ΠΟΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ;

Ο Κύριος διδάσκει τους μαθητές του στο «Μ.Ε.Ι» για τη σχέση του εσωτερικού τού ανθρώπου με την κοινωνία στην οποία ζει:

«Όταν θα έχετε γίνει καθαροί εσωτερικά, θα γίνουν κι όλα τα άλλα καθαρά για σας. γιατί για τον καθαρό άνθρωπο τα πάντα είναι καθαρά, καθότι μπορεί να διαβλέπει την αιτία που κρύβεται πίσω απ’ όλα…

Άρα όποιος έχει φθάσει στην πλήρη τάξη στο εσωτερικό του, γίνεται πλέον κύριος και επιβάλλεται σε κάθε αταξία που μπορεί να παρουσιαστεί οπουδήποτε στον κόσμο με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Επειδή είναι δε ο Κύριος του εαυτού του και δεν γίνεται να ξαναπέσει μέσα του σε αταξία, συνεπώς μπορεί να αντεπεξέλθει ζώντας σε οποιαδήποτε κοινωνία ή σε κάθε πολιτικό σύστημα, όποιο κι αν είναι. Γιατί βλέπει προφανώς καθαρά ποια βήματα πρέπει να κάνει.

Εγώ ο Ίδιος βρίσκομαι τώρα στη Γη και ως προς την εξωτερική προσωπικότητά Μου υπακούω στην τάξη που έχει επιβάλλει ο Ρωμαίος αυτοκράτορας. Δεν αντιστέκομαι στο παραμικρό ούτε καν φαινομενικά σε αυτήν την τάξη. Μήπως έτσι χάνω κάτι από την Τάξη της θείας Οντότητας στα ενδότατα του Εαυτού Μου;

Καθόλου, είμαι αυτός που είμαι, απαράλλακτος, τη δε συμβουλή Μου την ακολουθούν άτομα που κρατούν την εξουσία στα χέρια τους και ως εκ τούτου είμαι ο καθοδηγητής και ο Κύριός τους…

Φροντίστε λοιπόν πρωτίστως να γίνετε απολύτως κύριοι του εαυτού σας. Έτσι θα γίνετε επίσης κύριοι κάθε νόμου και δικαίου και δεν θα κινδυνεύετε από τον κάθε χαζό κοσμικό νόμο.

Αυτό δε που θα γίνετε εσείς; Προσπαθείστε με ζήλο να γίνουν και όλοι οι άλλοι που θα μάθουν από σας για την εσώτατη τάξη της ζωής. Τότε θα γίνουν οι αληθινοί φίλοι και αδελφοί σας. τότε δεν θα υπάρχουν πλέον άλλοι νόμοι, γιατί θα συνηδητοποιήσουν, όπως κι εσείς, ότι ο εσώτατος Νόμος της Ζωής αντισταθμίζει όλους τους άλλοτς και τους καθιστά εντελώς αχρείαστους»!

«ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ» V, 133

 

ΓΙΑΤΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΦΥΣΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ;

Μ.Ε.Ι. IV/144 [1] Σου λέω ότι αρκεί να ζήσετε πενήντα χρόνια στο πλαίσιο της σωστής θείας τάξης και δεν πρόκειται να δείτε ούτε να νοιώσετε καμία κακοτυχία! [2] Σας επαναλαμβάνω ότι κάθε κακοτυχία και επιδημία, αρρώστειες ανθρώπων και ζώων, κάθε κακοκαιρία, κακή σοδειά, καταστροφικό χαλάζι, μεγάλη πλημ­μύρα, καταιγίδες και ανεμοστρόβιλοι, επιδρομές ακριδών και άλλα παρόμοια είναι συνέπειες του γεγονότος ότι οι πράξεις των ανθροδπων είναι ενάντιες στη θεία τάξη!

