Στο «Μεγάλο Ευαγγέλιο του Ιωάννη», Κεφ. V/149, ο Λάζαρος παρατηρεί αρχικά ότι τα γεγονότα στο Ναό αντικατοπτρίζουν την πνευματική απαξίωση των Ιουδαίων. Απαντώντας ο Κύριος επισημαίνει: [1] «Φίλε Μου, όπως είναι τώρα τα πράγματα τα ίδια και χειρότερα θα είναι μετά από περί­που δύο χιλιάδες χρόνια, αν και η αρχή αυτής της εξέλιξης θα γί­νει πολύ νωρίτερα. Ο ιουδαϊσμός είναι πολύ χειρότερος από την ειδωλολατρία, γιατί στους εθνικούς έχει τουλάχιστον κάποια αξία ακόμη η λογική, ενώ εδώ καθυβρίζουν κάθε έννοια λογικής.

Την εποχή εκείνη, όμως, η διδασκαλία Μου, δηλαδή ο χρι­στιανισμός, θα είναι σε χειρότερη κατάσταση από ότι είναι τώρα ο ιουδαϊσμός και οι άλλες θρησκείες μαζί. Θα είναι μία περίοδος τρομερής δοκιμασίας και δυστυχίας για τους ανθρώπους. [2] Το φως της αληθινής, ζωντανής πίστης θα σβήσει και η αγάπη θα παγώσει. Οι εύποροι θα έχουν μία έπαρση χωρίς όρια, οι δε ηγέ­τες και οι ιερείς θα θεωρούν ότι είναι ανώτεροι από όλους. Μά­λιστα, θα έχουν τέτοια μεγάλη εκτίμηση για τον εαυτό τους, που θα ξεπερνά κατά πολύ την εκτίμηση που έχουν σήμερα οι Εβραί­οι για τον Ιεχωβά, τον οποίον δεν γνωρίζουν, και οι ειδωλολάτρες για το Δία τους. [3] Όμως Εγώ θα αφυπνίζω από καιρού εις και­ρόν άνδρες και γυναίκες, στους οποίους θα δίνω το αληθινό φως. Και τούτο το φως θα γίνεται ολοένα πιο ισχυρό και μεγάλο…

[4]Ο κόσμος δεν πρόκειται να αλλάξει, θα είναι πάντοτε ο κόσμος, όμως Εγώ θα καθοδηγώ ανελλιπώς τους δικούς Μου. Αλλά στον κόσμο, άμα θα έχει γίνει τόσο κακός που δεν θα αφήνει χώ­ρο για να διατηρηθεί έστω μία τόση δα σπίθα από το αληθινό θε­ϊκό Φως, θα στέλνω τη θεία δίκη».

Κεφ. V/131 [1] (Ο Κύριος:) «Συνεπώς αυτό που πρέπει να προσέξετε κυρίως με τους μελλοντικούς μαθητές σας είναι να μην ακούν μόνο και να μην πιστεύουν απλώς τη νέα διδασκαλία, παρά να γίνουν εφαρμοστές της από τη στιγμή που έχουν πειστεί για την αλήθεια της . Γιατί μόνο έτσι θα επαληθευτεί πλήρως στον κάθε άνθρωπο, όταν θα αρχίσει να βλέπει ότι οι επαγγελίες της γίνονται πραγματικότητα στον εαυτό του. Έτσι στο τέλος θα πρέπει να παραδεχτεί απέναντι στον εαυτό του ότι η διδασκαλία αυτή πηγάζει πραγματικά από τον Θεό, αφού εφαρμόζοντάς την έχουν αρχίσει να εκπληρώνονται όλες οι υποσχέσεις της πάνω του, η μία μετά την άλλη.

2. Από τη στιγμή που το καταφέρει κάποιος αυτό, έχει ήδη κερδίσει και μαζί του έχει κερδίσει επίσης η διδασκαλία Μου λειτουργώντας ως παράδειγμα για πολλούς άλλους που ακόμη είναι στην αρχή και την δοκιμάζουν. Γιατί έτσι παίρνουν θάρρος και αρχίζουν και οι ίδιοι να εντείνουν τις προσπάθειές τους, με αποτέλεσμα να αρχίσουν να εμφανίζονται και σε εκείνους οι πρώτοι καρποί, έστω και σποραδικά στην αρχή.

