννήσει! Γι’ αυτό σας είπα όλα όσα ανέφερα, για να έχετε πλήρη ησυχία μέσα σε Μένα, τον Πατέρα, που είναι παντοτινά Άγιος, Άγιος, Άγιος στους αιώνες των αιώνων.

Αμήν!

Τέταρτο. Ένα άλλο θέμα είναι το διάβασμα των λεγόμενων απαγορευμένων βιβλίων. Δεν σας λέω πως δεν πρέπει να τα διαβάζετε όταν πέσουν στα χέρια σας, όπως δεν απαγορεύω σε κανέναν να κατονομάζει λεκτικά τον άρχοντα του ψεύδους, όταν είναι ανάγκη, αναφέροντάς τον προειδοποιητικά. Αλλά τώρα διερωτηθείτε- σε τι σας εξυπηρετεί όλο αυτό το διάβασμα; Τι υπάρχει μέσα στα βιβλία που έγραψαν οι περήφανοι εγκεφαλικοί άνθρωποι; Σας λέω: τίποτε περισσότερο από ανοησίες και πλήθος από άχρηστες μωρολογίες. Αντίθετα, γεμίζουν το κεφάλι σας με κάθε είδους ψεύτικο φως και την καρδιά σας με κάθε είδους ακαθαρσία, κλείνοντας το Πνεύμα σας στο σκοτάδι. Πέστε Μου όμως: Δεν πράττει σωστά όποιος ακολουθεί το δικό Μου κάλεσμα; «Έλα σε Μένα εσύ που είσαι κουρασμένος, και φορτωμένος βάσανα, και Εγώ θα σε ανακουφίσω. Παρακάλεσέ Με και θα σου δώσω. Ψάξε, και θα βρεις και κτύπησε την πόρτα και θα σου ανοιχθεί!» Όταν ακόμα τον καλέσω λέγοντας· «Ό,τι παρακαλέσεις τον Πατέρα εν ονόματί Μου θα σου το δώσει άμεσα. Ψάχνε πάνω απ’ όλα το δικό Μου Βασίλειο – όλα τα άλλα θα σου δοθούν από Χάρη!»

Γιατί λοιπόν αφού τα ξέρετε όλα αυτά δεν έρχεστε σε Μένα για να μάθετε από Μένα τους μεγάλους δρόμους του Ελέους Μου και να πάρετε την αιώνια Ζωή από το χέρι Μου; Εκτός κι Με θεωρείτε -όπως τους εαυτούς σας- σαν έναν ψεύτη ή Με περνάτε για πολύ βαρήκοο και σκληρόκαρδο για να σας δώσω το ζωντανό Μου Λόγο. Έτσι, προτιμάτε να αφήνετε τον κόσμο να σας λέει τα δικά του ψέματα και πεθαίνετε από την πείνα μέσα στην ανοησία του, παρά να έλθετε σε Μένα και να πάρετε την Αλήθεια της Ζωής και της Ύπαρξης από τη μόνη πηγή, αντί να ζητάτε τη ζωή από το θάνατο. Ω ανόητοι! Σας δίνω τον Άρτο της Ζωής και εσείς θέλετε να δαγκώσετε τις νεκρές πέτρες! Σας καλώ δυνατά να έρθετε σε Μένα και εσείς τρέχετε πίσω από τρελά σκυλιά γαυγίζοντας με τη φωνή τους. Σας φωνάζω -δυνατότερα κι από φύλακα της νύκτας- γεμίζοντας τα αυτιά σας με τη φωνή Μου μέρα και νύκτα. Αλλά εσείς γεμίζετε τα αυτιά σας με μάζες από άχρηστα βιβλία, για να μην μπορείτε να ακούτε τη φωνή Μου και ζητάτε σαν ναρκωμένοι τη ζωή μέσα σε μαυρισμένα, κολλημένα κουρέλια (τυπωμένο χαρτί). Πώς να εκφράσει κανείς μια τέτοια ανοησία; Ω, σας λέγω, στην αιωνιότητα θα κλάψετε πολύ γι’ αυτή την ανοησία σας, γιατί, περιφρονώντας τον χρυσό, διαλέξατε το μολύβι, ενώ σας είχαν προσφερθεί όλων των ειδών τα ευγενή και πολύτιμα.