3. Αν οι άνθρωποι ζούσαν κατά το δυνατόν στο πλαίσιο της θείας τάξης, δεν θα τα αντιμετώπιζαν όλ’ αυτά. Θα περνούσαν ευλογημένα χρόνια και σε όσο μέρος της Γης είναι κατοικήσιμο, ποτέ δεν θα εμφανιζόταν υπέρμετρη ζέστη ή κρύο. Όμως οι πα­νέξυπνοι άνθρωποι προβαίνουν σε πολλές ενέργειες που ξεπερ­νούν τις πραγματικές ανάγκες τους, δηλαδή κατασκευάζουν υπερβολικά μεγάλα κτίρια, κάνουν υπέρμετρες βελτιώσεις, σκά­βουν ολόκληρα βουνά για να κατασκευάσουν δρόμους για τον στρατό, καταστρέφουν τεράστιες εκτάσεις ωραίων δασών, σκά­βουν βαθιά στα βουνά για να βγάλουν χρυσάφι και ασήμι και τέ­λος ζουν μέσα στη διαρκή έχθρα και τις αντιπαραθέσεις. Παράλ­ληλα όμως περιβάλλονται διαρκώς από πάρα πολλά νοήμονα φυ­σικά πνεύματα, που είναι υπεύθυνα για τις καιρικές συνθήκες στη Γη, αλλά και για την καθαρότητα της ατμόσφαιρας, των υδάτων και του εδάφους. Επομένως, δεν χρειάζεται να απορεί κανείς που η Γη δοκιμάζεται από ολοένα μεγαλύτερα κακά κάθε είδους!

4. Οι τσιγκούνηδες και οι πλεονέκτες βάζουν λουκέτο στις αποθήκες τους και τοποθετούν επιπλέον σκληρούς φύλακες προκειμένου να προστατεύσουν τους υπερβολικά μεγάλους θη­σαυρούς και τις περιουσίες τους κι αλλοίμονο σε όποιον πλη­σιάσει εκεί χωρίς άδεια. Στ’ αλήθεια, θα τον τιμωρούσαν αυστη­ρά στη στιγμή!

5. Δεν θέλω να πω με αυτό ότι δεν πρέπει κανείς να προ­στατεύει την περιουσία που απέκτησε με κόπο. Αναφέρομαι στην εντελώς άχρηστη και υπέρμετρη αφθονία. Δεν θα ήταν λοιπόν σωστό να κατασκευαστούν και αποθήκες ανοιχτές τους φτωχούς και τους αδύναμους, που θα τις επόπτευε ένας σοφός δωρητής ώστε κανένας φτωχός να μην παίρνει από εκεί περισσότερα από όσα έχει ανάγκη; Αν με τον τρόπο αυτό έπαυαν να υπάρχουν πάνω στη Γη η πλεονεξία και η τσιγκουνιά, τότε – ακούστε Με καλά! – θα εξαφανίζονταν πια οι κακές χρονιές!

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ

(Αρ. 737-739- 8-9.1.1939)
 Η αλόγιστη εκμετάλλευση των γήινων πόρων

Όλοι οι νόμοι της φύσης στον ορατό κόσμο έχουν δοθεί από το Δημιουργό με τρόπο ώστε η παραμικρή ενάντια ενέργεια προκαλεί μια εξίσου ορατή καταστροφή στη δημιουργία. Για το λόγο αυτό πρέπει η θεϊκή θέληση και η παντοδυναμία Του να παραμένουν διαρκώς εν δράσει ώστε να μπορούν να διατηρούνται τα υφιστάμενα δημιουργήματα. Συνεπώς δεν μπορεί κανένα πλάσμα είτε από τον πνευματικό είτε από τον γήινο κόσμο να επιφέρει αυθαίρετα μια αλλαγή στις διαδικασίες της φύσης, η οποία δεν συμφωνεί με το θέλημα του Δημιουργού. Αποκλείεται επομένως να μπορέσει ο άνθρωπος να επιδράσει με οποιοδήποτε τρόπο στους νόμους της φύσης, οπότε η κάθε προσπάθειά του να ανατρέψει αυτούς τους νόμους με την δική του δραστηριότητά θα ήταν μάταιη.