[5] Γι’ αυτό μην αφήσετε να σας παρασύρουν τα έθιμα και η παράδοση όσο αξιοσέβαστα και ιεροπρεπή κι αν είναι. Ούτε η ημέρα του Κυρίου, ούτε η νέα σελήνη, ούτε η Γραφή, ούτε οι ναοί, ούτε οι τάφοι των προφητών, ούτε οι τόποι όπου έδρασα Εγώ ο Ίδιος μαζί σας, ούτε η σκέτη μαγεία του ονόματος Μου, ούτε τα σπίτια των πατριαρχών, ούτε ορισμένες ώρες της ημέρας, οι άλλες τέτοιες εξωτερικές χαζομάρες δεν πρέπει να σας εκτρέψουν από το δρόμο της αλήθειας που ακούσατε εδώ.

[6] Γιατί όλα αυτά ήταν μέχρι τώρα ένα αντίστοιχο πρότυπο και προϊδέαση αυτού που στέκεται τώρα σε άπλετο φως μπρο­στά σας ως η πιο καθαρή και ακάλυπτη αλήθεια. Αποτελούσαν μόνο μία μεγάλη συμβολική γλώσσα που είχε γραφτεί σε εκτε­ταμένα πεδία της Γης και ήταν μία εκτενής επιστολή του Πατέ­ρα στους Ουρανούς προς τα παιδιά Του σε αυτή τη Γη. Η επι­στολή αυτή όμως τώρα έχει ξεσφραγιστεί και είναι ορθάνοιχτη μπροστά σας και όλοι σας μπορείτε να την διαβάσετε μια χαρά. Η ίδια η επιστολή εντούτοις δεν έχει πια καμία αξία ούτε κάποια σημασία που να παίζει ρόλο στη ζωή σας.

[8] Επομένως εσείς που θα μεταδίδετε τη διδασκαλία Μου δεν πρέπει να κάνετε καμία υποχώρηση για οποιοδήποτε παλιό θρησκευτικό θεσμό των ανθρώπων, ούτε καν όσο αφορά την επιλογή των τροφίμων. Γιατί τον άνθρωπο δεν τον κάνει ακά­θαρτο αυτό που βάζει στο στόμα του με μέτρο και για το σωστό σκοπό, αλλά αυτό που βγάζει από την καρδιά και από το στόμα για να βλάψει το συνάνθρωπό του. Με αυτή την προϋπόθεση θα φέρετε αληθινά ευλογία και σωτηρία στους ανθρώπους με τη δι­δασκαλία Μου που έτσι θα μείνει για χιλιάδες χρόνια τόσο ανό­θευτη όσο σας την έδωσα. [9] Αλλά έτσι και συνδυάσετε τη δι­δασκαλία Μου με οποιαδήποτε παλιά τελετή και αρχίσετε να τη­ρείτε γιορτές και επαιτείους ή οτιδήποτε άλλο εκκλησιαστικής μόνο προέλευσης, όσο μικρό κι αν είναι στην αρχή, θα μεγαλώ­νει χρόνο με το χρόνο. Ως αποτέλεσμα σε λίγους αιώνες θα γί­νει σαν τους σταύλους του Αυγεία, έτσι που στο τέλος θα χρεια­στεί πάλι μία γενική Κρίση για να καθαριστούν.»

V/132: [7]Μόνο όταν ο νόμος γίνει δικός του νόμος και υποταχθεί στην ελευθερία της προσωπικής, εντελώς ανεξάρτητης βούλη­σης, τότε μόνο ο άνθρωπος απαλλάσσεται τελειωτικά από κάθε καταδίκη, κακοδαιμονία, φυλακή και θάνατο. Ο κύριος λόγος που ήρθα σε αυτό τον κόσμο ήταν για να λυτρώσω όλους τους αν­θρώπους από το ζυγό του νόμου, της καταδίκης, της κακοδαιμο­νίας και του θανάτου. Γι’ αυτό καταργώ καθετί το εξωτερικό, ούτως ώστε σας δίνω αληθινά πίσω τον εαυτό σας και έτσι σας κάνω όντως αληθινά παιδιά του Θεού και άρα κυρίαρχους πάνω σε κάθε νόμο και καταδίκη.

