«…Το χάρισμα της θεραπείας αρρώστων ή πραγματοποίησης άλλων θαυμάτων δεν μπορεί να το διδαχτεί κανείς. Μπορεί όμως να το αποκτήσει, εφόσον ανοιχτεί απέναντι στο Φως και στη Δύναμη που εκπηγάζει απευθείας από την Πρωταρχική Πηγή Φωτός και Δύναμης. Αυτό γίνεται όταν ο άνθρωπος απευθύνεται απευθείας στον Θεό και Τον παρακαλεί γι’ αυτό. Πρέπει να έχει συνάμα την ακλόνητη πίστη ότι μπορεί να λάβει άμεσα από τον Θεό Φως και Δύναμη και να θέλει με καρδιά γεμάτη αγάπη να αξιοποιήσει το χάρισμά του προκειμένου να ευλογηθούν εκείνα που δεν έχουν καθόλου Φως και Δύναμη».

Μπέρτα Ντούντε

Αρ. 5661 27-4-1953

«Πώς το αντιλαμβάνεσαι ότι η ψυχή σου έχει γίνει ένα με το αληθινά θεϊκό πνεύμα που έχει στο εσωτερικό της; Το αντιλαμβάνεσαι πανεύκολα από μόνος σου, όταν δεν θα βλέπεις πια μέσα σου ούτε ίχνος από αλαζονεία, περιττή φιλοδοξία, δοξομανία, φθόνο, απληστεία, μανία αυτοπροβολής, φιλαυτία. Αλλά αντί γι αυτά θα νιώθεις ζωντανά κι αληθινά ακόμη μεγα­λύτερη αγάπη για το διπλανό σου και για τον Θεό και θα σου δί­νει αληθινή, εγκάρδια χαρά το να έχεις μοιράσει όλη σου την πε­ριουσία σε περίπτωση ανάγκης σε αδέρφια σου που βρίσκονται σε πολύ δύσκολη κατάσταση. Όταν, μάλιστα, θα φτάσεις στο σημείο να στεναχωριέσαι ειλικρινά εάν δεν μπορείς να βοηθή­σεις κάποιο φτωχό και όταν ο Θεός θα είναι τα πάντα για σένα ενώ η Γη με όλους της τους θυσαυρούς ένα σκέτο τίποτα, τότε η ψυχή σου θα είναι ήδη απολύτως ένα με το Πνεύμα του Θεού στο εσωτερικό της. Τότε έχει αποκτήσει η ψυχή την τέλεια, αιώ­νια ζωή, είναι σοφή και επιπλέον έχει τη δύναμη να κάνει θαύ­ματα μόνο με τη θέλησή της, εάν είναι αναγκαίο.

[6]Και ασφαλώς ο αληθινός θαυματουργός δεν κάνει ένα θαύ­μα για να αποσπάσει το θαυμασμό του χαζού και τυφλού κόσμου ή για να κερδίσει κάτι που μόνο για τον υλικό κόσμο έχει αξία. Αλλά το κάνει με σκοπό να δείξει στους συνανθρώπους του τον αληθινό δρόμο της ζωής, να τους δώσει θάρρος και εμπιστοσύνη στον αγώνα τους ενάντια στα κακά πάθη αυτού του κόσμου. Επι­πλέον, το κάνει για να τους δείξει την αληθινή αιτία, την αξία και το σκοπό αυτής της ζωής, ώστε με αυτό τον τρόπο να τους φέρει από ένα πολύ σύντομο δρόμο εκεί όπου τους έχει προορί­σει ο Θεός, δηλαδή στην αληθινή, την αιώνια ζωή και την υπέρ­τατη ευδαιμονία της».

