«Όλοι σας έχετε ικανότητες τέτοιες που εάν τις καλλιεργούσατε θα μπορούσατε να κατορθώσετε πάρα πολλά. Όμως η αδυναμία θέλησης που σας χαρακτηρίζει σας εμποδίζει να αξιοποιήσετε τις ικανότητές σας. Γι’ αυτόν το λόγο σάς φαίνεται σαν θαύμα κάτι που ο καθένας σας έχει τη δυνατότητα να πετύχει.

Ως εκ τούτου για έναν άνθρωπο που πορεύεται μέσα στο Φως, όλα τα σημεία και τα θαύματα είναι εξηγήσιμα. Αντίθετα, εκείνοι που περιπλανώνται ακόμη μέσα σε σκοτάδι του πνεύματος, συμπεραίνουν ότι πρόκειται για ενέργεια μιας υπερφυσικής δύναμης.

Ως αποτέλεσμα αποδίδουν θεϊκή δύναμη σε άτομα που είναι εχθροί Μου, όμως εμφανίζονται με το Όνομά Μου για να εξαπατήσουν την ανθρωπότητα.

Όσο πιο βαθύ πνευματικό σκοτάδι περιβάλλει τους ανθρώπους, τόσο πιο εύκολα θα πιστεύουν σε θαύματα, και έτσι θα θεωρούν θαύμα κάθε παραφυσική ενέργεια που προέρχεται από κακές δυνάμεις. Αντίθετα, δεν πρόκειται να αναγνωρίσουν την υπερκόσμια ενέργεια του Φωτός μέσα από ανθρώπους που έχουν αφιερώσει τη θέλησή τους στον Θεό. Αυτό το γεγονός είναι από μόνο του σημάδι ότι η ανθρωπότητα είναι δέσμια εκείνου που προσπαθεί να πολεμήσει τον Θεό.

Παρ’ όλα αυτά ψευδομεσσίες θα χρησιμοποιούν το όνομά Μου, με άλλα λόγια θα αυτοανακηρυχθούν σωτήρες της ανθρωπότητας και θα υπόσχονται ότι η σωτηρία από κάθε κακό θα έρθει μόνο χάρη στους ίδιους και στις διδασκαλίες τους.

… Αλλά είναι ένας ψευδοσωτήρας ο κάθε ένας που χρησιμοποιεί το Όνομά Μου για να κηρύξει μία ψευδή διδασκαλία, την οποία προσπαθεί να ενισχύσει με υπερφυσικές ενέργειες, που όμως σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να θεωρούνται θαύματα…»

Αμήν

Μπέρτα Ντούντε

ΠΩΣ ΞΕΧΩΡΙΖΟΥΝ ΟΙ ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΨΕΥΤΙΚΕΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ,

ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ

ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ;

 

ΨΕΥΔΕΙΣ ΠΗΓΕΣ, ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ

ΑΠΛΟΥΣΤΕΥΜΕΝΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ

 

1. Όλες οι πνευματιστικές πηγές, χωρίς εξαίρεση, δεν προσφέρουν καμία εγγύηση ότι παρέχουν 100% αγνή Αλήθεια. Εδώ συμπεριλαμβάνονται και οι τηλεπαθητικής έμπνευσης πηγές, ακόμη κι εάν – όπως συμβαίνει συχνά – ισχυρίζονται ότι εμπνέονται από τον «Εσωτερικό» ή «Έμφυτο θείο Λόγο» (Ιακώβου, 1,21) και ότι μιλούν στον α’ ενικό καθ’ υπαγόρευση του «Ιησού Χριστού».

Γι’ αυτό απαιτείται μέγιστη προσοχή! Ως εκ τούτου είναι καλό να ελέγχει κάποιος διεξοδικότατα και με προσευχή τέτοιες πηγές, για το λόγο ότι μπορούν να συσκοτίσουν την ορθή σκέψη.