Βέβαια ο άνθρωπος έχει πολλές δυνατότητες να εναρμονίσει τη δραστηριότητά του με το θέλημα του Θεού και έτσι να συμμετάσχει κατά έναν τρόπο στη διαμόρφωση ή στην ανάπλαση της γήινης επιφάνειας, δηλαδή υπό μία έννοια να δημιουργεί ήδη εδώ στη γη. Όμως τότε η θέλησή του θα πρέπει πάντοτε να υποτάσσεται στη θέληση του Θεού, εάν θέλει να έχουν διάρκεια τα έργα του. Όλες οι ανθρώπινες ενέργειες οφείλουν να προσαρμόζονται στους νόμους της φύσης, δεδομένου ότι η τυχόν παράβλεψή τους μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα μια άμεση καταστροφή ή να επιφέρει μια αργή κατάρρευση του όλου συστήματος.

Όπου γίνονται σεβαστές οι φυσικές δυνάμεις, οι οποίες εκφράζουν τη θεία θέληση, εκεί ευνοείται οποιαδήποτε δημιουργική δραστηριότητα των ανθρώπων. Αυτό σημαίνει ότι ο άνθρωπος εκεί εκτελεί απλά αυτό που θέλει η αιώνια Θεότητα έστω και αν φαινομενικά δρα αυτόβουλα. Αντίθετα, η οποιαδήποτε δράση πουδεν είναι επιθυμητή από τον Θεό, επειδή αντιβαίνει στους φυσικούς νόμους, θα καταλήξει σε αποτυχημένα αποτελέσματα.

Συχνά βέβαια τα αποτελέσματα δεν φαίνονται αμέσως, με συνέπεια ο άνθρωπος να αυταπατάσθαι ότι μπορεί να κάνει ό,τι θέλει. Όμως τότε τα βλαβερά επακόλουθα είναι πολύ πιο εκτεταμένα για την ανθρωπότητα, αν και για τους αποτυφλωμένους ανθρώπους συνήθως κάτι τέτοιο δεν αρκεί για να τους αποδείξει πόσο λανθασμένα ενεργούν και σκέπτονται. Έτσι και η αλόγιστη εκμετάλλευση μέσα και πάνω στη γη, επιφέρει τρομακτικά αποτελέσματα για τους ανθρώπους, εφόσον λαμβάνει τέτοιες διαστάσεις που δεν ανταποκρίνονται στο θέλημα του Θεού….

Στο μέλλον οι άνθρωποι θα υποστηρίξουν οποιαδήποτε καινοτομία και μεταμόρφωση της όψης της γης και θα προσπαθήσουν να καλύψουν τα βλαβερά αποτελέσματά τους με το πρόσχημα ότι είναι απαραίτητα για την επιβίωσή τους. Όμως αυτή η δικαιολογία θα είναι δυνατή μόνον ώσπου να φανούν οι πολύ σοβαρές επιπτώσεις, οι οποίες απειλούν την ίδια την ανθρώπινη ζωή. Γιατί το να υφίστανται κάποιες ελλείψεις οι άνθρωποι είναι σε σύγκριση το μικρότερο κακό. Όμως το να θέλουν να καλύψουν αυτές τις ελλείψεις διακινδυνεύοντας την ίδια τη ζωή τους, αντίκειται στη Θεία Τάξη και επομένως αντιβαίνει τους νόμους της φύσης.