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ V, 51

Στα κεφάλαια V/82 και 83 ο Ραφαήλ εξηγεί βαθύτερα τη φύ­ση των αγγέλων σε σύγκριση με τη φύση των παιδιών του Θεού. Επίσης αναλύει την τελειοποίηση και τη θαυματουργική δύναμη που προκύπτουν από την αγάπη για τον Θεό και τον πλησίον με τα παρακάτω λόγια:

[5] Όσο περισσότερο υιο­θετείς με την καρδιά σου την αναγνωρισμένη καθαρά θεϊκή βού­ληση και την έχεις κάνει μόνιμο οδηγό στη ζωή σου -μέσα στην καρδιά σου, εννοείται- τόσο πιο θαυμαστά αποτελέσματα θα πε­τυχαίνει η θέληση που σου δίνει ο Θεός.

[6] Το να σου είναι απλώς γνωστή, να αναγνωρίζεις και να επαινείς την αναγνωρισμένη θεϊκή βούληση δεν σε ωφελεί σε τί­ποτα, αφού δεν είναι παρά μία κενή τιμή για το μεγαλειώδες και θαυμαστό γίγνεσθαι που εκδιπλώνεται μπροστά στα μάτια σου. Φυσικά αντιλαμβάνεσαι το καλό, το ωραίο και το ανώτερο στοι­χείο του και το ξέρεις καλά πως προέρχεται από τη γνώση και τη θέληση του καλλιτέχνη που τα έχει κάνει όλα αυτά. Εάν υποθέ­σουμε λοιπόν ότι και εσύ διέθετες τις γνώσεις για να τα κάνεις, αλλά όχι τη θέληση του αριστοτέχνη αυτού, θα μπορούσες άρα­γε μόνο με τις γνώσεις σου να δημιουργήσεις κάτι; Ή και αντί­θετα, εάν είχες λίγο ως πολύ τη θέληση του καλλιτέχνη, όχι όμως την έμπνευσή του ούτε την επιτηδειότητα που έχει απο­κτήσει με τον κόπο και το ζήλο του, θα ήσουν σε θέση να κατα­φέρεις κάτι;

[7] Σου λέω λοιπόν ότι γι’ αυτό χρειάζεται μία πολύ αληθινή γνώση, μία θεόπνευστη ακλόνητη θέληση, και μία εξαιρετική ικανότητα για να γίνει αυτή πράξη. Τότε ασφαλώς μπορείς να διατάξεις ένα βουνό: “σήκω και πέσε στη θάλασσα, στα πιο βα­θιά νερά” και θα γίνει οπωσδήποτε αυτό που θέλεις.

[8] Αλλά μόνο με τη γνώση και τη σταθερή βούληση δεν γί­νονται παρά λίγα ή και τίποτα. Μονάχα με τη δύναμη της αυθε­ντικής αγάπης για το Θεό και συνακόλουθα για τον πλησίον αποκτά κάποιος την ικανότητα να εφαρμόζει το θέλημα του Θε­ού που αναγνωρίζει μέσα στην καρδιά του. Γιατί αυτή η μόνη σωστή αγάπη γεννά στην ψυχή τη ζωντανή πίστη και μία αδια­σάλευτη, σταθερότατη εμπιστοσύνη, χωρίς τις οποίες ούτε ο πιο αγνός άνθρωπος δεν πετυχαίνει παρά λίγα ή τίποτα.