2. Όλες οι πνευματιστικές πηγές, είτε διάμεσα είτε τηλεπαθητικοί δέκτες, που ισχυρίζονται ότι μιλούν κατ’ εντολήν αγίων ή του Ιησού Χριστού ψεύδονται, για το λόγο ότι ο Χριστός και οι φωτεινές οντότητες δεν επικοινωνούν πνευματιστικά, αλλά μόνο μέσω του πνευματικού σπινθήρα του ανθρώπου που βρίσκεται στην καρδιά (Εβρ. 10,16- Ρωμ.8,9-Γαλ.4,6. Βλ. επίσης τα βιβλία της Μπέρτα Ντούντε – και «Η Εσωτερική Ζωή» – «Οι Πνευματικοί Κόσμοι» – Γ. Λόρμπερ «Ο Δρόμος για την Πνευματική Αναγέννηση»).

3. Μόνον όπου θεραπεύει το Άγιο Πνεύμα υπάρχει αληθινή και μόνιμη θεραπεία. Οι πνευματικοί θεραπευτές που δεν έχουν ακόμη τη χάρη ή την ωριμότητα να θεραπεύουν ως σκεύη του Αγίου Πνεύματος, λειτουργούν έστω και εν αγνοία τους ως διάμεσα ή ως όργανα όχι απαραίτητα καλών δυνάμεων.

Σε αυτήν την περίπτωση παρά την πιθανή θεραπεία, το τίμημα της ψυχικης μόλυνσης είναι υψηλό και ψυχοφθόρο. Εξαίρεση αποτελούν οι θεραπείες μέσω του σωματικού μαγνητισμού. Αυτός καθ’ αυτόν είναι ουδέτερος και μόνον η πνευματική στάση του θεραπευτή παίζει ρόλο.

Για τις πνευματικές μορφές θεραπείας και τις διαφορές τους ο ενδιαφερόμενος μπορεί να ανατρέξει στα εξής βιβλία: «Υγεία και Ζωή – Ασθένεια, Θάνατος και Επέκεινα» – «Οι Πνευματικοί Κόσμοι» – «Μυστήρια της Ζωής και της Δημιουργίας».

4. Όλες οι πνευματιστικές πηγές παρουσιάζουν τον Πατέρα και τον Υιό ως δύο ξεχωριστές θείες υποστάσεις και όχι ως μία και μοναδική αυτοσυνείδητη οντότητα και ως εκ τούτου είναι λάθος. (Βλ. Β. Λουτς «Η Διδασκαλία του Χριστού» και «Θεός και Δημιουργία». Επίσης τα βιβλία της Μπ. Ντούντε και «Το Μεγάλο Μυστήριο», Γ. Λόρμπερ «Το Μεγάλο Ευαγγέλιο του Ιωάννη»).

5. Οι πηγές που ανακοινώνουν ότι ο Σατανάς επιστρέφει ήδη μετανοημένος στον κόλπο του Πατέρα, ψεύδονται (βλ. Β. Λουτς «Θεός και Δημιουργία» και «Η Πατρίδα της Ψυχής». Επίσης «Τα Σημεία των Καιρών»).

6. Κάθε επαφή με αγίους, αγγέλους, πνευματικούς οδηγούς κτλ. πρέπει να γίνεται με την άδεια και την ευλογία του Ιησού Χριστού. Είναι απαραίτητο να προηγείται η απευθείας παράκληση στον Χριστό χωρίς παρακαμπτήριους δρόμους (Κολοσ. 2,18-19. Αποκαλ. 19,10).

Αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο όταν συμβαίνουν «θαύματα, σημεία και τέρατα». Τα αληθινά θαύματα είναι σπάνια γιατί απαιτούν πολύ ειδικές προϋποθέσεις και μεγάλη πίστη από όλες τις πλευρές.

Ως επί το πλείστον τα «θαύματα» που συμβαίνουν είναι έργο του αντίθεου για να ενισχύσει κάθε λανθασμένη πίστη. Βασικά είναι πολύ σημαντικό να ξεχωρίζει κανείς τα χαρίσματα του Αγ. Πνεύματος από τις υπερφυσικές ικανότητες που μπορεί να υπάρχουν εκ γενετής ή να προέρχονται από κατώτερα ή και ακάθαρτα πνεύματα ή ως αποτέλεσμα ειδικών ασκήσεων π.χ. παρατεταμένη νηστεία.