Για το λόγο αυτό ο Κύριος προειδοποιεί τους ανθρώπους να μην επεμβαίνουν βίαια στη δημιουργία Του, εάν δεν θέλουν να προκαλέσουν από μόνοι τους την καταστροφή τους. Είναι δε πολύ πιο επωφελές να αρκούνται στα λίγα και να μην επιδιώκουν να αποσπάσουν υπέρμετρα πολλά προϊόντα από τη γη, γιατί όσο αυτό γίνεται αποκλειστικά για την απόκτηση περισσότερων υλικών αγαθών, ο θείος Πλάστης δεν θα δώσει τη συγκατάθεσή Του, επειδή μια τέτοια επιδίωξη δεν θα ήταν εποικοδομητική, παρά θα επενεργούσε καταστροφικά και συνεπώς θα είχε αναγκαστικά αρνητική επίπτωση για την ανθρωπότητα.

Στις ενέργειές σας και στα μέτρα που λαμβάνετε θα πρέπει να έχετε ως υπόβαθρο τη φροντίδα για το καλό της ανθρωπότητας…. Γιατί όταν τα ατομικά υλικά συμφέροντα μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα, προκειμένου να ικανοποιηθούν οι ανάγκες όλης της ανθρωπότητας, τότε ενεργοποιείται η Θέληση και η Αγάπη του Δημιουργού, οπότε αντικαθιστά πλουσιοπάροχα όσα αγαθά παρακράτησε πριν από τη γη για το καλό της ανθρωπότητας. Διότι τότε οι άνθρωποι δεν ενεργούν κατά πως θέλουν οι ίδιοι, αλλά σύμφωνα με το Θέλημα του Θεού, πράγμα το οποίο δεν αποτελεί παράβαση των νόμων της φύσης, παρά ανταποκρίνεται πλήρως στη θεία Τάξη.

Οι εξελίξεις στον κόσμο θα αποδείξουν ότι η κάθε καταστροφή που συμβαίνει οφείλεται στην ακόρεστη πλεονεξία για υλικά αγαθά και ότι η θεία θέληση θέτει φραγμούς όποτε ξεπερνιούνται τα καθορισμένα όρια, ώστε να μην οδηγηθεί η ανθρωπότητα στον ολοκληρωτικό αφανισμό. Επομένως ο άνθρωπος δεν μπορεί ποτέ να ενεργεί ατιμωρητί, ενάντια στους θείους νόμους, χωρίς να βάλει σε κίνδυνο το σώμα και την ψυχή του ίδιου αλλά και των συνανθρώπων του….

Ακούστε επομένως τη φωνή που σας μιλάει από ψηλά: είναι παρακινδυνευμένο παιχνίδι το να θέλετε να πάτε ενάντια στη φύση και να απογυμνώνετε τη γη από τα αγαθά της σε περιοχές, οι οποίες αποκλειστικό σκοπό έχουν να προσφέρουν φυσική διατροφή σε έναν γαλήνιο, ειρηνικό λαό. Γιατί σαν συνέπεια αποδεσμεύονται σε μια τέτοια περιοχή αμέτρητα ανώριμα πνεύματα της φύσης, τα οποία πλέον εκδηλώνονται ελεύθερα, η δε δραστηριότητά τους στο περιβάλλον δεν παραμένει κρυφή. Αντίθετα, έτσι προκαλούνται οι εκρήξεις στο εσωτερικό της γης, οι οποίες εκρήξεις οφείλονται ακριβώς στη δραστηριότητα τέτοιων αποδεσμευμένων πνευμάτων της φύσης.

Μια τέτοια διαδικασία οι άνθρωποι μπορούν να την καταλάβουν μόνον εάν προσπαθήσουν να φανταστούν έστω μια φορά τι τρομακτική ενέργεια προκύπτει αναγκαστικά όταν ξαφνικά διαλυθεί η συμπαγής ύλη και όλα τα πνευματικά στοιχεία που περιέχει, τα οποία δεν μπορούν ποτέ να μείνουν σε αδράνεια, αναπτύξουν πλήρη δραστηριότητα, η οποία πρέπει να εκδηλωθεί με κάποιον τρόπο.