(83[1]) Ας πάρουμε για παράδειγμα την περίπτωση που θα ήθελες να ξαναδώσεις σε ένα τυφλό το φως του μέσω της δύνα­μης της θεϊκής βούλησης που είναι μέσα σου. Εάν όμως θα αμ­φέβαλες έστω και λίγο ότι μπορεί να γίνει, το πράγμα θα ήταν ήδη καταδικασμένο σε αποτυχία και θα ήταν το μεγαλύτερο λά­θος που μπορείς να κάνεις γιατί έτσι δεν πρόκειται να βρει ο τυ­φλός το φως του. Εάν όμως φλέγεσαι πραγματικά από έρωτα για τον Θεό τότε αυτό το ισχυρότατο πυρ αγάπης και ζωής όχι μόνο θα ζωντανέψει καταλυτικά την ψυχή σου, αλλά θα επεκταθεί πνευματικά με μία ακαταμάχητη ορμή πολύ πέρα από την ψυχι­κή σου σφαίρα· έτσι δρώντας με τεράστια ισχύ θα επιτύχει ό,τι έχει αποφασίσει η θεϊκή βούλησή σου -εννοείται σε συνδυασμό με τη μέγιστη σοφία και ευφυία. Όταν τότε η θεόπνευστη βού­λησή σου μαζί με την πανίσχυρη αγάπη του Θεού, που γεμίζει την ψυχή σου, εστιαστούν πάνω στον τυφλό, πρέπει στη στιγμή αυτός να βρει πλήρως το φως του. Γιατί μέσα στο ισχυρότατο φως και πυρ της αγάπης από τον Θεό νικιέται αναγκαστικά κά­θε μορφή θανάτου, ακόμη και αυτός των ματιών που είναι νεκρά στο φως, αφού ασφαλώς χωρίς φως τα μάτια είναι νεκρά όσο και το σώμα χωρίς πνοή και σφυγμό. Με τον ίδιο τρόπο είναι επίσης δυνατό να αναστηθεί ένας νεκρός μέσα σε ένα λεπτό. Εφόσον η θεία βούληση και σοφία που εμπνέουν την καρδιά σου δεν είναι αντίθετες στο να αναστηθεί κάποιος νεκρός, το μόνο που χρειά­ζεται είναι να εστιάσεις την αγάπη σου για τον Κύριο πάνω του και θα ζωντανέψει τελείως.

[2] Γι’ αυτό όμως εσείς οι άνθρωποι χρειάζεστε να καταβάλ­λετε μεγάλη προσπάθεια και να ασκείστε με επιμονή. Γιατί πρέ­πει να κάνει κανείς την καρδιά του τόσο βαθύτατα ταπεινή που να μπορεί ανά πάσα στιγμή κατά βούληση να βυθιστεί σε βαθύ­τατη αγάπη για τον Θεό. Ο άνθρωπος που το μπορεί αυτό έχει τελειοποιηθεί ως άνθρωπος και γι’ αυτό ό,τι θέλει θα γίνει με τη βούληση του Θεού. Όταν είσαι έτσι εξοπλισμένος, μπορείς να δημιουργήσεις ένα κόσμο με τη θεϊκή σου βούληση και με τη δύναμη της θεϊκής αγάπης σου που με την πληρότητά της κάνει την καρδιά σου να φλέγεται από ζωή στον ύψιστο βαθμό και με­τατρέπει την αύρα σου σε ένα αστραφτερό φως που επιδρά και φέγγει σε πολύ μεγάλη ακτίνα. Η σοφή επίγνωση που σου δίνει ο Θεός υποδεικνύει τότε στη θέλησή σου αυτό που πρέπει να γί­νει και αυτό παίρνει απευθείας τη μορφή που εσύ έχεις προη­γουμένως σκεφτεί σε βάθος, η οποία σχηματίζεται από την ου­σία του ισχυρότατου φωτός αγάπης που εκπέμπεις. Με αυτό τον τρόπο μέσα σε λίγες στιγμές στέκεται μπροστά σου έτσι σχημα­τισμένος ένας ολόκληρος κόσμος, τον οποίο μάλιστα μπορείς τότε να τον στερεοποιήσεις και να τον διατηρήσεις, εφόσον κα­τέχεις πλήρως τη θεϊκή βούληση και αγάπη.

[3] Μα φυσικά δεν μπορείς να αποκτήσεις ευθύς εξ αρχής την πληρότητα της θεϊκής βούλησης μέσα σου, εάν δεν βάλεις ολοκληρωτικά πρώτα τον Θεό στην καρδιά σου με αγνή, αληθι­νή αγάπη και δεν αποβάλλεις οποιαδήποτε άλλη αγάπη. Γιατί εάν ο Θεός δεν είναι μέσα σου με κάθε πληρότητα, δεν μπορεί ούτε να θέλει μέσα σου με κάθε πληρότητα.