Τέτοιες ικανότητες είναι π.χ. η διόραση, η προόραση, η προφητεία, η θεραπεία, η επικοινωνία με κάθε είδους πνεύματα κ.ά.

Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται με δασκάλους ή πηγές που ισχυρίζονται ότι καθοδηγούνται από άυλους ή αναληφθέντες οδηγούς, των οποίων οι διδασκαλίες είναι αποδεδειγμένα ψευδείς ή φανταστικές. Τέτοια παραδείγματα είναι γνωστά από το χώρο της θεοσοφίας και της ανθρωποσοφίας.

(βλ. στα βιβλία «Τα Σημεία των Καιρών» και «Οι Πνευματικοί Κόσμοι» τα αντίστοιχα κεφάλαια. Επίσης το κείμενο «Εσωτερισμός και οι Νέες Μορφές Πνευματικής Αναζήτησης» στο www.profitia – simera.gr)

7. Ψευδείς είναι και οι πηγές που διδάσκουν το κάρμα και την επί γης μετενσάρκωση ως συστηματικά επαναλαμβανόμενη διαδικασία κι όχι ως κατ’ εξαίρεση θεία παραχώρηση για την εκπλήρωση ενός θεϊκού σχεδίου. Ως είναι ευνόητο αυτό αφορά και άτομα που δηλώνουν ότι γνωρίζουν τις προηγούμενες υποτιθέμενες ενσαρκώσεις τους και μάλιστα συχνά με σπουδαιοφανή ονόματα.

(βλ. «Οι Πνευματικοί Κόσμοι» – Β. Λουτς «Θεός και Δημιουργία» και τα βιβλία της Μπ. Ντούντε).

8. Οι πηγές που διδάσκουν την αυτολύτρωση και όχι τη λύτρωση διά του Ιησού Χριστού ψευδολογούν (Ιωάννη 3,18. Ρωμ. 10,4. Βλ. επίσης «Το Μεγάλο Μυστήριο» και Γ. Λόρμπερ «Το Μεγάλο Ευαγγέλιο του Ιωάννη»).

9. Όλες οι πηγές που επικεντρώνονται στην Παναγία, που προωθούν τη λατρεία της και την παρουσιάζουν ως σωτήρα της ανθρωπότητας ισότιμα με τον Ιησού Χριστό είναι ψευδείς. Το ίδιο ισχύει για τις υποτιθέμενες εμφανίσεις και τόπους προσκυνήματος της Θεοτόκου (βλ. «Οι Πνευματικοί Κόσμοι» και τα βιβλία της Μπ. Ντούντε. Επίσης «Ο Ζωντανός Χριστιανισμός» στο www.profitia–simera.gr) .

 

10. Όλες οι πηγές που δεν αναφέρονται στο λυτρωτικό σχέδιο του Θεού για την ανθρωπότητα, στη σημασία και στο μυστήριο του Ιησού Χριστού, δεν είναι εκ Θεού (Α’ Ιωαν., 4. Βλ. επίσης: Β. Λουτς «Η Διδασκαλία του Χριστού» – «Το Μεγάλο Μυστήριο» – Γ. Λόρμπερ «Τα παιδικά Χρόνια του Ιησού» – «Το Μεγάλο Ευαγγέλιο του Ιωάννη» – Β. Λουτς «Θεός και Δημιουργία» και τα βιβλία της Μπ. Ντούντε).

Εάν λείπουν τα παραπάνω δεδομένα, ακόμη και οι πιο ωραίες, εύηχες διδασκαλίες είναι κενές αερολογίες. Γιατί δεν μαρτυρούν τα τρία σημάδια κάθε αυθεντικής θεϊκής αποκάλυψης, που είναι η αγάπη, η σοφία και η δύναμη. Ως εκ τούτου δεν τροφοδοτούν την ψυχή με τη δύναμη και την ευλογία που χρειάζεται για τον αγώνα της. (Βλ. επίσης «Ο Ζωντανός Χριστιανισμός – 2000 Χρόνια Αλήθειας και Πλάνης» στο www.profitia–simera.gr)

11. Οι θεόσταλτες αποκαλύψεις πρέπει να έχουν κατανοητό περιεχόμενο, αν και οι νεότερες αποκαλύψεις καμία φορά απαιτούν ορισμένη πνευματική προσπάθεια και ωριμότητα για να γίνουν κατανοητές σε βάθος. Συνεπώς όταν κάποια διδασκαλία δεν είναι εύληπτη, δεν την απορρίπτουμε αλλά ούτε και την αποδεχόμαστε άκριτα, παρά την αφήνουμε στην άκρη μέχρι να καταλάβουμε περί τίνος πρόκειται. Εξίσου σημαντικό είναι να μην υιοθετούμε εύπιστα αποκαλύψεις μόνο και μόνο επειδή είναι ευκολονόητες και εύπεπτες, ενώ δεν μας αποκαλύπτουν τίποτα καινούργιο. Εδώ μπορεί να επιδιώκεται ο εφησυχασμός μας, προκειμένου να περάσουν απαρατήρητα τα απατηλά σημεία.

 

12. Οι αυθεντικές πηγές στην εποχή μας αναφέρονται με ιδιαίτερα έμφαση στους έσχατους καιρούς και στην επιστροφή του Ιησού Χριστού. Όπου λείπουν αυτά τα δεδομένα ή και αμφισβητούνται, πρόκειται για παραπλάνηση.

(βλ. «Τα Σημεία των Καιρών» – Γ. Λόρμπερ «Η Επιστροφή του Χριστού» – Κ. Εγγενστάιν «Ο Άγνωστος Προφήτης Γιάκομπ Λόρμπερ» και «Το Μέλλον είναι Τώρα!»).

 

13. Πηγές ή διδάσκαλοι που προβάλλουν πρώτα απ’ όλα τον εαυτό τους αντί για τον Ιησού Χριστό ή/και συνοδεύουν το έργο τους με θέαμα και τυμπανοκρουσίες, προβολή στα ΜΜΕ και στο διαδίκτυο κ.τ.ό. δεν εργάζονται για τον Θεό. Γιατί το Άγιο Πνεύμα πνέει «άνευ παρατηρήσεως» και ο αληθινά πνευματικός άνθρωπος είναι ταπεινός και αφανής.

14. Άνθρωποι και πηγές που, υπό το μανδύα της πνευματικότητας, της ευλάβειας και της αγάπης, στην πραγματικότητα προωθούν εγωκεντρικά και κοσμικά συμφέροντα, προφανώς δεν εργάζονται για τον Θεό.

 

15. Άνθρωποι και πηγές οπαδοί των ΟΥΦΟ που πιστεύουν στα μηνύματα και στη σωτηρία από εξωγήινους είναι θύματα πλάνης, καθώς πρόκειται ανεξαίρετα για εκδηλώσεις ακάθαρτων πνευμάτων. (βλ. τα αντίστοιχα κείμενα στην Μπ.Ντούντε και «Οι Πνευματικοί Κόσμοι»).

 

16. Απορριπτέες είναι οι πηγές που μοιράζουν αφειδώς επαίνους και κομπλιμέντα στο ακροατήριό τους. Το ίδιο ισχύει για όσους/όσες αυτοανακηρύσσονται «προφήτες», «πεφωτισμένοι» κ.τ.ό. εκθειάζοντας τον εαυτό τους.

 

17. Απορρίπτουμε επίσης τις πηγές που μας ανακοινώνουν τι ήμασταν πριν την επίγεια γέννησή μας, καθώς μία τέτοια γνώση δεν βοηθά την τελειοποίησή μας και άρα δεν μας την παρέχει ο ουράνιος Πατέρας.