Οι άνθρωποι όμως δεν συλλογίζονται ότι είναι οι ίδιοι τα θύματα τέτοιων καταστάσεων και ότι η δράση των πνευμάτων της φύσης επιφέρει αργά ή γρήγορα συγκεκριμένες μεταβολές στη φύση, οι οποίες σε τελευταία ανάλυση καταστρέφουν τη γαλήνη των ίδιων των ανθρώπων. Κι αυτές οι μεταβολές όχι μόνο κάνουν προβληματική τη διατροφή τους, αλλά γίνονται επίσης αισθητές με διάφορους άλλους τρόπους, με το να επιδρούν αρνητικά στη διάθεση και την ψυχή του ανθρώπου, διότι οι κάτοικοι τέτοιων περιοχών είναι έρμαια στην κακή επήρεια των αποδεσμευμένων ανώριμων πνευμάτων.

Το γεγονός αυτό μόνο ένας πνευματικά προχωρημένος άνθρωπος μπορεί να αναγνωρίσει πραγματικά και να το κρίνει…. ενώ οι άνθρωποι που δεν διαθέτουν τέτοιες γνώσεις, δέχονται αυτά τα φαινόμενα σαν αυτονόητα, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι ευθύνονται από μόνοι τους για την οικτρή σωματική και ψυχική τους κατάσταση και ο λόγος είναι αποκλειστικά η απληστία τους που τους παρακινεί να διεισδύουν στο εσωτερικό της γης για να αποσπάσουν όσο γίνεται περισσότερα κέρδη….

Όμως ουδέποτε πρόκειται αυτή η επιδίωξη να έχει τη συγκατάθεση του Δημιουργού, με αποτέλεσμα κάθε ενέργεια ενάντια στο θέλημά Του και ενάντια στους νόμους της φύσης, να επιφέρει μια μεταβολή στη γη, η οποία επιδρά αρνητικά στον άνθρωπο και ακόμη περισσότερο στην ψυχή του. Γιατί ο άνθρωπος δεν μπορεί να αντιμάχεται τους φυσικούς νόμους, χωρίς να βλάπτει το σώμα και την ψυχή του…

Αμήν

(Αρ. 1888-14.4.1941)

Η μείωση της χλωρίδας και τα καταστροφικά καιρικά φαινόμενα

Δεν είναι καθόλου τυχαίο το ότι η βλάστηση στην επιφάνεια της Γης έχει αλλάξει στις περιοχές εκείνες όπου έχει επέμβει καθοριστικά η ανθρώπινη δραστηριότητα και η ανθρώπινη θέληση. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα δάση ή τις δεντρόφυτες εκτάσεις οι οποίες έπεσαν θύματα της καταστροφικής θέλησης των ανθρώπων, πράγμα βέβαια που έχει επίδραση τόσο στο κλίμα όσο και στη σύσταση του εδάφους. Μια τέτοια αποψίλωση των δασών συνιστά κατ’ αρχήν έναν μεγάλο κίνδυνο για τους ανθρώπους, όταν συμβαίνει πρόωρα, με άλλα λόγια προτού το πνευματικό στοιχείο που περικλείεται μέσα στα φυτά ωριμάσει αρκετά ώστε να μπορεί να συνεχίσει τη ζωή του μέσα στην επόμενη υλική μορφή. Διότι αυτό το πνευματικό στοιχείο που ελευθερώθηκε πρόωρα, δεν εγκαταλείπει τον τόπο που έμενε πριν διακοπεί η διαμονή του εκεί, χωρίς να εκδικηθεί. Αυτό γίνεται με το να βλάπτει τα όντα που ζουν στην περιοχή και όντας αδέσμευτο εκδηλώνεται πολλές φορές με ανεπιθύμητους τρόπους, πράγμα που ο Θεός δεν το εμποδίζει να κάνει.