Γι’ αυτό, να διαβάζετε λίγο μα να προσεύχεστε όλο και πε­ρσσότερο. Τότε θα έρθω σε σας και θα σας δώσω μέσα σε ένα λεπτό περισσότερα από όσα μπορείτε να πάρετε από όλες τις βιβλιοθήκες του κόσμου. Μη νοιάζεστε λοιπόν για την απαγόρευση, για την ελευθερία των βιβλίων, γιατί σε όποιον ανοίξω μπροστά του το Μεγάλο Βιβλίο του Αιώνιου Ελέους Μου, ας είναι σίγουρος πως ποτέ δεν θα νιώσει την έλλειψη των απαγορευμένων γραφών. Γιατί το δικό Μου Βιβλίο δεν κατευθύνεται από καμιά εγκόσμια λογοκρισία, γιατί ανοίγεται μέσα στην καρδιά όλων εκείνων που Μου είναι πιστοί. Εκεί, όπου κανένας εγκόσμιος κριτής δεν μπορεί να παρέμβει και όπου δεν θα υπάρξουν ποτέ μέσα στους αιώνες των αιώνων περιορισμοί.

Αμήν!

Πέμπτο. Όσον όμως αφορά την Αγία Γραφή, αυτήν πρέπει να τη διαβάζει όποιος έχει μια απλοϊκή καρδιά και έναν πιστό και υπάκουο χαρακτήρα και όχι από προπέτεια και περιέργεια.

Γιατί τότε δεν θα βρει παρά το θάνατο κολλημένο στα γράμ­ματα. Όποιος τη διαβάζει, ας τη διαβάζει σαν έναν καθοδη­γητή στο Ζωντανό Λόγο και ας πράττει σύμφωνα με τα όσα διαβάζει. Ας μην προσπαθεί να ερευνά και να λεπτολογεί αλ­λά αντίθετα, ας τα κάνει αμέσως βίωμά του, για να μπορέσει να αυξηθεί στην Αγάπη προς Εμένα. Τότε θα του δοθεί στον κατάλληλο καιρό το Μυστήριο της Γνώσης και θα αποκαλυφθεί στην καρδιά του το Ουράνιο Νόημα του Πνεύματος και της αιώνιας Ζωής -όπως ακριβώς έγινε και με σένα, πιστέ μου δούλε, που καλά-καλά δεν έχεις διαβάσει εντελώς την Αγία Γραφή και παρόλα αυτά έχεις γίνει με το Έλεός Μου, στο Νόημα του κάθε της σημείου, καθηγητής στους καθηγητές! Αυτό όμως που αντιλαμβάνεσαι και είσαι, μπορεί να γίνει ο καθένας, αν δεν ψάχνει τη μάταια γνώση αλλά την πραγματική αναγνώριση της Αγάπης Μου και του Ελέους που ρέει απ’ Αυτή σε κάθε ταπεινή απλότητα της καρδιάς και μέσω κάθε τέτοιας καρδιάς.

Το ίδιο συμβαίνει και με τις απόκρυφες γραφές, μια και το διάβασμά τους δεν δίνει περισσότερους καρπούς και χρησιμότητα από οποιοδήποτε μυθιστόρημα, αφού δεν μπορείτε να αποκομίσετε την εσωτερική βεβαιότητα. Το μόνο που κάνετε είναι να φορτώνετε τη μνήμη σας σαν να είναι το μουλάρι της περήφανης νόησής σας. Αντί να κάνετε τη νόησή σας να πεινά για Αγάπη και να διψά για Σοφία, την τρέφετε με κάθε είδους γνώση και της αφαιρείτε έτσι την όρεξη για τον Άρτο της Ζωής. Ω, ανόητοι και τρελοί!