Εάν εσείς και οι μαθητές σας παραμείνετε συνεχώς μέσα στο πλαίσιο αυτού του κανόνα, τότε δεν κινδυνεύετε από καμία κρίση και καμία καταδίκη, δεδομένου ότι στέκεστε υπεράνω της καταδίκης. Μόλις όμως επιτρέψτε να εισαχθεί στο ένα σημείο ή στο άλλο ένας παλιός, εξωτερικός θεσμός, και εάν εξακολουθεί­τε να διατηρείτε την παραμικρή εξωτερική τυπική συνήθεια, θα βρεθείτε πάλι υπό μία καταδίκη και στο βαθμό που θα έχετε υποταχθεί σε έναν παλιό τυπικό νόμο στον ίδιο εξίσου βαθμό θα απλώνεται ο θάνατος μέσα σας».

Στα κεφάλαια VI/234 και 235 ο Κύριος αναφέρεται διεξοδικά στους κοίλους καθρέπτες που είχαν κατασκευάσει οι αρχαίοι Αιγύπτιοι για να κάνουν τις αστρονομικές παρατηρήσεις τους και εξηγεί ότι στο μέλλον κατόπιν Θεϊκής έμπνευσης, οι άνθρωποι θα εξελίξουν αυτήν την ανακάλυψη και θα «εξοπλίσουν» τα μάτια τους.

[8] «Θα αφήσω τους ανθρώπους να κάνουν τέτοιες και πολ­λές άλλες ανακαλύψεις, προκειμένου να εξαφανιστούν τα ψέμα­τα και να αφανιστούν οι ψεύτικοι προφήτες. Γιατί, όλα όσα θα διδάσκουν στις σχολές και στις εκκλησίες, θα είναι ψεύδη χωρίς περιεχόμενο.

[9]Για τούτον το λόγο, θα αφυπνίσω πρώτα στους ανθρώ­πους το Πνεύμα της ορθής επιστημονικής γνώσης και αργότερα το αυθεντικό Πνεύμα της αλήθειας από τους Ουρανούς.

Διότι, η αυθεντική διδασκαλία θα νοθεύεται συνεχώς στο μέλ­λον.

(23 5 [4]) Όποτε συμβαίνει στον κόσμο κάτι μεγάλο και ιδιαί­τερο, σύντομα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης, εξαιτίας της φιλοκέρδειας και της απληστίας των ανθρώπων που το μετατρέπουν σε πηγή εισοδήματος. [9] Το κίνητρο των ψευδοπροφητών θα είναι ο Μαμμωνάς, όπως συμ­βαίνει τώρα με τους Φαρισαίους. Εκτός αυτού, θα καταδιώκουν με φωτιά και με τσεκούρι όσους μένουν αφοσιωμένοι στην αλή­θεια σαν αρχιαιρετικούς, ενώ θα ισχυρίζονται με στόμφο: “Εμείς είμαστε οι αληθινοί ακόλουθοι του Χριστού, του Υιού του Θε­ού”!

Ωστόσο πάντοτε το ψέμα καταρρέει μπροστά στην αλήθεια, όπως ο πάγος γίνεται νερό κάτω από τον ήλιο».

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ

Κεφ. VIII 20[3] κ.εξ. (Ο Κύριος στους μαθητές του:) «Όπως Εγώ σας έδωσα τα πάντα δωρεάν, έτσι κι εσείς οφείλετε να τα δώσετε πάλι δωρεάν σε όποιους θέλουν και να τα δεχτούν από σας.

[4] Επιπλέον, δεν άσκησα βία σε κανέναν από σας, αντιθέτως με απόλυτη ελευθερία σάς κάλεσα λέγοντας: Όποιος θέλει, ας έρθει, ας ακούσει, ας δει και ας Με ακολουθήσει! Έτσι και κάνατε με ελεύθερη τη θέλησή σας. Και το ίδιο να κάνετε και στο εξής εν ονόματί Μου και έτσι θα πορεύεστε σε καλό δρόμο.

