Gr. Εν. Joh. ΙΧ/87 (4-6) (Ο Κύριος στους μαθητές Του):
Οι άνθρωποι πρέπει να εξασκούνται πάντοτε στην πραγματική προσευχή και να μην την αφήνουν ποτέ τους. Γιατί μια σωστή και σταθερή εμπιστοσύνη αποκτάται και μέσω της σωστής άσκησης, που πάντα βοηθά τους μαθητές να τελειοποιούνται. Ένας άνθρωπος όμως που έχει στη γη όλα τα αγαθά, ξεχνά πολύ νωρίς και εύκολα την αληθινή και γεμάτη εμπιστοσύνη προσευχή. Κι όταν έρθει ο καιρός που θα βρίσκεται σε ανάγκη, τότε αρχίζει κι αυτός να ζητά βοήθεια μέσω της προσευχής. Αλλά η εμπιστοσύνη του ότι ο Θεός θα τον εισακούσει είναι πολύ λίγη και ο λόγος είναι η έλλειψη άσκησης στη ζωντανή εμπιστοσύνη στο Θεό. Από πού όμως μπορεί να δυναμώσει με τον καλύτερο τρόπο ο άνθρωπος την εμπιστοσύνη του στο Θεό, αν όχι με την άσκηση που αποτελείται από αδιάλειπτη παράκληση και προσευχή;