[4] Ωστόσο το να αγαπάς τον Θεό με όλες σου τις δυνάμεις δεν είναι τόσο εύκολο όσο φαντάζεσαι. Πρώτα από όλα απαιτεί­ται μία πολύ αγνή ζωή, σε συμφωνία με τους μωσαϊκούς νόμους. Όταν διαφόρων ειδών σφάλματα σε βάρος της τάξης καταστρέ­φουν αυτή την αγνότητα, τότε υποχρεωτικά φθίνουν επίσης όλες οι δυνάμεις που χρειάζονται για τη ζωή αφού έχουν γίνει υλικές και ως εκ τούτου είναι πια σαν νεκρές.

[5] Ένας άνθρωπος που έχει γίνει ανάπηρος για τη ζωή για αυτό το λόγο, είναι αδύνατο να αγαπάει τον Θεό με όλες τις ζω­τικές του δυνάμεις, αφού αυτές έχουν πια πεθάνει συχνά στο με­γαλύτερο βαθμό. Ένας τέτοιος άνθρωπος πρέπει, πολλές φορές μάλιστα για αρκετά χρόνια, να επιδείξει την πιο συνεπή αυθυ- πέρβαση και να αποβάλλει όλες τις παλιές συνήθειες και τα πά­θη του. Έτσι μόνο θα ξαναδώσει ζωή στις νεκρές δυνάμεις του και θα προσχωρήσει σταδιακά στη μεγαλύτερη δυνατή αγάπη για τον Θεό, πράγμα που φυσικά δεν είναι εύκολο για έναν άν­θρωπο που έχει γίνει πολύ κοσμικός.

[6] Όταν ήδη ένας υγιέστατος άνθρωπος κοπιάζει πολύ για να ανέβει σε ένα ψηλό βουνό και του φαίνεται πολύ δύσκολο, πό­σο μάλλον θα είναι δύσκολο για έναν αρθριτικό που με τις πα­τερίτσες του δεν μπορεί καλά καλά να περπατήσει πια στο ίσιω­μα. Παρ’ όλα αυτά, εάν ήθελε πραγματικά στα σοβαρά ένας αρθριτικός να ανέβει σε ένα ψηλό βουνό, θα έπρεπε να βρει πρώ­τα ένα υγιή και ρωμαλέο οδηγό που θα ήταν σε θέση να τον βοηθήσει σημαντικά. Τότε σίγουρα ο αρθριτικός θα τα κατά- φερνε αποσπώντας μάλιστα τεράστιο όφελος από την ανάβαση.

[7] Αναμφίβολα θα ίδρωνε πολύ για να το καταφέρει και ασφαλώς όσο πιο ψηλά θα ανέβαινε τόσο περισσότερο θα τον έλουζε ο ιδρώτας. Αλλά με τον τρόπο αυτό θα απέβαλε τις τοξικές ουσίες της αρθρίτιδάς του, θα ξαναζωντάνευε τα πεθαμένα μέλη του και έτσι στο τέλος, βέβαια μετά από μία πολυήμερη, κοπιαστική πορεία, θα ανέβαινε τελείως υγιής στην πιο ψηλή κορυφή του βουνού. Τι καταπληκτική αποφασιστικότητα πρέπει να έχει όμως ένας αρθριτικός για να ανέβει π.χ. στην πιο ψηλή κορυφή του Αραράτ! Εντούτοις μία τέτοια ανάβαση θα ήταν ευ­κολότερη σε σύγκριση με την ανάβαση ενός πνευματικού βου­νού για έναν πολύ εκκοσμικευμένο άνθρωπο, η οποία είναι η τέ­λεια ταπεινοσύνη και η απόλυτη αυθυπέρβαση.