Εγώ Είμαι η Αγία Γραφή, ο Ζωντανός και ο Ζωοδότης, Εγώ Είμαι ο συγγραφέας της και συγχρόνως ο μεγαλύτερος Μύστης! Γι’ αυτό να διαβάζετε λιγότερο και να πράττετε περισσότερο· έτσι θα σας δοθούν τα πάντα! Γιατί κι ο σπόρος μπορεί να είναι μικρός, αλλά απ’ αυτόν μπορεί να φυτρώσει ένα τόσο μεγάλο φυτό, που να βρίσκουν φωλιά στα κλαριά του τα πουλιά του ουρανού.

Αμήν!

Έκτο: Όσον αφορά τους ιερείς, έχω να πω τα ακόλουθα: Υπάρχουν πολλά είδη ιερέων. Υπάρχουν αυτοί που γίνονται ιερείς για χάρη της υπόληψης και της εξουσίας και είναι αυτοί που καταφρονούν τη φτώχεια Μου και την εθελοντική αδυναμία Μου στα εγκόσμια πράγματα- γιατί δεν θέλησα να έρθω σαν άρχοντας αλλά σαν λυτρωτής του κόσμου. Υπάρχουν έπειτα κι εκείνοι που γίνονται ιερείς για χάρη του σεβασμού που χαίρει η ιερατική τάξη. Αυτοί είναι που θεωρούν ασύστολα τους εαυτούς τους σαν τη μοναδική εκκλησία και καταριούνται από ζήλια άφθονη αυθαιρεσία όλα όσα δόθηκαν από Μένα μέσα από φτωχούς ψαράδες. Διδάσκουν δε, αντί­θετα με τη Θέλησή Μου, πως σε κανένα δεν αποκαλύπτω τον Εαυτό Μου εκτός από την εκκλησία -την οποία ταυτίζουν με τον εαυτό τους. Με τον τρόπο αυτό κλείνουν σε χιλιάδες την πόρτα που οδηγεί στο Ζωντανό Μου Λόγο.

Αλήθεια σας λέω: Αυτοί ποτέ δεν θα ακούσουν άλλο λόγο από Μένα παρά εκείνο τον μεγάλο λόγο: «Φύγετε από κοντά Μου, γιατί ποτέ δεν σας γνώρισα! Είσαστε πάντοτε οι καταφρονητές του Ζωντανού Λόγου Μου και Με έχετε διασύρει σαν ψεύτη, γιατί έχει γραφτεί: «Όποιος τηρεί τους Νόμους Μου, εκείνος είναι που Με αγαπά πραγματικά». Όποιος ό­μως Με αγαπά, αγαπά και Εκείνον που Με έστειλε, δηλαδή τον Άγιο Πατέρα, και θα έρθουμε και οι Δύο να κατοικήσου­με σ’ αυτόν και να του αποκαλύψουμε τον Εαυτό Μας!»

