Κάποτε ήταν το μεγαλύτερο φωτεινό πνεύμα-τώρα είναι ο αρχηγός του σκότους
Μάθαμε πρωτύτερα για τον Εωσφόρο ή Σατανά, πως κάπο­τε είχε τη μεγαλύτερη δύναμη και εξουσία απ’ όλα τ’ αρχέ­γονα πνεύματα.
«Όταν τούτο το πνεύμα λεγόταν Σατανά, η θέση του απέ­ναντι στη Θεότητα ήταν σαν της γυναίκας απέναντι στον άν­δρα», διαβάζουμε στο «Γη και Σελήνη». «Η Θεότητα θα φύ­τευε τις ατέλειωτες, αέναες ιδέες Της μέσα σ’ αυτό το πνεύ­μα για να ωριμάσουν μέσα στο συγκεντρωμένο φως του. Από το φως αυτού του πνεύματος θα είχε πηγάσει μία δημιουργία από αγνότατα όντα και τούτο το ζωντανό φως θα πλήθαινε και θ1 απλωνόταν σε όλη την απεραντοσύνη.
Το πνεύμα αυτό είχε ένα μεγάλο προορισμό, να γίνει σχε­δόν ένας δεύτερος θεός δίπλα στο Δημιουργό. Γι’ αυτό έ­πρεπε να υποβληθεί σε μία δοκιμασία της ελευθερίας του ανάλογη με τη σπουδαιότητα του προορισμού του. Όμως δεν τα κατάφερε, γιατί θέλησε να υψωθεί πάνω από τη Θε­ότητα και να Την κάνει υποτελή του. Αυτό που διέπραξε δη­λαδή ήταν ότι θέλησε να πάρει τα πρωτεία από το Θεό! Επει­δή όμως η Θεότητα δεν μπορούσε να του παραδώσει την πρωτοκαθεδρία, εξοργίστηκε πάρα πολύ κι ήθελε πραγματι­κά να Την καταστρέψει. Τότε η Θεότητα το συνέλαβε από όλα τα μέρη του και του πήρε όλες τις οντότητες που ήταν μέσα του. Μ’ αυτές τις οντότητες για υλικό έπλασε τα ουράνια σώ­ματα. Και το πνεύμα αυτής της απέραντης ψυχής το φυλάκι­σε με τα πιο δυνατά δεσμά στα κατάβαθα της ύλης.
Κι αν θέλετε να ξέρετε πού κατοικεί αυτό το καταχθόνιο πνεύμα με το ουσιαστικό εγώ του, ή το ζωτικό του κέντρο, δεν είναι δύσκολο να το μάθετε. Η έδρα, που είναι συνάμα και η φυλακή του, είναι το πιο σκληρό, κεντρικό σημείο της Γης σας. Πάνω σ’ αυτό το σημείο πιέζουν τα πάντα, ώστε να μην μπορεί ο εγκάθειρκτος να κουνηθεί πολύ και να κα­ταστρέψει ό,τι έχει και δεν έχει πάνω της η Γη.
Ακόμη και σήμερα παραμένει διπλοδεμένος σ’ αυτή τη φυ­λακή. Ωστόσο δεν παραλείπει να φυσάει την ανάσα του, που είναι δηλητηριασμένη απ’ την κακία του, στις δυνάμεις ζωής που αναρριχώνται στα στάδια της ύλης. Κι αυτή η πνοή της θέλησης του είναι ακόμη αρκετά ισχυρή για να φυτέψει το θάνατο σ’ όλα τα ψυχικά στοιχεία. Και αυτό το μαρτυρούν ολοφάνερα όλα τα πλάσματα της Γης, γιατί οτιδήποτε είναι οργανικό, είναι φθαρτό κι όλη η ύλη μπορεί να προκαλέσει την καταστροφή και το θάνατο. Όλ’ αυτά προέρχονται από την πνοή της θέλησης του. Η κακία του είναι τόσο απερίγρα­πτη, που είναι ολωσδιόλου αδύνατο να τη διανοηθείτε. Όσα ξέρετε γι’ αυτό το πνεύμα δεν είναι παρά μία αμυδρή σκιά της αλήθειας. Ο Θεός σας σπλαχνίζεται και σας την κρύβει, κι αφήνει μόνο να φανούν όσα χρειάζεσθε για να μαντέψετε το ποιόν αυτού του πνεύματος».

«ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ»
«ΓΗ ΚΑΙ ΣΕΛΗΝΗ»

Εκτός από τη θεία, υπάρχει και μία αντίθεη δύναμη που επιχειρεί αδιάκοπα να αποπροσανατολίσει τους ανθρώπους για να τους εμποδίσει να επι-κοινωνήσουν με την πρώτη. Αυτή η δύναμη δεν είναι μία αφηρημένη αρχή, ούτε ένας συμβολισμός, ούτε μία μυστικιστική ιδέα. Αν ο διάβολος δεν ήταν μία πολύ συγκεκριμένη, προσωπική οντότητα, δεν θα έγραφε ο Ιωάννης στην Αποκάλυψή του ότι κι ο Σατανάς θα πληρώσει στο τέλος των καιρών για την παραπλάνηση των ανθρώπων (20,7-10).* Βέβαια το έργο του Ιησού Χριστού, για όποιον τον αναγνωρίζει συνειδητά, εξουδετέρωσε την εξουσία αυτής της κακής οντότητας και έτσι ο συνειδητός χριστιανός δεν κινδυνεύει να πάρει οριστικά λάθος δρόμο. Κίνδυνο διατρέχουν οι χλιαροί, οι αδιάφοροι αλλά και οι υπερβολικά καλοπροαίρετοι, αφελείς και εύπιστοι που εθελοτυφλούν. Γιατί όπως οι ταλαντούχοι αντιγραφείς γνωστών έργων τέχνης, έτσι και ο διάβολος πετυχαίνει να αντιγράφει τέλεια την αλήθεια, ενώ συγχρόνως την υποσκάπτει με τα ψέμματά του, έτσι που είναι δύσκολο το απαίδευτο μάτι να διακρίνει τη διαφορά μεταξύ αυθεντικού και απομίμησης.

«ΟΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ»