Οι ηδονές της σάρκας, εσείς οι άνθρωποι θεωρείτε ότι εκπληρώνουν τις σωματικές επιθυμίες σας και με αυτόν τον τρόπο αφοσιώνεστε στις επίγειες απολαύσεις. Ωστόσο ό,τι προσφέρει ευχαρίστηση στο σώμα λίγο ωφελεί την ψυχή. Γιατί η ψυχή μπορεί να προοδεύσει μόνο όταν δεν υποχωρεί στις επιθυμίες του σώματος, όταν δηλαδή στερείται εθελοντικά όλα όσα απαιτεί το σώμα για να ικανοποιηθεί.
Ο άνθρωπος οφείλει να ασκείται στην αγάπη και γι’ αυτό πρέπει να βοηθάει πάντοτε το συνάνθρωπο του σε κάθε ανάγκη του σώματος και της ψυχής.
Η αληθινή αγάπη θέλει πάντα να δίνει και άρα πρέπει επίσης να είναι πρόθυμη να ενεργήσει με αγάπη όταν ο συνάνθρωπος αντιμετωπίζει πρόβλημα. Αυτή η στάση είναι αποφασιστική και για την ωρίμανση της ψυχής.
Ο Θεός αξιολογεί τρόπον τινά το βαθμό της αγάπης που συνδέει δύο ανθρώπους όταν ενώνονται σωματικά. Ο καθένας μπορεί σε κάθε περίπτωση να επιδράσει θετικά στο συνάνθρωπό του διαπαιδαγωγώντας και εξευγενίζοντάς τον. Από το αν υπάρχει αυτή η θέληση κρίνεται εάν τη σωματική ένωση δύο ανθρώπων την ευλογεί ή δεν την εγκρίνει ο Θεός.
Ο Θεός με την αγάπη, τη σπλαχνικότητα και την υπομονή Του επιδεικνύει μεγάλη επιείκεια με τους ανθρώπους και ειδικά με εκείνους που Του ομολογούν την αδυναμία τους και Τον παρακαλούν να τους δώσει δύναμη. Γιατί όσο ο άνθρωπος ανήκει στη Γη, οι γήινοι πόθοι του είναι μεγαλύτεροι και γι’ αυτό είναι πιο δύσκολο να τους νικήσει.
Ωστόσο όσο περισσότερο αγωνίζεται να τους τιθασεύσει, τόσο πιο φανερά του παρέχεται η δύναμη να αντισταθεί στις γήινες επιθυμίες, χωρίς να παραβεί την εντολή της αγάπης για το σύντροφό του. Γιατί η αγάπη είναι πρωτεύων όρος σε κάθε τι. Ο άνθρωπος που αγαπάει λαμβάνει συνεχώς υπ’ όψιν του το καλό του άλλου. Συνεπώς θα κάνει οτιδήποτε απαιτείται, δεδομένου ότι η αγάπη είναι πάντα δοτική και αυτός που αγαπάει δεν σκέφτεται ποτέ που εαυτό του. Η δοτική αγάπη είναι πάντα αρεστή στον Θεό και ως εκ τούτου όσο μεγαλύτερη δοτικότητα έχει κάποιος, τόσο ψηλότερα ανεβαίνει η ψυχή του…Αμήν»

Μπέρτα Ντούντε αρ.2473 14-9-1942