[5] Όποιος όμως θα επιβάλλει υποχρεωτικά στον κόσμο να πιστεύει σε Μένα δεν θα είναι δικός Μου μαθητής και στο δρόμο του θα βρίσκει βράχια, γκρεμούς κι αγκάθια. Πάρτε όλοι σας το σωστό παράδειγμα από Μένα…

[6] Γιατί όλες οι εντολές που έχω δώσει στους ανθρώπους στην πραγματικότητα δεν ήταν ποτέ νόμοι, παρά απλώς συμβουλές που έδιναν η αιώνια Αγάπη και η Σοφία Μου σε ελεύθερους ανθρώπους. Αλλά οι άνθρωποι, νομίζονται ότι κατ’ αυτόν τον τρόπο θα Με τιμούσαν περισσότερο, μετέτρεψαν τις προαιρετικές συμβουλές Μου σε αυστηρά υποχρεωτικούς νόμους και τους επικύρωσαν με την απειλή τόσο εγκόσμιας, όσο και αιώνιας τιμωρίας. [7] Ακόμη και ο Μωυσής πρόσθεσε τους δικούς του θέλοντας να επιβάλλει στους Ιουδαίους το μεγαλύτερο δυνατό σεβασμό απέναντι στην αποκαλυμμένη βούληση του Θεού και στη συνέχεια το ίδιο έκαναν κι άλλοι…

[9] Συνεπώς όποιος δώσει εν Ονόματι Μου δογματικούς νόμους πίστης στους ανθρώπους, αντί για την ευλογία Μου θα τους δώσει μόνο το σκληρό ζυγό και το βαρύ φορτίο της σάρκας και θα τους κάνει εκ νέου δούλους της αμαρτίας και της καταδίκης.

[11] Όταν ο άνθρωπος αναγνωρίσει με ελεύθερο πνεύμα τη φωτεινή αλήθεια της διδασκαλίας Μου και της πανάγαθης πατρικής βούλησής Μου, τότε από μόνος του με την ελεύθερη θέλησή του θα τις ασπαστεί σαν ένα προαιρετικά υποχρεωτικό νόμο και θα τον εφαρμόζει αυτοβούλως. Και μόνον αυτό θα ωφελήσει αληθινά την ψυχή του, ενώ ο νόμος τού «πρέπει» πολύ δύσκολα ή και καθόλου. Γιατί κατά πρώτον, ο υποχρεωτικός νόμος είναι ενάντιος στη θεία τάξη Μου, αφού δεσμεύει την ελεύθερη βούληση του ατόμου και το ωθεί στο σκοτάδι και ποτέ στο φωτισμό. Κατά δεύτερον, οι κήρυκες του δογματικού νόμου πάραυτα αντιποιούνται μία ανώτερη εξουσία, που έχουν την αξίωση ότι ανήκει δικαιωματικά μόνο σε αυτούς.

Ως εκ τούτου σύντομα γίνονται περήφανοι, αλαζόνες και αρχομανείς. Ως επακόλουθο, μπροστά στη θεϊκή εξουσία που έχουν σφετεριστεί, συχνά οι πιστοί πρέπει να τρέμουν πιο πολύ κι από μπροστά στον Θεό. Βάσει αυτής της εξουσίας, δίπλα στα γνήσια θέσφατα προσθέτουν τις δικές τους δογματικές επιταγές παρουσιαζοντάς τες σαν θεϊκές και σαν θέλημα Θεού που μόλις τους αποκαλύφθηκε. Στη συνέχεια δίνουν πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα στην τήρηση αυτών των επιταγών παρά στην τήρηση των γνήσιων θεϊκών εντολών.

[12] Από εκεί προκύπτουν όμως ως επακόλουθο σκοταδιστική δεισιδαιμονία, ειδωλοποίηση, μίσος εναντίον των αλλοπίστων και διωγμοί, σκοτωμοί και οι πιο καταστροφικοί πόλεμοι. Οι άνθρωποι στηρίζονται σε κάθε είδους σκοταδιστικές ηλιθιότητες, έτσι ώστε στο τέλος πιστεύουν ότι προσφέρουν θεάρεστη υπηρεσία όταν διαπράττουν τα πιο ανόσια και χειρότερα εγκλήματα σε βάρος των συνανθρώπων τους. Και γι’ αυτό φταίνε μόνο οι νομοθέτες των υποχρεωτικών νόμων»!

«ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ VIII, 20»