Υπάρχουν όμως επίσης και Ιερείς που αξίζουν πραγματικά το ευλογημένο αυτό όνομα. Αυτοί είναι πάντα φιλικοί και γεμάτοι αγάπη για τον καθένα. Ό,τι έχουν το δίνουν στους φτω­χούς. Δεν αναθεματίζουν κανέναν αλλά, αντίθετα, ζητούν πάντα να σώσουν αυτούς που έχουν χαθεί. Παρηγορούν τους πονεμένους, δίνουν καταφύγιο στους ξένους, δίνοντάς ιούς ένα μαλακό κρεβάτι να κοιμηθούν και οι ίδιοι ξαπλώ­νουν από αγνή αγάπη, βάζοντας μια σκληρή πέτρα κάτω οπό το αγιασμένο κεφάλι τους. Δεν δέχονται να πληρωθούν για τις θυσίες τους αλλά, αντίθετα, λένε σε κείνους που θέ­λουν να τους πληρώσουν: «Αδελφέ, η Θυσία είναι Άγια και έχει ανεκτίμητη αξία, γιατί αναπαριστά ζωντανά το μεγάλο έργο της Σωτηρίας με την Πίστη και με την Αγάπη. Γι’ αυτό δεν μπορεί να αγορασθεί ούτε και να προσφερθεί προς όφε­λος κάποιου και μόνο. Γιατί όπως από τη Δύναμη της μεγάλης Σωτηρίας μπορούν και πρέπει να αναγεννηθούν οι πάντες σε ζωή αιώνια, έτσι εφαρμόζεται για τον ίδιο σκοπό και η Δύναμη που δίνει ο ίδιος ο Χριστός για την εκπλήρωση της θυσίας. Γι’ αυτό, θυσίασε πρώτα τη δωρεά σου για κάποιο φτωχό αδελφό κι αν ακόμα σου περισσεύει κάτι, τοποθέτησε το μι πίστη στο θυσιαστήριο του Κυρίου και προσευχήσου για τους εχθρούς σου. Τότε ο μεγάλος Κύριος θα δει τη θυσία σου μέσα στην αγιασμένη Θυσία από τα χέρια μου και με εύνοια θα σου δώσει αυτό που πραγματικά χρειάζεσαι!»

Κοιτάξτε. Αυτός για Μένα είναι ένας πραγματικός Ιερέας του οποίου η Θυσία Μου είναι αφάνταστα ευάρεστη! Αλήθεια σας λέω: Σ’ αυτόν αξίζει να πάτε και να ακούσετε το κήρυγμά του, γιατί ούτε ένας λόγος του δεν θα είναι δικός του, αλλά είναι ο Ζωντανός Μου Λόγος! Ω, αυτός σύντομα θα έχει εμπειρία του μισθού που τον περιμένει!! Αλήθεια σας λέω^– αυτός θα κατοικεί αιώνια μαζί Μου, τον αιώνιο Πατέρα Του! Δεν χρειάζεται να σας πω τίποτα περισσότερο. Τέτοιους Ιερείς θα τους αναγνωρίσετε εύκολα από τα έργα τους, όπως εύκολα αναγνωρίζετε ένα δένδρο από τον καρπό του.

Γι’ αυτό ας μην εναντιώνεστε στην εκκλησία λόγω των ιερέων. Και ακόμα λιγότερο για χάρη οποιουδήποτε επισκόπου. Γιατί, για να μπορεί ο επίσκοπος να ηγείται στον υπόλοιπο λαό, μπορείτε να καταλάβετε, πως δεν στέκεται εκεί από μόνος του, αλλά καθένα από τα βήματά του, τα λόγια του και τις πράξεις του έχουν μετρηθεί από Μένα με ακρίβεια και με τον άνθρωπο αυτό πρέπει να κρατούνται πάντοτε τα εξωτερικά πράγματα σε καλή Τάξη.

Όσον όμως αφορά τον εσωτερικό σας κόσμο, μάθετε πως αυτός παντοτινά εξαρτάται βασικά μόνο από σας και έπειτα από το Έλεος Μου, το οποίο ούτε κανένας άγγελος του Ουρανού, ούτε και κανένας επίσκοπος ή οποιοσδήποτε άλλος, θα μπορέσει ποτέ να σας δώσει. Αυτό μπορείτε να το κάνετε βασικά μόνο εσείς οι ίδιοι με την αληθινή Αγάπη προς Εμένα και τον πλησίον σας, με την τήρηση των Εντολών Μου, ήσασταν αμαρτωλοί, με μια σοβαρή και αληθινή μετάνοια.

Από κάθε τι που κάνετε, ας λάμπει η Αγάπη σας προς Εμένα και τον πλησίον! Να έχετε μεταξύ σας μια αδελφική σχέση επιδιώκοντας κάθε αρετή και καλό έργο, και Εγώ θα έρθω σε σας και θα σας ζωντανέψω ολοκληρωτικά! Να αγαπάτε αυτούς που σας μισούν και σας καταδιώκουν και να ευλογείτε με τις προσευχές σας όσους σας καταριούνται και σας βρίζουν. Τότε, θα αρχίσετε να νιώ­θετε μέσα στις σκοτεινές καρδιές σας μεγάλες επενέργειες από το δικό Μου Φως.

Αμήν!

Έβδομο: Τέλος, σε ό,τι αφορά την ονομαζόμενη εξομολό­γηση και τα επτά Άγια Μυστήρια της εκκλησίας, σας λέγω και σας παρακαλώ: Μην το βρίσκετε αυτό για εμπόδιο. Αν χρη­σιμοποιείτε τα πάντα σωστά και με το σωστό ζωντανό νόημα, τότε θα έχετε Ζωή! Γιατί για εκείνον που αναζητά παντού το άδικο, τίποτα δεν είναι δίκαιο. Για τον δίκαιο όμως, όλα είναι δίκαια και αγιασμένα. Η φωλιά ενός μικρού πουλιού θα μπο­ρούσε να κάνει την καρδιά ενός τέτοιου ανθρώπου να ξεχει­λίσει από θαυμασμό και έπαινο· κι όμως δεν είναι τίποτε πε­ρισσότερο από μια νεκρή φωλιά! Μπορείτε τώρα λοιπόν να φανταστείτε πως πράγματα που δημιουργήθηκαν ειδικά για το δικό σας εξαγιασμό δεν έπεσαν τυχαία από τον ουρα­νό, αλλά εξαρτώνται παντοτινά από τη χρήση που τους κάνε­τε!

Όποιος εξομολογείται και ομολογεί μπροστά στον ιερέα τις αμαρτίες του, αυτός έχει αποκαλύψει την αμαρτία του μπροστά στον κόσμο και να είναι σίγουρος πως μια τέτοια ομολογία θα του φέρει, όταν έρθει ο χρόνος, τη συγχώρεση αν πάψει φυσικά να αμαρτάνει. Όποιος όμως εξακολουθεί να αμαρτάνει και μετά την εξομολόγηση όπως και πριν, αυτός έχει μεταβάλει την εξομολόγηση σε τράπεζα όπου καταθέτει τις αμαρτίες του -αυτές ακριβώς που θα του πληρώσει κάποτε η τράπεζά του στην κόλαση με τόκους! Γι’ αυτό, όποιος εξομολογείται και μετανιώνοντας πραγματικά σταματήσει να αμαρτάνει, κάνει πάρα πολύ καλά. Όποιος όμως θεωρεί τα πάντα μηδαμινά και χωρίς σημασία, θα εκπλαγεί πολύ όταν θα συναντήσει κάποτε μπροστά του ένα φαράγγι που με τε­ράστια δυσκολία θα μπορέσει να ξεπεράσει.

Αφού λοιπόν σας έδωσα τώρα κανόνες, τάξη και σύστημα, φροντίζετε να τα χρησιμοποιείτε δίκαια και να τα εκτιμάτε, γιατί, όπως σας είπα, πολύ λίγη είναι η σημασία του εξωτε­ρικού και όλα εξαρτώνται από σας, στο πώς θα το δεχτείτε! Όπως μπορεί να είναι καλό και αληθινό, έτσι μπορεί να είναι επίσης κακό και λανθασμένο, ανάλογα με τον τρόπο που το χειρίζεστε. Όταν κάτω από τον ίδιο ήλιο μεγαλώνουν βότανα θεραπευτικά αλλά και δηλητηριώδη, σκεφτείτε: Εξαρτάται άραγε από τον ήλιο αν τα βότανα αυτά θα δώσουν ευλογία ή δηλητήριο; Ή μήπως εξαρτάται, όπως πάντα, από την καλή ή κακή ποιότητα της φύσης του ίδιου του φυτού! Αν κάτι λοι­πόν είναι για σας καλό ή κακό, εξαρτάται μόνο από σας. Αμήν. Αυτά λέω Εγώ, που είμαι ο Πατέρας σας που σας αγαπά. Α­μήν!