18. Πηγές που ανακοινώνουν με ακρίβεια ποια μέρα και ώρα θα συμβούν γεγονότα της έσχατης εποχής δεν είναι εκ Θεού (βλ. «Το Μέλλον είναι τώρα!» και «Τα Σημεία των Καιρών» και Μ. Καχίρ «Προφητείες γύρω από το 2000». Επίσης στο www.profitia–simera.gr «Η Επιστροφή του Χριστού και Τα Πεπρωμένα της Ανθρωπότητας»).

19. Απορριπτέες είναι όλες οι μορφές μαγείας έστω και εάν φαινομενικά βοηθούν, όπως η λευκή μαγεία. Το ίδιο ισχύει για μαντικές πρακτικές, αριθμομαντεία κ.τ.ό. όπως ασκείται π.χ. με την κάμπαλα, αν και δεν φαίνεται με την πρώτη ματιά ότι πρόκειται για μαγεία. (Βλ. www.profitia–simera.gr «Εσωτερισμός και Οι Νέες Μορφές Πνευματικής Αναζήτησης»)

 

20. Με μεγάλη προσοχή πρέπει να αντιμετωπίζεται η ύπνωση ως μορφή θεραπείας, για το λόγο ότι η αδρανοποίηση της ελευθερίας της βούλησης πιθανότατα να μην έχει την ευλογία του Θεού. Εξαρτάται βέβαια από την περίπτωση, το ποιόν του υπνωτιστή και το κίνητρο της ύπνωσης, όμως σε γενικές γραμμές μπορεί να ειπωθεί ότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος ψυχικής επιβάρυνσης του θεραπευόμενου.

 

21. Κατηγορηματικά απορριπτέα είναι η αστρολογία. Δεν αρμόζει στη θεία Τάξη και Σοφία, ενώ προκαλεί ψυχική εξάρτηση και μόλυνση. Το ανάλογο ισχύει για τη Χρήση του εκκρεμούς, όπως και για κάθε μορφή μαντείας ή οιωνοσκοπίας. (βλ. «Οι Πνευματικοί Κόσμοι» και τα βιβλία της Μπ. Ντούντε).

 

22. Απορριπτέα είναι κάθε μορφή ελευθεροτεκτονισμού. Ο τεκτονισμός είναι στην ουσία μία ψευδοθρησκεία με έναν ψευδοθεό.

Υιοθετεί μεν χριστιανικά σύμβολα, συμπεριλαμβανομένης και της Βίβλου, αλλά αυτό είναι παραπλανητικό, γιατί ο θεός εδώ δεν είναι αυτός της Βίβλου, παρ’ όλο που αναφέρεται με το βιβλικό του όνομα.

 

23. Άκρα προσοχή και συνείδηση των κινδύνων οφείλει να έχει όποιος ασκείται στο διαλογισμό, με ασκήσεις με το τσάκρα, το τσι, την κουνταλίνι, στη γιόγκα, στη στέρηση τροφής και ύπνου κ.ο.κ. Πρέπει να έχει υπόψη του ότι ανοίγοντας τη θέληση και τα ενεργειακά κέντρα του μπορεί να ανοίξει διαύλους σε ανεξέλεγκτες ή κακόβουλες δυνάμεις.

Πρώτα απ’ όλα πρέπει να προηγείται η προσευχή…

(βλ. σχετικά «Οι Πνευματικοί Κόσμοι» και «Εσωτερισμός και Οι Νέες Μορφές Πνευματικής Αναζήτησης» στο www.profitia–simera.gr).

Η μεγαλύτερη δυσκολία διάκρισης οφείλεται στο γεγονός ότι όπου όντως ο Θεός μεταδίδει την αγνή αλήθεια στην ανθρωπότητα μέσω των προφητών του, ο αντίπαλός του εξαπολύει επίσης τα πυροτεχνήματά του.