Σαν συνέπεια, οι κάτοικοι τέτοιων περιοχών πλήττονται από εντελώς ασυνήθιστες θεομηνίες και καταστροφές, οι οποίες επίσης επιδρούν αρνητικά στην ανάπτυξη όλων των φυτών. Όπου όμως η βλάστηση είναι ασθενική, εμφανίζονται και άλλες διαταραχές στη φύση. Οι υδάτινοι πόροι εκλείπουν, πράγμα που σημαίνει ότι η επιφάνεια της γης μετατρέπεται σε αμμώδη έρημο έλλειψη σταθερού εφοδιασμού με νερό. Έτσι αυτές οι εκτάσεις μπορούν να μετατραπούν σε ερήμους και μολονότι οι άνθρωποι πιστεύουν ότι δεν ασκούν καμία επίδραση σ’ αυτό, στην πραγματικότητα είναι οι ίδιοι οι υπαίτιοι που ολόκληρες τέτοιες περιοχές γίνονται άγονες και τις πλήττει υπερβολική ξηρασία.

Ο κίνδυνος λοιπόν είναι ότι αυτό δεν γίνεται συνειδητό και ότι οι άνθρωποι θυσιάζουν απερίσκεπτα διαρκώς νέες εκτάσεις στην απληστία τους, αφού αυτή είναι κυρίως η αφορμή για την αποψίλωση ολόκληρων περιοχών. Όταν ο άνθρωπος καταστρέφει την πλάση για χάρη του υλικού οφέλους, αυτό σημαίνει ότι εκχωρεί τη θέλησή του στη δύναμη του κακού. Για τα χρήματα και για ό,τι μπορεί να αγοράσει με αυτά, επεμβαίνει στο θεϊκό σχέδιο της Δημιουργίας, σύμφωνα με το οποίο το κάθε πράγμα έχει τον προορισμό τουκαι βέβαια το ίδιο ισχύει ιδιαίτερα και για όλο το φυτικό κόσμο που καλύπτει την επιφάνεια της γης.

Όμως μια τέτοια επέμβαση φέρνει αναγκαστικά και τις ανάλογες επιπτώσεις, παρόλο που αυτές οι επιπτώσεις δεν είναι αμέσως εμφανείς, παρά απαιτούν ένα ορισμένο διάστημα για να εκδηλωθούν. Οι θύελλες και οι κακοκαιρίες θα πολλαπλασιασθούν, η ξηρασία θα κάνει προβληματικές τις καλλιέργειες, πράγμα που θα έχει σαν επακόλουθο τον περιορισμό της χλωρίδας. Ταυτόχρονα όμως αυτό συνεπάγεται ότι περιορίζονται οι δυνατότητες πνευματικής εξέλιξης για τα στοιχεία των όντων τα οποία, ανάλογα με το βαθμό ωριμότητάς του, ζητούν να βρουν το αντίστοιχο κατάλυμα μέσα στο φυτικό κόσμο, αλλά εμποδίζονται από το να το κάνουν, με συνέπεια να εμφανίζονται συνεχώς σοβαρές κακοκαιρίες και θεομηνίες.

Αμήν

( Αρ. 8542-28.6.1963)

 Η συνεχής ανάπτυξη θα φέρει σύντομα την κατάρρευση

Από εγκόσμια άποψη θα παρατηρείτε μια διαρκή ανάπτυξη, γιατί οι άνθρωποι κυνηγούν με ακατάσχετη μανία την υλική βελτίωση της κατάστασής τους και την επίγεια ευημερία τους.