[8] Βέβαια ανοίγεις διάπλατα τα μάτια και λες μέσα σου: «Ωχ, ωχ, εάν έτσι έχουν τα πράγματα ελάχιστοι θα είναι εκείνοι που θα φτάσουν επί γης στην κορυφή της αληθινής τελείωσης, όσο για θαύματα, θα είναι πολύ δύσκολο να γίνουν!» Ασφαλώς δεν έχεις τελείως άδικο. Ωστόσο αυτόν τον καιρό υπάρχουν διαθέσιμοι ιδι­αίτερα επιτήδειοι οδηγοί και με τη βοήθειά τους δεν είναι τόσο τρομερά δύσκολο να φτάσει κανείς, αν και ψυχικά ανάπηρος, στην πιο ψηλή κορυφή της ζωής στο πνευματικό Αραράτ γιατί θα έχει την πιο αξιόπιστη υποστήριξη και καθοδήγηση.

[9] Για τον καθένα που έχει έστω λίγη καλή θέληση τώρα εί­ναι εύκολο να επιτύχει την τελείωσή του. Διότι ο Κύριος ευδό­κησε όχι μόνο να στείλει αυτή την εποχή στη Γη ουράνιους οδη­γούς γεμάτους θεία δύναμη για να προετοιμάσουν και να καθο­δηγήσουν τους ανθρώπους, αλλά επιπλέον, ενσαρκώθηκε ο Ίδιος για να θεραπεύσει εσάς τους ανάπηρους ανθρώπους, να σας δείξει τη βούλησή Του και να σας διδάξει να Τον αγαπάτε πάνω από όλα και τους άλλους σαν τον ίδιο σας τον εαυτό.

[10] Στο εξής δεν μπορεί κανένας πια να έχει αμφιβολία για το πώς θα αναγνωρίσει τη βούληση του Θεού. Ο καθένας θα ξέ­ρει πως οφείλει να αγαπάει πάνω από όλα τον Θεό και πώς μπορεί να εμπνεύσει τέτοια αγάπη στην καρδιά του. Την περίοδο αυτή σας δείχνουν καθαρά τους δρόμους γι’ αυτό το στόχο κι όποιος θέλει να τους πορευτεί είναι αδύνατο να χαθεί. Με την πάροδο όμως των χρόνων και των αιώνων θα ξαναγίνει πιο δύ­σκολο να γνωρίσει κανείς τη θέληση του Κυρίου. Γιατί παράλ­ληλα με τους σωστούς θα υπάρχουν επίσης πολλοί ψεύτικοι προφήτες που θα κάνουν θαύματα με τον ίδιο με εσάς τρόπο και έτσι θα επιβάλουν ακόμη και με τη βία πολλές εντελώς λανθα­σμένες αντιλήψεις για τον Θεό και για τις βουλές Του. Τότε θα υπάρχει μία μεγάλη δυστυχία στην ανθρωπότητα αυτής της Γης.

[11] Παρ’ όλα αυτά ο Κύριος θα συνεχίζει να αφυπνίζει από καιρό σε καιρό νέους υπηρέτες οι οποίοι θα δείχνουν σε όσους εί­ναι καλοπροαίρετοι την ανόθευτη θέληση του Θεού, όπως κάνουμε εμείς τώρα με σας. Μακάριοι είναι τότε εκείνοι που θα ενστερνι­στούν τις διδασκαλίες τους, γιατί θα πετύχουν αυτό που τώρα εσείς μπορείτε να πετύχετε πανεύκολα. Μόνο δεν θα γίνονται πολλά θαύ­ματα τότε διότι το Πνεύμα του Κυρίου θα διδάξει τους δικούς Του να είναι προσεκτικοί με αυτά για να μην προκαλέσουν τη μήνι και δεχτούν επίθεση από μία στρατιά από ψευτοπροφήτες και αναγκα­στούν έτσι να πολεμήσουν με τα όπλα ενάντια στην κόλαση.