«Αυτά χαίρουν δε μεγαλύτερης προσοχής και αναγνώρισης. Όμως τα μόνο που πετυχαίνουν είναι να τυφλώνονται τα μάτια εντελώς, να βαθαίνει διαρκώς περισσότερο το σκοτάδι γύρω από τους ανθρώπους, ούτως ώστε να μην μπορούν να αναγνωρίσουν το θεϊκό φως που φέγγει απαλά». (αρ.7044)

Γι’ αυτό το λόγο, το σημαντικότερο και πιο επικίνδυνο λάθος στο οποίο υποπίπτουν συχνότατα οι άνθρωποι είναι η εξομοίωση των θεϊκών με τις πνευματιστικές (συμπεριλαμβάνονται και οι τηλεπαθητικές) αποκαλύψεις. Έτσι λέγεται πάλι στην Ντούντε (αρ.8290):

«Οι δικές Μου αποκαλύψεις δεν πρέπει ποτέ να εξομοιώνονται με τα μηνύματα από τον κόσμο των πνευμάτων, τα οποία μεταδίδονται δια της πνευματιστικής οδού στους ανθρώπους.

Πρέπει να μάθετε να ξεχωρίζετε ανάμεσα στη δική Μου επενέργεια, όπου ο Θεός ενεργεί μέσα στον άνθρωπο μέσω του Πνεύματος, και τις επενέργειες πνευμάτων που διοχετεύονται σε σας τους ανθρώπους, των οποίων όμως την προέλευση δεν μπορείτε να ελέγξετε».

Βέβαια, εκτός από κακά πνεύματα ή ανώριμα πνεύματα που θέλουν να περιπαίξουν (κοινώς να κάνουν πλάκα), υπάρχουν και καλά, σοβαρά πνεύματα που επικοινωνούν με ευνοϊκούς δέκτες, αν και πολύ σπάνια. Πράγματι είναι πάρα πολλές οι πνευματιστικές πηγές και πρακτικές, ούτως ώστε δεν είναι δυνατόν να αναφερθούν σε αυτόν τον οδηγό αναλυτικά. Πάντως ο καθένας από τη δική του πλευρά μπορεί να προφυλαχθεί από τον κίνδυνο να εξαπατηθεί από κάποιο(α) κακό(ά) πνεύμα(τα), με ανυπολόγιστες συνέπειες για την ωρίμανση της ψυχής του. Αρκεί να αποφύγει δύο σκοπέλους, το να ποθεί υπέρμετρα να αποκτήσει μεταφυσική γνώση πέρα από το επίπεδο της ωριμότητάς του και επιπλέον να ποθεί να αποκτήσει υπερφυσικές δυνάμεις μέσω υπέρμετρων γνώσεων, δηλαδή την πιο βαριά αμαρτία στα μάτια του Θεού, την «αμαρτία κατά του Αγ. Πνεύματος».

Για να είναι βέβαιος κάποιος ότι έχει να κάνει με την Αλήθεια – που είναι μία και μοναδική – χρειάζεται μόνο να βασιστεί στο Λόγο του Θεού και στην παρακλητική προσευχή για φώτιση. Διαφορετικά κινδυνεύει να πέσει ίσως θύμα σκοτεινών, κακών δυνάμεων. Κάθε παγίδα δε ψέματος και πλάνης μπορεί να επιβαρύνει με τις πνευματικές της παρενέργειες όχι μόνον τον ίδιο προσωπικά, αλλά και τους απογόνους του έως και την τέταρτη γενεά (Μωυσή Β΄ 20,5 – 34,7). Μωυσή Δ΄ 14,18. Μωυσή Ε΄ 5,9).

Γιατί σε αυτή την περίπτωση παραβαίνει την πρώτη εντολή που απαιτεί να μην έχουμε άλλους θεούς πλην του Ενός (Μωυσή Β΄ 20,3) και να μην ειδωλοποιούμε κανέναν, κι ας είναι άγιος ή και η ίδια η Παναγία.

Εξάλλου, «η επίγεια ζωή είναι τόσο σύντομη που, προκειμένου να φθάσει κάποιος στον προορισμό του, δεν έχει το χρόνο να λοξοδρομήσει. Και όμως όλοι εκείνοι που δεν καταφεύγουν απευθείας στον Ιησού Χριστό, κάθε μέρα και ώρα, λοξοδρομούν και φεύγουν μακριά από το στόχο τους» (αρ. 7460).^*