Όλες τους οι βλέψεις και οι επιδιώξεις είναι προσανατολισμένες αποκλειστικά προς τα επίγεια ενδιαφέροντά τους και φαινομενικά δείχνουν να έχουν κάνει τα πάντα υποτελή τους με σκοπό να βελτιώσουν τις βιοτικές τους συνθήκες. Κι όμως, πρόκειται για μια διαρκή οπισθοδρόμηση – από την πνευματική σκοπιά – γιατί όλο πιο πολύ αποξενώνονται από τον Θεό, χάνουν την πίστη τους σ’ Αυτόν και κατά συνέπεια τον οποιοδήποτε σύνδεσμο είχαν μαζί Του. Κι αυτό σημαίνει ότι ο αντίμαχος του Θεού τους κυριεύει ολοκληρωτικά, γι’ αυτό σημειώνει την πιο μεγάλη επιτυχία με τέτοιους υλιστές ανθρώπους, οι οποίοι ενδιαφέρονται μόνο για τον κόσμο της ύλης, με αποτέλεσμα να γίνονται εντελώς υποτελείς του.

Υλική ευμάρεια, τιμές και δόξα, είναι οι στόχοι των ανθρώπων. Πνευματικούς στόχους δεν γνωρίζουν και ούτε αισθάνονται κάποιο αίσθημα κενού και τέλματος στις καρδιές τους, γιατί είναι εντελώς γεμάτες με επίγειες σκέψεις και σχέδια. Και σπάνια μόνο μπορούν κάποιες εμπειρίες να συνταράξουν την τωρινή νοοτροπία τους ή να την αλλάξουν. Σπάνια κουράζονται οι άνθρωποι τις επίγειες ενασχολίες τους ώστε να αναζητήσουν και να επιδιώξουν έναν άλλο στόχο στη ζωή τους.

Γι’ αυτό το λόγο πρέπει να τους δοκιμάσει σκληρά το πεπρωμένο ώστε οι σκέψεις τους να αλλάξουν αναγκαστικά προσανατολισμό. Όταν δε οι ίδιοι είναι ανίκανοι από μόνοι τους να αποτρέψουν ένα τέτοιο πεπρωμένο είτε αναγκάζονται μάλιστα να αγωνισθούν, τότε υπάρχει μια δυνατότητα να αναλογισθούν πόσο ανώφελη είναι τελικά η ζωή τους στη γη. Μπορεί να αναγνωρίσουν τότε ότι υπάρχει μία ανώτερη Δύναμη από πάνω τους, η οποία είναι ισχυρότερη από τη δική τους θέληση να ζήσουν και η οποία κάνει τους ανθρώπους να παραδεχθούν τη δική τους αδυναμία. Ωστόσο κάθε γερό κτύπημα της μοίρας είναι απλά ένα μέσον για να ταρακουνήσει τους ανθρώπους από την αδράνεια της επίγειας ύπαρξής τους. Πρόκειται για ένα μέσον το οποίο χρησιμοποιεί ο Θεός προκειμένου να πετύχει μια αλλαγή στον ανθρώπινο τρόπο του σκέπτεσθαι, πράγμα που είναι δυνατό όταν υποχρεωθούν να αναγνωρίσουν πόσο ανώφελες είναι οι γήινες επιδιώξεις τους, όταν στη συνέχεια μπαίνουν σε σκέψεις συνειδητοποιώντας τη δική τους ανεπάρκεια και αδυναμία να αντιμετωπίσουν τέτοια πλήγματα, όταν δηλαδή υποχρεωθούν να παραδεχτούν ότι εξαρτώνται από μια ανώτερη Δύναμη.

Μόνο τότε υπάρχει δυνατότητα να αλλάξει η νοοτροπία τους και να κατευθύνουν τις προσπάθειές τους προς έναν άλλο στόχο. Παρ’ όλα αυτά, θα είναι πάντα μεμονωμένοι αυτοί που αλλάζουν δρόμο στη ζωή τους, που κατορθώνουν να αποδεσμευθούν από τον κόσμο και τα επίγεια υπάρχοντά τους χωρίς να εντυπωσιάζονται πλέον από την πρόοδο και τις επιτυχίες στον κόσμο.