[12] Τους αληθινούς προφήτες της αλήθειας ο Κύριος θα τους αφυπνίζει πάντοτε πολύ ήσυχα και οι ίδιοι θα είναι σαν τα ήσυχα νερά και δεν θα κάνουν ποτέ κάποιο αισθητό θόρυβο στον κόσμο. Αντίθετα εκείνοι που θα κάνουν θόρυβο δεν θα κα­τέχουν την αλήθεια ούτε το Λόγο του Πνεύματος.

[13] Οι αληθινοί προφήτες θα είναι βέβαια επίσης σε θέση να κάνουν θαύματα, όμως χωρίς κανένα θόρυβο. Ο κόσμος δεν θα το παίρνει είδηση, μόνο οι αληθινοί φίλοι του Θεού θα το ξέ­ρουν καμιά φορά για να παρηγορούνται ενδόμυχα οι ίδιοι.

[14] Τώρα γίνονται θαύματα για χάρη των σκληροκέφαλων Ιουδαίων και των ειδωλολατρών για να μην μπορεί να πει κά­ποιος στο τέλος ότι δεν δόθηκαν σημάδια από τους ουρανούς για επικύρωση αυτής της εντελώς νέας διδασκαλίας. Σε εκείνες τις μελλοντικές εποχές όμως οι άνθρωποι θα ενδιαφέρονται περισ­σότερο για την πλήρη αλήθεια και όχι τόσο πια για αποδεικτικά σημάδια και θαύματα.

ΜΕΙ V, 82&83

«Ο κόσμος θέλει να δει θαύματα και το μεγαλύτερο απ’ όλα τα θαύματα δεν το βλέπει…

Γιατί δεν είναι ένα θαύμα ότι μπορείτε ν’ ακούσετε τη Φωνή του Θεού, ότι Εγώ ο Ίδιος μιλάω μαζί σας όπως μιλάει ένας πατέρας με τα παιδιά του; Δεν είναι ένα θαύμα ότι Εγώ ο Ίδιος σας διαφωτίζω σχετικά με ερωτήματα που απασχολούν έναν σκεπτόμενο άνθρωπο και μόνος του δεν μπορεί να απαντήσει; Δεν είναι ένα θαύμα ότι εσείς οι ίδιοι φέρετε μέσα σας το Μέγα Δάσκαλο, ο οποίος σας διδάσκει την αγνότατη Αλήθεια και σας δίνει τη Γνώση; Εσείς που αναζητάτε τον Θεό κάπου απόμακρα δεν θα συλλάβετε ποτέ αυτό το θαύμα και επομένως ούτε θα μπορέσετε να πιστέψετε. Γιατί αφού δεν Με αφήνετε να ενεργήσω μέσα σας ούτε Εγώ μπορώ να σας δώσω τη δυνατότητα να Με αναγνωρίσετε.

Το περιεχόμενο αυτών που διοχετεύονται από τους Ουρανούς στη Γη αποτελεί ένα οφθαλμοφανέστερο θαύμα από οποιοδήποτε υπερφυσικό γεγονός που θέλουν να βιώσουν οι άνθρωποι για να ’χουν «την απόδειξη ότι υπάρχει Θεός».

Να ξέρετε ότι όταν ακούτε τη Φωνή Μου είμαι Εγώ ο Ίδιος παρών και ότι αυτή η παρουσία Μου είναι αληθινά το πιο μεγάλο θαύμα, το οποίο όμως μόνο πολύ λίγοι πιστεύουν ή βιώνουν συνειδητά.

Γιατί ο κόσμος θέλει να βλέπει και να θαυμάζει, αντί να ακούει σιωπηλά και να ευγνωμονεί για κάθε αποκάλυψη, όσο μυστική κι αν είναι. Αλλά αυτό σημαίνει η παροχή του Λόγου Μου από τα ουράνια για τους ανθρώπους…

Αμήν»

Αρ. 4665 11-6-49