Παράλληλα οι εγκόσμιες επιτυχίες θα γίνονται όλο πιο καταπληκτικές, γιατί κι αυτό είναι ένα γνώρισμα του επικείμενου τέλους, ότι δηλαδή οι άνθρωποι καταστρώνουν και εκτελούν όλο πιο μεγαλεπήβολα σχέδια τα οποία όμως απομακρύνονται όλο και περισσότερο από αυτό που απαιτεί ο Θεός από τους ανθρώπους και που είναι το μόνο που έχει αιώνια αξία.

Όπου έχει την προτεραιότητα η γήινη ύλη, συμμετέχει και ο αντίμαχος του Θεού. Γιατί εκείνοι οι οποίοι κυνηγούν αποκλειστικά την ύλη και πραγματοποιούν μόνο σχέδια για το πώς να βελτιώσουν τις βιοτικές τους συνθήκες, είναι πλέον δικοί του.

Κι αυτοί οι άνθρωποι θα είναι πρόθυμοι να τον υπηρετήσουν. Θα εμπλέκονται όλο και περισσότερο με την ύλη, καθορίζοντας έτσι από μόνοι τους τη μελλοντική τους μοίρα. Διότι, παρ’ όλο που διαβλέπετε μια διαρκή ανάπτυξη και σταθερή πρόοδο, για λίγο καιρό θα μπορείτε να τα χαίρεσθε, σύντομα θα καταστραφούν τα πάντα και θα χάσετε όλα τα επίγεια υπάρχοντα που έχετε αποκτήσει. Γιατί ο ίδιος ο Θεός θέλει να σας αποδείξει την προσωρινότητα όλων αυτών των πραγμάτων που διεγείρουν τις σκέψεις σας, μολονότι δεν έχουν καμία απολύτως αξία.

Γι’ αυτό, όσοι βρίσκεστε ήδη στο σωστό δρόμο μην αφήνετε να σας εξαπατήσουν. Μην πλανάσθε με τη σκέψη ότι μπορεί η Γη να υφίσταται για πολύ καιρό ακόμη, επειδή πραγματοποιούνται πολλά ανθρώπινα σχέδια, τα οποία σημαίνουν επίγεια πρόοδο και υψηλό βιοτικό επίπεδο.

Τα πάντα θα πάρουν το δρόμο όλων των γήινων πραγμάτων, το τέλος θα έρθει πολύ πιο γρήγορα από ότι σκέφτεστε, και οι άνθρωποι θα καταλήξουν σε τέτοιες συνθήκες ζωής που ούτε μπορείτε καν να διανοηθείτε. Διότι μια επέμβαση του Θεού μέσω των δυνάμεων της φύσης θα επιφέρει μια ολοκληρωτική αλλαγή των συνθηκών στη Γη. Με αυτές τις νέες συνθήκες θα πρέπει να τα βγάλουν πέρα τότε οι άνθρωποι, πράγμα που μπορούν μόνον εάν είναι στενά δεμένοι με το Θεό και παρακαλέσουν για την απαραίτητη δύναμη, την οποία και θα λάβουν με βεβαιότητα, δεδομένου ότι δίνεται βοήθεια σε όλους όσους βρίσκουν και βαδίζουν το δρόμο που οδηγεί σ’ Εκείνον.

Τότε μόνο πια θα συνειδητοποιήσετε πόσο παροδική είναι η γήινη ύλη. Και καλό θα είναι για όποιον βγάλει τα σωστά συμπεράσματα από αυτή τη διαπίστωση και έχοντας τη δύναμη να αποστασιοποιηθεί από τα γήινα πράγματα, επιδιώξει να κατακτήσει μόνο πνευματικά αγαθά. Θα μπορεί πάντα να υπολογίζει στην ευλογία και στην υποστήριξη του ίδιου του Θεού, γιατί θα αφεθεί σ’ Αυτόν ο οποίος θα τον οδηγήσει μέσα από όλους τους κινδύνους.

Αμήν «Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΠΕΠΡΩΜΕΝΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ»

«ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΓΗΣ»